اُهو ئي تنهنجي مرضي تي راضي آهي، جيڪو نالو ڳائيندو آهي. ||1||روڪ||
رب جي نالي سان منهنجو جسم ۽ دماغ ٿڌو ۽ سڪون حاصل ڪري ٿو.
رب، هار، هار جي ياد ڪرڻ سان، درد جو گهر ڊاهي ٿو. ||2||
اهو اڪيلو، جيڪو رب جي حڪم کي سمجهي ٿو، منظور ٿيل آهي.
خدا جي ڪلام جو سچو لفظ سندس نشان ۽ نشان آهي. ||3||
ڪامل گرو منهنجي اندر ۾ رب جو نالو لڳايو آهي.
دعا نانڪ، منهنجي ذهن کي سڪون مليو آهي. ||4||8||59||
آسا، پنجين مهل:
جتي تون مون کي موڪلين ٿو، اتي مان وڃان ٿو.
جيڪو تون مون کي ڏئين ٿو، سو مون کي امن ڏي ٿو. ||1||
مان هميشه لاءِ چيلا آهيان، عاجز شاگرد، ڪائنات جي پالڻهار جو، دنيا جي پالڻهار جو.
تنهنجي فضل سان، مان مطمئن ۽ مطمئن آهيان. ||1||روڪ||
جيڪو تون مون کي ڏيان ٿو، مان پائڻ ۽ کائيندس.
تنهنجي فضل سان، اي خدا، منهنجي زندگي آرام سان گذري ٿي. ||2||
منهنجي ذهن ۽ جسم جي اندر، مان توهان تي غور ڪريان ٿو.
مان ڪنهن کي به تنهنجي برابر سمجهان ٿو. ||3||
نانڪ چوي ٿو، هي منهنجو مسلسل مراقبو آهي:
ته مان ڇوٽڪارو حاصل ڪريان، اوليائن جي پيرن سان چمڪندو رهيس. ||4||9||60||
آسا، پنجين مهل:
اٿڻ وقت، ويٺي، ۽ ننڊ ۾ به، رب جو ذڪر ڪريو.
رستي تي هلندي، رب جي حمد جا گيت ڳايو. ||1||
پنهنجي ڪنن سان، امرت وارو واعظ ٻڌو.
ان کي ٻڌڻ سان، توهان جو دماغ خوشيء سان ڀرجي ويندو، ۽ توهان جي دماغ جون مشڪلاتون ۽ بيماريون سڀئي دور ٿي ويندا. ||1||روڪ||
جڏهن توهان پنهنجي نوڪري تي ڪم ڪري رهيا آهيو، روڊ تي ۽ ساحل تي، مراقبت ۽ منتر ڪريو.
گرو جي فضل سان، رب جي امرت واري جوهر ۾ پيئو. ||2||
اهو عاجز جيڪو ڏينهن رات رب جي حمد جا گيت ڳائي ٿو،
موت جي رسول سان گڏ وڃڻ ضروري ناهي. ||3||
جيڪو روز چوويهه ڪلاڪ رب کي نه ٿو وساري، سو آزاد ٿي ويو.
اي نانڪ، مان هن جي پيرن تي ڪريان ٿو. ||4||10||61||
آسا، پنجين مهل:
مراقبي ۾ کيس ياد ڪرڻ سان، انسان امن ۾ رهي ٿو.
هڪ خوش ٿي ويندو آهي، ۽ مصيبت ختم ٿي ويندي آهي. ||1||
جشن ڪريو، خوشي ڪريو، ۽ خدا جي تسبيح کي ڳايو.
ھميشه ھميشه لاءِ، سچي گروءَ جي آڏو جھڪيو. ||1||روڪ||
شبد جي مطابق عمل ڪريو، سچو گرو جو سچو ڪلام.
پنهنجي نفس جي گهر ۾ قائم ۽ دائم رهي، ۽ خدا کي ڳولي. ||2||
پنهنجي ذهن ۾ ٻين جي خلاف بڇڙا ارادا نه رکجو،
۽ تون پريشان نه ٿيندين، اي تقدير جا ڀائرو، اي دوستو. ||3||
رب جو نالو، هار، هار، تنترڪ مشق، ۽ منتر، گرو پاران ڏنل آهي.
نانڪ هن امن کي اڪيلو ڄاڻي ٿو، رات ۽ ڏينهن. ||4||11||62||
آسا، پنجين مهل:
اُهو بڇڙو وجود، جنهن کي ڪو نه سڃاڻي
نالو ڳائڻ، رب جو نالو، هو چئن طرفن ۾ عزت وارو آهي. ||1||
مان تنهنجي درشن جي برڪت وارو نظارو گهران ٿو. مهرباني ڪري مون کي ڏي، اي محبوب!
توهان جي خدمت ڪندي، ڪير، جيڪو نه بچايو ويو آهي؟ ||1||روڪ||
اهو ماڻهو، جنهن کي ڪو به ويجهو ٿيڻ نٿو چاهي
سندس پيرن جي مٽي ڌوئي پوري دنيا اچي ٿي. ||2||
اهو انسان، جيڪو ڪنهن جي به ڪم جو نه آهي
- سنتن جي فضل سان، هو نالي تي غور ڪري ٿو. ||3||
ساد سنگت ۾، حضور جي صحبت ۾، ننڊ ۾ سمايل ذهن جاڳي ٿو.
تڏهن، اي نانڪ، خدا مٺو لڳي ٿو. ||4||12||63||
آسا، پنجين مهل:
منهنجي اکين سان، مان هڪ ۽ واحد رب کي ڏسان ٿو.
ھميشه ۽ ھميشه، مان غور ڪندو آھيان نالو، رب جو نالو. ||1||