شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 139


ਸੋਭਾ ਸੁਰਤਿ ਸੁਹਾਵਣੀ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥੨॥
sobhaa surat suhaavanee jin har setee chit laaeaa |2|

خوبصورت ۽ اعليٰ شان آهي انهن جي عقل ۽ سمجهه جيڪي پنهنجي شعور کي رب تي مرکوز ڪن ٿا. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

سالڪ، ٻيو محل:

ਅਖੀ ਬਾਝਹੁ ਵੇਖਣਾ ਵਿਣੁ ਕੰਨਾ ਸੁਨਣਾ ॥
akhee baajhahu vekhanaa vin kanaa sunanaa |

اکين کان سواء ڏسڻ؛ ڪنن کان سواء ٻڌڻ؛

ਪੈਰਾ ਬਾਝਹੁ ਚਲਣਾ ਵਿਣੁ ਹਥਾ ਕਰਣਾ ॥
pairaa baajhahu chalanaa vin hathaa karanaa |

پيرن کان سواء هلڻ؛ هٿن کان سواء ڪم ڪرڻ؛

ਜੀਭੈ ਬਾਝਹੁ ਬੋਲਣਾ ਇਉ ਜੀਵਤ ਮਰਣਾ ॥
jeebhai baajhahu bolanaa iau jeevat maranaa |

زبان کان سواءِ ڳالهائڻ، اهڙيءَ طرح جيئرو ئي مري ويندو آهي.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿ ਕੈ ਤਉ ਖਸਮੈ ਮਿਲਣਾ ॥੧॥
naanak hukam pachhaan kai tau khasamai milanaa |1|

اي نانڪ، رب جي حڪم کي سڃاڻ، ۽ پنهنجي رب ۽ مالڪ سان ملي. ||1||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਦਿਸੈ ਸੁਣੀਐ ਜਾਣੀਐ ਸਾਉ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
disai suneeai jaaneeai saau na paaeaa jaae |

هو ڏٺل، ٻڌو ۽ ڄاتو وڃي ٿو، پر سندس لڪل جوهر حاصل نه ٿو ٿئي.

ਰੁਹਲਾ ਟੁੰਡਾ ਅੰਧੁਲਾ ਕਿਉ ਗਲਿ ਲਗੈ ਧਾਇ ॥
ruhalaa ttunddaa andhulaa kiau gal lagai dhaae |

لنگڙو، هٿ کان خالي ۽ انڌو ڪيئن ڊوڙي رب جي آڏو اچي؟

ਭੈ ਕੇ ਚਰਣ ਕਰ ਭਾਵ ਕੇ ਲੋਇਣ ਸੁਰਤਿ ਕਰੇਇ ॥
bhai ke charan kar bhaav ke loein surat karee |

اچو ته خدا جو خوف توهان جا پير هجن، ۽ هن جي محبت توهان جا هٿ هجن. اچو ته هن جي سمجھ توهان جي اکين ۾ هجي.

ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਸਿਆਣੀਏ ਇਵ ਕੰਤ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak kahai siaanee iv kant milaavaa hoe |2|

نانڪ فرمائي ٿو، اهڙيءَ طرح اي عقلمند دلي عورت، تون پنهنجي مڙس سان ملائيندين. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸਦਾ ਸਦਾ ਤੂੰ ਏਕੁ ਹੈ ਤੁਧੁ ਦੂਜਾ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
sadaa sadaa toon ek hai tudh doojaa khel rachaaeaa |

ھميشه ۽ ھميشه، تون ئي آھين. توهان دوئي جي راند کي حرڪت ۾ قائم ڪيو.

ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਲੋਭੁ ਅੰਤਰਿ ਜੰਤਾ ਪਾਇਆ ॥
haumai garab upaae kai lobh antar jantaa paaeaa |

تو انا ۽ وڏائي پيدا ڪئي ۽ اسان جي وجود ۾ لالچ پيدا ڪئي.

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖੁ ਤੂ ਸਭ ਕਰੇ ਤੇਰਾ ਕਰਾਇਆ ॥
jiau bhaavai tiau rakh too sabh kare teraa karaaeaa |

مون کي رکو جيئن اهو توهان جي مرضي؛ هرڪو ڪم ڪري ٿو جيئن توهان انهن کي عمل ڪرڻ جو سبب بڻائين.

ਇਕਨਾ ਬਖਸਹਿ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਗੁਰਮਤੀ ਤੁਧੈ ਲਾਇਆ ॥
eikanaa bakhaseh mel laihi guramatee tudhai laaeaa |

ڪجھ بخشيا ويا آھن، ۽ توھان سان ملن ٿا. گرو جي تعليم ذريعي، اسان توهان سان شامل ٿي ويا آهيون.

ਇਕਿ ਖੜੇ ਕਰਹਿ ਤੇਰੀ ਚਾਕਰੀ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥
eik kharre kareh teree chaakaree vin naavai hor na bhaaeaa |

ڪي بيٺا آهن ۽ توهان جي خدمت ڪن ٿا. ان جي نالي کان سواءِ ٻيو ڪجهه به نه ٿو وڻي.

ਹੋਰੁ ਕਾਰ ਵੇਕਾਰ ਹੈ ਇਕਿ ਸਚੀ ਕਾਰੈ ਲਾਇਆ ॥
hor kaar vekaar hai ik sachee kaarai laaeaa |

ٻيو ڪو به ڪم انهن لاءِ بيڪار هوندو- توهان انهن کي پنهنجي سچي خدمت لاءِ وصيت ڪئي آهي.

ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਕੁਟੰਬੁ ਹੈ ਇਕਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੇ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਇਆ ॥
put kalat kuttanb hai ik alipat rahe jo tudh bhaaeaa |

ٻارن، زالن ۽ رشتن جي وچ ۾، ڪي اڃا تائين لاتعلق رهن ٿا؛ اهي توهان جي مرضي تي راضي آهن.

ਓਹਿ ਅੰਦਰਹੁ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲੇ ਸਚੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥੩॥
ohi andarahu baaharahu niramale sachai naae samaaeaa |3|

اهي باطن ۽ ظاهري طور خالص آهن، ۽ اهي حقيقي اسم ۾ جذب ٿين ٿا. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਸੁਇਨੇ ਕੈ ਪਰਬਤਿ ਗੁਫਾ ਕਰੀ ਕੈ ਪਾਣੀ ਪਇਆਲਿ ॥
sueine kai parabat gufaa karee kai paanee peaal |

مان هڪ غار ٺاهي سگهان ٿو، سون جي جبل ۾، يا پاڙيسري علائقن جي پاڻيء ۾؛

ਕੈ ਵਿਚਿ ਧਰਤੀ ਕੈ ਆਕਾਸੀ ਉਰਧਿ ਰਹਾ ਸਿਰਿ ਭਾਰਿ ॥
kai vich dharatee kai aakaasee uradh rahaa sir bhaar |

مان پنهنجي مٿي تي، مٿي، هيٺ، زمين تي يا آسمان ۾ بيٺو رهي سگهان ٿو؛

ਪੁਰੁ ਕਰਿ ਕਾਇਆ ਕਪੜੁ ਪਹਿਰਾ ਧੋਵਾ ਸਦਾ ਕਾਰਿ ॥
pur kar kaaeaa kaparr pahiraa dhovaa sadaa kaar |

مان پنهنجي جسم کي مڪمل طور تي ڪپڙن سان ڍڪي سگهان ٿو، ۽ انهن کي مسلسل ڌوء.

ਬਗਾ ਰਤਾ ਪੀਅਲਾ ਕਾਲਾ ਬੇਦਾ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
bagaa rataa peealaa kaalaa bedaa karee pukaar |

مان زور سان واڪا ڪريان ٿو، اڇي، ڳاڙهي، پيلي ۽ ڪاري ويداس؛

ਹੋਇ ਕੁਚੀਲੁ ਰਹਾ ਮਲੁ ਧਾਰੀ ਦੁਰਮਤਿ ਮਤਿ ਵਿਕਾਰ ॥
hoe kucheel rahaa mal dhaaree duramat mat vikaar |

مان شايد گندگي ۽ گندگي ۾ رهندس. ۽ اڃا تائين، اهو سڀ ڪجهه صرف برائي ذهنيت، ۽ دانشورانه فساد جي پيداوار آهي.

ਨਾ ਹਉ ਨਾ ਮੈ ਨਾ ਹਉ ਹੋਵਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧॥
naa hau naa mai naa hau hovaa naanak sabad veechaar |1|

مان نه هئس، نه آهيان، ۽ ڪڏهن به ڪجهه به نه هوندس! اي نانڪ، مان صرف لفظ جي ڪلام تي رهان ٿو. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਵਸਤ੍ਰ ਪਖਾਲਿ ਪਖਾਲੇ ਕਾਇਆ ਆਪੇ ਸੰਜਮਿ ਹੋਵੈ ॥
vasatr pakhaal pakhaale kaaeaa aape sanjam hovai |

اھي پنھنجا ڪپڙا ڌوئيندا آھن، ۽ پنھنجي جسم کي ڌوئيندا آھن، ۽ خود نظم و ضبط جي مشق ڪرڻ جي ڪوشش ڪندا آھن.

ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਲਗੀ ਨਹੀ ਜਾਣੈ ਬਾਹਰਹੁ ਮਲਿ ਮਲਿ ਧੋਵੈ ॥
antar mail lagee nahee jaanai baaharahu mal mal dhovai |

پر انهن کي پنهنجي اندر جي گندگي جي خبر نه آهي، جڏهن اهي ٻاهرئين گند کي ڌوئي ڇڏڻ جي ڪوشش ڪندا آهن.

ਅੰਧਾ ਭੂਲਿ ਪਇਆ ਜਮ ਜਾਲੇ ॥
andhaa bhool peaa jam jaale |

انڌا گمراھ ٿي وڃن ٿا، موت جي ڦڙي ۾ پڪڙجي وڃن ٿا.

ਵਸਤੁ ਪਰਾਈ ਅਪੁਨੀ ਕਰਿ ਜਾਨੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਘਾਲੇ ॥
vasat paraaee apunee kar jaanai haumai vich dukh ghaale |

هو ٻين جي ملڪيت کي پنهنجو سمجهن ٿا، ۽ انا پرستي ۾، ڏک ۾ مبتلا آهن.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਤੁਟੈ ਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
naanak guramukh haumai tuttai taa har har naam dhiaavai |

اي نانڪ، گرومڪن جي انا ڀڃي ٿي، پوءِ هو رب، هار، هر جي نالي تي غور ڪن ٿا.

ਨਾਮੁ ਜਪੇ ਨਾਮੋ ਆਰਾਧੇ ਨਾਮੇ ਸੁਖਿ ਸਮਾਵੈ ॥੨॥
naam jape naamo aaraadhe naame sukh samaavai |2|

اُهي اسم کي ڳائين ٿا، نالي تي غور ڪن ٿا، ۽ نام جي ذريعي، امن ۾ جذب ٿين ٿا. ||2||

ਪਵੜੀ ॥
pavarree |

پورو:

ਕਾਇਆ ਹੰਸਿ ਸੰਜੋਗੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
kaaeaa hans sanjog mel milaaeaa |

تقدير جسم ۽ روح سوان کي گڏ ڪيو ۽ متحد ڪيو.

ਤਿਨ ਹੀ ਕੀਆ ਵਿਜੋਗੁ ਜਿਨਿ ਉਪਾਇਆ ॥
tin hee keea vijog jin upaaeaa |

جنهن انهن کي پيدا ڪيو، اهو به انهن کي جدا ڪري ٿو.

ਮੂਰਖੁ ਭੋਗੇ ਭੋਗੁ ਦੁਖ ਸਬਾਇਆ ॥
moorakh bhoge bhog dukh sabaaeaa |

بيوقوف پنهنجون خوشيون ماڻين ٿا. انهن کي پڻ انهن جي سڀني دردن کي برداشت ڪرڻ گهرجي.

ਸੁਖਹੁ ਉਠੇ ਰੋਗ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ ॥
sukhahu utthe rog paap kamaaeaa |

لذت مان، بيماريون پيدا ٿين ٿيون ۽ گناهن جي ڪميشن.

ਹਰਖਹੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਉਪਾਇ ਖਪਾਇਆ ॥
harakhahu sog vijog upaae khapaaeaa |

گناهن جي خوشين مان ڏک، جدائي، جنم ۽ موت اچي ٿو.

ਮੂਰਖ ਗਣਤ ਗਣਾਇ ਝਗੜਾ ਪਾਇਆ ॥
moorakh ganat ganaae jhagarraa paaeaa |

بيوقوف پنهنجن ڪمن جو حساب وٺڻ جي ڪوشش ڪندا آهن، ۽ بيڪار بحث ڪندا آهن.

ਸਤਿਗੁਰ ਹਥਿ ਨਿਬੇੜੁ ਝਗੜੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
satigur hath niberr jhagarr chukaaeaa |

فيصلو سچي گرو جي هٿ ۾ آهي، جيڪو دليل کي ختم ڪري ٿو.

ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਇਆ ॥੪॥
karataa kare su hog na chalai chalaaeaa |4|

جيڪو به خالق ڪري ٿو سو پورو ٿئي ٿو. ان کي ڪنهن جي ڪوشش سان تبديل نٿو ڪري سگهجي. ||4||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਮੁਰਦਾਰੁ ਖਾਇ ॥
koorr bol muradaar khaae |

ڪوڙ ڳالهائن ٿا، لاش کائيندا آهن.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430