ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1291
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਘਰ ਮਹਿ ਘਰੁ ਦੇਖਾਇ ਦੇਇ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥
ghar meh ghar dekhaae dee so satigur purakh sujaan |എല്ലാം അറിയുന്ന ആദിമ സത്തയാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരു; സ്വന്തം ഭവനത്തിനുള്ളിലെ നമ്മുടെ യഥാർത്ഥ ഭവനം അവൻ നമുക്ക് കാണിച്ചുതരുന്നു.
ਪੰਚ ਸਬਦ ਧੁਨਿਕਾਰ ਧੁਨਿ ਤਹ ਬਾਜੈ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥
panch sabad dhunikaar dhun tah baajai sabad neesaan |പഞ്ച് ശബ്ദങ്ങൾ, അഞ്ച് ആദിമ ശബ്ദങ്ങൾ, ഉള്ളിൽ പ്രതിധ്വനിക്കുകയും പ്രതിധ്വനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; ശബാദിൻ്റെ ചിഹ്നം അവിടെ വെളിപ്പെട്ടു, അത് മഹത്വത്തോടെ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിക്കുന്നു.
ਦੀਪ ਲੋਅ ਪਾਤਾਲ ਤਹ ਖੰਡ ਮੰਡਲ ਹੈਰਾਨੁ ॥
deep loa paataal tah khandd manddal hairaan |ലോകങ്ങളും മണ്ഡലങ്ങളും നെതർ പ്രദേശങ്ങളും സൗരയൂഥങ്ങളും താരാപഥങ്ങളും അത്ഭുതകരമായി വെളിപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.
ਤਾਰ ਘੋਰ ਬਾਜਿੰਤ੍ਰ ਤਹ ਸਾਚਿ ਤਖਤਿ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥
taar ghor baajintr tah saach takhat sulataan |തന്ത്രികളും കിന്നരങ്ങളും പ്രകമ്പനം കൊള്ളുന്നു; കർത്താവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ സിംഹാസനം അവിടെയുണ്ട്.
ਸੁਖਮਨ ਕੈ ਘਰਿ ਰਾਗੁ ਸੁਨਿ ਸੁੰਨਿ ਮੰਡਲਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
sukhaman kai ghar raag sun sun manddal liv laae |ഹൃദയത്തിൻ്റെ ഭവനത്തിൻ്റെ സംഗീതം കേൾക്കൂ - സുഖ്മണി, മനസ്സമാധാനം. അവൻ്റെ സ്വർഗ്ഗീയ ഉന്മേഷത്തിൻ്റെ അവസ്ഥയിലേക്ക് സ്നേഹപൂർവ്വം ട്യൂൺ ചെയ്യുക.
ਅਕਥ ਕਥਾ ਬੀਚਾਰੀਐ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇ ॥
akath kathaa beechaareeai manasaa maneh samaae |പറയാത്ത സംസാരം ധ്യാനിക്കുക, മനസ്സിൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ അലിഞ്ഞുപോകും.
ਉਲਟਿ ਕਮਲੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰਿਆ ਇਹੁ ਮਨੁ ਕਤਹੁ ਨ ਜਾਇ ॥
aulatt kamal amrit bhariaa ihu man katahu na jaae |ഹൃദയ താമര തലകീഴായി മാറി, അംബ്രോസിയൽ അമൃത് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഈ മനസ്സ് പുറത്തേക്ക് പോകുന്നില്ല; അത് വ്യതിചലിക്കുന്നില്ല.
ਅਜਪਾ ਜਾਪੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਸਮਾਇ ॥
ajapaa jaap na veesarai aad jugaad samaae |ജപം കൂടാതെ ജപിക്കുന്ന ജപം അത് മറക്കുന്നില്ല; അത് യുഗങ്ങളുടെ ആദിമ ദൈവത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
ਸਭਿ ਸਖੀਆ ਪੰਚੇ ਮਿਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥
sabh sakheea panche mile guramukh nij ghar vaas |എല്ലാ സഹോദരി-സഖിമാരും പഞ്ചഗുണങ്ങളാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവരാണ്. ഗുർമുഖുകൾ വസിക്കുന്നത് സ്വയം ഉള്ളിൽത്തന്നെയാണ്.
ਸਬਦੁ ਖੋਜਿ ਇਹੁ ਘਰੁ ਲਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ॥੧॥
sabad khoj ihu ghar lahai naanak taa kaa daas |1|ശബാദ് അന്വേഷിക്കുകയും ഉള്ളിൽ ഈ വീട് കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്യുന്നവൻ്റെ അടിമയാണ് നാനാക്ക്. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਚਿਲਿਮਿਲਿ ਬਿਸੀਆਰ ਦੁਨੀਆ ਫਾਨੀ ॥
chilimil biseeaar duneea faanee |ലോകത്തിൻ്റെ അതിഗംഭീരമായ ഗ്ലാമർ കടന്നുപോകുന്ന പ്രകടനമാണ്.
ਕਾਲੂਬਿ ਅਕਲ ਮਨ ਗੋਰ ਨ ਮਾਨੀ ॥
kaaloob akal man gor na maanee |എൻ്റെ വളച്ചൊടിച്ച മനസ്സ് അത് ഒരു കുഴിമാടത്തിൽ അവസാനിക്കുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നില്ല.
ਮਨ ਕਮੀਨ ਕਮਤਰੀਨ ਤੂ ਦਰੀਆਉ ਖੁਦਾਇਆ ॥
man kameen kamatareen too dareeaau khudaaeaa |ഞാൻ സൌമ്യതയും താഴ്മയും ഉള്ളവനാണ്; നീ മഹാനദിയാണ്.
ਏਕੁ ਚੀਜੁ ਮੁਝੈ ਦੇਹਿ ਅਵਰ ਜਹਰ ਚੀਜ ਨ ਭਾਇਆ ॥
ek cheej mujhai dehi avar jahar cheej na bhaaeaa |ദയവായി ഒരു കാര്യം കൊണ്ട് എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ; മറ്റെല്ലാം വിഷമാണ്, എന്നെ പ്രലോഭിപ്പിക്കുന്നില്ല.
ਪੁਰਾਬ ਖਾਮ ਕੂਜੈ ਹਿਕਮਤਿ ਖੁਦਾਇਆ ॥
puraab khaam koojai hikamat khudaaeaa |കർത്താവേ, നിങ്ങളുടെ സൃഷ്ടിപരമായ ശക്തിയാൽ നിങ്ങൾ ഈ ദുർബലമായ ശരീരത്തെ ജീവജലം കൊണ്ട് നിറച്ചു.
ਮਨ ਤੁਆਨਾ ਤੂ ਕੁਦਰਤੀ ਆਇਆ ॥
man tuaanaa too kudaratee aaeaa |അങ്ങയുടെ സർവശക്തിയാൽ ഞാൻ ശക്തനായിത്തീർന്നു.
ਸਗ ਨਾਨਕ ਦੀਬਾਨ ਮਸਤਾਨਾ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥
sag naanak deebaan masataanaa nit charrai savaaeaa |നാനാക്ക് കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിലെ ഒരു നായയാണ്, എല്ലായ്പ്പോഴും കൂടുതൽ കൂടുതൽ മദ്യപിക്കുന്നു.
ਆਤਸ ਦੁਨੀਆ ਖੁਨਕ ਨਾਮੁ ਖੁਦਾਇਆ ॥੨॥
aatas duneea khunak naam khudaaeaa |2|ലോകം തീപിടിച്ചു; കർത്താവിൻ്റെ നാമം തണുപ്പിക്കുന്നതും ആശ്വാസകരവുമാണ്. ||2||
ਪਉੜੀ ਨਵੀ ਮਃ ੫ ॥
paurree navee mahalaa 5 |ന്യൂ പൗറി, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਚਲਤੁ ਚਲਤੁ ਵਖਾਣਿਆ ॥
sabho varatai chalat chalat vakhaaniaa |അവൻ്റെ അത്ഭുതകരമായ നാടകം സർവ്വവ്യാപിയാണ്; അത് അതിശയകരവും അതിശയകരവുമാണ്!
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿਆ ॥
paarabraham paramesar guramukh jaaniaa |ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ, അതീന്ദ്രിയമായ ഭഗവാനെ, പരമാത്മാവായ ദൈവത്തെ എനിക്കറിയാം.
ਲਥੇ ਸਭਿ ਵਿਕਾਰ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣਿਆ ॥
lathe sabh vikaar sabad neesaaniaa |എൻ്റെ എല്ലാ പാപങ്ങളും അഴിമതികളും ദൈവവചനമായ ഷബാദിൻ്റെ ചിഹ്നത്തിലൂടെ കഴുകി കളയുന്നു.
ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਉਧਾਰੁ ਭਏ ਨਿਕਾਣਿਆ ॥
saadhoo sang udhaar bhe nikaaniaa |വിശുദ്ധരുടെ കൂട്ടായ്മയായ സാദ് സംഗത്തിൽ ഒരാൾ രക്ഷിക്കപ്പെടുകയും സ്വതന്ത്രനാകുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਦਾਤਾਰੁ ਸਭਿ ਰੰਗ ਮਾਣਿਆ ॥
simar simar daataar sabh rang maaniaa |ധ്യാനിച്ച്, മഹാദാതാവിനെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട്, ഞാൻ എല്ലാ സുഖങ്ങളും സുഖങ്ങളും ആസ്വദിക്കുന്നു.
ਪਰਗਟੁ ਭਇਆ ਸੰਸਾਰਿ ਮਿਹਰ ਛਾਵਾਣਿਆ ॥
paragatt bheaa sansaar mihar chhaavaaniaa |അവൻ്റെ ദയയുടെയും കൃപയുടെയും മേലാപ്പിന് കീഴിൽ ഞാൻ ലോകമെമ്പാടും പ്രശസ്തനായി.
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣਿਆ ॥
aape bakhas milaae sad kurabaaniaa |അവൻ തന്നെ എന്നോട് ക്ഷമിച്ചു, എന്നെ തന്നോട് ചേർത്തു; ഞാൻ എന്നും അവനു ബലിയാണ്.
ਨਾਨਕ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ਖਸਮੈ ਭਾਣਿਆ ॥੨੭॥
naanak le milaae khasamai bhaaniaa |27|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ്റെ ഇഷ്ടത്താൽ, എൻ്റെ കർത്താവും യജമാനനും എന്നെ തന്നിൽ ലയിപ്പിച്ചു. ||27||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਧੰਨੁ ਸੁ ਕਾਗਦੁ ਕਲਮ ਧੰਨੁ ਧਨੁ ਭਾਂਡਾ ਧਨੁ ਮਸੁ ॥
dhan su kaagad kalam dhan dhan bhaanddaa dhan mas |കടലാസ് അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടതാണ്, പേന അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടതാണ്, മഷിക്കുഴി അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടതാണ്, മഷി അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടതാണ്.
ਧਨੁ ਲੇਖਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਲਿਖਾਇਆ ਸਚੁ ॥੧॥
dhan lekhaaree naanakaa jin naam likhaaeaa sach |1|യഥാർത്ഥ നാമം എഴുതുന്ന ഓ നാനാക് എന്ന എഴുത്തുകാരൻ ഭാഗ്യവാൻ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਆਪੇ ਪਟੀ ਕਲਮ ਆਪਿ ਉਪਰਿ ਲੇਖੁ ਭਿ ਤੂੰ ॥
aape pattee kalam aap upar lekh bhi toon |നിങ്ങൾ തന്നെയാണ് എഴുത്തുപലക, നിങ്ങൾ തന്നെയാണ് പേനയും. അതിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നതും നീ തന്നെയാണ്.
ਏਕੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਦੂਜਾ ਕਾਹੇ ਕੂ ॥੨॥
eko kaheeai naanakaa doojaa kaahe koo |2|നാനാക്ക്, ഏക കർത്താവിനെക്കുറിച്ച് പറയുക; മറ്റൊന്ന് എങ്ങനെ ഉണ്ടാകും? ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਤੂੰ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪਿ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
toon aape aap varatadaa aap banat banaaee |നീ തന്നെ സർവ്വവ്യാപിയാണ്; നിങ്ങൾ തന്നെ ഉണ്ടാക്കി.
ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਤੂ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
tudh bin doojaa ko nahee too rahiaa samaaee |നീയില്ലാതെ മറ്റൊന്നില്ല; നിങ്ങൾ എല്ലായിടത്തും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਤੂਹੈ ਜਾਣਦਾ ਤੁਧੁ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
teree gat mit toohai jaanadaa tudh keemat paaee |നിങ്ങളുടെ അവസ്ഥയും വ്യാപ്തിയും നിങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ അറിയൂ. നിങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ നിങ്ങളുടെ മൂല്യം കണക്കാക്കാൻ കഴിയൂ.
ਤੂ ਅਲਖ ਅਗੋਚਰੁ ਅਗਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮਤਿ ਦਿਖਾਈ ॥
too alakh agochar agam hai guramat dikhaaee |നിങ്ങൾ അദൃശ്യനും അദൃശ്യനും അപ്രാപ്യനുമാണ്. ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെയാണ് നിങ്ങൾ വെളിപ്പെടുന്നത്.
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਦੁਖੁ ਭਰਮੁ ਹੈ ਗੁਰ ਗਿਆਨਿ ਗਵਾਈ ॥
antar agiaan dukh bharam hai gur giaan gavaaee |ഉള്ളിൽ അജ്ഞതയും കഷ്ടപ്പാടും സംശയവും ഉണ്ട്; ഗുരുവിൻ്റെ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്താൽ അവ ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെടുന്നു.
ਜਿਸੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਤਿਸੁ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਸੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥
jis kripaa kareh tis mel laihi so naam dhiaaee |അങ്ങയുടെ കാരുണ്യത്തിൽ നീ സ്വയം ഒന്നിക്കുന്ന നാമത്തെ അവൻ മാത്രം ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਤੂ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਰਵਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ॥
too karataa purakh agam hai raviaa sabh tthaaee |നീയാണ് സ്രഷ്ടാവ്, അപ്രാപ്യമായ ആദിമ ദൈവമായ ദൈവം; നീ എല്ലായിടത്തും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਜਿਤੁ ਤੂ ਲਾਇਹਿ ਸਚਿਆ ਤਿਤੁ ਕੋ ਲਗੈ ਨਾਨਕ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥੨੮॥੧॥ ਸੁਧੁ
jit too laaeihi sachiaa tith ko lagai naanak gun gaaee |28|1| sudhuസത്യനാഥാ, മർത്യനെ നീ എന്തിനോടാണോ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നത്, അവനുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. നാനാക്ക് നിങ്ങളുടെ മഹത്തായ സ്തുതികൾ പാടുന്നു. ||28||1|| സുധ്||