ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1027

ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਲੈ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥

chaar padaarath lai jag aaeaa |

നാല് മഹത്തായ അനുഗ്രഹങ്ങൾ നേടാനാണ് അവൻ ലോകത്തിലേക്ക് വന്നത്.

ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥

siv sakatee ghar vaasaa paaeaa |

അവൻ ശിവൻ്റെയും ശക്തിയുടെയും, ഊർജ്ജത്തിൻ്റെയും ദ്രവ്യത്തിൻ്റെയും ഭവനത്തിൽ വസിക്കാൻ വന്നു.

ਏਕੁ ਵਿਸਾਰੇ ਤਾ ਪਿੜ ਹਾਰੇ ਅੰਧੁਲੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ਹੇ ॥੬॥

ek visaare taa pirr haare andhulai naam visaaraa he |6|

എന്നാൽ അവൻ ഏക നാഥനെ മറന്നു, അവൻ കളിയിൽ തോറ്റു. അന്ധൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം മറക്കുന്നു. ||6||

ਬਾਲਕੁ ਮਰੈ ਬਾਲਕ ਕੀ ਲੀਲਾ ॥

baalak marai baalak kee leelaa |

അവൻ്റെ ബാലിശമായ കളികളിൽ കുട്ടി മരിക്കുന്നു.

ਕਹਿ ਕਹਿ ਰੋਵਹਿ ਬਾਲੁ ਰੰਗੀਲਾ ॥

keh keh roveh baal rangeelaa |

അത്രയും കളിയായ കുട്ടിയായിരുന്നല്ലോ എന്ന് പറഞ്ഞ് അവർ കരയുകയും വിലപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਜਿਸ ਕਾ ਸਾ ਸੋ ਤਿਨ ਹੀ ਲੀਆ ਭੂਲਾ ਰੋਵਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੭॥

jis kaa saa so tin hee leea bhoolaa rovanahaaraa he |7|

അവൻ്റെ ഉടമസ്ഥനായ കർത്താവ് അവനെ തിരിച്ചെടുത്തു. കരയുകയും വിലപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെടുന്നു. ||7||

ਭਰਿ ਜੋਬਨਿ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ਕਿ ਕੀਜੈ ॥

bhar joban mar jaeh ki keejai |

അവൻ ചെറുപ്പത്തിൽ മരിച്ചാൽ അവർക്ക് എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും?

ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਰੋਵੀਜੈ ॥

meraa meraa kar roveejai |

"അവൻ എൻ്റേത്, അവൻ എൻ്റേത്" എന്ന് അവർ നിലവിളിക്കുന്നു.

ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਰੋਇ ਵਿਗੂਚਹਿ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰਾ ਹੇ ॥੮॥

maaeaa kaaran roe vigoocheh dhrig jeevan sansaaraa he |8|

അവർ മായയെപ്രതി നിലവിളിച്ചു നശിച്ചു; അവരുടെ ഇഹലോക ജീവിതം ശപിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||8||

ਕਾਲੀ ਹੂ ਫੁਨਿ ਧਉਲੇ ਆਏ ॥

kaalee hoo fun dhaule aae |

അവരുടെ കറുത്ത മുടി ഒടുവിൽ നരച്ചതായി മാറുന്നു.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਗਥੁ ਗਇਆ ਗਵਾਏ ॥

vin naavai gath geaa gavaae |

പേരില്ലാതെ, അവർക്ക് അവരുടെ സമ്പത്ത് നഷ്ടപ്പെടും, തുടർന്ന് അവർ പോകുന്നു.

ਦੁਰਮਤਿ ਅੰਧੁਲਾ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸੈ ਮੂਠੇ ਰੋਇ ਪੂਕਾਰਾ ਹੇ ॥੯॥

duramat andhulaa binas binaasai mootthe roe pookaaraa he |9|

അവർ ദുഷ്ടബുദ്ധികളും അന്ധരും ആണ് - അവർ പൂർണ്ണമായും നശിച്ചിരിക്കുന്നു; അവർ കൊള്ളയടിക്കപ്പെട്ടു, വേദനയോടെ നിലവിളിക്കുന്നു. ||9||

ਆਪੁ ਵੀਚਾਰਿ ਨ ਰੋਵੈ ਕੋਈ ॥

aap veechaar na rovai koee |

സ്വയം മനസ്സിലാക്കുന്ന ഒരാൾ കരയുന്നില്ല.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥

satigur milai ta sojhee hoee |

അവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ, അവൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਨ ਖੂਲਹਿ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੦॥

bin gur bajar kapaatt na khooleh sabad milai nisataaraa he |10|

ഗുരുവില്ലാതെ ഭാരമേറിയതും കഠിനവുമായ വാതിലുകൾ തുറക്കപ്പെടുന്നില്ല. ശബാദിൻ്റെ വചനം ലഭിച്ചാൽ ഒരാൾ വിമോചനം പ്രാപിക്കുന്നു. ||10||

ਬਿਰਧਿ ਭਇਆ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ਦੇਹੀ ॥

biradh bheaa tan chheejai dehee |

ശരീരം വാർദ്ധക്യം പ്രാപിക്കുന്നു, ആകൃതിയിൽ നിന്ന് തല്ലി.

ਰਾਮੁ ਨ ਜਪਈ ਅੰਤਿ ਸਨੇਹੀ ॥

raam na japee ant sanehee |

എന്നാൽ തൻ്റെ ഏക സുഹൃത്തായ ഭഗവാനെ അവസാനം പോലും അവൻ ധ്യാനിക്കുന്നില്ല.

ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਚਲੈ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਦਰਗਹ ਝੂਠੁ ਖੁਆਰਾ ਹੇ ॥੧੧॥

naam visaar chalai muhi kaalai daragah jhootth khuaaraa he |11|

ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം മറന്ന് മുഖം കറുപ്പിച്ചാണ് അദ്ദേഹം യാത്രയാകുന്നത്. വ്യാജന്മാർ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ അപമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ||11||

ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਚਲੈ ਕੂੜਿਆਰੋ ॥

naam visaar chalai koorriaaro |

നാമം മറന്ന് വ്യാജന്മാർ പോകുന്നു.

ਆਵਤ ਜਾਤ ਪੜੈ ਸਿਰਿ ਛਾਰੋ ॥

aavat jaat parrai sir chhaaro |

വന്നും പോയും അവരുടെ തലയിൽ പൊടി വീഴുന്നു.

ਸਾਹੁਰੜੈ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਨ ਪਾਏ ਪੇਈਅੜੈ ਸਿਰਿ ਮਾਰਾ ਹੇ ॥੧੨॥

saahurarrai ghar vaas na paae peeearrai sir maaraa he |12|

ആത്മാവ്-വധു അവളുടെ അളിയൻ്റെ വീട്ടിൽ ഒരു വീടും കണ്ടെത്തുന്നില്ല, പരലോകം; മാതാപിതാക്കളുടെ ഈ ലോകത്ത് അവൾ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു. ||12||

ਖਾਜੈ ਪੈਝੈ ਰਲੀ ਕਰੀਜੈ ॥

khaajai paijhai ralee kareejai |

അവൾ സന്തോഷത്തോടെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു, വസ്ത്രം ധരിക്കുന്നു, കളിക്കുന്നു,

ਬਿਨੁ ਅਭ ਭਗਤੀ ਬਾਦਿ ਮਰੀਜੈ ॥

bin abh bhagatee baad mareejai |

എന്നാൽ ഭഗവാനെ ഭക്തിപൂർവ്വം ആരാധിക്കാതെ അവൾ നിഷ്ഫലമായി മരിക്കുന്നു.

ਸਰ ਅਪਸਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਜਮੁ ਮਾਰੇ ਕਿਆ ਚਾਰਾ ਹੇ ॥੧੩॥

sar apasar kee saar na jaanai jam maare kiaa chaaraa he |13|

നൻമയും തിന്മയും വേർതിരിക്കാത്തവനെ മരണദൂതൻ തല്ലിക്കൊന്നു; ഇതിൽ നിന്ന് എങ്ങനെ രക്ഷപ്പെടും? ||13||

ਪਰਵਿਰਤੀ ਨਰਵਿਰਤਿ ਪਛਾਣੈ ॥

paraviratee naravirat pachhaanai |

തനിക്കുള്ളത് എന്താണെന്നും ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടതെന്താണെന്നും തിരിച്ചറിയുന്നവൻ.

ਗੁਰ ਕੈ ਸੰਗਿ ਸਬਦਿ ਘਰੁ ਜਾਣੈ ॥

gur kai sang sabad ghar jaanai |

ഗുരുവുമായുള്ള സഹവാസം, സ്വന്തം വീടിനുള്ളിൽ നിന്ന് ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം അറിയുന്നു.

ਕਿਸ ਹੀ ਮੰਦਾ ਆਖਿ ਨ ਚਲੈ ਸਚਿ ਖਰਾ ਸਚਿਆਰਾ ਹੇ ॥੧੪॥

kis hee mandaa aakh na chalai sach kharaa sachiaaraa he |14|

മറ്റാരെയും ചീത്ത വിളിക്കരുത്; ഈ ജീവിതരീതി പിന്തുടരുക. സത്യമുള്ളവരെ യഥാർത്ഥ കർത്താവ് യഥാർത്ഥരാണെന്ന് വിധിക്കുന്നു. ||14||

ਸਾਚ ਬਿਨਾ ਦਰਿ ਸਿਝੈ ਨ ਕੋਈ ॥

saach binaa dar sijhai na koee |

സത്യമില്ലാതെ, കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ ആരും വിജയിക്കില്ല.

ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਪੈਝੈ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥

saach sabad paijhai pat hoee |

ട്രൂ ഷാബാദിലൂടെ ഒരാൾ ബഹുമാനാർത്ഥം വസ്ത്രം ധരിക്കുന്നു.

ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲਏ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਾ ਹੇ ॥੧੫॥

aape bakhas le tis bhaavai haumai garab nivaaraa he |15|

താൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരോട് അവൻ ക്ഷമിക്കുന്നു; അവർ തങ്ങളുടെ അഹങ്കാരത്തെയും അഹങ്കാരത്തെയും നിശബ്ദമാക്കുന്നു. ||15||

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥

gur kirapaa te hukam pachhaanai |

ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ ദൈവകൽപ്പനയുടെ ഹുക്കം സാക്ഷാത്കരിച്ചവൻ

ਜੁਗਹ ਜੁਗੰਤਰ ਕੀ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥

jugah jugantar kee bidh jaanai |

യുഗങ്ങളുടെ ജീവിതരീതി അറിയാൻ വരുന്നു.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਤਰੁ ਤਾਰੀ ਸਚੁ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥੭॥

naanak naam japahu tar taaree sach taare taaranahaaraa he |16|1|7|

ഓ നാനാക്ക്, നാമം ജപിച്ച് മറുവശത്തേക്ക് കടക്കുക. യഥാർത്ഥ കർത്താവ് നിങ്ങളെ കടത്തിക്കൊണ്ടുപോകും. ||16||1||7||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

maaroo mahalaa 1 |

മാരൂ, ആദ്യ മെഹൽ:

ਹਰਿ ਸਾ ਮੀਤੁ ਨਾਹੀ ਮੈ ਕੋਈ ॥

har saa meet naahee mai koee |

കർത്താവിനെപ്പോലെ എനിക്ക് മറ്റൊരു സുഹൃത്തില്ല.

ਜਿਨਿ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਸੁਰਤਿ ਸਮੋਈ ॥

jin tan man deea surat samoee |

അവൻ എനിക്ക് ശരീരവും മനസ്സും നൽകി, എൻ്റെ അസ്തിത്വത്തിലേക്ക് ബോധം സന്നിവേശിപ്പിച്ചു.

ਸਰਬ ਜੀਆ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿ ਸਮਾਲੇ ਸੋ ਅੰਤਰਿ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਹੇ ॥੧॥

sarab jeea pratipaal samaale so antar daanaa beenaa he |1|

അവൻ എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളെയും സ്നേഹിക്കുകയും പരിപാലിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ ഉള്ളിൽ ആഴമുള്ളവനാണ്, ജ്ഞാനിയും എല്ലാം അറിയുന്നവനുമായ ഭഗവാൻ. ||1||

ਗੁਰੁ ਸਰਵਰੁ ਹਮ ਹੰਸ ਪਿਆਰੇ ॥

gur saravar ham hans piaare |

ഗുരു വിശുദ്ധ കുളമാണ്, ഞാൻ അവൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഹംസമാണ്.

ਸਾਗਰ ਮਹਿ ਰਤਨ ਲਾਲ ਬਹੁ ਸਾਰੇ ॥

saagar meh ratan laal bahu saare |

സമുദ്രത്തിൽ, ധാരാളം ആഭരണങ്ങളും മാണിക്യങ്ങളും ഉണ്ട്.

ਮੋਤੀ ਮਾਣਕ ਹੀਰਾ ਹਰਿ ਜਸੁ ਗਾਵਤ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭੀਨਾ ਹੇ ॥੨॥

motee maanak heeraa har jas gaavat man tan bheenaa he |2|

ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികൾ മുത്തുകളും രത്നങ്ങളും വജ്രങ്ങളുമാണ്. അവൻ്റെ സ്തുതികൾ പാടി, എൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും അവൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ||2||

ਹਰਿ ਅਗਮ ਅਗਾਹੁ ਅਗਾਧਿ ਨਿਰਾਲਾ ॥

har agam agaahu agaadh niraalaa |

ഭഗവാൻ അപ്രാപ്യനും അവ്യക്തനും അഗ്രാഹ്യവും ബന്ധമില്ലാത്തവനുമാണ്.

ਹਰਿ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥

har ant na paaeeai gur gopaalaa |

കർത്താവിൻ്റെ അതിരുകൾ കണ്ടെത്താനാവില്ല; ഗുരു ലോകത്തിൻ്റെ നാഥനാണ്.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ਮੇਲਿ ਲਏ ਰੰਗਿ ਲੀਨਾ ਹੇ ॥੩॥

satigur mat taare taaranahaaraa mel le rang leenaa he |3|

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ, ഭഗവാൻ നമ്മെ മറുവശത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നു. അവൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ നിറമുള്ളവരെ അവൻ തൻ്റെ ഐക്യത്തിൽ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു. ||3||