ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1342
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੧ ਬਿਭਾਸ ॥
prabhaatee asattapadeea mahalaa 1 bibhaas |പ്രഭാതീ, അഷ്ടപധീയ, ആദ്യ മെഹൽ, ബിഭാസ്:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
ਦੁਬਿਧਾ ਬਉਰੀ ਮਨੁ ਬਉਰਾਇਆ ॥
dubidhaa bauree man bauraaeaa |ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ ഭ്രാന്ത് മനസ്സിനെ ഭ്രാന്തിയാക്കിയിരിക്കുന്നു.
ਝੂਠੈ ਲਾਲਚਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
jhootthai laalach janam gavaaeaa |തെറ്റായ അത്യാഗ്രഹത്തിൽ, ജീവിതം പാഴായിപ്പോകുന്നു.
ਲਪਟਿ ਰਹੀ ਫੁਨਿ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
lapatt rahee fun bandh na paaeaa |ദ്വൈതത മനസ്സിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു; അത് തടയാൻ കഴിയില്ല.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ॥੧॥
satigur raakhe naam drirraaeaa |1|ഉള്ളിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം നട്ടുപിടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് യഥാർത്ഥ ഗുരു നമ്മെ രക്ഷിക്കുന്നു. ||1||
ਨਾ ਮਨੁ ਮਰੈ ਨ ਮਾਇਆ ਮਰੈ ॥
naa man marai na maaeaa marai |മനസ്സിനെ കീഴ്പ്പെടുത്താതെ മായയെ കീഴ്പ്പെടുത്താനാവില്ല.
ਜਿਨਿ ਕਿਛੁ ਕੀਆ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਭਉ ਸਾਗਰੁ ਤਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jin kichh keea soee jaanai sabad veechaar bhau saagar tarai |1| rahaau |ഇത് സൃഷ്ടിച്ചവൻ, അവൻ മാത്രം മനസ്സിലാക്കുന്നു. ശബാദിൻ്റെ വചനം ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ, ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ലോക-സമുദ്രത്തിലൂടെ ഒരാളെ കൊണ്ടുപോകുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਮਾਇਆ ਸੰਚਿ ਰਾਜੇ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
maaeaa sanch raaje ahankaaree |മായയുടെ സമ്പത്ത് ശേഖരിച്ച്, രാജാക്കന്മാർ അഹങ്കാരികളും അഹങ്കാരികളും ആയിത്തീരുന്നു.
ਮਾਇਆ ਸਾਥਿ ਨ ਚਲੈ ਪਿਆਰੀ ॥
maaeaa saath na chalai piaaree |പക്ഷേ, അവർ വളരെയധികം സ്നേഹിക്കുന്ന ഈ മായ അവസാനം അവരോടൊപ്പം പോകില്ല.
ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਹੈ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ॥
maaeaa mamataa hai bahu rangee |മായയോട് ചേർത്തുപിടിക്കാൻ എത്രയോ നിറങ്ങളും സുഗന്ധങ്ങളുമുണ്ട്.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਸਾਥਿ ਨ ਸੰਗੀ ॥੨॥
bin naavai ko saath na sangee |2|പേരൊഴികെ, ആർക്കും ഒരു സുഹൃത്തോ കൂട്ടാളിയോ ഇല്ല. ||2||
ਜਿਉ ਮਨੁ ਦੇਖਹਿ ਪਰ ਮਨੁ ਤੈਸਾ ॥
jiau man dekheh par man taisaa |സ്വന്തം മനസ്സ് അനുസരിച്ച് മറ്റുള്ളവരുടെ മനസ്സ് കാണുന്നു.
ਜੈਸੀ ਮਨਸਾ ਤੈਸੀ ਦਸਾ ॥
jaisee manasaa taisee dasaa |ഒരാളുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾക്കനുസരിച്ച്, അവൻ്റെ അവസ്ഥ നിർണ്ണയിക്കപ്പെടുന്നു.
ਜੈਸਾ ਕਰਮੁ ਤੈਸੀ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ॥
jaisaa karam taisee liv laavai |ഒരാളുടെ പ്രവൃത്തികൾക്കനുസരിച്ച്, ഒരാൾ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുകയും ട്യൂൺ ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਛਿ ਸਹਜ ਘਰੁ ਪਾਵੈ ॥੩॥
satigur poochh sahaj ghar paavai |3|യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശം തേടുമ്പോൾ ഒരാൾ സമാധാനത്തിൻ്റെയും സമനിലയുടെയും ഭവനം കണ്ടെത്തുന്നു. ||3||
ਰਾਗਿ ਨਾਦਿ ਮਨੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
raag naad man doojai bhaae |സംഗീതത്തിലും പാട്ടിലും മനസ്സ് ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ പ്രണയത്താൽ പിടിക്കപ്പെടുന്നു.
ਅੰਤਰਿ ਕਪਟੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥
antar kapatt mahaa dukh paae |ഉള്ളിൽ വഞ്ചന നിറഞ്ഞു, ഒരുവൻ ഭയങ്കര വേദന അനുഭവിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥
satigur bhettai sojhee paae |യഥാർത്ഥ ഗുരുവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച, വ്യക്തമായ ഗ്രാഹ്യത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടും.
ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੪॥
sachai naam rahai liv laae |4|യഥാർത്ഥ നാമത്തോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങിച്ചേരുകയും ചെയ്യുന്നു. ||4||
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥
sachai sabad sach kamaavai |ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിലൂടെ ഒരാൾ സത്യം പരിശീലിക്കുന്നു.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
sachee baanee har gun gaavai |അവൻ്റെ ബാനിയുടെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിലൂടെ അവൻ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਅਮਰ ਪਦੁ ਪਾਵੈ ॥
nij ghar vaas amar pad paavai |അവൻ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ആഴത്തിൽ വസിക്കുകയും അനശ്വരമായ പദവി നേടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਤਾ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਵੈ ॥੫॥
taa dar saachai sobhaa paavai |5|തുടർന്ന്, അവൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ ബഹുമാനത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||5||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
gur sevaa bin bhagat na hoee |ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയില്ല.
ਅਨੇਕ ਜਤਨ ਕਰੈ ਜੇ ਕੋਈ ॥
anek jatan karai je koee |ഒരാൾ എല്ലാത്തരം ശ്രമങ്ങളും നടത്തിയാലും.
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਸਬਦੇ ਖੋਈ ॥
haumai meraa sabade khoee |ശബ്ദത്തിലൂടെ ഒരാൾ അഹംഭാവവും സ്വാർത്ഥതയും ഇല്ലാതാക്കുകയാണെങ്കിൽ,
ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਸੋਈ ॥੬॥
niramal naam vasai man soee |6|നിഷ്കളങ്ക നാമം മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു. ||6||
ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਕਰਣੀ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥
eis jag meh sabad karanee hai saar |ഈ ലോകത്ത്, ശബ്ദത്തിൻ്റെ അനുഷ്ഠാനമാണ് ഏറ്റവും മികച്ച തൊഴിൽ.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਹੋਰੁ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
bin sabadai hor mohu gubaar |ശബ്ദമില്ലാതെ മറ്റെല്ലാം വൈകാരിക ബന്ധത്തിൻ്റെ ഇരുട്ടാണ്.
ਸਬਦੇ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
sabade naam rakhai ur dhaar |ശബ്ദത്തിലൂടെ നാമം ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെടുന്നു.
ਸਬਦੇ ਗਤਿ ਮਤਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੭॥
sabade gat mat mokh duaar |7|ശബാദിലൂടെ ഒരാൾക്ക് വ്യക്തമായ ധാരണയും രക്ഷയുടെ വാതിലും ലഭിക്കും. ||7||
ਅਵਰੁ ਨਾਹੀ ਕਰਿ ਦੇਖਣਹਾਰੋ ॥
avar naahee kar dekhanahaaro |എല്ലാം കാണുന്ന ദൈവമല്ലാതെ മറ്റൊരു സ്രഷ്ടാവില്ല.
ਸਾਚਾ ਆਪਿ ਅਨੂਪੁ ਅਪਾਰੋ ॥
saachaa aap anoop apaaro |സാക്ഷാൽ ഭഗവാൻ തന്നെ അനന്തനും അനുപമമായ മനോഹരനുമാണ്.
ਰਾਮ ਨਾਮ ਊਤਮ ਗਤਿ ਹੋਈ ॥
raam naam aootam gat hoee |ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിലൂടെ ഒരാൾക്ക് അത്യുന്നതവും ശ്രേഷ്ഠവുമായ അവസ്ഥ ലഭിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਖੋਜਿ ਲਹੈ ਜਨੁ ਕੋਈ ॥੮॥੧॥
naanak khoj lahai jan koee |8|1|ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാനെ അന്വേഷിക്കുകയും കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്യുന്ന എളിയ മനുഷ്യർ എത്ര വിരളമാണ്. ||8||1||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |പ്രഭാതീ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸਗਲ ਜਗੁ ਛਾਇਆ ॥
maaeaa mohi sagal jag chhaaeaa |മായയോടുള്ള വൈകാരികമായ അടുപ്പം ലോകമെമ്പാടും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਕਾਮਣਿ ਦੇਖਿ ਕਾਮਿ ਲੋਭਾਇਆ ॥
kaaman dekh kaam lobhaaeaa |സുന്ദരിയായ ഒരു സ്ത്രീയെ കാണുമ്പോൾ പുരുഷൻ ലൈംഗികാഭിലാഷത്താൽ കീഴടക്കുന്നു.
ਸੁਤ ਕੰਚਨ ਸਿਉ ਹੇਤੁ ਵਧਾਇਆ ॥
sut kanchan siau het vadhaaeaa |കുട്ടികളോടും സ്വർണ്ണത്തോടുമുള്ള അവൻ്റെ സ്നേഹം ക്രമാനുഗതമായി വർദ്ധിക്കുന്നു.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਅਪਨਾ ਇਕੁ ਰਾਮੁ ਪਰਾਇਆ ॥੧॥
sabh kichh apanaa ik raam paraaeaa |1|അവൻ എല്ലാം തൻ്റേതായി കാണുന്നു, പക്ഷേ അവൻ ഏകനായ കർത്താവിനെ സ്വന്തമാക്കുന്നില്ല. ||1||
ਐਸਾ ਜਾਪੁ ਜਪਉ ਜਪਮਾਲੀ ॥
aaisaa jaap jpau japamaalee |അത്തരമൊരു മാല ജപിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ധ്യാനിക്കുന്നു,
ਦੁਖ ਸੁਖ ਪਰਹਰਿ ਭਗਤਿ ਨਿਰਾਲੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dukh sukh parahar bhagat niraalee |1| rahaau |ഞാൻ സുഖത്തിനും വേദനയ്ക്കും മുകളിൽ ഉയരുന്നു; ഭഗവാൻ്റെ ഏറ്റവും വിസ്മയകരമായ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന ഞാൻ പ്രാപിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
gun nidhaan teraa ant na paaeaa |ഹേ പുണ്യത്തിൻ്റെ നിധി, നിങ്ങളുടെ പരിധികൾ കണ്ടെത്താനാവില്ല.
ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਤੁਝ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥
saach sabad tujh maeh samaaeaa |ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിലൂടെ, ഞാൻ നിന്നിലേക്ക് ലയിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਰਚਾਇਆ ॥
aavaa gaun tudh aap rachaaeaa |പുനർജന്മത്തിൻ്റെ വരവും പോക്കും നിങ്ങൾ തന്നെ സൃഷ്ടിച്ചു.
ਸੇਈ ਭਗਤ ਜਿਨ ਸਚਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥੨॥
seee bhagat jin sach chit laaeaa |2|അവർ മാത്രമാണ് ഭക്തർ, അവരുടെ ബോധം നിന്നിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. ||2||
ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਰਹਰਿ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥
giaan dhiaan narahar nirabaanee |ആത്മീയ ജ്ഞാനവും നിർവാണത്തിൻ്റെ നാഥനായ ഭഗവാനെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനവും
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੀ ॥
bin satigur bhette koe na jaanee |- യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കാണാതെ ആർക്കും ഇതറിയില്ല.
ਸਗਲ ਸਰੋਵਰ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ॥
sagal sarovar jot samaanee |ഭഗവാൻ്റെ പ്രകാശം എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളുടെയും വിശുദ്ധ കുളങ്ങളിൽ നിറയുന്നു.
ਆਨਦ ਰੂਪ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੀ ॥੩॥
aanad roop vittahu kurabaanee |3|ഞാൻ ആനന്ദത്തിൻ്റെ മൂർത്തീഭാവത്തിന് ഒരു ത്യാഗമാണ്. ||3||
ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਗੁਰਮਤੀ ਪਾਏ ॥
bhaau bhagat guramatee paae |ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ ഒരുവൻ സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിപൂജ കൈവരിക്കുന്നു.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
haumai vichahu sabad jalaae |ശബ്ദം ഉള്ളിൽ നിന്ന് അഹംഭാവത്തെ കത്തിക്കുന്നു.