ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 831
ਜੋਗ ਜਗ ਨਿਹਫਲ ਤਿਹ ਮਾਨਉ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਜਸੁ ਬਿਸਰਾਵੈ ॥੧॥
jog jag nihafal tih maanau jo prabh jas bisaraavai |1|ദൈവസ്തുതികൾ മറന്നാൽ യോഗയും യാഗവിരുന്നുകളും ഫലശൂന്യമാണെന്ന് അറിയുക. ||1||
ਮਾਨ ਮੋਹ ਦੋਨੋ ਕਉ ਪਰਹਰਿ ਗੋਬਿੰਦ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ॥
maan moh dono kau parahar gobind ke gun gaavai |അഹങ്കാരവും ആസക്തിയും മാറ്റിവയ്ക്കുന്ന ഒരാൾ, പ്രപഞ്ചനാഥൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਇਹ ਬਿਧਿ ਕੋ ਪ੍ਰਾਨੀ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਕਹਾਵੈ ॥੨॥੨॥
kahu naanak ih bidh ko praanee jeevan mukat kahaavai |2|2|നാനാക്ക് പറയുന്നു, ഇത് ചെയ്യുന്ന മർത്യനെ 'ജീവൻ മുക്ത' എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു - ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മോചിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. ||2||2||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੯ ॥
bilaaval mahalaa 9 |ബിലാവൽ, ഒമ്പതാം മെഹൽ:
ਜਾ ਮੈ ਭਜਨੁ ਰਾਮ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥
jaa mai bhajan raam ko naahee |അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ ഭഗവാനെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനമില്ല.
ਤਿਹ ਨਰ ਜਨਮੁ ਅਕਾਰਥੁ ਖੋਇਆ ਯਹ ਰਾਖਹੁ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tih nar janam akaarath khoeaa yah raakhahu man maahee |1| rahaau |ആ മനുഷ്യൻ തൻ്റെ ജീവിതം ഉപയോഗശൂന്യമായി പാഴാക്കുന്നു - ഇത് മനസ്സിൽ വയ്ക്കുക. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਤੀਰਥ ਕਰੈ ਬ੍ਰਤ ਫੁਨਿ ਰਾਖੈ ਨਹ ਮਨੂਆ ਬਸਿ ਜਾ ਕੋ ॥
teerath karai brat fun raakhai nah manooaa bas jaa ko |അവൻ തീർത്ഥാടനത്തിൻ്റെ പുണ്യസ്ഥലങ്ങളിൽ കുളിക്കുന്നു, വ്രതാനുഷ്ഠാനങ്ങൾ പാലിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവൻ്റെ മനസ്സിന്മേൽ അവന് നിയന്ത്രണമില്ല.
ਨਿਹਫਲ ਧਰਮੁ ਤਾਹਿ ਤੁਮ ਮਾਨਹੁ ਸਾਚੁ ਕਹਤ ਮੈ ਯਾ ਕਉ ॥੧॥
nihafal dharam taeh tum maanahu saach kahat mai yaa kau |1|അത്തരം മതം അവന് ഉപയോഗശൂന്യമാണെന്ന് അറിയുക. അവനു വേണ്ടിയാണ് ഞാൻ സത്യം സംസാരിക്കുന്നത്. ||1||
ਜੈਸੇ ਪਾਹਨੁ ਜਲ ਮਹਿ ਰਾਖਿਓ ਭੇਦੈ ਨਾਹਿ ਤਿਹ ਪਾਨੀ ॥
jaise paahan jal meh raakhio bhedai naeh tih paanee |അത് വെള്ളത്തിൽ മുക്കിയ കല്ല് പോലെയാണ്; എന്നിട്ടും വെള്ളം അതിലേക്ക് കടക്കുന്നില്ല.
ਤੈਸੇ ਹੀ ਤੁਮ ਤਾਹਿ ਪਛਾਨਹੁ ਭਗਤਿ ਹੀਨ ਜੋ ਪ੍ਰਾਨੀ ॥੨॥
taise hee tum taeh pachhaanahu bhagat heen jo praanee |2|അതിനാൽ, മനസ്സിലാക്കുക: ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന ഇല്ലാത്ത ആ മർത്യൻ അത് പോലെയാണ്. ||2||
ਕਲ ਮੈ ਮੁਕਤਿ ਨਾਮ ਤੇ ਪਾਵਤ ਗੁਰੁ ਯਹ ਭੇਦੁ ਬਤਾਵੈ ॥
kal mai mukat naam te paavat gur yah bhed bataavai |കലിയുഗത്തിലെ ഈ അന്ധകാരയുഗത്തിൽ നാമത്തിൽ നിന്നാണ് വിമോചനം വരുന്നത്. ഗുരു ഈ രഹസ്യം വെളിപ്പെടുത്തി.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਨਰੁ ਗਰੂਆ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ॥੩॥੩॥
kahu naanak soee nar garooaa jo prabh ke gun gaavai |3|3|നാനാക്ക് പറയുന്നു, അവൻ മാത്രമാണ് ദൈവസ്തുതികൾ പാടുന്ന ഒരു മഹാനായ മനുഷ്യൻ. ||3||3||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧੦ ॥
bilaaval asattapadeea mahalaa 1 ghar 10 |ബിലാവൽ, അഷ്ടപാധിയായ, ആദ്യ മെഹൽ, പത്താം വീട്:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
ਨਿਕਟਿ ਵਸੈ ਦੇਖੈ ਸਭੁ ਸੋਈ ॥
nikatt vasai dekhai sabh soee |അവൻ അടുത്ത് വസിക്കുന്നു, എല്ലാം കാണുന്നു,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
guramukh viralaa boojhai koee |എന്നാൽ ഇത് മനസ്സിലാക്കുന്ന ഗുരുമുഖൻ എത്ര വിരളമാണ്.
ਵਿਣੁ ਭੈ ਪਇਐ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
vin bhai peaai bhagat na hoee |ദൈവഭയമില്ലാതെ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയില്ല.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੧॥
sabad rate sadaa sukh hoee |1|ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിൽ മുഴുകിയാൽ ശാശ്വതമായ സമാധാനം കൈവരുന്നു. ||1||
ਐਸਾ ਗਿਆਨੁ ਪਦਾਰਥੁ ਨਾਮੁ ॥
aaisaa giaan padaarath naam |ആദ്ധ്യാത്മിക ജ്ഞാനം, നാമത്തിൻ്റെ സമ്പത്ത്;
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵਸਿ ਰਸਿ ਰਸਿ ਮਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh paavas ras ras maan |1| rahaau |അത് ലഭിക്കുമ്പോൾ, ഗുരുമുഖന്മാർ ഈ അമൃതിൻ്റെ സൂക്ഷ്മമായ സത്ത ആസ്വദിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਗਿਆਨੁ ਗਿਆਨੁ ਕਥੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
giaan giaan kathai sabh koee |എല്ലാവരും ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തെക്കുറിച്ചും ആത്മീയ വിജ്ഞാനത്തെക്കുറിച്ചും സംസാരിക്കുന്നു.
ਕਥਿ ਕਥਿ ਬਾਦੁ ਕਰੇ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ॥
kath kath baad kare dukh hoee |സംസാരിക്കുന്നു, സംസാരിക്കുന്നു, അവർ തർക്കിക്കുന്നു, കഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ਕਥਿ ਕਹਣੈ ਤੇ ਰਹੈ ਨ ਕੋਈ ॥
kath kahanai te rahai na koee |അതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കാനും ചർച്ച ചെയ്യാനും ആർക്കും കഴിയില്ല.
ਬਿਨੁ ਰਸ ਰਾਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥੨॥
bin ras raate mukat na hoee |2|സൂക്ഷ്മമായ സത്തയിൽ മുഴുകാതെ, മുക്തിയില്ല. ||2||
ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਸਭੁ ਗੁਰ ਤੇ ਹੋਈ ॥
giaan dhiaan sabh gur te hoee |ആത്മീയ ജ്ഞാനവും ധ്യാനവും എല്ലാം ഗുരുവിൽ നിന്നാണ്.
ਸਾਚੀ ਰਹਤ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਸੋਈ ॥
saachee rahat saachaa man soee |സത്യത്തിൻ്റെ ജീവിതശൈലിയിലൂടെ, യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു.
ਮਨਮੁਖ ਕਥਨੀ ਹੈ ਪਰੁ ਰਹਤ ਨ ਹੋਈ ॥
manamukh kathanee hai par rahat na hoee |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ അതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നു, പക്ഷേ അത് പ്രയോഗിക്കുന്നില്ല.
ਨਾਵਹੁ ਭੂਲੇ ਥਾਉ ਨ ਕੋਈ ॥੩॥
naavahu bhoole thaau na koee |3|പേര് മറന്നു, അവൻ ഒരു വിശ്രമസ്ഥലവും കണ്ടെത്തുന്നില്ല. ||3||
ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਬੰਧਿਓ ਸਰ ਜਾਲਿ ॥
man maaeaa bandhio sar jaal |മായ ചുഴിയുടെ കെണിയിൽ മനസ്സിനെ പിടിച്ചിരുത്തി.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਬਿਆਪਿ ਰਹਿਓ ਬਿਖੁ ਨਾਲਿ ॥
ghatt ghatt biaap rahio bikh naal |ഓരോ ഹൃദയവും വിഷത്തിൻ്റെയും പാപത്തിൻ്റെയും ഈ ചൂണ്ടയിൽ കുടുങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
ਜੋ ਆਂਜੈ ਸੋ ਦੀਸੈ ਕਾਲਿ ॥
jo aanjai so deesai kaal |വന്നവൻ മരണത്തിന് വിധേയനാണെന്ന് കാണുക.
ਕਾਰਜੁ ਸੀਧੋ ਰਿਦੈ ਸਮੑਾਲਿ ॥੪॥
kaaraj seedho ridai samaal |4|നിങ്ങൾ കർത്താവിനെ ഹൃദയത്തിൽ ധ്യാനിച്ചാൽ നിങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങൾ ക്രമീകരിക്കപ്പെടും. ||4||
ਸੋ ਗਿਆਨੀ ਜਿਨਿ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
so giaanee jin sabad liv laaee |അവൻ മാത്രം ഒരു ആത്മീയ ഗുരുവാണ്, അവൻ തൻ്റെ ബോധത്തെ സ്നേഹപൂർവ്വം ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
ਮਨਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥
manamukh haumai pat gavaaee |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള, അഹംഭാവമുള്ള മന്മുഖന് തൻ്റെ ബഹുമാനം നഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ਆਪੇ ਕਰਤੈ ਭਗਤਿ ਕਰਾਈ ॥
aape karatai bhagat karaaee |സ്രഷ്ടാവായ ഭഗവാൻ തന്നെ അവൻ്റെ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയിലേക്ക് നമ്മെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥੫॥
guramukh aape de vaddiaaee |5|അവൻ തന്നെ ഗുരുമുഖനെ മഹത്വമുള്ള മഹത്വത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. ||5||
ਰੈਣਿ ਅੰਧਾਰੀ ਨਿਰਮਲ ਜੋਤਿ ॥
rain andhaaree niramal jot |ജീവിത-രാത്രി ഇരുണ്ടതാണ്, അതേസമയം ദിവ്യപ്രകാശം കുറ്റമറ്റതാണ്.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਝੂਠੇ ਕੁਚਲ ਕਛੋਤਿ ॥
naam binaa jhootthe kuchal kachhot |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ഇല്ലാത്തവർ വ്യാജരും വൃത്തികെട്ടവരും തൊട്ടുകൂടാത്തവരുമാണ്.
ਬੇਦੁ ਪੁਕਾਰੈ ਭਗਤਿ ਸਰੋਤਿ ॥
bed pukaarai bhagat sarot |വേദങ്ങൾ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയുടെ പ്രഭാഷണങ്ങൾ നടത്തുന്നു.
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਮਾਨੈ ਵੇਖੈ ਜੋਤਿ ॥੬॥
sun sun maanai vekhai jot |6|ശ്രവിക്കുകയും കേൾക്കുകയും വിശ്വസിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ ഒരാൾ ദിവ്യപ്രകാശം കാണുന്നു. ||6||
ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਮੰ ॥
saasatr simrit naam drirraaman |ശാസ്ത്രങ്ങളും സിമൃതികളും നാമം ഉള്ളിൽ സ്ഥാപിക്കുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਂਤਿ ਊਤਮ ਕਰਾਮੰ ॥
guramukh saant aootam karaaman |ഗുരുമുഖൻ ശാന്തതയിലും ശാന്തതയിലും ജീവിക്കുന്നു, മഹത്തായ വിശുദ്ധിയുടെ പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നു.
ਮਨਮੁਖਿ ਜੋਨੀ ਦੂਖ ਸਹਾਮੰ ॥
manamukh jonee dookh sahaaman |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ പുനർജന്മത്തിൻ്റെ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു.
ਬੰਧਨ ਤੂਟੇ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਵਸਾਮੰ ॥੭॥
bandhan tootte ik naam vasaaman |7|അവൻ്റെ ബന്ധങ്ങൾ തകർന്നിരിക്കുന്നു, ഏക കർത്താവിൻ്റെ നാമം പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു. ||7||
ਮੰਨੇ ਨਾਮੁ ਸਚੀ ਪਤਿ ਪੂਜਾ ॥
mane naam sachee pat poojaa |നാമത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നതിലൂടെ ഒരാൾക്ക് യഥാർത്ഥ ബഹുമാനവും ആരാധനയും ലഭിക്കും.
ਕਿਸੁ ਵੇਖਾ ਨਾਹੀ ਕੋ ਦੂਜਾ ॥
kis vekhaa naahee ko doojaa |ഞാൻ ആരെ കാണണം? ഭഗവാനല്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല.
ਦੇਖਿ ਕਹਉ ਭਾਵੈ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥
dekh khau bhaavai man soe |അവൻ മാത്രമാണ് എൻ്റെ മനസ്സിന് പ്രസാദമുള്ളതെന്ന് ഞാൻ കാണുന്നു, ഞാൻ പറയുന്നു.
ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥੮॥੧॥
naanak kahai avar nahee koe |8|1|നാനാക്ക് പറയുന്നു, മറ്റൊന്നും ഇല്ല. ||8||1||