ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 851

ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁਲੇ ਜਨਮਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥

manamukh agiaanee andhule janam mareh fir aavai jaae |

അജ്ഞാനികളായ സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ അന്ധരാണ്. അവർ ജനിക്കുന്നു, വീണ്ടും മരിക്കാൻ മാത്രം, വരുകയും പോകുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਕਾਰਜ ਸਿਧਿ ਨ ਹੋਵਨੀ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਏ ॥

kaaraj sidh na hovanee ant geaa pachhutaae |

അവരുടെ കാര്യങ്ങൾ പരിഹരിക്കപ്പെടുന്നില്ല, അവസാനം, അവർ പശ്ചാത്തപിക്കുകയും പശ്ചാത്തപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਜਿਸੁ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥

jis karam hovai tis satigur milai so har har naam dhiaae |

ഭഗവാൻ്റെ കൃപയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ട ഒരാൾ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു; അവൻ മാത്രം ഭഗവാൻ്റെ നാമം ധ്യാനിക്കുന്നു, ഹർ, ഹർ.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਜਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨਿੑ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਬਲਿ ਜਾਏ ॥੧॥

naam rate jan sadaa sukh paaeini jan naanak tin bal jaae |1|

നാമത്തിൽ മുഴുകി, കർത്താവിൻ്റെ എളിയ ദാസന്മാർ ശാശ്വതമായ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു; സേവകൻ നാനാക്ക് അവർക്ക് ഒരു ത്യാഗമാണ്. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਜਗਿ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਮੋਹਿਆ ਸੰਸਾਰੁ ॥

aasaa manasaa jag mohanee jin mohiaa sansaar |

പ്രതീക്ഷയും ആഗ്രഹവും ലോകത്തെ വശീകരിക്കുന്നു; അവർ പ്രപഞ്ചത്തെ മുഴുവൻ വശീകരിക്കുന്നു.

ਸਭੁ ਕੋ ਜਮ ਕੇ ਚੀਰੇ ਵਿਚਿ ਹੈ ਜੇਤਾ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ॥

sabh ko jam ke cheere vich hai jetaa sabh aakaar |

എല്ലാവരും, സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതെല്ലാം, മരണത്തിൻ്റെ ആധിപത്യത്തിൻ കീഴിലാണ്.

ਹੁਕਮੀ ਹੀ ਜਮੁ ਲਗਦਾ ਸੋ ਉਬਰੈ ਜਿਸੁ ਬਖਸੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥

hukamee hee jam lagadaa so ubarai jis bakhasai karataar |

കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകാമത്താൽ, മരണം മർത്യനെ പിടികൂടുന്നു; സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവ് ക്ഷമിക്കുന്നവൻ മാത്രമേ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളൂ.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਏਹੁ ਮਨੁ ਤਾਂ ਤਰੈ ਜਾ ਛੋਡੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

naanak guraparasaadee ehu man taan tarai jaa chhoddai ahankaar |

ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, ഈ മർത്യൻ തൻ്റെ അഹംഭാവം ഉപേക്ഷിച്ചാൽ നീന്തിക്കടക്കുന്നു.

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਮਾਰੇ ਨਿਰਾਸੁ ਹੋਇ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੨॥

aasaa manasaa maare niraas hoe gurasabadee veechaar |2|

പ്രതീക്ഷയെയും ആഗ്രഹത്തെയും കീഴടക്കുക, ബന്ധമില്ലാതെ തുടരുക; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനം ധ്യാനിക്കുക. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

പൗറി:

ਜਿਥੈ ਜਾਈਐ ਜਗਤ ਮਹਿ ਤਿਥੈ ਹਰਿ ਸਾਈ ॥

jithai jaaeeai jagat meh tithai har saaee |

ഈ ലോകത്ത് ഞാൻ എവിടെ പോയാലും അവിടെ ഭഗവാനെ കാണുന്നു.

ਅਗੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਸਚਾ ਨਿਆਈ ॥

agai sabh aape varatadaa har sachaa niaaee |

പരലോകത്തും, യഥാർത്ഥ ന്യായാധിപനായ ഭഗവാൻ തന്നെ എല്ലായിടത്തും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਕੂੜਿਆਰਾ ਕੇ ਮੁਹ ਫਿਟਕੀਅਹਿ ਸਚੁ ਭਗਤਿ ਵਡਿਆਈ ॥

koorriaaraa ke muh fittakeeeh sach bhagat vaddiaaee |

വ്യാജന്മാരുടെ മുഖങ്ങൾ ശപിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, അതേസമയം യഥാർത്ഥ ഭക്തർ മഹത്തായ മഹത്വത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടും.

ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚਾ ਨਿਆਉ ਹੈ ਸਿਰਿ ਨਿੰਦਕ ਛਾਈ ॥

sach saahib sachaa niaau hai sir nindak chhaaee |

കർത്താവും ഗുരുവും സത്യമാണ്, അവൻ്റെ നീതി സത്യമാണ്. പരദൂഷകരുടെ തലയിൽ ചാരം പൂശിയിരിക്കുന്നു.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਅਰਾਧਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੫॥

jan naanak sach araadhiaa guramukh sukh paaee |5|

സേവകൻ നാനാക്ക് യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുന്നു; ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ അവൻ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਜੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥

poorai bhaag satigur paaeeai je har prabh bakhas karee |

കർത്താവായ ദൈവം പാപമോചനം നൽകിയാൽ, തികഞ്ഞ വിധിയിലൂടെ ഒരാൾ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്തുന്നു.

ਓਪਾਵਾ ਸਿਰਿ ਓਪਾਉ ਹੈ ਨਾਉ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥

opaavaa sir opaau hai naau paraapat hoe |

എല്ലാ പ്രയത്നങ്ങളിലും ഏറ്റവും നല്ല പരിശ്രമം ഭഗവാൻ്റെ നാമം നേടുക എന്നതാണ്.

ਅੰਦਰੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਹਿਰਦੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

andar seetal saant hai hiradai sadaa sukh hoe |

അത് ഹൃദയത്തിൽ ആഴത്തിലുള്ള തണുപ്പും ശാന്തതയും ശാശ്വത സമാധാനവും നൽകുന്നു.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖਾਣਾ ਪੈਨੑਣਾ ਨਾਨਕ ਨਾਇ ਵਡਿਆਈ ਹੋਇ ॥੧॥

amrit khaanaa painanaa naanak naae vaddiaaee hoe |1|

പിന്നെ, ഒരാൾ അംബ്രോസിയൽ അമൃത് ഭക്ഷിക്കുകയും ധരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തിലൂടെ മഹത്തായ മഹത്വം വരുന്നു. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:

ਏ ਮਨ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਪਾਇਹਿ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥

e man gur kee sikh sun paaeihi gunee nidhaan |

ഹേ മനസ്സേ, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ ശ്രവിച്ചാൽ പുണ്യത്തിൻ്റെ നിധി ലഭിക്കും.

ਸੁਖਦਾਤਾ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

sukhadaataa terai man vasai haumai jaae abhimaan |

സമാധാനം നൽകുന്നവൻ നിൻ്റെ മനസ്സിൽ വസിക്കും; നിങ്ങൾ അഹങ്കാരവും അഹങ്കാരവും ഒഴിവാക്കും.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੨॥

naanak nadaree paaeeai amrit gunee nidhaan |2|

ഓ നാനാക്ക്, അവൻ്റെ കൃപയാൽ, പുണ്യത്തിൻ്റെ നിധിയായ അംബ്രോസിയൽ അമൃത് കൊണ്ട് ഒരാൾ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

പൗറി:

ਜਿਤਨੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸਾਹ ਰਾਜੇ ਖਾਨ ਉਮਰਾਵ ਸਿਕਦਾਰ ਹਹਿ ਤਿਤਨੇ ਸਭਿ ਹਰਿ ਕੇ ਕੀਏ ॥

jitane paatisaah saah raaje khaan umaraav sikadaar heh titane sabh har ke kee |

രാജാക്കന്മാരും ചക്രവർത്തിമാരും ഭരണാധികാരികളും പ്രഭുക്കന്മാരും പ്രഭുക്കന്മാരും പ്രഭുക്കന്മാരും എല്ലാം ഭഗവാൻ സൃഷ്ടിച്ചതാണ്.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕਰਾਵੈ ਸੁ ਓਇ ਕਰਹਿ ਸਭਿ ਹਰਿ ਕੇ ਅਰਥੀਏ ॥

jo kichh har karaavai su oe kareh sabh har ke arathee |

കർത്താവ് അവരെ ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതെന്തും അവർ ചെയ്യുന്നു; അവരെല്ലാവരും യാചകരാണ്, കർത്താവിനെ ആശ്രയിക്കുന്നു.

ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਸਭਨਾ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਵਲਿ ਹੈ ਤਿਨਿ ਸਭਿ ਵਰਨ ਚਾਰੇ ਖਾਣੀ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਗੋਲੇ ਕਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣ ਕਉ ਦੀਏ ॥

so aaisaa har sabhanaa kaa prabh satigur kai val hai tin sabh varan chaare khaanee sabh srisatt gole kar satigur agai kaar kamaavan kau dee |

എല്ലാവരുടെയും നാഥനായ ദൈവം അങ്ങനെയുള്ളവനാണ്; അവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പക്ഷത്താണ്. എല്ലാ ജാതികളും സാമൂഹിക വിഭാഗങ്ങളും, സൃഷ്ടിയുടെ നാല് ഉറവിടങ്ങളും, പ്രപഞ്ചം മുഴുവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അടിമകളാണ്; ദൈവം അവരെ തനിക്കുവേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കുന്നു.

ਹਰਿ ਸੇਵੇ ਕੀ ਐਸੀ ਵਡਿਆਈ ਦੇਖਹੁ ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਕਾਇਆ ਨਗਰੀ ਦੁਸਮਨ ਦੂਤ ਸਭਿ ਮਾਰਿ ਕਢੀਏ ॥

har seve kee aaisee vaddiaaee dekhahu har santahu jin vichahu kaaeaa nagaree dusaman doot sabh maar kadtee |

കർത്താവിൻ്റെ വിശുദ്ധരേ, കർത്താവിനെ സേവിക്കുന്നതിൻ്റെ മഹത്തായ മഹത്വം കാണുക; അവൻ എല്ലാ ശത്രുക്കളെയും ദുഷ്പ്രവൃത്തിക്കാരെയും ശരീരഗ്രാമത്തിൽ നിന്ന് കീഴടക്കുകയും പുറത്താക്കുകയും ചെയ്തു.