ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 597

ਤੁਝ ਹੀ ਮਨ ਰਾਤੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਪਰਭਾਤੇ ਹਰਿ ਰਸਨਾ ਜਪਿ ਮਨ ਰੇ ॥੨॥

tujh hee man raate ahinis parabhaate har rasanaa jap man re |2|

കർത്താവേ, രാവും പകലും രാവിലെയും എൻ്റെ മനസ്സ് അങ്ങയിൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; എൻ്റെ നാവ് നിൻ്റെ നാമം ജപിക്കുന്നു, എൻ്റെ മനസ്സ് അങ്ങയെ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||2||

ਤੁਮ ਸਾਚੇ ਹਮ ਤੁਮ ਹੀ ਰਾਚੇ ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਫੁਨਿ ਸਾਚੇ ॥

tum saache ham tum hee raache sabad bhed fun saache |

നീ സത്യമാണ്, ഞാൻ നിന്നിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു; ശബാദിൻ്റെ നിഗൂഢതയിലൂടെ, ആത്യന്തികമായി ഞാനും സത്യമായിത്തീരും.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਸੂਚੇ ਮਰਿ ਜਨਮੇ ਸੇ ਕਾਚੇ ॥੩॥

ahinis naam rate se sooche mar janame se kaache |3|

രാവും പകലും നാമത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നവർ ശുദ്ധരാണ്, പുനർജന്മത്തിനായി മരിക്കുന്നവർ അശുദ്ധരാണ്. ||3||

ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਕਿਸੁ ਸਾਲਾਹੀ ਤਿਸਹਿ ਸਰੀਕੁ ਨ ਕੋਈ ॥

avar na deesai kis saalaahee tiseh sareek na koee |

കർത്താവിനെപ്പോലെ മറ്റാരെയും ഞാൻ കാണുന്നില്ല; വേറെ ആരെയാണ് ഞാൻ അഭിനന്ദിക്കേണ്ടത്? ആരും അവനു തുല്യനല്ല.

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਗੁਰਮਤਿ ਜਾਨਿਆ ਸੋਈ ॥੪॥੫॥

pranavat naanak daasan daasaa guramat jaaniaa soee |4|5|

നാനാക്ക് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു, ഞാൻ അവൻ്റെ അടിമകളുടെ അടിമയാണ്; ഗുരുവിൻ്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ അറിയുന്നു. ||4||5||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥

soratth mahalaa 1 |

സോറത്ത്, ആദ്യ മെഹൽ:

ਅਲਖ ਅਪਾਰ ਅਗੰਮ ਅਗੋਚਰ ਨਾ ਤਿਸੁ ਕਾਲੁ ਨ ਕਰਮਾ ॥

alakh apaar agam agochar naa tis kaal na karamaa |

അവൻ അജ്ഞനും അനന്തവും സമീപിക്കാൻ കഴിയാത്തവനും അദൃശ്യനുമാണ്. അവൻ മരണത്തിനോ കർമ്മത്തിനോ വിധേയനല്ല.

ਜਾਤਿ ਅਜਾਤਿ ਅਜੋਨੀ ਸੰਭਉ ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਾਉ ਨ ਭਰਮਾ ॥੧॥

jaat ajaat ajonee sanbhau naa tis bhaau na bharamaa |1|

അവൻ്റെ ജാതി ജാതിരഹിതമാണ്; അവൻ ജനിക്കാത്തവനും സ്വയം പ്രകാശിതനും സംശയവും ആഗ്രഹവും ഇല്ലാത്തവനും ആണ്. ||1||

ਸਾਚੇ ਸਚਿਆਰ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥

saache sachiaar vittahu kurabaan |

ഞാൻ സത്യത്തിൻ്റെ ത്യാഗമാണ്.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਰੂਪ ਵਰਨੁ ਨਹੀ ਰੇਖਿਆ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥ ਰਹਾਉ ॥

naa tis roop varan nahee rekhiaa saachai sabad neesaan | rahaau |

അവന് രൂപമോ നിറമോ സവിശേഷതകളോ ഇല്ല; ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിലൂടെ അവൻ തന്നെത്തന്നെ വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਨਾ ਤਿਸੁ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਬੰਧਪ ਨਾ ਤਿਸੁ ਕਾਮੁ ਨ ਨਾਰੀ ॥

naa tis maat pitaa sut bandhap naa tis kaam na naaree |

അവന് അമ്മയോ പിതാവോ പുത്രന്മാരോ ബന്ധുക്കളോ ഇല്ല; അവൻ ലൈംഗികാഭിലാഷത്തിൽ നിന്ന് മുക്തനാണ്; അയാൾക്ക് ഭാര്യയില്ല.

ਅਕੁਲ ਨਿਰੰਜਨ ਅਪਰ ਪਰੰਪਰੁ ਸਗਲੀ ਜੋਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥੨॥

akul niranjan apar paranpar sagalee jot tumaaree |2|

അവന് വംശപരമ്പരയില്ല; അവൻ കളങ്കമില്ലാത്തവനാണ്. അവൻ അനന്തവും അനന്തവുമാണ്; കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ പ്രകാശം എല്ലായിടത്തും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു. ||2||

ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਲੁਕਾਇਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਸਬਾਈ ॥

ghatt ghatt antar braham lukaaeaa ghatt ghatt jot sabaaee |

ഓരോ ഹൃദയത്തിലും ദൈവം മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; അവൻ്റെ പ്രകാശം ഓരോ ഹൃദയത്തിലും ഉണ്ട്.

ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਮੁਕਤੇ ਗੁਰਮਤੀ ਨਿਰਭੈ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ॥੩॥

bajar kapaatt mukate guramatee nirabhai taarree laaee |3|

ഗുരുവിൻ്റെ നിർദ്ദേശങ്ങളാൽ കനത്ത വാതിലുകൾ തുറക്കപ്പെടുന്നു; ആഴത്തിലുള്ള ധ്യാനത്തിൻ്റെ മയക്കത്തിൽ ഒരാൾ നിർഭയനാകുന്നു. ||3||

ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਕਾਲੁ ਸਿਰਿ ਜੰਤਾ ਵਸਗਤਿ ਜੁਗਤਿ ਸਬਾਈ ॥

jant upaae kaal sir jantaa vasagat jugat sabaaee |

കർത്താവ് എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളെയും സൃഷ്ടിച്ചു, എല്ലാവരുടെയും തലയിൽ മരണം സ്ഥാപിച്ചു; ലോകം മുഴുവൻ അവൻ്റെ അധികാരത്തിൻ കീഴിലാണ്.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਵਹਿ ਛੂਟਹਿ ਸਬਦੁ ਕਮਾਈ ॥੪॥

satigur sev padaarath paaveh chhootteh sabad kamaaee |4|

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിച്ചാൽ നിധി ലഭിക്കും; ശബാദിൻ്റെ വചനം അനുസരിച്ചാൽ ഒരാൾ വിമോചനം പ്രാപിക്കുന്നു. ||4||

ਸੂਚੈ ਭਾਡੈ ਸਾਚੁ ਸਮਾਵੈ ਵਿਰਲੇ ਸੂਚਾਚਾਰੀ ॥

soochai bhaaddai saach samaavai virale soochaachaaree |

ശുദ്ധമായ പാത്രത്തിൽ, യഥാർത്ഥ നാമം അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു; യഥാർത്ഥ പെരുമാറ്റം നടത്തുന്നവർ എത്ര കുറവാണ്.

ਤੰਤੈ ਕਉ ਪਰਮ ਤੰਤੁ ਮਿਲਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥੫॥੬॥

tantai kau param tant milaaeaa naanak saran tumaaree |5|6|

വ്യക്തി ആത്മാവ് പരമാത്മാവുമായി ഐക്യപ്പെടുന്നു; നാനാക്ക് അങ്ങയുടെ സങ്കേതം തേടുന്നു, നാഥാ. ||5||6||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥

soratth mahalaa 1 |

സോറത്ത്, ആദ്യ മെഹൽ:

ਜਿਉ ਮੀਨਾ ਬਿਨੁ ਪਾਣੀਐ ਤਿਉ ਸਾਕਤੁ ਮਰੈ ਪਿਆਸ ॥

jiau meenaa bin paaneeai tiau saakat marai piaas |

ദാഹത്താൽ മരിക്കുന്ന അവിശ്വാസി, വെള്ളമില്ലാത്ത മത്സ്യത്തെപ്പോലെ.

ਤਿਉ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਮਰੀਐ ਰੇ ਮਨਾ ਜੋ ਬਿਰਥਾ ਜਾਵੈ ਸਾਸੁ ॥੧॥

tiau har bin mareeai re manaa jo birathaa jaavai saas |1|

മനസ്സേ, കർത്താവിനെ കൂടാതെ, നിങ്ങളുടെ ശ്വാസം വെറുതെ പോകുന്നതുപോലെ നിങ്ങൾ മരിക്കും. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਜਸੁ ਲੇਇ ॥

man re raam naam jas lee |

മനസ്സേ, ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക, അവനെ സ്തുതിക്കുക.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਇਹੁ ਰਸੁ ਕਿਉ ਲਹਉ ਗੁਰੁ ਮੇਲੈ ਹਰਿ ਦੇਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥

bin gur ihu ras kiau lhau gur melai har dee | rahaau |

ഗുരുവില്ലാതെ ഈ നീര് എങ്ങനെ ലഭിക്കും? ഗുരു നിങ്ങളെ ഭഗവാനുമായി ഒന്നിപ്പിക്കും. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਸੰਤ ਜਨਾ ਮਿਲੁ ਸੰਗਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੀਰਥੁ ਹੋਇ ॥

sant janaa mil sangatee guramukh teerath hoe |

ഗുർമുഖിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, വിശുദ്ധരുടെ സമൂഹവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച ഒരു വിശുദ്ധ ദേവാലയത്തിലേക്ക് ഒരു തീർത്ഥാടനം നടത്തുന്നതുപോലെയാണ്.

ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਮਜਨਾ ਗੁਰ ਦਰਸੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥

atthasatth teerath majanaa gur daras paraapat hoe |2|

അറുപത്തിയെട്ട് പുണ്യതീർത്ഥാടനകേന്ദ്രങ്ങളിൽ കുളിച്ചാലുള്ള ഗുണം ഗുരുദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ ദർശനത്താൽ ലഭിക്കും. ||2||

ਜਿਉ ਜੋਗੀ ਜਤ ਬਾਹਰਾ ਤਪੁ ਨਾਹੀ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ॥

jiau jogee jat baaharaa tap naahee sat santokh |

വർജ്ജനമില്ലാത്ത യോഗിയെപ്പോലെ, സത്യവും സംതൃപ്തിയും ഇല്ലാത്ത തപസ്സ് പോലെ,

ਤਿਉ ਨਾਮੈ ਬਿਨੁ ਦੇਹੁਰੀ ਜਮੁ ਮਾਰੈ ਅੰਤਰਿ ਦੋਖੁ ॥੩॥

tiau naamai bin dehuree jam maarai antar dokh |3|

കർത്താവിൻ്റെ നാമമില്ലാത്ത ശരീരവും അങ്ങനെ തന്നെ; ഉള്ളിലെ പാപം നിമിത്തം മരണം അതിനെ കൊല്ലും. ||3||

ਸਾਕਤ ਪ੍ਰੇਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥

saakat prem na paaeeai har paaeeai satigur bhaae |

വിശ്വാസമില്ലാത്ത സിനിക് കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹം നേടുന്നില്ല; യഥാർത്ഥ ഗുരുവിലൂടെ മാത്രമേ ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹം ലഭിക്കുകയുള്ളൂ.

ਸੁਖ ਦੁਖ ਦਾਤਾ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਿਫਤਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੭॥

sukh dukh daataa gur milai kahu naanak sifat samaae |4|7|

സന്തോഷത്തിൻ്റെയും വേദനയുടെയും ദാതാവായ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്ന ഒരാൾ ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതിയിൽ ലയിച്ചുവെന്ന് നാനാക്ക് പറയുന്നു. ||4||7||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥

soratth mahalaa 1 |

സോറത്ത്, ആദ്യ മെഹൽ:

ਤੂ ਪ੍ਰਭ ਦਾਤਾ ਦਾਨਿ ਮਤਿ ਪੂਰਾ ਹਮ ਥਾਰੇ ਭੇਖਾਰੀ ਜੀਉ ॥

too prabh daataa daan mat pooraa ham thaare bhekhaaree jeeo |

ദൈവമേ, നീ ദാനങ്ങൾ നൽകുന്നവനും തികഞ്ഞ വിവേകത്തിൻ്റെ കർത്താവുമാണ്; ഞാൻ നിങ്ങളുടെ വാതിൽക്കൽ ഒരു യാചകൻ മാത്രമാണ്.

ਮੈ ਕਿਆ ਮਾਗਉ ਕਿਛੁ ਥਿਰੁ ਨ ਰਹਾਈ ਹਰਿ ਦੀਜੈ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰੀ ਜੀਉ ॥੧॥

mai kiaa maagau kichh thir na rahaaee har deejai naam piaaree jeeo |1|

ഞാൻ എന്തിനുവേണ്ടി യാചിക്കണം? ഒന്നും ശാശ്വതമല്ല; കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ പ്രിയപ്പെട്ട നാമത്താൽ എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ. ||1||

ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਬਨਵਾਰੀ ॥

ghatt ghatt rav rahiaa banavaaree |

ഓരോ ഹൃദയത്തിലും കാടിൻ്റെ അധിപനായ ഭഗവാൻ വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਗੁਪਤੋ ਵਰਤੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਦੇਖਿ ਨਿਹਾਰੀ ਜੀਉ ॥ ਰਹਾਉ ॥

jal thal maheeal gupato varatai gurasabadee dekh nihaaree jeeo | rahaau |

വെള്ളത്തിലും കരയിലും ആകാശത്തിലും അവൻ വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ അവൻ വെളിപ്പെട്ടു. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਮਰਤ ਪਇਆਲ ਅਕਾਸੁ ਦਿਖਾਇਓ ਗੁਰਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ਜੀਉ ॥

marat peaal akaas dikhaaeio gur satigur kirapaa dhaaree jeeo |

ഈ ലോകത്തിൽ, പാതാളത്തിൻ്റെ സമീപ പ്രദേശങ്ങളിലും, ആകാശിക ഈഥറുകളിലും, ഗുരു, യഥാർത്ഥ ഗുരു, എനിക്ക് ഭഗവാനെ കാണിച്ചുതന്നിരിക്കുന്നു; അവൻ തൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ എന്നെ ചൊരിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.