ھزارين چالاڪ دماغي چالون آزمايا ويا آھن، پر ان جي باوجود، خام ۽ اڻ پڙھيل دماغ، رب جي محبت جو رنگ جذب نه ڪيو آھي.
ڪوڙ ۽ ٺڳيءَ سان، کيس ڪو به نه مليو آهي. جيڪي پوکيو، سو کائو. ||3||
اي خدا، تون سڀني جي اميد آهين. سڀ مخلوق تنهنجا آهن؛ تون ئي سڀني جي دولت آهين.
اي خدا، تو وٽان ڪوبه خالي هٿ نه موٽندو. توهان جي دروازي تي، گرومخن جي ساراهه ۽ تعريف ڪئي ويندي آهي.
زهر جي خوفناڪ سمنڊ ۾، ماڻهو ٻڏي رهيا آهن، مهرباني ڪري انهن کي مٿي کڻو ۽ بچايو! هي خادم نانڪ جي عاجز دعا آهي. ||4||1||65||
سري راگ، چوٿين مهل:
نالو حاصل ڪرڻ سان، دماغ مطمئن آهي. نالو کان سواء، زندگي لعنت آهي.
جيڪڏهن مان گرومک سان ملندس، منهنجو روحاني دوست، هو مون کي خدا ڏيکاريندو، عظمت جو خزانو.
مان ان لاءِ قربان آهيان، جيڪو مون تي نالو ظاهر ڪري ٿو. ||1||
اي منهنجا محبوب، مان تنهنجي نالي جي ياد ڪرڻ سان جيئرو آهيان.
تنهنجي نالي کان سواءِ منهنجي زندگي به نه رهي آهي. منهنجي سچي گرو مون ۾ نالو لڳايو آهي. ||1||روڪ||
نالو هڪ قيمتي زيور آهي؛ اهو مڪمل سچو گرو سان آهي.
جڏهن ڪنهن کي سچو گرو جي خدمت ڪرڻ جو حڪم ڏنو وڃي ٿو، هو اهو زيور ڪڍي ٿو ۽ اهو روشني عطا ڪري ٿو.
برڪت وارو، ۽ تمام گهڻو خوش قسمت، اهي آهن جيڪي گرو سان ملڻ لاء ايندا آهن. ||2||
اُھي جن کي اصلي ذات، سچي گروءَ سان نه مليا آھن، سي سڀ کان وڌيڪ بدبخت آھن، ۽ موت جي تابع آھن.
اُهي بار بار وري جنم وٺن ٿا، جيئن گوڏن ۾ سڀ کان وڌيڪ نفرت انگيز ماگوٽس.
انهن ماڻهن سان نه ملو ۽ نه ئي ان وٽ وڃو، جن جون دليون خوفناڪ ڪاوڙ سان ڀريل آهن. ||3||
سچو گرو، پريم ذات، امرت جو حوض آهي. ڏاڍا خوش قسمت ماڻهو ان ۾ غسل ڪرڻ لاءِ ايندا آهن.
ڪيترن ئي اوتارن جي گندگي ڌوئي ويندي آهي، ۽ اندر ۾ بي مثال اسم پوکيو ويندو آهي.
ٻانهي نانڪ کي تمام اعليٰ حيثيت حاصل آهي، سچي گرو سان محبت سان. ||4||2||66||
سري راگ، چوٿين مهل:
مان سندس شان ڳايان ٿو، مان سندس شان بيان ڪريان ٿو، مان سندس شان جي ڳالهه ٿو ڪريان، اي منهنجي ماءُ.
گرومخ، منهنجا روحاني دوست، فضيلت ڏين ٿا. پنهنجي روحاني دوستن سان ملاقات ڪري، مان رب جي شان ۾ گيت ڳايان ٿو.
گروءَ جي هيرن منهنجي ذهن جي هيرن کي چيري ڇڏيو آهي، جيڪو هاڻي نالي جي گهاٽي ڳاڙهي رنگ ۾ رنگجي ويو آهي. ||1||
اي منھنجا پالڻھار، تنھنجي تسبيح جا گيت ڳائي، منھنجو دماغ مطمئن ٿي ويو.
منهنجي اندر ۾ رب جي نالي جي اڃ آهي. گرو، پنهنجي رضا ۾، مون کي عطا ڪري. ||1||روڪ||
اچو ته توهان جي ذهنن کي هن جي محبت سان ڀريل هجي، اي برڪت وارو ۽ خوش قسمت ماڻهو. هن جي رضا سان، گرو هن کي تحفا ڏئي ٿو.
گرو مون کي پيار سان، رب جو نالو، منهنجي اندر ۾ لڳايو آهي؛ مان سچي گرو تي قربان آهيان.
سچي گروءَ کان سواءِ، رب جو نالو نه ٿو ملي، جيتوڻيڪ ماڻهو هزارين، ڪروڙين رسمون ادا ڪن. ||2||
تقدير کان سواء، سچو گرو نه ملي ٿو، جيتوڻيڪ هو اسان جي پنهنجي اندروني وجود جي گهر ۾، هميشه ويجهو ۽ هٿ جي ويجهو آهي.
اندر ۾ جهالت آهي، ۽ شڪ جو درد، جدا ٿيڻ واري اسڪرين وانگر.
سچي گروءَ سان ملڻ کان سواءِ، ڪو به سونهن ۾ تبديل نه ٿيندو آهي. خود غرض انسان لوهه وانگر ٻڏي ٿو، جڏهن ته ٻيڙي تمام ويجهو آهي. ||3||
سچي گرو جي ٻيڙي رب جو نالو آهي. اسان بورڊ تي ڪيئن چڙھي سگهون ٿا؟
جيڪو سچي گروءَ جي مرضيءَ مطابق هلندو، سو هن ٻيڙيءَ ۾ ويهڻ لاءِ ايندو.
برڪت وارا، برڪت وارا آهن اهي ڏاڍا خوش قسمت، اي نانڪ، جيڪي سچي گرو جي ذريعي رب سان متحد آهن. ||4||3||67||