شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1092


ਬਿਨੁ ਕਰਮਾ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਈਐ ਜੇ ਬਹੁਤੁ ਲੋਚਾਹੀ ॥
bin karamaa kichhoo na paaeeai je bahut lochaahee |

سٺي ڪرم کان سواءِ، هن کي ڪا به شيءِ حاصل نه ٿي ٿئي، چاهي هن جي ڪيتري به خواهش هجي.

ਆਵੈ ਜਾਇ ਜੰਮੈ ਮਰੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਛੁਟਾਹੀ ॥
aavai jaae jamai marai gur sabad chhuttaahee |

وري جنم ۾ اچڻ ۽ وڃڻ، ۽ جنم ۽ موت ختم ٿي ويا، گرو جي ڪلام جي ذريعي.

ਆਪਿ ਕਰੈ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥੧੬॥
aap karai kis aakheeai doojaa ko naahee |16|

هو پاڻ ئي عمل ڪري ٿو، پوءِ ڪنهن کي شڪايت ڪريون؟ ٻيو ڪو به نه آهي. ||16||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਸੰਤੀ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
eis jag meh santee dhan khattiaa jinaa satigur miliaa prabh aae |

هن دنيا ۾، سنت ڪمائي، دولت. اهي سچي گرو جي ذريعي خدا سان ملڻ لاء ايندا آهن.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਇਸੁ ਧਨ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥
satigur sach drirraaeaa is dhan kee keemat kahee na jaae |

سچو گرو سچ کي اندر ۾ وجهي ٿو. ان دولت جي قيمت بيان نه ٿي ڪري سگھجي.

ਇਤੁ ਧਨਿ ਪਾਇਐ ਭੁਖ ਲਥੀ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
eit dhan paaeaai bhukh lathee sukh vasiaa man aae |

ان دولت کي حاصل ڪرڻ سان بک ختم ٿئي ٿي ۽ ذهن ۾ سڪون اچي وڃي ٿو.

ਜਿੰਨੑਾ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨੀ ਪਾਇਆ ਆਇ ॥
jinaa kau dhur likhiaa tinee paaeaa aae |

صرف اهي ئي ايندا آهن جن جي اهڙي اڳئين مقدر آهي.

ਮਨਮੁਖੁ ਜਗਤੁ ਨਿਰਧਨੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ਨੋ ਬਿਲਲਾਇ ॥
manamukh jagat niradhan hai maaeaa no bilalaae |

خود پسند منٺار جي دنيا غريب آهي، مايا لاءِ روئي رهي آهي.

ਅਨਦਿਨੁ ਫਿਰਦਾ ਸਦਾ ਰਹੈ ਭੁਖ ਨ ਕਦੇ ਜਾਇ ॥
anadin firadaa sadaa rahai bhukh na kade jaae |

رات ۽ ڏينهن، اهو مسلسل ڀڄندو رهي ٿو، ۽ ان جي بک ڪڏهن به ختم نه ٿيندي آهي.

ਸਾਂਤਿ ਨ ਕਦੇ ਆਵਈ ਨਹ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
saant na kade aavee nah sukh vasai man aae |

ان کي ڪڏھن به سڪون نه ملي ٿو، ۽ سڪون ڪڏھن به ان جي دماغ ۾ نه ٿو رھي.

ਸਦਾ ਚਿੰਤ ਚਿਤਵਦਾ ਰਹੈ ਸਹਸਾ ਕਦੇ ਨ ਜਾਇ ॥
sadaa chint chitavadaa rahai sahasaa kade na jaae |

اهو هميشه پريشاني ۾ مبتلا آهي، ۽ ان جي سنسڪرت ڪڏهن به نه ٿيندي آهي.

ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਭਵੀ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲੈ ਤਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥
naanak vin satigur mat bhavee satigur no milai taa sabad kamaae |

اي نانڪ، سچي گرو کان سواءِ، عقل خراب آهي. جيڪڏهن ڪنهن کي سچو گرو ملندو آهي، ته پوءِ ماڻهوءَ جي ڪلام تي عمل ڪندو آهي.

ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
sadaa sadaa sukh meh rahai sache maeh samaae |1|

ھميشه ھميشه لاءِ سڪون ۾ رھندو آھي ۽ سچي پالڻھار ۾ ضم ٿي ويندو آھي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਜਿਨਿ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ਸੋਈ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
jin upaaee medanee soee saar karee |

جنهن دنيا پيدا ڪئي آهي، سو سنڀالي ٿو.

ਏਕੋ ਸਿਮਰਹੁ ਭਾਇਰਹੁ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
eko simarahu bhaaeirahu tis bin avar na koe |

هڪ رب جي ياد ۾ غور ڪريو، اي تقدير جا ڀائرو؛ هن کان سواءِ ٻيو ڪوبه ناهي.

ਖਾਣਾ ਸਬਦੁ ਚੰਗਿਆਈਆ ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਹੋਇ ॥
khaanaa sabad changiaaeea jit khaadhai sadaa tripat hoe |

سو کائو شيباد ۽ خير جو کاڌو. ان کي کائڻ سان، تون هميشه لاءِ سڪون سان رهندين.

ਪੈਨਣੁ ਸਿਫਤਿ ਸਨਾਇ ਹੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਓਹੁ ਊਜਲਾ ਮੈਲਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥
painan sifat sanaae hai sadaa sadaa ohu aoojalaa mailaa kade na hoe |

پاڻ کي رب جي ساراهه ۾ لباس ڏيو. ھميشه ۽ ھميشه، اھو چمڪندڙ ۽ روشن آھي؛ اهو ڪڏهن به آلوده ناهي.

ਸਹਜੇ ਸਚੁ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਥੋੜਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥
sahaje sach dhan khattiaa thorraa kade na hoe |

مون عقل سان سچي دولت حاصل ڪئي آهي، جنهن ۾ ڪڏهن به گهٽتائي نه ايندي آهي.

ਦੇਹੀ ਨੋ ਸਬਦੁ ਸੀਗਾਰੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
dehee no sabad seegaar hai jit sadaa sadaa sukh hoe |

جسم شبد سان سينگاريل آهي، ۽ هميشه لاءِ امن ۾ آهي.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝੀਐ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਵਿਖਾਲੇ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak guramukh bujheeai jis no aap vikhaale soe |2|

اي نانڪ، گرومخ رب کي سڃاڻي ٿو، جيڪو پاڻ کي ظاهر ڪري ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਅੰਤਰਿ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੋ ਗੁਰਸਬਦੀ ਜਾਪੈ ॥
antar jap tap sanjamo gurasabadee jaapai |

نفس جي اندر اندر مراقبو ۽ سخت خود نظم و ضبط آهن، جڏهن ڪو گرو جي ڪلام کي محسوس ڪري ٿو.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਹਉਮੈ ਅਗਿਆਨੁ ਗਵਾਪੈ ॥
har har naam dhiaaeeai haumai agiaan gavaapai |

رب جي نالي جي ياد ڪرڻ سان هٺ ۽ جهالت ختم ٿي ويندي آهي.

ਅੰਦਰੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰਪੂਰੁ ਹੈ ਚਾਖਿਆ ਸਾਦੁ ਜਾਪੈ ॥
andar amrit bharapoor hai chaakhiaa saad jaapai |

انسان جي اندر جي وجود امرت سان ڀريل آهي. ان کي چکڻ سان، ذائقو معلوم ٿئي ٿو.

ਜਿਨ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਨਿਰਭਉ ਭਏ ਸੇ ਹਰਿ ਰਸਿ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
jin chaakhiaa se nirbhau bhe se har ras dhraapai |

اُن کي چکڻ وارا بي خوف ٿي ويندا آهن. اهي رب جي عظيم ذات سان مطمئن آهن.

ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਪੀਆਇਆ ਫਿਰਿ ਕਾਲੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ॥੧੭॥
har kirapaa dhaar peeaeaa fir kaal na viaapai |17|

جيڪي ان ۾ پيئندا آھن، رب جي فضل سان، وري ڪڏھن به موت جو شڪار نه ٿيندا آھن. ||17||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਲੋਕੁ ਅਵਗਣਾ ਕੀ ਬੰਨੑੈ ਗੰਠੜੀ ਗੁਣ ਨ ਵਿਹਾਝੈ ਕੋਇ ॥
lok avaganaa kee banaai ganttharree gun na vihaajhai koe |

ماڻهو خرابين جا بنڊل ڳنڍيندا آهن. ڪو به فضيلت ۾ معاملو ناهي.

ਗੁਣ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਨਾਨਕਾ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ਹੋਇ ॥
gun kaa gaahak naanakaa viralaa koee hoe |

نادر آهي اهو شخص، اي نانڪ، جيڪو فضيلت خريد ڪري.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਗੁਣ ਪਾਈਅਨਿੑ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੧॥
guraparasaadee gun paaeeani jis no nadar karee |1|

گروءَ جي مهربانيءَ سان، ماڻهوءَ کي نيڪيءَ سان نوازيو ويندو آهي، جڏهن رب پنهنجي فضل جي نظر عطا ڪندو آهي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਗੁਣ ਅਵਗੁਣ ਸਮਾਨਿ ਹਹਿ ਜਿ ਆਪਿ ਕੀਤੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
gun avagun samaan heh ji aap keete karataar |

خوبيون ۽ خاميون ساڳيون آهن؛ اهي ٻئي خالق طرفان پيدا ڪيا ويا آهن.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥੨॥
naanak hukam maniaai sukh paaeeai gurasabadee veechaar |2|

اي نانڪ، جيڪو رب جي حڪم جي فرمانبرداري ڪري ٿو، گرو جي ڪلام تي غور ڪندي، امن حاصل ڪري ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਅੰਦਰਿ ਰਾਜਾ ਤਖਤੁ ਹੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਨਿਆਉ ॥
andar raajaa takhat hai aape kare niaau |

بادشاهه پاڻ ۾ تخت تي ويٺو آهي؛ هو پاڻ انصاف ڪندو آهي.

ਗੁਰਸਬਦੀ ਦਰੁ ਜਾਣੀਐ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲੁ ਅਸਰਾਉ ॥
gurasabadee dar jaaneeai andar mahal asaraau |

گرو جي ڪلام جي ذريعي، رب جي درٻار کي سڃاتو وڃي ٿو؛ نفس جي اندر مقدس آهي، رب جي حضور جي حويلي.

ਖਰੇ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਈਅਨਿ ਖੋਟਿਆ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
khare parakh khajaanai paaeean khottiaa naahee thaau |

سڪن کي پڪڙيو وڃي ٿو، ۽ حقيقي سڪا سندس خزاني ۾ رکيا ويا آهن، جڏهن ته جعلي کي ڪا جاء نه ملندي.

ਸਭੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਦਾ ਸਦਾ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ॥
sabh sacho sach varatadaa sadaa sach niaau |

سچ جو سچو، تمام وسيع آهي. سندس انصاف سدائين سچو آهي.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾ ਰਸੁ ਆਇਆ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਨਾਉ ॥੧੮॥
amrit kaa ras aaeaa man vasiaa naau |18|

جڏهن نالو ذهن ۾ داخل ٿئي ٿو، تڏهن انسان کي امرت جي جوهر مان لطف اندوز ٿيڻو پوي ٿو. ||18||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਹਉ ਮੈ ਕਰੀ ਤਾਂ ਤੂ ਨਾਹੀ ਤੂ ਹੋਵਹਿ ਹਉ ਨਾਹਿ ॥
hau mai karee taan too naahee too hoveh hau naeh |

جڏهن ڪو ماڻهو انا ۾ ڪم ڪري ٿو، تڏهن تون اتي نه آهين، رب. تون جتي به آهين، اتي ڪا به انا نه آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430