Unum mandatum est, et unus est rex summus. In unaquaque aetate sua quemque munerum coniungit. ||1||
Humilis ille immaculatus, qui se ipsum novit.
Ipse, dator pacis, occurrit ei.
Lingua eius Shabad imbuta est, et laudes Domini decantat; in aula veri Domini colitur. ||2||
Gurmukh benedicitur naam gloriosa magnitudine.
Superbus manmukh detrahens honorem perdit.
Ad Naam summum olores animae cohaerentes distrahuntur; in domicilio sui, in alta meditatione mentis excessus manent. ||3||
Humilis ille, qui moritur in Shabad, perfectus est.
Fortis, heroica vera Guru cantat ac praedicat.
Alta in corpore est vera nectaris Ambrosialis lacus; mens eam cum pia devotione haurit. ||4||
Pandit, scolasticus religiosus, alios legit et instruit;
sed suam domum inflammari nescit.
Sine serviente Guru Vero, Naam non obtinetur. Potes legere donec deficiaris, sed pacem et tranquillitatem non invenies. ||5||
Pars cinerem sua corpora inlinunt, et circumeunt religiosa veste.
Sine verbo Shabad, quis unquam egotismum domuit?
Nocte ac die ardet, die ac nocte; dubiis et vestibus religiosis delusi et confusi. ||6||
Nonnulli, in medio familiae suae ac familiae, semper immunes manent.
Moriuntur in Shabad, et in nomine Domini habitant.
Nocte dieque suo Amori semper sociata manent; conscientiam suam erga amorem devotionis ac Dei timorem intendunt. ||7||
Superbum manmukh calumniis indulget ac ruit.
Canis avaritiae intus latrat.
Mortis nuntius numquam ab eo discedit, et in fine relinquit, paenitendi ac paenitendi. ||8||
Per verbum verum Shabad verus honos obtinetur.
Sine nomine nemo liberationem attingit.
Sine Guru vera, nemo invenit nomen. Talis est fabricatio quam fecit Deus. ||9||
Alii sunt Siddhas et conquisitores et magni contemplatores.
Quidam manent imbuti Naam, nomine domini informis, die ac nocte.
Solus intelligit, quem Dominus Sibi unit; per amorem devotionis cultum timor repellitur. ||10||
Quidam balnea emundant, et eleemosynas dant eleemosynis, sed non intelligunt.
Pugnant animis, vincunt, subigunt animos.
Quidam amore veri Verbi Shabad sunt imbuti; confundantur cum vero Shabad. ||11||
Ipse creat et tribuit magnificentiam gloriosam.
Voluptate suae dat unionem.
Gratiam largiens, venit in mente habitare; tale est mandatum a Deo meo ordinatum. ||12||
Homines humiles qui Vero Guru serviunt sunt verae.
Falsi se superbum manmukhs Guru servire nesciunt.
Ipse Creator creationem creat et eam tuetur; omnia ad libitum suae voluntatis apponit. ||13||
In omnibus et singulis aetatibus verus Dominus est unus et unicus largitor.
Per fatum perfectum Verbum Guru Shabad cognoscitur.
Qui immerguntur Shabad, non iterum separantur. per suam gratiam in Domino immerguntur intuenti. ||14||
Agens egotismum, Maianae sordibus inquinati sunt.
Moriuntur et iterum moriuntur, nisi in amore dualitatis renascantur.
Sine serviente Guru Vero, nemo liberationem invenit. O mens, modulare in hoc, et vide. ||15||