شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 590


ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਨਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥
naanak bin satigur seve jam pur badhe maareean muhi kaalai utth jaeh |1|

اي نانڪ، سچي گرو جي خدمت ڪرڻ کان سواء، اهي موت جي شهر ۾ جڙيل ۽ ماريا ويندا آهن. اُٿن ٿا ۽ ڪارا مُنھن سان نڪري وڃن ٿا. ||1||

ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਜਾਲਉ ਐਸੀ ਰੀਤਿ ਜਿਤੁ ਮੈ ਪਿਆਰਾ ਵੀਸਰੈ ॥
jaalau aaisee reet jit mai piaaraa veesarai |

ساڙي ڇڏيو اُهي رسمون جيڪي تو کي محبوب رب کي وساري ڇڏين.

ਨਾਨਕ ਸਾਈ ਭਲੀ ਪਰੀਤਿ ਜਿਤੁ ਸਾਹਿਬ ਸੇਤੀ ਪਤਿ ਰਹੈ ॥੨॥
naanak saaee bhalee pareet jit saahib setee pat rahai |2|

اي نانڪ، عظيم آهي اها محبت، جيڪا منهنجي رب سان منهنجي عزت محفوظ رکي ٿي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਸੇਵੀਐ ਹਰਿ ਇਕੁ ਧਿਆਈਐ ॥
har iko daataa seveeai har ik dhiaaeeai |

هڪ رب جي خدمت ڪريو، عظيم عطا ڪندڙ؛ هڪ رب تي غور ڪريو.

ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਮੰਗੀਐ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਪਾਈਐ ॥
har iko daataa mangeeai man chindiaa paaeeai |

هڪ رب، عظيم عطا ڪندڙ کان دعا گهرو، ۽ توهان کي پنهنجي دل جي خواهش حاصل ٿيندي.

ਜੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸਹੁ ਮੰਗੀਐ ਤਾ ਲਾਜ ਮਰਾਈਐ ॥
je dooje paasahu mangeeai taa laaj maraaeeai |

پر جيڪڏھن توھان ڪنھن ٻئي کان دعا گھرندا، ته توھان کي شرمسار ۽ برباد ڪيو ويندو.

ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੀ ਸਭ ਭੁਖ ਗਵਾਈਐ ॥
jin seviaa tin fal paaeaa tis jan kee sabh bhukh gavaaeeai |

جيڪو رب جي خدمت ڪري ٿو، ان کي سندس اجر جو ميوو ملي ٿو. هن جي سموري بک پوري ٿي.

ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨ ਅਨਦਿਨੁ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥੧੦॥
naanak tin vittahu vaariaa jin anadin hiradai har naam dhiaaeeai |10|

نانڪ انهن تي قربان آهي، جيڪي رات ڏينهن پنهنجي دلين ۾ رب جي نالي تي غور ڪندا آهن. ||10||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੰਉ ਆਪਿ ਤੁਠਾ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਲਇਅਨੁ ਜਨ ਲਾਇ ॥
bhagat janaa knau aap tutthaa meraa piaaraa aape leian jan laae |

هو پاڻ پنهنجي عاجز بندن کان راضي آهي. منهنجو محبوب رب انهن کي پاڻ سان ڳنڍي ٿو.

ਪਾਤਿਸਾਹੀ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਦਿਤੀਅਨੁ ਸਿਰਿ ਛਤੁ ਸਚਾ ਹਰਿ ਬਣਾਇ ॥
paatisaahee bhagat janaa kau diteean sir chhat sachaa har banaae |

رب پنهنجي عاجز عقيدن کي شاهي نعمت ڏئي ٿو؛ هو انهن جي مٿي تي حقيقي تاج ٺاهي ٿو.

ਸਦਾ ਸੁਖੀਏ ਨਿਰਮਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
sadaa sukhee niramale satigur kee kaar kamaae |

اهي هميشه امن ۾ آهن، ۽ بيحد خالص؛ اهي سچي گرو جي خدمت ڪن ٿا.

ਰਾਜੇ ਓਇ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਭਿੜਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਹਿ ॥
raaje oe na aakheeeh bhirr mareh fir joonee paeh |

انهن کي بادشاهه نه چئبو آهي، جيڪي تڪرار ۾ مري ويندا آهن، ۽ وري ٻيهر جنم جي چڪر ۾ داخل ٿيندا آهن.

ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਕਂੀ ਵਢਂੀ ਫਿਰਹਿ ਸੋਭਾ ਮੂਲਿ ਨ ਪਾਹਿ ॥੧॥
naanak vin naavai nakanee vadtanee fireh sobhaa mool na paeh |1|

اي نانڪ، رب جي نالي کان سواءِ، اهي بي عزتي ۾ پنهنجا نڪ وڍي ڀڄندا آهن. انهن کي ڪابه عزت نه ملندي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਸੁਣਿ ਸਿਖਿਐ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਜਿਚਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਨ ਲਾਗੈ ॥
sun sikhiaai saad na aaeio jichar guramukh sabad na laagai |

تعليم ٻڌي، هو انهن جي تعريف نه ڪندو آهي، جيستائين هو گرومخ نه آهي، لفظ جي ڪلام سان ڳنڍيل آهي.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਵਿਚਹੁ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥
satigur seviaai naam man vasai vichahu bhram bhau bhaagai |

سچي گرو جي خدمت ڪرڻ سان، نالو ذهن ۾ اچي ٿو، ۽ شڪ ۽ خوف ڀڄي وڃن ٿا.

ਜੇਹਾ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਜਾਣੈ ਤੇਹੋ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ॥
jehaa satigur no jaanai teho hovai taa sach naam liv laagai |

جيئن هو سچو گرو کي ڄاڻي ٿو، تنهنڪري هو بدلجي ويو آهي، ۽ پوء، هو پيار سان پنهنجي شعور کي نام تي مرکوز ڪري ٿو.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਹਨਿ ਆਗੈ ॥੨॥
naanak naam milai vaddiaaee har dar sohan aagai |2|

اي نانڪ، رب جي نالي سان، عظمت حاصل ٿئي ٿي. هو آخرت ۾ رب جي درٻار ۾ جلوه گر هوندو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਮਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਗੁਰੁ ਪੂਜਣ ਆਵਹਿ ॥
gurasikhaan man har preet hai gur poojan aaveh |

گرسڪن جا ذهن رب جي محبت سان ڀريل آهن. اهي اچن ٿا ۽ گرو جي پوڄا ڪن ٿا.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਣੰਜਹਿ ਰੰਗ ਸਿਉ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੈ ਜਾਵਹਿ ॥
har naam vananjeh rang siau laahaa har naam lai jaaveh |

اهي رب جي نالي سان پيار سان واپار ڪندا آهن، ۽ رب جي نالي جو فائدو حاصل ڪرڻ کان پوء نڪري ويندا آهن.

ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਭਾਵਹਿ ॥
gurasikhaa ke mukh ujale har daragah bhaaveh |

گورسٺن جا منهن روشن آهن. رب جي درٻار ۾، اهي منظور ٿيل آهن.

ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਹਲੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕਾ ਵਡਭਾਗੀ ਸਿਖ ਗੁਣ ਸਾਂਝ ਕਰਾਵਹਿ ॥
gur satigur bohal har naam kaa vaddabhaagee sikh gun saanjh karaaveh |

گرو، سچو گرو، رب جي نالي جو خزانو آهي؛ ڪيڏا نه خوش نصيب آهن سک جيڪي هن نيڪيءَ جي خزاني ۾ شريڪ آهن.

ਤਿਨਾ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੰਉ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਜੋ ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ॥੧੧॥
tinaa gurasikhaa knau hau vaariaa jo bahadiaa utthadiaa har naam dhiaaveh |11|

مان قربان آهيان انهن گرسخن تي، جيڪي بيٺا، بيٺا، رب جي نالي جو غور ڪن ٿا. ||11||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
naanak naam nidhaan hai guramukh paaeaa jaae |

اي نانڪ، نالو، رب جو نالو، خزانو آهي، جيڪو گرومڪن کي حاصل ٿئي ٿو.

ਮਨਮੁਖ ਘਰਿ ਹੋਦੀ ਵਥੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਅੰਧੇ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥੧॥
manamukh ghar hodee vath na jaananee andhe bhauk mue bilalaae |1|

پاڻ سڳورا انڌا آهن. انهن کي اهو احساس ناهي ته اهو انهن جي پنهنجي گهر ۾ آهي. روئڻ ۽ رڙيون ڪندي مرن ٿا. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਨਿਰਮਲੀ ਜੋ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਚਿ ਲਾਗੀ ॥
kanchan kaaeaa niramalee jo sach naam sach laagee |

اهو جسم سونهري ۽ بي رنگ آهي، جيڪو سچي رب جي سچي نالي سان جڙيل آهي.

ਨਿਰਮਲ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੀ ॥
niramal jot niranjan paaeaa guramukh bhram bhau bhaagee |

گرومخ کي روشن رب جي خالص روشني ملي ٿي، ۽ سندس شڪ ۽ خوف ڀڄي وڃن ٿا.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਬੈਰਾਗੀ ॥੨॥
naanak guramukh sadaa sukh paaveh anadin har bairaagee |2|

اي نانڪ، گرومخن کي دائمي امن ملن ٿا؛ رات ڏينهن، رب جي محبت ۾، لاتعلق رهندا آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸੇ ਗੁਰਸਿਖ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਿਆ ਹਰਿ ਕੰਨੀ ॥
se gurasikh dhan dhan hai jinee gur upades suniaa har kanee |

برڪت وارا، برڪت وارا آهن اهي گرسيخ، جيڪي پنهنجن ڪنن سان، رب جي باري ۾ گرو جي تعليم کي ٻڌندا آهن.

ਗੁਰਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਤਿਨਿ ਹੰਉਮੈ ਦੁਬਿਧਾ ਭੰਨੀ ॥
gur satigur naam drirraaeaa tin hnaumai dubidhaa bhanee |

گرو، سچو گرو، انهن جي اندر نالو وجهي ٿو، ۽ انهن جي انا ۽ دوکي کي خاموش ڪيو وڃي ٿو.

ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਕੋ ਮਿਤ੍ਰੁ ਨਾਹੀ ਵੀਚਾਰਿ ਡਿਠਾ ਹਰਿ ਜੰਨੀ ॥
bin har naavai ko mitru naahee veechaar dditthaa har janee |

رب جي نالي کان سواءِ ٻيو ڪوبه دوست ڪونهي. رب جا عاجز بندا ان تي غور ڪن ٿا ۽ ڏسن ٿا.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430