ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1046
ਏਕੋ ਅਮਰੁ ਏਕਾ ਪਤਿਸਾਹੀ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਸਿਰਿ ਕਾਰ ਬਣਾਈ ਹੇ ॥੧॥
eko amar ekaa patisaahee jug jug sir kaar banaaee he |1|ഒരു കൽപ്പന മാത്രമേയുള്ളൂ, ഒരു പരമോന്നത രാജാവ് മാത്രമേയുള്ളൂ. ഓരോ യുഗത്തിലും, അവൻ ഓരോരുത്തരെയും അവരുടെ ചുമതലകളുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു. ||1||
ਸੋ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿਨਿ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ॥
so jan niramal jin aap pachhaataa |ആ വിനീതൻ കളങ്കമില്ലാത്തവനാണ്, അവൻ സ്വയം അറിയുന്നു.
ਆਪੇ ਆਇ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥
aape aae miliaa sukhadaataa |സമാധാനദാതാവായ കർത്താവ് തന്നെ വന്നു കണ്ടുമുട്ടുന്നു.
ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਰਤੀ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੨॥
rasanaa sabad ratee gun gaavai dar saachai pat paaee he |2|അവൻ്റെ നാവ് ശബാദത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, അവൻ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു; അവൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ॥
guramukh naam milai vaddiaaee |നാമത്തിൻ്റെ മഹത്തായ മഹത്വത്താൽ ഗുരുമുഖൻ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਮਨਮੁਖਿ ਨਿੰਦਕਿ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥
manamukh nindak pat gavaaee |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ, പരദൂഷണം, തൻ്റെ മാനം നഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਪਰਮ ਹੰਸ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੩॥
naam rate param hans bairaagee nij ghar taarree laaee he |3|നാമത്തോട് ഇണങ്ങി, പരമോന്നത പ്രാണ-ഹംസങ്ങൾ വേർപിരിഞ്ഞ് നിലകൊള്ളുന്നു; സ്വന്തം ഭവനത്തിൽ, അവർ ആഴത്തിലുള്ള ധ്യാന മയക്കത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||3||
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪੂਰਾ ॥
sabad marai soee jan pooraa |ശബ്ദത്തിൽ മരിക്കുന്ന ആ വിനീതൻ തികഞ്ഞവനാണ്.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਸੂਰਾ ॥
satigur aakh sunaae sooraa |ധീരനും വീരനുമായ യഥാർത്ഥ ഗുരു ഇത് ജപിക്കുകയും പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰੁ ਸਾਚਾ ਮਨੁ ਪੀਵੈ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ਹੇ ॥੪॥
kaaeaa andar amrit sar saachaa man peevai bhaae subhaaee he |4|ശരീരത്തിനുള്ളിൽ അംബ്രോസിയൽ അമൃതിൻ്റെ യഥാർത്ഥ കുളം ഉണ്ട്; മനസ്സ് സ്നേഹപൂർവ്വം അത് കുടിക്കുന്നു. ||4||
ਪੜਿ ਪੰਡਿਤੁ ਅਵਰਾ ਸਮਝਾਏ ॥
parr panddit avaraa samajhaae |പണ്ഡിറ്റ്, മതപണ്ഡിതൻ, മറ്റുള്ളവരെ വായിക്കുകയും ഉപദേശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു,
ਘਰ ਜਲਤੇ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਏ ॥
ghar jalate kee khabar na paae |എന്നാൽ സ്വന്തം വീടിന് തീപിടിച്ചതായി അവൻ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਪੜਿ ਥਾਕੇ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਈ ਹੇ ॥੫॥
bin satigur seve naam na paaeeai parr thaake saant na aaee he |5|യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ നാമം ലഭിക്കുകയില്ല. നിങ്ങൾ ക്ഷീണിതനാകുന്നത് വരെ നിങ്ങൾക്ക് വായിക്കാം, പക്ഷേ നിങ്ങൾക്ക് സമാധാനവും സമാധാനവും ലഭിക്കില്ല. ||5||
ਇਕਿ ਭਸਮ ਲਗਾਇ ਫਿਰਹਿ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥
eik bhasam lagaae fireh bhekhadhaaree |ചിലർ തങ്ങളുടെ ദേഹത്ത് ചാരം പൂശി, മതപരമായ വേഷം ധരിച്ച് അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਹਉਮੈ ਕਿਨਿ ਮਾਰੀ ॥
bin sabadai haumai kin maaree |ശബാദിൻ്റെ വചനമില്ലാതെ, അഹംഭാവത്തെ എപ്പോഴെങ്കിലും കീഴടക്കിയതാരാണ്?
ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਭਰਮਿ ਭੇਖਿ ਭਰਮਾਈ ਹੇ ॥੬॥
anadin jalat raheh din raatee bharam bhekh bharamaaee he |6|രാവും പകലും, അവർ രാവും പകലും കത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു; അവരുടെ സംശയങ്ങളും മതപരമായ വസ്ത്രങ്ങളും കൊണ്ട് അവർ വഞ്ചിക്കപ്പെടുകയും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാകുകയും ചെയ്യുന്നു. ||6||
ਇਕਿ ਗ੍ਰਿਹ ਕੁਟੰਬ ਮਹਿ ਸਦਾ ਉਦਾਸੀ ॥
eik grih kuttanb meh sadaa udaasee |ചിലർ, അവരുടെ വീട്ടുകാരുടെയും കുടുംബത്തിൻ്റെയും നടുവിൽ, എപ്പോഴും അറ്റാച്ച് ആയി തുടരുന്നു.
ਸਬਦਿ ਮੁਏ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੀ ॥
sabad mue har naam nivaasee |അവർ ശബാദിൽ മരിക്കുകയും കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ വസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਚਿਤੁ ਲਾਈ ਹੇ ॥੭॥
anadin sadaa raheh rang raate bhai bhaae bhagat chit laaee he |7|രാവും പകലും, അവർ അവൻ്റെ സ്നേഹത്തോട് എന്നേക്കും ഇണങ്ങി നിൽക്കുന്നു; അവർ തങ്ങളുടെ ബോധത്തെ സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിയിലും ദൈവഭയത്തിലും കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. ||7||
ਮਨਮੁਖੁ ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵਿਗੁਤਾ ॥
manamukh nindaa kar kar vigutaa |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ പരദൂഷണത്തിൽ മുഴുകുന്നു, നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਭਉਕੈ ਜਿਸੁ ਕੁਤਾ ॥
antar lobh bhaukai jis kutaa |അത്യാഗ്രഹത്തിൻ്റെ നായ അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ കുരയ്ക്കുന്നു.
ਜਮਕਾਲੁ ਤਿਸੁ ਕਦੇ ਨ ਛੋਡੈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਈ ਹੇ ॥੮॥
jamakaal tis kade na chhoddai ant geaa pachhutaaee he |8|മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ ഒരിക്കലും അവനെ വിട്ടുപോകുന്നില്ല, അവസാനം, പശ്ചാത്തപിക്കുകയും അനുതപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||8||
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਚੀ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥
sachai sabad sachee pat hoee |ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിലൂടെ യഥാർത്ഥ ബഹുമാനം ലഭിക്കുന്നു.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਈ ॥
bin naavai mukat na paavai koee |നാമമില്ലാതെ ആർക്കും മുക്തിയില്ല.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੋ ਨਾਉ ਨ ਪਾਏ ਪ੍ਰਭਿ ਐਸੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ਹੇ ॥੯॥
bin satigur ko naau na paae prabh aaisee banat banaaee he |9|യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ ആരും നാമം കണ്ടെത്തുകയില്ല. ദൈവം ഉണ്ടാക്കിയ സൃഷ്ടി ഇങ്ങനെയാണ്. ||9||
ਇਕਿ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਬਹੁਤੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥
eik sidh saadhik bahut veechaaree |ചിലർ സിദ്ധന്മാരും അന്വേഷകരും വലിയ ചിന്താഗതിക്കാരുമാണ്.
ਇਕਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ॥
eik ahinis naam rate nirankaaree |ചിലർ രാവും പകലും രൂപരഹിതനായ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ਸੋ ਬੂਝੈ ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਭਉ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥
jis no aap milaae so boojhai bhagat bhaae bhau jaaee he |10|ആരെയാണ് കർത്താവ് തന്നോട് ഒന്നിപ്പിക്കുന്നതെന്ന് അവൻ മാത്രമേ മനസ്സിലാക്കൂ. സ്നേഹപൂർവകമായ ആരാധനയിലൂടെ ഭയം അകറ്റുന്നു. ||10||
ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਕਰਹਿ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ॥
eisanaan daan kareh nahee boojheh |ചിലർ ശുദ്ധികലശം നടത്തുകയും ചാരിറ്റികൾക്ക് സംഭാവന നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അവർ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല.
ਇਕਿ ਮਨੂਆ ਮਾਰਿ ਮਨੈ ਸਿਉ ਲੂਝਹਿ ॥
eik manooaa maar manai siau loojheh |ചിലർ അവരുടെ മനസ്സുമായി പോരാടുന്നു, അവരുടെ മനസ്സിനെ കീഴടക്കി കീഴടക്കുന്നു.
ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਇਕ ਰੰਗੀ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥
saachai sabad rate ik rangee saachai sabad milaaee he |11|ചിലർ ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തോടുള്ള സ്നേഹത്താൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു; അവർ യഥാർത്ഥ ശബ്ദത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||11||
ਆਪੇ ਸਿਰਜੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
aape siraje de vaddiaaee |അവൻ തന്നെ മഹത്വമുള്ള മഹത്വം സൃഷ്ടിക്കുകയും നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਆਪੇ ਭਾਣੈ ਦੇਇ ਮਿਲਾਈ ॥
aape bhaanai dee milaaee |അവൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിൻ്റെ സന്തോഷത്താൽ, അവൻ ഐക്യം നൽകുന്നു.
ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਇਉ ਫੁਰਮਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥
aape nadar kare man vasiaa merai prabh iau furamaaee he |12|അവൻ്റെ കൃപ നൽകി, അവൻ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു; എൻ്റെ ദൈവം കല്പിച്ച കൽപ്പന ഇങ്ങനെയാണ്. ||12||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ॥
satigur seveh se jan saache |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്ന വിനീതർ സത്യമാണ്.
ਮਨਮੁਖ ਸੇਵਿ ਨ ਜਾਣਨਿ ਕਾਚੇ ॥
manamukh sev na jaanan kaache |കപട, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർക്ക് ഗുരുവിനെ എങ്ങനെ സേവിക്കണമെന്ന് അറിയില്ല.
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥
aape karataa kar kar vekhai jiau bhaavai tiau laaee he |13|സ്രഷ്ടാവ് തന്നെ സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിക്കുകയും അതിനെ നിരീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ എല്ലാം അവൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിന് അനുസൃതമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു. ||13||
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ॥
jug jug saachaa eko daataa |ഓരോ യുഗത്തിലും, യഥാർത്ഥ കർത്താവ് ഏക ദാതാവാണ്.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰਸਬਦੁ ਪਛਾਤਾ ॥
poorai bhaag gurasabad pachhaataa |പൂർണ്ണമായ വിധിയിലൂടെ ഒരാൾ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം സാക്ഷാത്കരിക്കുന്നു.
ਸਬਦਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਵਿਛੁੜੇ ਨਾਹੀ ਨਦਰੀ ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥
sabad mile se vichhurre naahee nadaree sahaj milaaee he |14|ശബ്ദത്തിൽ മുഴുകിയവർ പിന്നെയും പിരിയുന്നില്ല. അവൻ്റെ കൃപയാൽ അവർ അവബോധപൂർവ്വം കർത്താവിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||14||
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੈਲੁ ਕਮਾਇਆ ॥
haumai maaeaa mail kamaaeaa |അഹംഭാവത്തിൽ അഭിനയിക്കുന്ന അവർ മായയുടെ അഴുക്കിൽ പുരണ്ടിരിക്കുന്നു.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥
mar mar jameh doojaa bhaaeaa |അവർ മരിക്കുകയും വീണ്ടും മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, ദ്വിത്വത്തിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ പുനർജനിക്കാൻ മാത്രം.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਮਨਿ ਦੇਖਹੁ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥
bin satigur seve mukat na hoee man dekhahu liv laaee he |15|യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ ആരും മോക്ഷം കണ്ടെത്തുകയില്ല. ഓ മനസ്സേ, ഇതിലേക്ക് ട്യൂൺ ചെയ്ത് നോക്കൂ. ||15||