ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 158
ਮਨਿ ਨਿਰਮਲਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
man niramal vasai sach soe |യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ ഉള്ളിൽ വസിക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് ശുദ്ധമാകും.
ਸਾਚਿ ਵਸਿਐ ਸਾਚੀ ਸਭ ਕਾਰ ॥
saach vasiaai saachee sabh kaar |ഒരാൾ സത്യത്തിൽ വസിക്കുമ്പോൾ എല്ലാ പ്രവർത്തനങ്ങളും സത്യമായിത്തീരുന്നു.
ਊਤਮ ਕਰਣੀ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰ ॥੩॥
aootam karanee sabad beechaar |3|ആത്യന്തികമായ പ്രവർത്തനം ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം ധ്യാനിക്കുക എന്നതാണ്. ||3||
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਚੀ ਸੇਵਾ ਹੋਇ ॥
gur te saachee sevaa hoe |ഗുരുവിലൂടെ യഥാർത്ഥ സേവനം അനുഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ਕੋਇ ॥
guramukh naam pachhaanai koe |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം തിരിച്ചറിയുന്ന ആ ഗുരുമുഖൻ എത്ര വിരളമാണ്.
ਜੀਵੈ ਦਾਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
jeevai daataa devanahaar |ദാതാവ്, മഹാദാതാവ്, എന്നേക്കും ജീവിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥੪॥੧॥੨੧॥
naanak har naame lagai piaar |4|1|21|നാനാക്ക് ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തോടുള്ള സ്നേഹത്തെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു. ||4||1||21||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |ഗൗരീ ഗ്വാരയീ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਗੁਰ ਤੇ ਗਿਆਨੁ ਪਾਏ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
gur te giaan paae jan koe |ഗുരുവിൽ നിന്ന് ആത്മീയ ജ്ഞാനം നേടുന്നവർ വളരെ വിരളമാണ്.
ਗੁਰ ਤੇ ਬੂਝੈ ਸੀਝੈ ਸੋਇ ॥
gur te boojhai seejhai soe |ഗുരുവിൽ നിന്ന് ഈ ധാരണ നേടുന്നവർ സ്വീകാര്യരാകുന്നു.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਹਜੁ ਸਾਚੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
gur te sahaj saach beechaar |ഗുരുവിലൂടെ നാം അവബോധപൂർവ്വം സത്യവനെ ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰੁ ॥੧॥
gur te paae mukat duaar |1|ഗുരുവിലൂടെ വിമോചനത്തിൻ്റെ കവാടം കണ്ടെത്തുന്നു. ||1||
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਮਿਲੈ ਗੁਰੁ ਆਇ ॥
poorai bhaag milai gur aae |തികഞ്ഞ നല്ല വിധിയിലൂടെ നാം ഗുരുവിനെ കാണാൻ വരുന്നു.
ਸਾਚੈ ਸਹਜਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saachai sahaj saach samaae |1| rahaau |യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ അവബോധപൂർവ്വം ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਏ ॥
gur miliaai trisanaa agan bujhaae |ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ അഗ്നി അണയുന്നു.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥
gur te saant vasai man aae |ഗുരുവിലൂടെ മനസ്സിൽ ശാന്തിയും സമാധാനവും കുടികൊള്ളുന്നു.
ਗੁਰ ਤੇ ਪਵਿਤ ਪਾਵਨ ਸੁਚਿ ਹੋਇ ॥
gur te pavit paavan such hoe |ഗുരുവിലൂടെ നാം ശുദ്ധരും, വിശുദ്ധരും, സത്യവും ആയിത്തീരുന്നു.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੨॥
gur te sabad milaavaa hoe |2|ഗുരുവിലൂടെ നാം ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||2||
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਸਭ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
baajh guroo sabh bharam bhulaaee |ഗുരുവില്ലാതെ എല്ലാവരും സംശയത്തിൽ അലയുന്നു.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹੁਤਾ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥
bin naavai bahutaa dukh paaee |പേരില്ലാതെ, അവർ കഠിനമായ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥
guramukh hovai su naam dhiaaee |നാമം ധ്യാനിക്കുന്നവർ ഗുരുമുഖന്മാരാകുന്നു.
ਦਰਸਨਿ ਸਚੈ ਸਚੀ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥
darasan sachai sachee pat hoee |3|സാക്ഷാൽ ഭഗവാൻ്റെ അനുഗ്രഹീത ദർശനമായ ദർശനത്തിലൂടെയാണ് യഥാർത്ഥ ബഹുമതി ലഭിക്കുന്നത്. ||3||
ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਦਾਤਾ ਇਕੁ ਸੋਈ ॥
kis no kaheeai daataa ik soee |എന്തിനാണ് മറ്റെന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കുന്നത്? അവൻ മാത്രമാണ് ദാതാവ്.
ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਈ ॥
kirapaa kare sabad milaavaa hoee |അവൻ്റെ കൃപ നൽകുമ്പോൾ, ശബ്ദവുമായുള്ള ഐക്യം ലഭിക്കും.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ॥
mil preetam saache gun gaavaa |എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവരുമായി കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ, ഞാൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്തായ സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵਾ ॥੪॥੨॥੨੨॥
naanak saache saach samaavaa |4|2|22|ഓ നാനാക്ക്, സത്യമായിത്തീരുന്നു, ഞാൻ സത്യത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||4||2||22||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |ഗൗരീ ഗ്വാരയീ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਸੁ ਥਾਉ ਸਚੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
su thaau sach man niramal hoe |മനസ്സ് ശുദ്ധമാകുന്ന ആ സ്ഥലം ശരിയാണ്.
ਸਚਿ ਨਿਵਾਸੁ ਕਰੇ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
sach nivaas kare sach soe |സത്യത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നവൻ സത്യമാണ്.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਪੈ ॥
sachee baanee jug chaare jaapai |വചനത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ ബാനി നാല് യുഗങ്ങളിലുടനീളം അറിയപ്പെടുന്നു.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸਾਚਾ ਆਪੇ ਆਪੈ ॥੧॥
sabh kichh saachaa aape aapai |1|സത്യമായവൻ തന്നെയാണ് എല്ലാം. ||1||
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸਤਸੰਗਿ ਮਿਲਾਏ ॥
karam hovai satasang milaae |നല്ല കർമ്മങ്ങളുടെ കർമ്മത്തിലൂടെ ഒരാൾ യഥാർത്ഥ സഭയായ സത് സംഗത്തിൽ ചേരുന്നു.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਬੈਸਿ ਸੁ ਥਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har gun gaavai bais su thaae |1| rahaau |ആ സ്ഥലത്തിരുന്ന് കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വം പാടുക. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਜਲਉ ਇਹ ਜਿਹਵਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
jlau ih jihavaa doojai bhaae |ദ്വൈതത്തെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഈ നാവിനെ ചുട്ടെരിക്കുക.
ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਾਖੈ ਫੀਕਾ ਆਲਾਇ ॥
har ras na chaakhai feekaa aalaae |ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സാരാംശം രുചിക്കാത്ത, വൃത്തികെട്ട വാക്കുകൾ ഉച്ചരിക്കുന്ന.
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਤਨੁ ਮਨੁ ਫੀਕਾ ਹੋਇ ॥
bin boojhe tan man feekaa hoe |മനസ്സറിയാതെ ശരീരവും മനസ്സും രുചിയില്ലാത്തതും നിർവികാരവുമാണ്.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੀਆ ਚਲਿਆ ਰੋਇ ॥੨॥
bin naavai dukheea chaliaa roe |2|പേരില്ലാതെ, ദുരിതബാധിതർ വേദനയോടെ നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് പോകുന്നു. ||2||
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
rasanaa har ras chaakhiaa sahaj subhaae |ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയെ സ്വാഭാവികമായും അവബോധമായും നാവ് രുചിക്കുന്നവൻ,
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥
gur kirapaa te sach samaae |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, യഥാർത്ഥ ഭഗവാനിൽ ലയിച്ചു.
ਸਾਚੇ ਰਾਤੀ ਗੁਰਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰ ॥
saache raatee gurasabad veechaar |സത്യത്തിൽ മുഴുകി, ഒരാൾ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനം ധ്യാനിക്കുന്നു,
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਨਿਰਮਲ ਧਾਰ ॥੩॥
amrit peevai niramal dhaar |3|ഉള്ളിലെ കളങ്കമില്ലാത്ത അരുവിയിൽ നിന്ന് അംബ്രോസിയൽ അമൃതിൽ കുടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||3||
ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ਜੋ ਭਾਡਾ ਹੋਇ ॥
naam samaavai jo bhaaddaa hoe |നാമം, ഭഗവാൻ്റെ നാമം, മനസ്സിൻ്റെ പാത്രത്തിൽ ശേഖരിക്കപ്പെടുന്നു.
ਊਂਧੈ ਭਾਂਡੈ ਟਿਕੈ ਨ ਕੋਇ ॥
aoondhai bhaanddai ttikai na koe |പാത്രം തലകീഴായി ആണെങ്കിൽ ഒന്നും ശേഖരിക്കില്ല.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਮਨਿ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
gurasabadee man naam nivaas |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ നാമം മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਭਾਂਡਾ ਜਿਸੁ ਸਬਦ ਪਿਆਸ ॥੪॥੩॥੨੩॥
naanak sach bhaanddaa jis sabad piaas |4|3|23|ഓ നാനാക്ക്, ശബ്ദത്തിനായി ദാഹിക്കുന്ന മനസ്സിൻ്റെ പാത്രം സത്യമാണ്. ||4||3||23||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |ഗൗരീ ഗ്വാരയീ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਇਕਿ ਗਾਵਤ ਰਹੇ ਮਨਿ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਇ ॥
eik gaavat rahe man saad na paae |ചിലർ തുടർച്ചയായി പാടുന്നു, പക്ഷേ അവരുടെ മനസ്സ് സന്തോഷം കണ്ടെത്തുന്നില്ല.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਗਾਵਹਿ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥
haumai vich gaaveh birathaa jaae |അഹംഭാവത്തിൽ, അവർ പാടുന്നു, പക്ഷേ അത് ഉപയോഗശൂന്യമായി പാഴാകുന്നു.
ਗਾਵਣਿ ਗਾਵਹਿ ਜਿਨ ਨਾਮ ਪਿਆਰੁ ॥
gaavan gaaveh jin naam piaar |നാമത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നവർ പാട്ട് പാടുക.
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥੧॥
saachee baanee sabad beechaar |1|അവർ വചനത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ ബാനി, ശബാദ് എന്നിവയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നു. ||1||
ਗਾਵਤ ਰਹੈ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥
gaavat rahai je satigur bhaavai |സത്യഗുരുവിനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നുവെങ്കിൽ അവർ തുടർന്നും പാടും.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
man tan raataa naam suhaavai |1| rahaau |അവരുടെ മനസ്സും ശരീരവും ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തോട് യോജിപ്പിച്ച് അലങ്കരിക്കുകയും അലങ്കരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਇਕਿ ਗਾਵਹਿ ਇਕਿ ਭਗਤਿ ਕਰੇਹਿ ॥
eik gaaveh ik bhagat karehi |ചിലർ പാടുന്നു, ചിലർ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന നടത്തുന്നു.
ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਬਿਨੁ ਅਸਨੇਹ ॥
naam na paaveh bin asaneh |ഹൃദയസ്നേഹം കൂടാതെ നാമം ലഭിക്കുകയില്ല.
ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਗੁਰਸਬਦ ਪਿਆਰਿ ॥
sachee bhagat gurasabad piaar |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തോടുള്ള സ്നേഹമാണ് യഥാർത്ഥ ഭക്തി ആരാധനയിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത്.
ਅਪਨਾ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਸਦਾ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੨॥
apanaa pir raakhiaa sadaa ur dhaar |2|ഭക്തൻ തൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനെ ഹൃദയത്തോട് ചേർത്തു പിടിക്കുന്നു. ||2||