ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 590
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਨਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥
naanak bin satigur seve jam pur badhe maareean muhi kaalai utth jaeh |1|ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ, അവർ മരണ നഗരത്തിൽ കെട്ടിയിട്ട് അടിക്കപ്പെടുന്നു; കറുത്ത മുഖത്തോടെ അവർ എഴുന്നേറ്റു പോകുന്നു. ||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਜਾਲਉ ਐਸੀ ਰੀਤਿ ਜਿਤੁ ਮੈ ਪਿਆਰਾ ਵੀਸਰੈ ॥
jaalau aaisee reet jit mai piaaraa veesarai |പ്രിയപ്പെട്ട കർത്താവിനെ മറക്കാൻ നിങ്ങളെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ആചാരങ്ങൾ ഇല്ലാതാക്കുക.
ਨਾਨਕ ਸਾਈ ਭਲੀ ਪਰੀਤਿ ਜਿਤੁ ਸਾਹਿਬ ਸੇਤੀ ਪਤਿ ਰਹੈ ॥੨॥
naanak saaee bhalee pareet jit saahib setee pat rahai |2|ഓ നാനാക്ക്, ആ സ്നേഹമാണ് മഹത്തായത്, അത് എൻ്റെ കർത്താവിനോടുള്ള എൻ്റെ ബഹുമാനം സംരക്ഷിക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਸੇਵੀਐ ਹਰਿ ਇਕੁ ਧਿਆਈਐ ॥
har iko daataa seveeai har ik dhiaaeeai |വലിയ ദാതാവായ ഏക കർത്താവിനെ സേവിക്കുക; ഏകനായ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുക.
ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਮੰਗੀਐ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਪਾਈਐ ॥
har iko daataa mangeeai man chindiaa paaeeai |വലിയ ദാതാവായ ഏക കർത്താവിനോട് യാചിക്കുക, നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ നിങ്ങൾക്ക് ലഭിക്കും.
ਜੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸਹੁ ਮੰਗੀਐ ਤਾ ਲਾਜ ਮਰਾਈਐ ॥
je dooje paasahu mangeeai taa laaj maraaeeai |എന്നാൽ നിങ്ങൾ മറ്റൊരാളോട് യാചിച്ചാൽ നിങ്ങൾ ലജ്ജിക്കുകയും നശിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യും.
ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੀ ਸਭ ਭੁਖ ਗਵਾਈਐ ॥
jin seviaa tin fal paaeaa tis jan kee sabh bhukh gavaaeeai |കർത്താവിനെ സേവിക്കുന്നവൻ അവൻ്റെ പ്രതിഫലത്തിൻ്റെ ഫലം നേടുന്നു; അവൻ്റെ വിശപ്പൊക്കെയും അടങ്ങുന്നു.
ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨ ਅਨਦਿਨੁ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥੧੦॥
naanak tin vittahu vaariaa jin anadin hiradai har naam dhiaaeeai |10|രാവും പകലും കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ ഹൃദയത്തിൽ ധ്യാനിക്കുന്നവർക്കുള്ള ത്യാഗമാണ് നാനാക്ക്. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੰਉ ਆਪਿ ਤੁਠਾ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਲਇਅਨੁ ਜਨ ਲਾਇ ॥
bhagat janaa knau aap tutthaa meraa piaaraa aape leian jan laae |താഴ്മയുള്ള തൻ്റെ ഭക്തരിൽ അവൻ തന്നെ പ്രസാദിക്കുന്നു; എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കർത്താവ് അവരെ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുന്നു.
ਪਾਤਿਸਾਹੀ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਦਿਤੀਅਨੁ ਸਿਰਿ ਛਤੁ ਸਚਾ ਹਰਿ ਬਣਾਇ ॥
paatisaahee bhagat janaa kau diteean sir chhat sachaa har banaae |ഭഗവാൻ തൻ്റെ എളിയ ഭക്തരെ രാജകീയത നൽകി അനുഗ്രഹിക്കുന്നു; അവൻ അവരുടെ തലയിൽ യഥാർത്ഥ കിരീടം രൂപപ്പെടുത്തുന്നു.
ਸਦਾ ਸੁਖੀਏ ਨਿਰਮਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
sadaa sukhee niramale satigur kee kaar kamaae |അവർ എപ്പോഴും സമാധാനത്തോടെ, കളങ്കമില്ലാത്ത ശുദ്ധിയുള്ളവരാണ്; അവർ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിന് വേണ്ടി സേവനം ചെയ്യുന്നു.
ਰਾਜੇ ਓਇ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਭਿੜਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਹਿ ॥
raaje oe na aakheeeh bhirr mareh fir joonee paeh |അവർ രാജാക്കന്മാരാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നില്ല, അവർ സംഘട്ടനത്തിൽ മരിക്കുകയും വീണ്ടും പുനർജന്മ ചക്രത്തിൽ പ്രവേശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਕਂੀ ਵਢਂੀ ਫਿਰਹਿ ਸੋਭਾ ਮੂਲਿ ਨ ਪਾਹਿ ॥੧॥
naanak vin naavai nakanee vadtanee fireh sobhaa mool na paeh |1|നാനാക്ക്, കർത്താവിൻ്റെ നാമം കൂടാതെ, അവർ അപമാനിതനായി മൂക്ക് മുറിച്ച് അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു; അവർക്ക് ഒരു ബഹുമാനവും ലഭിക്കുന്നില്ല. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਸੁਣਿ ਸਿਖਿਐ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਜਿਚਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਨ ਲਾਗੈ ॥
sun sikhiaai saad na aaeio jichar guramukh sabad na laagai |ഉപദേശങ്ങൾ കേൾക്കുമ്പോൾ, അവൻ ഗുരുമുഖൻ അല്ലാത്തിടത്തോളം, ശബാദിൻ്റെ വചനത്തോട് ചേർന്നിരിക്കുന്നിടത്തോളം അവരെ വിലമതിക്കുന്നില്ല.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਵਿਚਹੁ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥
satigur seviaai naam man vasai vichahu bhram bhau bhaagai |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുമ്പോൾ, നാമം മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു, സംശയങ്ങളും ഭയങ്ങളും ഓടിപ്പോകുന്നു.
ਜੇਹਾ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਜਾਣੈ ਤੇਹੋ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ॥
jehaa satigur no jaanai teho hovai taa sach naam liv laagai |അവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ അറിയുന്നതിനാൽ, അവൻ രൂപാന്തരപ്പെടുന്നു, തുടർന്ന്, അവൻ സ്നേഹപൂർവ്വം തൻ്റെ ബോധത്തെ നാമത്തിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਹਨਿ ਆਗੈ ॥੨॥
naanak naam milai vaddiaaee har dar sohan aagai |2|ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിലൂടെ മഹത്വം ലഭിക്കുന്നു; അവൻ ഇനിമേൽ കർത്താവിൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ ശോഭിക്കും. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਮਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਗੁਰੁ ਪੂਜਣ ਆਵਹਿ ॥
gurasikhaan man har preet hai gur poojan aaveh |ഗുർസിഖുകളുടെ മനസ്സ് ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; അവർ വന്ന് ഗുരുവിനെ ആരാധിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਣੰਜਹਿ ਰੰਗ ਸਿਉ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੈ ਜਾਵਹਿ ॥
har naam vananjeh rang siau laahaa har naam lai jaaveh |അവർ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം വ്യാപാരം ചെയ്യുന്നു, കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ ലാഭം സമ്പാദിച്ചതിന് ശേഷം അവർ പോകുന്നു.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਭਾਵਹਿ ॥
gurasikhaa ke mukh ujale har daragah bhaaveh |ഗുർസിഖുകളുടെ മുഖങ്ങൾ പ്രസന്നമാണ്; കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ അവർ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਹਲੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕਾ ਵਡਭਾਗੀ ਸਿਖ ਗੁਣ ਸਾਂਝ ਕਰਾਵਹਿ ॥
gur satigur bohal har naam kaa vaddabhaagee sikh gun saanjh karaaveh |ഗുരു, യഥാർത്ഥ ഗുരു, ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ നിധിയാണ്; ഈ പുണ്യ നിധിയിൽ പങ്കുചേരുന്ന സിഖുകാർ എത്ര ഭാഗ്യവാന്മാർ.
ਤਿਨਾ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੰਉ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਜੋ ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ॥੧੧॥
tinaa gurasikhaa knau hau vaariaa jo bahadiaa utthadiaa har naam dhiaaveh |11|ഇരുന്നുകൊണ്ടും നിന്നുകൊണ്ടും ഭഗവാൻ്റെ നാമം ധ്യാനിക്കുന്ന ഗുർസിഖുകൾക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്. ||11||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
naanak naam nidhaan hai guramukh paaeaa jaae |ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം, ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് ലഭിക്കുന്ന നിധിയാണ്.
ਮਨਮੁਖ ਘਰਿ ਹੋਦੀ ਵਥੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਅੰਧੇ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥੧॥
manamukh ghar hodee vath na jaananee andhe bhauk mue bilalaae |1|സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ അന്ധരാണ്; അത് സ്വന്തം വീടിനുള്ളിലാണെന്ന് അവർ തിരിച്ചറിയുന്നില്ല. അവർ കുരച്ചും കരഞ്ഞും മരിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਨਿਰਮਲੀ ਜੋ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਚਿ ਲਾਗੀ ॥
kanchan kaaeaa niramalee jo sach naam sach laagee |ആ ശരീരം സ്വർണ്ണവും കളങ്കരഹിതവുമാണ്, അത് യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ്റെ യഥാർത്ഥ നാമത്തോട് ചേർന്നിരിക്കുന്നു.
ਨਿਰਮਲ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੀ ॥
niramal jot niranjan paaeaa guramukh bhram bhau bhaagee |ഗുർമുഖിന് തിളങ്ങുന്ന ഭഗവാൻ്റെ ശുദ്ധമായ വെളിച്ചം ലഭിക്കുന്നു, അവൻ്റെ സംശയങ്ങളും ഭയങ്ങളും ഓടിപ്പോകുന്നു.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਬੈਰਾਗੀ ॥੨॥
naanak guramukh sadaa sukh paaveh anadin har bairaagee |2|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുമുഖന്മാർ ശാശ്വതമായ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു; രാവും പകലും അവർ കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ വേർപിരിഞ്ഞു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਸੇ ਗੁਰਸਿਖ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਿਆ ਹਰਿ ਕੰਨੀ ॥
se gurasikh dhan dhan hai jinee gur upades suniaa har kanee |ഭഗവാനെക്കുറിച്ചുള്ള ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ ചെവികൊണ്ട് ശ്രവിക്കുന്ന ഗുർസിഖുകൾ ഭാഗ്യവാന്മാർ, ഭാഗ്യവാന്മാർ.
ਗੁਰਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਤਿਨਿ ਹੰਉਮੈ ਦੁਬਿਧਾ ਭੰਨੀ ॥
gur satigur naam drirraaeaa tin hnaumai dubidhaa bhanee |ഗുരു, യഥാർത്ഥ ഗുരു, നാമം അവരുടെ ഉള്ളിൽ സന്നിവേശിപ്പിക്കുകയും അവരുടെ അഹന്തയും ദ്വന്ദ്വവും നിശബ്ദമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਕੋ ਮਿਤ੍ਰੁ ਨਾਹੀ ਵੀਚਾਰਿ ਡਿਠਾ ਹਰਿ ਜੰਨੀ ॥
bin har naavai ko mitru naahee veechaar dditthaa har janee |കർത്താവിൻ്റെ നാമമല്ലാതെ മറ്റൊരു സുഹൃത്തും ഇല്ല; കർത്താവിൻ്റെ വിനീതരായ ദാസന്മാർ ഇതിനെക്കുറിച്ചു ചിന്തിച്ചു നോക്കുന്നു.