اي نانڪ، حاصل ڪري ٿو نالو؛ هن جو ذهن خوش ۽ مطمئن آهي. ||4||1||
ڌناسري، ٽيون مهل:
رب جي نالي جي دولت بي مثال ۽ بلڪل لامحدود آهي.
گرو جي ڪلام جو ڪلام خزاني سان ڀريل آهي.
ڄاڻو ته نالي جي دولت کان سواءِ باقي سڀ دولت زهر آهي.
مغرور ماڻهو مايا جي وابستگي ۾ سڙي رهيا آهن. ||1||
ڪيڏو نه ٿورڙو آهي اُهو گرو مُخ جيڪو رب جي عظيم ذات جو ذائقو چکي.
هو هميشه خوشين ۾ آهي، ڏينهن ۽ رات؛ ڪامل سٺي تقدير ذريعي، هو نالو حاصل ڪري ٿو. ||روڪ||
شبد جو ڪلام هڪ چراغ آهي، جيڪو ٽنهي جهانن کي روشن ڪري ٿو.
جيڪو چکي ٿو، سو بي حيائي ٿئي ٿو.
رب جو پاڪ نالو، انا جي گندگي کي ڌوئي ٿو.
سچي عقيدتمند عبادت دائمي امن آڻيندو آهي. ||2||
جيڪو رب جي عظمت جو ذائقو چکندو آهي، اهو رب جو عاجز بندو آهي.
هو سدائين خوش آهي؛ هو ڪڏهن به اداس ناهي.
هو پاڻ به آزاد آهي ۽ ٻين کي به آزاد ڪري ٿو.
هو رب جو نالو ڳائيندو آهي، ۽ رب جي ذريعي، هن کي سڪون ملي ٿو. ||3||
سچي گروءَ کان سواءِ، سڀڪو مرندو، درد ۾ روئندو.
رات ۽ ڏينهن، اهي جلن ٿا، ۽ ڪو به سڪون نه ملندو.
پر سچي گروءَ سان ملڻ سان، سڀ اُڃ لٽي ويندي آهي.
اي نانڪ، نالي جي ذريعي، انسان کي امن ۽ سڪون ملي ٿو. ||4||2||
ڌناسري، ٽيون مهل:
گڏ ڪريو ۽ هميشه لاءِ رب جي نالي جي دولت کي ساراهيو، اندر اندر؛
هو سڀني مخلوقات ۽ مخلوقات کي پالي ٿو ۽ پالي ٿو.
اُهي ئي حاصل ڪن ٿا آزاديءَ جو خزانو،
جيڪي پيار سان ڀريل آهن، ۽ رب جي نالي تي ڌيان ڏين ٿا. ||1||
گروءَ جي خدمت ڪرڻ سان، رب جي نالي جي دولت حاصل ٿئي ٿي.
هو اندر ۾ روشن ۽ روشن آهي، ۽ هو رب جي نالي تي غور ڪندو آهي. ||روڪ||
اها محبت رب لاءِ ائين آهي جيئن ڪنوار جي پنهنجي مڙس لاءِ.
خدا ان روح جي دلہن کي خوش ڪري ٿو ۽ لطف اندوز ڪري ٿو جيڪا امن ۽ سڪون سان سينگاريل آهي.
ڪو به خدا کي خود غرضيءَ سان نٿو ڳولي.
سڀن جي جڙيل رب کان پري ڀڄڻ، انسان پنهنجي زندگي اجايو برباد ڪري ٿو. ||2||
سڪون، آسماني امن، خوشي ۽ سندس ڪلام جو ڪلام گروءَ کان اچي ٿو.
سچي اُها خدمت آهي، جيڪا ڪنهن کي نالي ۾ ضم ڪرڻ جي طرف وٺي وڃي ٿي.
ڪلام جي برڪت سان، هو هميشه لاءِ رب، محبوب تي غور ڪندو آهي.
سچي اسم جي ذريعي ئي عظمت حاصل ٿئي ٿي. ||3||
خلقڻهار پاڻ سڄي ڄمار ۾ رهي ٿو.
جيڪڏهن هو پنهنجي فضل جي نظر وجهي ٿو، ته اسان هن سان ملون ٿا.
گُرباني جي ڪلام ذريعي، رب ذهن ۾ اچي وڃي ٿو.
اي نانڪ، خدا انهن کي پاڻ سان گڏ ڪري ٿو جيڪي سچ سان ڀريل آهن. ||4||3||
ڌناسري، ٽيون مهل:
دنيا آلوده آهي، ۽ جيڪي دنيا ۾ آهن سي به آلوده ٿي وڃن ٿا.
دوئي جي وابستگي ۾، اهو اچي ٿو ۽ وڃي ٿو.
هن دوئي جي محبت سڄي دنيا کي برباد ڪري ڇڏيو آهي.
پاڻ سڳورن کي سزا ملي ٿي، ۽ عزت وڃائي ٿو. ||1||
گروءَ جي خدمت ڪرڻ سان، انسان بيدار ٿئي ٿو.
هو پنهنجي اندر ۾ رب جو نالو سمائي ٿو، ۽ سندس حالت بلند ٿي وڃي ٿي. ||روڪ||
گرو مُک بچي ويا آهن، کڻي وڃي رب جي حرم ۾.
رب جي نالي سان ڳنڍي، پاڻ کي عقيدت جي عبادت ۾ مصروف ڪري ٿو.
رب جو عاجز ٻانهو عقيدتمند عبادت ڪندو آهي، ۽ عظمت سان نوازبو آهي.
سچائي سان ملائي، هو آسماني امن ۾ جذب ٿي وڃي ٿو. ||2||
ڄاڻو ته جيڪو سچو نالو خريد ڪري ٿو اهو تمام گهٽ آهي.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، هو پاڻ کي سمجهي ٿو.
سچ آهي هن جو سرمايو، ۽ سچ آهي هن جو واپار.
برڪت وارو آهي اهو ماڻهو، جنهن کي نام سان پيار آهي. ||3||
خدا، سچي پالڻھار، ڪجھھ کي پنھنجي سچي نالي سان ڳنڍيو آھي.
اهي سندس ڪلام جو سڀ کان اعليٰ ترين ڪلام ۽ سندس ڪلام ٻڌندا آهن.