ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 232
ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰਾ ॥
naam na cheteh upaavanahaaraa |സൃഷ്ടാവായ ഭഗവാൻ്റെ നാമം അവർ ഓർക്കുന്നില്ല.
ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਫਿਰਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥੨॥
mar jameh fir vaaro vaaraa |2|അവർ മരിക്കുന്നു, പുനർജനിക്കുന്നു, വീണ്ടും വീണ്ടും, വീണ്ടും വീണ്ടും. ||2||
ਅੰਧੇ ਗੁਰੂ ਤੇ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ॥
andhe guroo te bharam na jaaee |ഗുരു ആത്മീയമായി അന്ധരായവർ - അവരുടെ സംശയങ്ങൾ ദൂരീകരിക്കപ്പെടുന്നില്ല.
ਮੂਲੁ ਛੋਡਿ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਈ ॥
mool chhodd laage doojai bhaaee |എല്ലാറ്റിൻ്റെയും ഉറവിടം ഉപേക്ഷിച്ച്, അവർ ദ്വന്ദതയുടെ സ്നേഹത്തിൽ ചേർന്നു.
ਬਿਖੁ ਕਾ ਮਾਤਾ ਬਿਖੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਈ ॥੩॥
bikh kaa maataa bikh maeh samaaee |3|വിഷം ബാധിച്ച അവർ വിഷത്തിൽ മുങ്ങിമരിക്കുന്നു. ||3||
ਮਾਇਆ ਕਰਿ ਮੂਲੁ ਜੰਤ੍ਰ ਭਰਮਾਏ ॥
maaeaa kar mool jantr bharamaae |എല്ലാറ്റിൻ്റെയും ഉറവിടം മായയാണെന്ന് വിശ്വസിച്ച് അവർ സംശയത്തിൽ അലയുന്നു.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਵਿਸਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥
har jeeo visariaa doojai bhaae |അവർ പ്രിയ കർത്താവിനെ മറന്നു, അവർ ദ്വൈതത്തോട് പ്രണയത്തിലാണ്.
ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਏ ॥੪॥
jis nadar kare so param gat paae |4|അവൻ്റെ കൃപയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവർക്ക് മാത്രമേ പരമോന്നത പദവി ലഭിക്കുകയുള്ളൂ. ||4||
ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਬਾਹਰਿ ਸਾਚੁ ਵਰਤਾਏ ॥
antar saach baahar saach varataae |ഉള്ളിൽ വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന സത്യം ഉള്ളവൻ, സത്യത്തെ ബാഹ്യമായും പ്രസരിപ്പിക്കുന്നു.
ਸਾਚੁ ਨ ਛਪੈ ਜੇ ਕੋ ਰਖੈ ਛਪਾਏ ॥
saach na chhapai je ko rakhai chhapaae |മറച്ചുവെക്കാൻ ശ്രമിച്ചാലും സത്യം മറഞ്ഞിരിക്കുകയില്ല.
ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਹਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੫॥
giaanee boojheh sahaj subhaae |5|ആത്മീയ ജ്ഞാനികൾക്ക് ഇത് അവബോധപൂർവ്വം അറിയാം. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਿ ਰਹਿਆ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
guramukh saach rahiaa liv laae |ഗുരുമുഖന്മാർ തങ്ങളുടെ ബോധത്തെ സ്നേഹപൂർവ്വം ഭഗവാനെ കേന്ദ്രീകരിച്ച് സൂക്ഷിക്കുന്നു.
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
haumai maaeaa sabad jalaae |അഹങ്കാരവും മായയും ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്താൽ ദഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥੬॥
meraa prabh saachaa mel milaae |6|എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ദൈവം അവരെ തൻ്റെ ഐക്യത്തിൽ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു. ||6||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
satigur daataa sabad sunaae |യഥാർത്ഥ ഗുരു, ദാതാവ്, ശബ്ദം പ്രസംഗിക്കുന്നു.
ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
dhaavat raakhai tthaak rahaae |അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന മനസ്സിനെ അവൻ നിയന്ത്രിക്കുകയും നിയന്ത്രിക്കുകയും നിശ്ചലമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥੭॥
poore gur te sojhee paae |7|തികഞ്ഞ ഗുരുവിലൂടെയാണ് ധാരണ ലഭിക്കുന്നത്. ||7||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਿਰਜਿ ਜਿਨਿ ਗੋਈ ॥
aape karataa srisatt siraj jin goee |സ്രഷ്ടാവ് തന്നെ പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ചു; അവൻ തന്നെ നശിപ്പിക്കും.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
tis bin doojaa avar na koee |അവനില്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੮॥੬॥
naanak guramukh boojhai koee |8|6|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ ഇത് മനസ്സിലാക്കുന്നവർ എത്ര വിരളമാണ്! ||8||6||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree mahalaa 3 |ഗൗരി, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ॥
naam amolak guramukh paavai |ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് ഭഗവാൻ്റെ അമൂല്യ നാമമായ നാമം ലഭിക്കുന്നു.
ਨਾਮੋ ਸੇਵੇ ਨਾਮਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥
naamo seve naam sahaj samaavai |അവർ നാമത്തെ സേവിക്കുന്നു, നാമത്തിലൂടെ അവർ അവബോധജന്യമായ സമാധാനത്തിലും സമനിലയിലും ലയിക്കുന്നു.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਰਸਨਾ ਨਿਤ ਗਾਵੈ ॥
amrit naam rasanaa nit gaavai |നാവുകൊണ്ട് അവർ അംബ്രോസിയൽ നാമം നിരന്തരം പാടുന്നു.
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੋ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵੈ ॥੧॥
jis no kripaa kare so har ras paavai |1|അവർ കർത്താവിൻ്റെ നാമം പ്രാപിക്കുന്നു; കർത്താവ് അവരുടെ മേൽ തൻ്റെ കാരുണ്യം വർഷിക്കുന്നു. ||1||
ਅਨਦਿਨੁ ਹਿਰਦੈ ਜਪਉ ਜਗਦੀਸਾ ॥
anadin hiradai jpau jagadeesaa |രാവും പകലും, നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ, പ്രപഞ്ചനാഥനെ ധ്യാനിക്കുക.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵਉ ਪਰਮ ਪਦੁ ਸੂਖਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh paavau param pad sookhaa |1| rahaau |ഗുർമുഖന്മാർക്ക് സമാധാനത്തിൻ്റെ പരമമായ അവസ്ഥ ലഭിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਹਿਰਦੈ ਸੂਖੁ ਭਇਆ ਪਰਗਾਸੁ ॥
hiradai sookh bheaa paragaas |അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ സമാധാനം നിറയുന്നു
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵਹਿ ਸਚੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
guramukh gaaveh sach gunataas |ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ, ശ്രേഷ്ഠതയുടെ നിധിയായ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെക്കുറിച്ച് പാടുന്നു.
ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ਨਿਤ ਹੋਵਹਿ ਦਾਸੁ ॥
daasan daas nit hoveh daas |അവർ കർത്താവിൻ്റെ അടിമകളുടെ നിരന്തരമായ അടിമകളായി മാറുന്നു.
ਗ੍ਰਿਹ ਕੁਟੰਬ ਮਹਿ ਸਦਾ ਉਦਾਸੁ ॥੨॥
grih kuttanb meh sadaa udaas |2|അവരുടെ വീടുകളിലും കുടുംബങ്ങളിലും അവർ എപ്പോഴും വേർപിരിയുന്നു. ||2||
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋ ਹੋਈ ॥
jeevan mukat guramukh ko hoee |എത്ര വിരളമാണ്, ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ, ജീവനുള്ളപ്പോൾ തന്നെ മുക്തരായവർ.
ਪਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਵੈ ਸੋਈ ॥
param padaarath paavai soee |അവർക്ക് മാത്രമേ പരമമായ നിധി ലഭിക്കുന്നുള്ളൂ.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੇ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥
trai gun mette niramal hoee |ത്രിഗുണങ്ങളെ ഉന്മൂലനം ചെയ്താൽ അവ ശുദ്ധമാകും.
ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥੩॥
sahaje saach milai prabh soee |3|അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവായ ദൈവത്തിൽ അവബോധപൂർവ്വം ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||3||
ਮੋਹ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
moh kuttanb siau preet na hoe |കുടുംബത്തോട് വൈകാരികമായ അടുപ്പം നിലവിലില്ല,
ਜਾ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
jaa hiradai vasiaa sach soe |യഥാർത്ഥ കർത്താവ് ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കുമ്പോൾ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ॥
guramukh man bedhiaa asathir hoe |ഗുർമുഖിൻ്റെ മനസ്സ് തുളച്ചുകയറുകയും സ്ഥിരത കൈവരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਬੂਝੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੪॥
hukam pachhaanai boojhai sach soe |4|കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുക്കം തിരിച്ചറിയുന്ന ഒരാൾ യഥാർത്ഥ നാഥനെ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ||4||
ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
toon karataa mai avar na koe |നീയാണ് സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവ് - എനിക്കായി മറ്റാരുമില്ല.
ਤੁਝੁ ਸੇਵੀ ਤੁਝ ਤੇ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
tujh sevee tujh te pat hoe |ഞാൻ നിന്നെ സേവിക്കുന്നു, നിന്നിലൂടെ എനിക്ക് ബഹുമാനം ലഭിക്കുന്നു.
ਕਿਰਪਾ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
kirapaa kareh gaavaa prabh soe |ദൈവം അവൻ്റെ കരുണ വർഷിക്കുന്നു, ഞാൻ അവൻ്റെ സ്തുതികൾ പാടുന്നു.
ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਲੋਇ ॥੫॥
naam ratan sabh jag meh loe |5|നാമത്തിൻ്റെ രത്നത്തിൻ്റെ പ്രകാശം ലോകം മുഴുവൻ വ്യാപിക്കുന്നു. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਮੀਠੀ ਲਾਗੀ ॥
guramukh baanee meetthee laagee |ഗുരുമുഖന്മാർക്ക്, ദൈവത്തിൻ്റെ ബാനിയുടെ വചനം വളരെ മധുരമായി തോന്നുന്നു.
ਅੰਤਰੁ ਬਿਗਸੈ ਅਨਦਿਨੁ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
antar bigasai anadin liv laagee |ഉള്ളിൽ അവരുടെ ഹൃദയങ്ങൾ പൂക്കുന്നു; രാവും പകലും അവർ സ്നേഹപൂർവ്വം കർത്താവിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
ਸਹਜੇ ਸਚੁ ਮਿਲਿਆ ਪਰਸਾਦੀ ॥
sahaje sach miliaa parasaadee |യഥാർത്ഥ കർത്താവ് അവൻ്റെ കൃപയാൽ അവബോധപൂർവ്വം പ്രാപിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਪੂਰੈ ਵਡਭਾਗੀ ॥੬॥
satigur paaeaa poorai vaddabhaagee |6|പരിപൂർണ്ണമായ ഭാഗ്യത്തിൻ്റെ വിധിയിലൂടെയാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരു ലഭിക്കുന്നത്. ||6||
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਦੁਰਮਤਿ ਦੁਖ ਨਾਸੁ ॥
haumai mamataa duramat dukh naas |അഹംഭാവം, കൈവശാവകാശം, ദുഷിച്ച മനസ്സ്, കഷ്ടപ്പാടുകൾ എന്നിവ അകന്നുപോകുന്നു,
ਜਬ ਹਿਰਦੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
jab hiradai raam naam gunataas |ഭഗവാൻ്റെ നാമം, പുണ്യത്തിൻ്റെ സമുദ്രം, ഹൃദയത്തിൽ കുടികൊള്ളുമ്പോൾ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਧਿ ਪ੍ਰਗਟੀ ਪ੍ਰਭ ਜਾਸੁ ॥
guramukh budh pragattee prabh jaas |ഗുരുമുഖന്മാരുടെ ബുദ്ധി ഉണർന്നു, അവർ ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുന്നു,
ਜਬ ਹਿਰਦੈ ਰਵਿਆ ਚਰਣ ਨਿਵਾਸੁ ॥੭॥
jab hiradai raviaa charan nivaas |7|ഭഗവാൻ്റെ താമര പാദങ്ങൾ ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കുമ്പോൾ. ||7||
ਜਿਸੁ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥
jis naam dee soee jan paae |നാമം ലഭിക്കുന്നത് അവർക്ക് മാത്രമാണ്.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
guramukh mele aap gavaae |ഗുരുമുഖന്മാർ തങ്ങളുടെ അഹംഭാവം വെടിഞ്ഞ് ഭഗവാനിൽ ലയിക്കുന്നു.
ਹਿਰਦੈ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
hiradai saachaa naam vasaae |യഥാർത്ഥ നാമം അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ വസിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਏ ॥੮॥੭॥
naanak sahaje saach samaae |8|7|ഓ നാനാക്ക്, അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ അവബോധപൂർവ്വം ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||8||7||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree mahalaa 3 |ഗൗരി, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਮਨ ਹੀ ਮਨੁ ਸਵਾਰਿਆ ਭੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
man hee man savaariaa bhai sahaj subhaae |ദൈവഭയത്താൽ മനസ്സ് അവബോധപൂർവ്വം സ്വയം സുഖപ്പെട്ടു.