شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 19


ਦਰਿ ਘਰਿ ਢੋਈ ਨ ਲਹੈ ਦਰਗਹ ਝੂਠੁ ਖੁਆਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dar ghar dtoee na lahai daragah jhootth khuaar |1| rahaau |

هن دنيا ۾ توکي ڪا پناهه نه ملندي. آخرت ۾، ڪوڙو هجڻ ڪري، توهان کي تڪليف ٿيندي. ||1||روڪ||

ਆਪਿ ਸੁਜਾਣੁ ਨ ਭੁਲਈ ਸਚਾ ਵਡ ਕਿਰਸਾਣੁ ॥
aap sujaan na bhulee sachaa vadd kirasaan |

سچو پالڻھار پاڻ سڀ ڄاڻي ٿو. هو ڪابه غلطي نه ڪندو آهي. هو ڪائنات جو عظيم هاري آهي.

ਪਹਿਲਾ ਧਰਤੀ ਸਾਧਿ ਕੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਦੇ ਦਾਣੁ ॥
pahilaa dharatee saadh kai sach naam de daan |

پهرين، هو زمين کي تيار ڪري ٿو، ۽ پوء هو سچي نالي جو ٻج پوکي ٿو.

ਨਉ ਨਿਧਿ ਉਪਜੈ ਨਾਮੁ ਏਕੁ ਕਰਮਿ ਪਵੈ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥
nau nidh upajai naam ek karam pavai neesaan |2|

نو خزانا هڪ رب جي نالي مان پيدا ٿين ٿا. سندس فضل سان، اسان کي سندس بينر ۽ نشان ملي ٿو. ||2||

ਗੁਰ ਕਉ ਜਾਣਿ ਨ ਜਾਣਈ ਕਿਆ ਤਿਸੁ ਚਜੁ ਅਚਾਰੁ ॥
gur kau jaan na jaanee kiaa tis chaj achaar |

ڪي ته ڏاڍا علم وارا آهن، پر جيڪڏهن اهي گرو کي نٿا ڄاڻن، ته پوءِ انهن جي زندگي جو ڪهڙو فائدو؟

ਅੰਧੁਲੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧ ਗੁਬਾਰੁ ॥
andhulai naam visaariaa manamukh andh gubaar |

انڌن، رب جو نالو وساري ڇڏيو آهي. پاڻ سڳورا ماڻهو اوندهه ۾ آهن.

ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੩॥
aavan jaan na chukee mar janamai hoe khuaar |3|

انهن جو اچڻ ۽ وڃڻ وري جنم ۾ ختم نه ٿيندو آهي. موت ۽ ٻيهر جنم جي ذريعي، اهي برباد ٿي رهيا آهن. ||3||

ਚੰਦਨੁ ਮੋਲਿ ਅਣਾਇਆ ਕੁੰਗੂ ਮਾਂਗ ਸੰਧੂਰੁ ॥
chandan mol anaaeaa kungoo maang sandhoor |

ڪنوار چندن جو تيل ۽ عطر خريد ڪري، وڏي مقدار ۾ پنهنجي وارن تي لڳائي سگهي ٿي.

ਚੋਆ ਚੰਦਨੁ ਬਹੁ ਘਣਾ ਪਾਨਾ ਨਾਲਿ ਕਪੂਰੁ ॥
choaa chandan bahu ghanaa paanaa naal kapoor |

هوءَ پنن جي پتي ۽ ڪيفور سان پنهنجي سانس کي مٺو ڪري سگهي ٿي،

ਜੇ ਧਨ ਕੰਤਿ ਨ ਭਾਵਈ ਤ ਸਭਿ ਅਡੰਬਰ ਕੂੜੁ ॥੪॥
je dhan kant na bhaavee ta sabh addanbar koorr |4|

پر جيڪڏهن اها ڪنوار پنهنجي مڙس جي رضامند نه آهي ته پوءِ اهي سڀ ڪوڙا آهن. ||4||

ਸਭਿ ਰਸ ਭੋਗਣ ਬਾਦਿ ਹਹਿ ਸਭਿ ਸੀਗਾਰ ਵਿਕਾਰ ॥
sabh ras bhogan baad heh sabh seegaar vikaar |

سندس مڙني لذتن جو مزو اجايو آهي، ۽ سندس سڀ سينگار خراب آهن.

ਜਬ ਲਗੁ ਸਬਦਿ ਨ ਭੇਦੀਐ ਕਿਉ ਸੋਹੈ ਗੁਰਦੁਆਰਿ ॥
jab lag sabad na bhedeeai kiau sohai guraduaar |

جيستائين هن کي شبد سان ڇيد نه ڪيو وڃي، تيستائين هوءَ گرو جي دروازي تي ڪيئن سهڻي نظر ايندي؟

ਨਾਨਕ ਧੰਨੁ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਨ ਸਹ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੫॥੧੩॥
naanak dhan suhaaganee jin sah naal piaar |5|13|

اي نانڪ، برڪت وارو آهي اها خوش نصيب ڪنوار، جنهن کي پنهنجي مڙس سان پيار آهي. ||5||13||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |

سري راڳ، پهرين مهل:

ਸੁੰਞੀ ਦੇਹ ਡਰਾਵਣੀ ਜਾ ਜੀਉ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
sunyee deh ddaraavanee jaa jeeo vichahu jaae |

خالي جسم خوفناڪ آهي، جڏهن روح اندر مان نڪري وڃي.

ਭਾਹਿ ਬਲੰਦੀ ਵਿਝਵੀ ਧੂਉ ਨ ਨਿਕਸਿਓ ਕਾਇ ॥
bhaeh balandee vijhavee dhooau na nikasio kaae |

حياتيءَ جي ٻرندڙ باهه وسامي وئي آهي، ۽ ساهه جو دونھون نه نڪرندو آهي.

ਪੰਚੇ ਰੁੰਨੇ ਦੁਖਿ ਭਰੇ ਬਿਨਸੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥੧॥
panche rune dukh bhare binase doojai bhaae |1|

پنجن رشتيدار (حواس) دردناڪ روئندا ۽ روئيندا آهن، ۽ ديوتا جي محبت ۾ ضايع ٿي ويندا آهن. ||1||

ਮੂੜੇ ਰਾਮੁ ਜਪਹੁ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
moorre raam japahu gun saar |

اي بيوقوف: رب جو نالو ڳايو، ۽ پنهنجي فضيلت کي بچايو.

ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਸਭ ਮੁਠੀ ਅਹੰਕਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
haumai mamataa mohanee sabh mutthee ahankaar |1| rahaau |

انا پرستي ۽ مالڪيت ڏاڍا دلڪش آهن؛ مغرور غرور هر ڪنهن کي لٽيو آهي. ||1||روڪ||

ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿ ॥
jinee naam visaariaa doojee kaarai lag |

جن رب جي نالي کي وساري ڇڏيو آهي، سي دوئي جي ڪمن ۾ جڙيل آهن.

ਦੁਬਿਧਾ ਲਾਗੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਿ ॥
dubidhaa laage pach mue antar trisanaa ag |

ٻٽيءَ سان جڙيل، اُهي سڙي ويندا آهن ۽ مري ويندا آهن. اهي اندر اندر خواهش جي باهه سان ڀريل آهن.

ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹੋਰਿ ਮੁਠੀ ਧੰਧੈ ਠਗਿ ॥੨॥
gur raakhe se ubare hor mutthee dhandhai tthag |2|

جيڪي گرو جي حفاظت ڪن ٿا، تن کي بچايو وڃي ٿو. ٻيا سڀ ٺڳي ۽ ٺڳيءَ واري دنياوي ڪمن ۾ ڦاٿل آهن. ||2||

ਮੁਈ ਪਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ਗਇਆ ਮੁਆ ਵੈਰੁ ਵਿਰੋਧੁ ॥
muee pareet piaar geaa muaa vair virodh |

پيار مري ٿو، ۽ پيار ختم ٿي وڃي ٿو. نفرت ۽ نفرت مري ويندي آهي.

ਧੰਧਾ ਥਕਾ ਹਉ ਮੁਈ ਮਮਤਾ ਮਾਇਆ ਕ੍ਰੋਧੁ ॥
dhandhaa thakaa hau muee mamataa maaeaa krodh |

الجھنون ختم ٿي وڃن ٿيون، ۽ مايا جي وابستگي، مالڪي ۽ غضب سان گڏ خود غرضي مري وڃي ٿي.

ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਸਚੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਨਿਰੋਧੁ ॥੩॥
karam milai sach paaeeai guramukh sadaa nirodh |3|

جن کي سندس رحمت ملي ٿي، تن کي سچو ملي ٿو. گرومخز هميشه متوازن پابنديءَ ۾ رهن ٿا. ||3||

ਸਚੀ ਕਾਰੈ ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮਤਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
sachee kaarai sach milai guramat palai paae |

سچن عملن سان، سچو رب ملي ٿو، ۽ گرو جي تعليم ملي ٿي.

ਸੋ ਨਰੁ ਜੰਮੈ ਨਾ ਮਰੈ ਨਾ ਆਵੈ ਨਾ ਜਾਇ ॥
so nar jamai naa marai naa aavai naa jaae |

پوء، اهي ڄمڻ ۽ موت جي تابع نه آهن. اهي نه ايندا آهن ۽ نه وري جنم وٺندا آهن.

ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਪਰਧਾਨੁ ਸੋ ਦਰਗਹਿ ਪੈਧਾ ਜਾਇ ॥੪॥੧੪॥
naanak dar paradhaan so darageh paidhaa jaae |4|14|

اي نانڪ، اهي رب جي دروازي تي عزت وارا آهن؛ اهي رب جي درٻار ۾ عزت سان ڍڪيل آهن. ||4||14||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲ ੧ ॥
sireeraag mahal 1 |

سري راڳ، پهرين مهل:

ਤਨੁ ਜਲਿ ਬਲਿ ਮਾਟੀ ਭਇਆ ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਮਨੂਰੁ ॥
tan jal bal maattee bheaa man maaeaa mohi manoor |

جسم سڙي رک ٿي ويو آهي؛ مايا جي محبت جي ڪري، ذهن کي زنگ لڳل آهي.

ਅਉਗਣ ਫਿਰਿ ਲਾਗੂ ਭਏ ਕੂਰਿ ਵਜਾਵੈ ਤੂਰੁ ॥
aaugan fir laagoo bhe koor vajaavai toor |

خرابيون هڪ ٻئي جا دشمن بڻجي ويندا آهن، ۽ ڪوڙ حملي جي بگل کي ڦوڪيندو آهي.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਰਮਾਈਐ ਦੁਬਿਧਾ ਡੋਬੇ ਪੂਰੁ ॥੧॥
bin sabadai bharamaaeeai dubidhaa ddobe poor |1|

شبد جي ڪلام کان سواءِ، ماڻهو وري جنم ۾ گم ٿي ويا آهن. دوئيءَ جي محبت جي ڪري، ڪثرت کي غرق ڪيو ويو آهي. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਸਬਦਿ ਤਰਹੁ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
man re sabad tarahu chit laae |

اي ذهن، ترڻ پار، پنهنجي شعور کي شبد تي مرکوز ڪندي.

ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਬੂਝਿਆ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jin guramukh naam na boojhiaa mar janamai aavai jaae |1| rahaau |

جيڪي گرو مُخ نه ٿا ٿين، اُھي نالو نه ٿا سمجھن. اهي مرندا آهن، ۽ ٻيهر جنم ۾ اچڻ ۽ وڃڻ جاري رکندا آهن. ||1||روڪ||

ਤਨੁ ਸੂਚਾ ਸੋ ਆਖੀਐ ਜਿਸੁ ਮਹਿ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ॥
tan soochaa so aakheeai jis meh saachaa naau |

اهو جسم پاڪ چئبو آهي، جنهن ۾ سچو نالو سمايل هجي.

ਭੈ ਸਚਿ ਰਾਤੀ ਦੇਹੁਰੀ ਜਿਹਵਾ ਸਚੁ ਸੁਆਉ ॥
bhai sach raatee dehuree jihavaa sach suaau |

جنهن جو جسم سچي جي خوف سان ڀريل هجي ۽ جنهن جي زبان سچائيءَ جي خوشبوءِ هجي،

ਸਚੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ਬਹੁੜਿ ਨ ਪਾਵੈ ਤਾਉ ॥੨॥
sachee nadar nihaaleeai bahurr na paavai taau |2|

سچي رب جي فضل جي نظر سان خوشيءَ ۾ آندو ويو آهي. ان ماڻهوءَ کي وري پيٽ جي باهه مان نه وڃڻو آهي. ||2||

ਸਾਚੇ ਤੇ ਪਵਨਾ ਭਇਆ ਪਵਨੈ ਤੇ ਜਲੁ ਹੋਇ ॥
saache te pavanaa bheaa pavanai te jal hoe |

سچي رب وٽان هوا آئي ۽ هوا مان پاڻي آيو.

ਜਲ ਤੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਸਾਜਿਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਸਮੋਇ ॥
jal te tribhavan saajiaa ghatt ghatt jot samoe |

پاڻي مان، هن ٽي جهان پيدا ڪيو؛ هر دل ۾ هن پنهنجي نور کي ڦهلائي ڇڏيو آهي.

ਨਿਰਮਲੁ ਮੈਲਾ ਨਾ ਥੀਐ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥੩॥
niramal mailaa naa theeai sabad rate pat hoe |3|

پاڪ رب ناپاڪ نٿو ٿئي. سَبَدَ سان ملائي، عزت ملي ٿي. ||3||

ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਾਚਿ ਸੰਤੋਖਿਆ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਮਾਹਿ ॥
eihu man saach santokhiaa nadar kare tis maeh |

جنهن جو ذهن سچائيءَ سان مطمئن هوندو آهي، ان کي رب جي فضل سان نوازيو ويندو آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430