شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 644


ਧੰਧਾ ਕਰਤਿਆ ਨਿਹਫਲੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮਨਿ ਨ ਵਸਾਇਆ ॥
dhandhaa karatiaa nihafal janam gavaaeaa sukhadaataa man na vasaaeaa |

دنياوي ڪمن ۾ ڦاٿل، اجائي زندگي برباد ڪري ٿو. امن ڏيڻ وارو رب هن جي ذهن ۾ رهڻ نٿو اچي.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਤਿਨਾ ਕਉ ਮਿਲਿਆ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥
naanak naam tinaa kau miliaa jin kau dhur likh paaeaa |1|

اي نانڪ، اُهي ئي نالو حاصل ڪن ٿا، جن وٽ اهڙي اڳئين مقرر ڪيل قسمت آهي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਭਰਪੂਰੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖਾ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
ghar hee meh amrit bharapoor hai manamukhaa saad na paaeaa |

گھر اندر امرت سان ڀريو پيو آهي، پر خود پسند انسان ان جو ذائقو نه ٿو چکي.

ਜਿਉ ਕਸਤੂਰੀ ਮਿਰਗੁ ਨ ਜਾਣੈ ਭ੍ਰਮਦਾ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
jiau kasatooree mirag na jaanai bhramadaa bharam bhulaaeaa |

هو ان هرڻ جهڙو آهي، جيڪو پنهنجي مشڪ جي خوشبوءِ کي نه سڃاڻي. اهو چوڌاري ڦري ٿو، شڪ ۾ گمراهه.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਤਜਿ ਬਿਖੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਖੁਆਇਆ ॥
amrit taj bikh sangrahai karatai aap khuaaeaa |

انسان امرت کي ڇڏي ڏئي ٿو ۽ ان جي بدران زهر گڏ ڪري ٿو. خالق پاڻ کيس بيوقوف بڻائي ڇڏيو آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੇ ਸੋਝੀ ਪਈ ਤਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
guramukh virale sojhee pee tinaa andar braham dikhaaeaa |

ڪيڏا نرالا آهن گرومخ، جن کي اها سمجھ ملي ٿي. اھي پنھنجي اندر ۾ خداوند خدا کي ڏسندا آھن.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇਆ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਸਾਦੁ ਆਇਆ ॥
tan man seetal hoeaa rasanaa har saad aaeaa |

انهن جا ذهن ۽ جسم ٿڌو ۽ سڪون ۾ آهن، ۽ انهن جون زبانون رب جي شاندار ذائقي مان لطف اندوز ٿين ٿيون.

ਸਬਦੇ ਹੀ ਨਾਉ ਊਪਜੈ ਸਬਦੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
sabade hee naau aoopajai sabade mel milaaeaa |

شبد جي ڪلام سان، نالو اڀري ٿو. شبد جي ذريعي، اسين رب جي اتحاد ۾ متحد آهيون.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਉਰਾਨਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
bin sabadai sabh jag bauraanaa birathaa janam gavaaeaa |

شبد کان سواءِ، سڄي دنيا چريو آهي، ۽ اُهو پنهنجي جان وڃائي ٿو.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੋ ਸਬਦੁ ਹੈ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ॥੨॥
amrit eko sabad hai naanak guramukh paaeaa |2|

شبد اڪيلو امرت وارو امر آهي. اي نانڪ، گرومخ ان کي حاصل ڪري ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸੋ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਕਹੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਪਾਈਐ ॥
so har purakh agam hai kahu kit bidh paaeeai |

خداوند خدا ناقابل رسائي آهي؛ مون کي ٻڌايو، اسان هن کي ڪيئن ڳولي سگهون ٿا؟

ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਅਦ੍ਰਿਸਟੁ ਕਹੁ ਜਨ ਕਿਉ ਧਿਆਈਐ ॥
tis roop na rekh adrisatt kahu jan kiau dhiaaeeai |

هن جي ڪا به شڪل يا خاصيت ناهي، ۽ هو ڏسي نٿو سگهي. مون کي ٻڌايو ته اسان هن تي ڪيئن غور ڪري سگهون ٿا؟

ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਕਿਆ ਕਹਿ ਗੁਣ ਗਾਈਐ ॥
nirankaar niranjan har agam kiaa keh gun gaaeeai |

رب بي شڪل، بي مثال ۽ ناقابل رسائي آهي. اسان کي سندس ڪهڙين خوبين جي باري ۾ ڳالهائڻ گهرجي ۽ ڳائڻ گهرجي؟

ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਆਪਿ ਸੁ ਹਰਿ ਮਾਰਗਿ ਪਾਈਐ ॥
jis aap bujhaae aap su har maarag paaeeai |

اهي ئي رب جي واٽ تي هلن ٿا، جن کي رب پاڻ هدايت ڪري ٿو.

ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਵੇਖਾਲਿਆ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਪਾਈਐ ॥੪॥
gur poorai vekhaaliaa gur sevaa paaeeai |4|

ڪامل گرو هن کي مون ڏانهن ظاهر ڪيو آهي. گرو جي خدمت ڪندي، هو مليو آهي. ||4||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਜਿਉ ਤਨੁ ਕੋਲੂ ਪੀੜੀਐ ਰਤੁ ਨ ਭੋਰੀ ਡੇਹਿ ॥
jiau tan koloo peerreeai rat na bhoree ddehi |

ڄڻ ته منهنجو جسم رت جو هڪ ڦڙو به نه نڪرڻ کان سواءِ تيل جي دٻن ۾ ڦاٽي پيو آهي.

ਜੀਉ ਵੰਞੈ ਚਉ ਖੰਨੀਐ ਸਚੇ ਸੰਦੜੈ ਨੇਹਿ ॥
jeeo vanyai chau khaneeai sache sandarrai nehi |

ڄڻ ته منهنجو روح سچي رب جي محبت خاطر ٽڪرا ٽڪرا ٿي ويو آهي.

ਨਾਨਕ ਮੇਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਰਾਤੀ ਅਤੈ ਡੇਹ ॥੧॥
naanak mel na chukee raatee atai ddeh |1|

اي نانڪ، اڃا تائين، رات ۽ ڏينهن، رب سان منهنجو اتحاد نه ٽٽي آهي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਸਜਣੁ ਮੈਡਾ ਰੰਗੁਲਾ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ਮਨੁ ਲੇਇ ॥
sajan maiddaa rangulaa rang laae man lee |

منهنجو دوست تمام گهڻي خوشي ۽ پيار سان ڀريل آهي. هن منهنجي ذهن کي پنهنجي پيار جي رنگ سان رنگيو،

ਜਿਉ ਮਾਜੀਠੈ ਕਪੜੇ ਰੰਗੇ ਭੀ ਪਾਹੇਹਿ ॥
jiau maajeetthai kaparre range bhee paahehi |

ڪپڙي وانگر جيڪو رنگ جي رنگ کي برقرار رکڻ لاء علاج ڪيو ويندو آهي.

ਨਾਨਕ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਬਿਆ ਨ ਲਗੈ ਕੇਹ ॥੨॥
naanak rang na utarai biaa na lagai keh |2|

اي نانڪ، هي رنگ نه نڪرندو آهي ۽ نه وري هن ڪپڙي مان ڪو ٻيو رنگ لڳندو آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਰਿ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਆਪਿ ਹਰਿ ਆਪਿ ਬੁਲਾਇਦਾ ॥
har aap varatai aap har aap bulaaeidaa |

رب پاڻ هر هنڌ پکڙيل آهي. رب پاڻ اسان کي هن جو نالو ٻڌائڻ جو سبب بڻائيندو آهي.

ਹਰਿ ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਵਾਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਦਾ ॥
har aape srisatt savaar sir dhandhai laaeidaa |

پالڻھار خود مخلوق کي پيدا ڪيو؛ هو انهن جي سڀني ڪمن کي انجام ڏئي ٿو.

ਇਕਨਾ ਭਗਤੀ ਲਾਇ ਇਕਿ ਆਪਿ ਖੁਆਇਦਾ ॥
eikanaa bhagatee laae ik aap khuaaeidaa |

هو ڪنهن کي عقيدت جي عبادت ۾ مشغول ڪري ٿو ۽ ٻين کي گمراهه ڪري ٿو.

ਇਕਨਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇ ਇਕਿ ਉਝੜਿ ਪਾਇਦਾ ॥
eikanaa maarag paae ik ujharr paaeidaa |

هو ڪن کي رستي تي رکي ٿو، جڏهن ته هو ٻين کي بيابان ۾ وٺي ٿو.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੫॥
jan naanak naam dhiaae guramukh gun gaaeidaa |5|

ٻانهو نانڪ، رب جي نالي تي غور ڪندو آهي؛ گرومخ جي حيثيت ۾، هو رب جي شاندار ساراهه ڳائي ٿو. ||5||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
satigur kee sevaa safal hai je ko kare chit laae |

سچي گرو جي خدمت ثمردار ۽ اجروثواب آهي، جيڪڏهن ڪو پنهنجي ذهن سان ان تي ڌيان ڏئي ٿو.

ਮਨਿ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਵਣਾ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
man chindiaa fal paavanaa haumai vichahu jaae |

ذهن جي خواهشن جو ميوو ملندو آهي، ۽ اندر مان انا ختم ٿي ويندي آهي.

ਬੰਧਨ ਤੋੜੈ ਮੁਕਤਿ ਹੋਇ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
bandhan torrai mukat hoe sache rahai samaae |

هن جا بند ٽوڙيا ويا آهن، ۽ هو آزاد ٿي ويو آهي. هو سچي رب ۾ سمايل رهي ٿو.

ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਅਲਭੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
eis jag meh naam alabh hai guramukh vasai man aae |

هن دنيا ۾ نالو حاصل ڪرڻ ڏاڍو ڏکيو آهي. اهو گرومخ جي ذهن ۾ اچي ٿو.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਆਪਣਾ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥੧॥
naanak jo gur seveh aapanaa hau tin balihaarai jaau |1|

اي نانڪ، مان ان تي قربان آهيان جيڪو پنهنجي سچي گرو جي خدمت ڪري ٿو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਮਨਮੁਖ ਮੰਨੁ ਅਜਿਤੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਜਾਇ ॥
manamukh man ajit hai doojai lagai jaae |

خود پسند انسان جو ذهن ڏاڍو ضدي هوندو آهي. اهو دوئي جي محبت ۾ ڦاسي پيو آهي.

ਤਿਸ ਨੋ ਸੁਖੁ ਸੁਪਨੈ ਨਹੀ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
tis no sukh supanai nahee dukhe dukh vihaae |

سڪون نٿو ملي، خوابن ۾ به. هو پنهنجي زندگي ڏکن ۽ سورن ۾ گذاري ٿو.

ਘਰਿ ਘਰਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਥਕੇ ਸਿਧ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਇ ॥
ghar ghar parr parr panddit thake sidh samaadh lagaae |

پنڊت گھر گھر وڃڻ، پنھنجا صحيفا پڙھڻ ۽ پڙھڻ کان بيزار ٿي ويا آھن. ساڌن پنهنجي سماڌيءَ ۾ هليا ويا آهن.

ਇਹੁ ਮਨੁ ਵਸਿ ਨ ਆਵਈ ਥਕੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
eihu man vas na aavee thake karam kamaae |

هي ذهن قابو نه ٿو ڪري سگهجي. اهي مذهبي رسمون ادا ڪندي ٿڪجي پيا آهن.

ਭੇਖਧਾਰੀ ਭੇਖ ਕਰਿ ਥਕੇ ਅਠਿਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਇ ॥
bhekhadhaaree bhekh kar thake atthisatth teerath naae |

ڪوڙا لباس پائڻ ۽ اڍائي مقدس درگاهن تي غسل ڪرڻ کان بيزار ٿي ويا آهن.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430