پنجين مهل:
بدقسمت تمام گھڻي تڪليف ۽ تڪليف برداشت ڪن ٿا. تون ئي ڄاڻين ٿو سندن درد، رب.
مون کي ھزارين علاج معلوم ھجن، پر مان جيئرو رھندس تڏھن ئي پنھنجي مڙس کي ڏسان. ||2||
پنجين مهل:
مون سنڌوءَ جي ڪنارن کي درياهه جي وهندڙ پاڻيءَ سان ڌوئيندي ڏٺو آهي.
اُهي ئي اڪيلا رهن ٿا، جيڪي سچي گروءَ سان ملن ٿا. ||3||
پورو:
ڪو به درد ان عاجز انسان کي نه ٿو پهچائي، جيڪو توهان لاء بکيو، رب.
اُهو عاجز گرومُخ جيڪو سمجھي ٿو، اُن کي چارئي طرفن ۾ ملهايو وڃي ٿو.
گناهه ان ماڻهوءَ کان ڀڄن ٿا، جيڪو رب جي پناهه کي ڳولي ٿو.
بيشمار اوتارن جي گندگي ڌوئي وڃي، گرو جي پيرن جي مٽيءَ ۾ غسل ڪري.
جيڪو رب جي فرمانبرداري ڪري ٿو سو غم ۾ مبتلا نه ٿيندو آهي.
اي پيارا رب، تون سڀني جو دوست آهين. سڀني کي يقين آهي ته توهان انهن جا آهيو.
رب جي عاجز ٻانهي جي شان، رب جي جلال جي روشني جيتري وڏي آهي.
سڀني ۾، سندس عاجز ٻانهو اڳواٽ آهي. پنهنجي عاجز خادم جي ذريعي، رب ڄاڻي ٿو. ||8||
دخاني، پنجين مهل:
جن جي مون پيروي ڪئي، اهي هاڻي منهنجي پيروي ڪن.
جن ۾ مون اميدون رکيون، تن جون اميدون مون ۾ رکجن. ||1||
پنجين مهل:
مکڻ چوڌاري ڦري ٿو، ۽ اچي ٿو گدڙ جي گندي لٺ تي.
جيڪو ان تي ويھي، سو پڪڙيو وڃي. اُھي ئي بچيل آھن، جن جي پيشانيءَ تي سٺي قسمت آھي. ||2||
پنجين مهل:
مان هن کي سڀني جي اندر ڏسان ٿو. هن کان سواءِ ڪو به ناهي.
اُن ساٿي جي پيشانيءَ تي چڱائي لکبي آهي، جنهن کي رب، منهنجو دوست ملندو آهي. ||3||
پورو:
مان هن جي دروازي تي هڪ منسٽر آهيان، هن جي شاندار حمد ڳائيندي، پنهنجي رب خدا کي راضي ڪرڻ لاءِ.
منهنجو خدا مستقل ۽ مستحڪم آهي. ٻيا اچڻ ۽ وڃڻ جاري آهن.
مان رب العالمين کان اهو تحفو گهران ٿو، جيڪو منهنجي بک کي پورو ڪري.
اي منھنجا پالڻھار خدا، پنھنجي منشا کي پنھنجي درشن جي برڪت واري نظر سان برڪت ڪر، ته مان مطمئن ۽ پورو ٿيان.
خدا، عظيم عطا ڪندڙ، دعا ٻڌي ٿو، ۽ منسٽر کي پنهنجي حضور جي حويلي ڏانهن سڏي ٿو.
خدا کي ڏسڻ سان، منسٽر درد ۽ بک کان نجات حاصل ڪري ٿو. هو ٻيو ڪجهه پڇڻ لاءِ نه سوچيندو آهي.
خدا جي پيرن کي ڇهڻ سان سڀ خواهشون پوريون ٿين ٿيون.
مان هن جو عاجز آهيان، غير لائق منسٽر؛ رب العالمين مون کي معاف ڪري ڇڏيو آهي. ||9||
دخاني، پنجين مهل:
جڏهن روح نڪرندو، ته مٽي ٿي ويندين اي خالي جسم، تون پنهنجي مڙس کي ڇو نٿو سڃاڻين؟
تون بڇڙي ماڻهن سان پيار ۾ آهين. ڪھڙين خوبين سان تون رب جي محبت مان لطف اندوز ٿيندين؟ ||1||
پنجين مهل:
اي نانڪ، هن کان سواءِ، تون جيئري رهي نه سگهندين، هڪ پل لاءِ به. توهان هن کي وساري نٿا سگهو، هڪ لمحي لاءِ به.
اي منهنجا ذهن، تون هن کان ڇو بيزار آهين؟ هو توهان جو خيال رکندو آهي. ||2||
پنجين مهل:
جيڪي ماڻهو رب العالمين جي محبت ۾ رنگيل آهن، انهن جا ذهن ۽ جسم ڳاڙهي رنگ جا آهن.
اي نانڪ، نالي کان سواءِ، ٻيا خيال ناپاڪ ۽ خراب آهن. ||3||
پورو:
اي منھنجا پالڻھار، جڏھن تون منھنجو دوست آھين، ته مون کي ڪھڙو ڏک پھچندو؟
دنيا کي ٺڳيندڙ ٺڳن کي تو ماري ڇڏيو ۽ ناس ڪري ڇڏيو.
گرو مون کي خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪري ڇڏيو آهي، ۽ مون جنگ کٽي آهي.
گرو جي تعليمات جي ذريعي، مون کي عظيم دنيا جي ميدان ۾ تمام خوشيون حاصل ڪيون آهن.
سچي پالڻهار منهنجا سڀ حواس ۽ عضوا منهنجي قبضي هيٺ ڪري ڇڏيا آهن.