شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 954


ਸੀਤਾ ਲਖਮਣੁ ਵਿਛੁੜਿ ਗਇਆ ॥
seetaa lakhaman vichhurr geaa |

۽ سيتا ۽ لڇمڻ کان جدا ٿيو.

ਰੋਵੈ ਦਹਸਿਰੁ ਲੰਕ ਗਵਾਇ ॥
rovai dahasir lank gavaae |

ڏهه مُنهن وارو راون، جنهن سيتا کي پنهنجي دَف جي زور سان چورائي ڇڏيو هو.

ਜਿਨਿ ਸੀਤਾ ਆਦੀ ਡਉਰੂ ਵਾਇ ॥
jin seetaa aadee ddauroo vaae |

سري لنڪا کي وڃائڻ تي روئي رهيو هو.

ਰੋਵਹਿ ਪਾਂਡਵ ਭਏ ਮਜੂਰ ॥
roveh paanddav bhe majoor |

پانڊو هڪ دفعو رب جي حضور ۾ رهندا هئا؛

ਜਿਨ ਕੈ ਸੁਆਮੀ ਰਹਤ ਹਦੂਰਿ ॥
jin kai suaamee rahat hadoor |

کين غلام بڻايو ويو، ۽ روئڻ لڳا.

ਰੋਵੈ ਜਨਮੇਜਾ ਖੁਇ ਗਇਆ ॥
rovai janamejaa khue geaa |

جانميجا روئي پيو، ته هو پنهنجو رستو وڃائي چڪو هو.

ਏਕੀ ਕਾਰਣਿ ਪਾਪੀ ਭਇਆ ॥
ekee kaaran paapee bheaa |

هڪ غلطي، ۽ هو هڪ گنهگار بڻجي ويو.

ਰੋਵਹਿ ਸੇਖ ਮਸਾਇਕ ਪੀਰ ॥
roveh sekh masaaeik peer |

شيخ، پير ۽ روحاني استاد روئن ٿا.

ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਮਤੁ ਲਾਗੈ ਭੀੜ ॥
ant kaal mat laagai bheerr |

آخري وقت ۾، اهي عذاب ۾ مبتلا آهن.

ਰੋਵਹਿ ਰਾਜੇ ਕੰਨ ਪੜਾਇ ॥
roveh raaje kan parraae |

بادشاھ روئن ٿا - سندن ڪن ڪٽيل آھن.

ਘਰਿ ਘਰਿ ਮਾਗਹਿ ਭੀਖਿਆ ਜਾਇ ॥
ghar ghar maageh bheekhiaa jaae |

اهي گهر گهر ڀنگ لاءِ ويندا آهن.

ਰੋਵਹਿ ਕਿਰਪਨ ਸੰਚਹਿ ਧਨੁ ਜਾਇ ॥
roveh kirapan sancheh dhan jaae |

ڪنجوس روئي ٿو؛ هن کي اها دولت ڇڏڻي آهي جيڪا هن گڏ ڪئي آهي.

ਪੰਡਿਤ ਰੋਵਹਿ ਗਿਆਨੁ ਗਵਾਇ ॥
panddit roveh giaan gavaae |

پنڊت، مذهبي اسڪالر، روئي ٿو جڏهن سندس سکيا هلي ٿي.

ਬਾਲੀ ਰੋਵੈ ਨਾਹਿ ਭਤਾਰੁ ॥
baalee rovai naeh bhataar |

نوجوان عورت روئي ٿي ڇو ته هن کي مڙس ناهي.

ਨਾਨਕ ਦੁਖੀਆ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
naanak dukheea sabh sansaar |

اي نانڪ، سڄي دنيا مصيبت ۾ آهي.

ਮੰਨੇ ਨਾਉ ਸੋਈ ਜਿਣਿ ਜਾਇ ॥
mane naau soee jin jaae |

اُهو ئي غالب آهي، جيڪو رب جي نالي تي يقين رکي ٿو.

ਅਉਰੀ ਕਰਮ ਨ ਲੇਖੈ ਲਾਇ ॥੧॥
aauree karam na lekhai laae |1|

ٻيو ڪوبه عمل ڪنهن حساب ڪتاب جو ناهي. ||1||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮੰਨਿਐ ਅਵਰਿ ਕਾਰਾ ਸਭਿ ਬਾਦਿ ॥
jap tap sabh kichh maniaai avar kaaraa sabh baad |

مراقبي، سادگي ۽ سڀ ڪجهه رب جي نالي تي ايمان آڻڻ سان اچي ٿو. ٻيا سڀ عمل بيڪار آهن.

ਨਾਨਕ ਮੰਨਿਆ ਮੰਨੀਐ ਬੁਝੀਐ ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ॥੨॥
naanak maniaa maneeai bujheeai guraparasaad |2|

اي نانڪ، اُن تي يقين ڪر، جيڪو مڃڻ جي لائق آهي، گروءَ جي مهربانيءَ سان، هو محسوس ٿيو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਕਾਇਆ ਹੰਸ ਧੁਰਿ ਮੇਲੁ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
kaaeaa hans dhur mel karatai likh paaeaa |

جسم ۽ روح سوان جو اتحاد خالق رب طرفان اڳ ۾ ئي مقرر ٿيل هو.

ਸਭ ਮਹਿ ਗੁਪਤੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਟਾਇਆ ॥
sabh meh gupat varatadaa guramukh pragattaaeaa |

هو لڪيل آهي، ۽ اڃا تائين سڀني کي پکڙيل آهي. هو گرومخ ڏانهن نازل ٿيو آهي.

ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਗੁਣ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥
gun gaavai gun ucharai gun maeh samaaeaa |

رب جي حمد جا گيت ڳائڻ ۽ سندس ساراهه ڳائڻ سان، سندس شان ۾ ضم ٿي وڃي ٿو.

ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
sachee baanee sach hai sach mel milaaeaa |

سچو آهي سچو ڪلام گرو جي باني جو. هڪ سچي رب سان اتحاد ۾ متحد آهي.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ॥੧੪॥
sabh kichh aape aap hai aape dee vaddiaaee |14|

هو پاڻ ئي سڀ ڪجهه آهي. هو پاڻ کي عظيم عظمت عطا ڪري ٿو. ||14||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

سالڪ، ٻيو محل:

ਨਾਨਕ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਕੈ ਰਤਨਾ ਪਰਖਣ ਜਾਇ ॥
naanak andhaa hoe kai ratanaa parakhan jaae |

اي نانڪ، انڌو ماڻهو وڃي ٿو زيور جو اندازو،

ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਆਵੈ ਆਪੁ ਲਖਾਇ ॥੧॥
ratanaa saar na jaanee aavai aap lakhaae |1|

پر هو انهن جي قيمت نه ڄاڻندو. هو پنهنجي جهالت کي پڌرو ڪري وطن واپس ايندو. ||1||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਰਤਨਾ ਕੇਰੀ ਗੁਥਲੀ ਰਤਨੀ ਖੋਲੀ ਆਇ ॥
ratanaa keree guthalee ratanee kholee aae |

زيور آيو، ۽ زيورن جو ٿيلهو کوليائين.

ਵਖਰ ਤੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਦੁਹਾ ਰਹੀ ਸਮਾਇ ॥
vakhar tai vanajaariaa duhaa rahee samaae |

واپاري ۽ واپاري پاڻ ۾ مليل آهن.

ਜਿਨ ਗੁਣੁ ਪਲੈ ਨਾਨਕਾ ਮਾਣਕ ਵਣਜਹਿ ਸੇਇ ॥
jin gun palai naanakaa maanak vanajeh see |

اُهي اڪيلا خريد ڪن ٿا جواهر، اي نانڪ، جن جي پرس ۾ فضيلت آهي.

ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਅੰਧੇ ਵਤਹਿ ਲੋਇ ॥੨॥
ratanaa saar na jaananee andhe vateh loe |2|

جيڪي زيور جو قدر نٿا ڪن، سي دنيا ۾ انڌن وانگر ڀڄن ٿا. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਹੈ ਦਸਵੈ ਗੁਪਤੁ ਰਖੀਜੈ ॥
nau daravaaje kaaeaa kott hai dasavai gupat rakheejai |

جسم جي قلعي کي نو دروازا آهن. ڏهين دروازي کي لڪائي رکيو ويو آهي.

ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਨ ਖੁਲਨੀ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਖੁਲੀਜੈ ॥
bajar kapaatt na khulanee gur sabad khuleejai |

سخت دروازو کليل نه آهي؛ ان کي صرف گرو جي ڪلام جي ذريعي کولي سگهجي ٿو.

ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ਧੁਨਿ ਵਜਦੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਣੀਜੈ ॥
anahad vaaje dhun vajade gur sabad suneejai |

اڻڄاتل آواز موجوده گونج ٿو ۽ اتي وائبريٽس. گرو جي ڪلام جو ڪلام ٻڌو وڃي ٿو.

ਤਿਤੁ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਚਾਨਣਾ ਕਰਿ ਭਗਤਿ ਮਿਲੀਜੈ ॥
tit ghatt antar chaananaa kar bhagat mileejai |

دل جي مرڪز جي اندر اندر، خدائي نور چمڪي ٿو. عقيدت جي ذريعي، انسان کي رب سان ملي ٿو.

ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ ਜਿਨਿ ਆਪੇ ਰਚਨ ਰਚਾਈ ॥੧੫॥
sabh meh ek varatadaa jin aape rachan rachaaee |15|

هڪ رب سڀني کي پکڙيل ۽ پکڙيل آهي. هن پاڻ ئي مخلوق کي پيدا ڪيو. ||15||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

سالڪ، ٻيو محل:

ਅੰਧੇ ਕੈ ਰਾਹਿ ਦਸਿਐ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਇ ॥
andhe kai raeh dasiaai andhaa hoe su jaae |

هو واقعي انڌو آهي، جيڪو انڌي جي ڏيکاريل واٽ تي هلي ٿو.

ਹੋਇ ਸੁਜਾਖਾ ਨਾਨਕਾ ਸੋ ਕਿਉ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥
hoe sujaakhaa naanakaa so kiau ujharr paae |

اي نانڪ، جنهن کي ڏسي، سو وڃائجي ڇو؟

ਅੰਧੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿਨ ਮੁਖਿ ਲੋਇਣ ਨਾਹਿ ॥
andhe ehi na aakheean jin mukh loein naeh |

انهن کي انڌو نه چئو، جن جي منهن ۾ اکيون ناهن.

ਅੰਧੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਖਸਮਹੁ ਘੁਥੇ ਜਾਹਿ ॥੧॥
andhe seee naanakaa khasamahu ghuthe jaeh |1|

اهي ئي انڌا آهن، اي نانڪ، جيڪي پنهنجي پالڻهار ۽ مالڪ کان پري ڀڄن ٿا. ||1||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਸਾਹਿਬਿ ਅੰਧਾ ਜੋ ਕੀਆ ਕਰੇ ਸੁਜਾਖਾ ਹੋਇ ॥
saahib andhaa jo keea kare sujaakhaa hoe |

جنهن کي رب انڌو ڪري ڇڏيو آهي - رب ڪري سگهي ٿو ان کي ٻيهر ڏسڻ.

ਜੇਹਾ ਜਾਣੈ ਤੇਹੋ ਵਰਤੈ ਜੇ ਸਉ ਆਖੈ ਕੋਇ ॥
jehaa jaanai teho varatai je sau aakhai koe |

هو صرف ايترو ئي ڪم ڪري ٿو جيئن هو ڄاڻي ٿو، جيتوڻيڪ هن سان سئو ڀيرا ڳالهايو وڃي.

ਜਿਥੈ ਸੁ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਪਈ ਆਪੇ ਵਰਤਉ ਜਾਣਿ ॥
jithai su vasat na jaapee aape vartau jaan |

جتي اصل شيءِ نظر نه ايندي آهي، اتي خود غرور غالب هوندو آهي- اهو چڱيءَ طرح ڄاڻو.

ਨਾਨਕ ਗਾਹਕੁ ਕਿਉ ਲਏ ਸਕੈ ਨ ਵਸਤੁ ਪਛਾਣਿ ॥੨॥
naanak gaahak kiau le sakai na vasat pachhaan |2|

اي نانڪ، خريد ڪندڙ حقيقي شيءِ کي ڪيئن خريد ڪري سگهي ٿو، جيڪڏهن هو ان کي سڃاڻي نٿو سگهي؟ ||2||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਸੋ ਕਿਉ ਅੰਧਾ ਆਖੀਐ ਜਿ ਹੁਕਮਹੁ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ॥
so kiau andhaa aakheeai ji hukamahu andhaa hoe |

ڪو ماڻهو انڌو ڪيئن ٿو سڏجي، جيڪڏهن هو رب جي حڪم سان انڌو ٿيو هجي.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਧਾ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥
naanak hukam na bujhee andhaa kaheeai soe |3|

اي نانڪ، جيڪو رب جي حڪم کي نه ٿو سمجهي، ان کي انڌو چئبو. ||3||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430