ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 206
ਕਰਿ ਕਰਿ ਹਾਰਿਓ ਅਨਿਕ ਬਹੁ ਭਾਤੀ ਛੋਡਹਿ ਕਤਹੂੰ ਨਾਹੀ ॥
kar kar haario anik bahu bhaatee chhoddeh katahoon naahee |Omnibus rebus probandis defatigavi, sed tamen me solum non relinquent.
ਏਕ ਬਾਤ ਸੁਨਿ ਤਾਕੀ ਓਟਾ ਸਾਧਸੰਗਿ ਮਿਟਿ ਜਾਹੀ ॥੨॥
ek baat sun taakee ottaa saadhasang mitt jaahee |2|Audivi autem eos exstirpari in Saadh Sangat, Societatis Sancti; et ideo eorum tegimen quaero. ||2||
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸੰਤ ਮਿਲੇ ਮੋਹਿ ਤਿਨ ਤੇ ਧੀਰਜੁ ਪਾਇਆ ॥
kar kirapaa sant mile mohi tin te dheeraj paaeaa |Sancti in Misericordia sua obvenerunt me, et ab eis satisfactum sum.
ਸੰਤੀ ਮੰਤੁ ਦੀਓ ਮੋਹਿ ਨਿਰਭਉ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇਆ ॥੩॥
santee mant deeo mohi nirbhau gur kaa sabad kamaaeaa |3|Sancti dederunt mihi Mantra Domini intrepidi, et nunc facio Verbum Guru Shabad. ||3||
ਜੀਤਿ ਲਏ ਓਇ ਮਹਾ ਬਿਖਾਦੀ ਸਹਜ ਸੁਹੇਲੀ ਬਾਣੀ ॥
jeet le oe mahaa bikhaadee sahaj suhelee baanee |Vici nunc terribiles malos, et oratio mea iam dulcis et sublimis est.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਭਇਆ ਪਰਗਾਸਾ ਪਾਇਆ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥੪॥੪॥੧੨੫॥
kahu naanak man bheaa paragaasaa paaeaa pad nirabaanee |4|4|125|Inquit Nanak, lux divina affulsit in animo meo; Nirvaanaa statum consecutus sum. ||4||4||125||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
gaurree mahalaa 5 |Gauree, Quintus Mehl:
ਓਹੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ਰਾਇਆ ॥
ohu abinaasee raaeaa |Ipse est rex aeternus.
ਨਿਰਭਉ ਸੰਗਿ ਤੁਮਾਰੈ ਬਸਤੇ ਇਹੁ ਡਰਨੁ ਕਹਾ ਤੇ ਆਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
nirbhau sang tumaarai basate ihu ddaran kahaa te aaeaa |1| rahaau |Dominus vobiscum intrepidus manet. Unde ergo hic timor venit? ||1||Pause||
ਏਕ ਮਹਲਿ ਤੂੰ ਹੋਹਿ ਅਫਾਰੋ ਏਕ ਮਹਲਿ ਨਿਮਾਨੋ ॥
ek mahal toon hohi afaaro ek mahal nimaano |In alio, Superbus et superbus es; in alio, Mitis et humilis es.
ਏਕ ਮਹਲਿ ਤੂੰ ਆਪੇ ਆਪੇ ਏਕ ਮਹਲਿ ਗਰੀਬਾਨੋ ॥੧॥
ek mahal toon aape aape ek mahal gareebaano |1|In uno, omnes per te, et in alio, Pauper es. ||1||
ਏਕ ਮਹਲਿ ਤੂੰ ਪੰਡਿਤੁ ਬਕਤਾ ਏਕ ਮਹਲਿ ਖਲੁ ਹੋਤਾ ॥
ek mahal toon panddit bakataa ek mahal khal hotaa |In una persona es Pandit, scolaris et praedicator religiosus, et in alio, Stultus es.
ਏਕ ਮਹਲਿ ਤੂੰ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਗ੍ਰਾਹਜੁ ਏਕ ਮਹਲਿ ਕਛੂ ਨ ਲੇਤਾ ॥੨॥
ek mahal toon sabh kichh graahaj ek mahal kachhoo na letaa |2|In uno, omnia tenes, et in alio nihil accipis. ||2||
ਕਾਠ ਕੀ ਪੁਤਰੀ ਕਹਾ ਕਰੈ ਬਪੁਰੀ ਖਿਲਾਵਨਹਾਰੋ ਜਾਨੈ ॥
kaatth kee putaree kahaa karai bapuree khilaavanahaaro jaanai |Quid faciat pupula lignea pauper? Magister Puppeteer omnia scit.
ਜੈਸਾ ਭੇਖੁ ਕਰਾਵੈ ਬਾਜੀਗਰੁ ਓਹੁ ਤੈਸੋ ਹੀ ਸਾਜੁ ਆਨੈ ॥੩॥
jaisaa bhekh karaavai baajeegar ohu taiso hee saaj aanai |3|Sicut puppa puppeta, sic puppa fabularum persona est. ||3||
ਅਨਿਕ ਕੋਠਰੀ ਬਹੁਤੁ ਭਾਤਿ ਕਰੀਆ ਆਪਿ ਹੋਆ ਰਖਵਾਰਾ ॥
anik kottharee bahut bhaat kareea aap hoaa rakhavaaraa |Dominus varias varias descriptiones cubicula condidit, quas ipse tutatur.
ਜੈਸੇ ਮਹਲਿ ਰਾਖੈ ਤੈਸੈ ਰਹਨਾ ਕਿਆ ਇਹੁ ਕਰੈ ਬਿਚਾਰਾ ॥੪॥
jaise mahal raakhai taisai rahanaa kiaa ihu karai bichaaraa |4|Sicut vas illud, in quo ponit animam Dominus, sic habitat. Quid potest hic pauper facere? ||4||
ਜਿਨਿ ਕਿਛੁ ਕੀਆ ਸੋਈ ਜਾਨੈ ਜਿਨਿ ਇਹ ਸਭ ਬਿਧਿ ਸਾਜੀ ॥
jin kichh keea soee jaanai jin ih sabh bidh saajee |Qui rem creavit, intelligit; Haec omnia finxit.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਅਪਰੰਪਰ ਸੁਆਮੀ ਕੀਮਤਿ ਅਪੁਨੇ ਕਾਜੀ ॥੫॥੫॥੧੨੬॥
kahu naanak aparanpar suaamee keemat apune kaajee |5|5|126|Dicit Nanak, Dominus et Magister est Infinitus; Solus pretium creationis intelligit. ||5||5||126||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
gaurree mahalaa 5 |Gauree, Quintus Mehl:
ਛੋਡਿ ਛੋਡਿ ਰੇ ਬਿਖਿਆ ਕੇ ਰਸੂਆ ॥
chhodd chhodd re bikhiaa ke rasooaa |Da illis corruptionis voluptates;
ਉਰਝਿ ਰਹਿਓ ਰੇ ਬਾਵਰ ਗਾਵਰ ਜਿਉ ਕਿਰਖੈ ਹਰਿਆਇਓ ਪਸੂਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aurajh rahio re baavar gaavar jiau kirakhai hariaaeio pasooaa |1| rahaau |te implicuisti, stulte insanis, ut pecus in herbis pascuis. ||1||Pause||
ਜੋ ਜਾਨਹਿ ਤੂੰ ਅਪੁਨੇ ਕਾਜੈ ਸੋ ਸੰਗਿ ਨ ਚਾਲੈ ਤੇਰੈ ਤਸੂਆ ॥
jo jaaneh toon apune kaajai so sang na chaalai terai tasooaa |Quod tibi usui esse credis, nec digiti quidem tecum.
ਨਾਗੋ ਆਇਓ ਨਾਗ ਸਿਧਾਸੀ ਫੇਰਿ ਫਿਰਿਓ ਅਰੁ ਕਾਲਿ ਗਰਸੂਆ ॥੧॥
naago aaeio naag sidhaasee fer firio ar kaal garasooaa |1|Nudus venis, nudus abibis. Circumabis et circumabis nativitatem et mortem, et eris in cibum mortis. ||1||
ਪੇਖਿ ਪੇਖਿ ਰੇ ਕਸੁੰਭ ਕੀ ਲੀਲਾ ਰਾਚਿ ਮਾਚਿ ਤਿਨਹੂੰ ਲਉ ਹਸੂਆ ॥
pekh pekh re kasunbh kee leelaa raach maach tinahoon lau hasooaa |Vigilantes, spectantes fabulas transitorias mundi, intortis et implicatis illis, et jucunde ridetis.
ਛੀਜਤ ਡੋਰਿ ਦਿਨਸੁ ਅਰੁ ਰੈਨੀ ਜੀਅ ਕੋ ਕਾਜੁ ਨ ਕੀਨੋ ਕਛੂਆ ॥੨॥
chheejat ddor dinas ar rainee jeea ko kaaj na keeno kachhooaa |2|Fila vitae inténdit die ac nocte, et nihil fecísti animæ tuæ. ||2||
ਕਰਤ ਕਰਤ ਇਵ ਹੀ ਬਿਰਧਾਨੋ ਹਾਰਿਓ ਉਕਤੇ ਤਨੁ ਖੀਨਸੂਆ ॥
karat karat iv hee biradhaano haario ukate tan kheenasooaa |Faciens opera tua, senuisti; vox tua te deficit, et corpus tuum infirmatum est.
ਜਿਉ ਮੋਹਿਓ ਉਨਿ ਮੋਹਨੀ ਬਾਲਾ ਉਸ ਤੇ ਘਟੈ ਨਾਹੀ ਰੁਚ ਚਸੂਆ ॥੩॥
jiau mohio un mohanee baalaa us te ghattai naahee ruch chasooaa |3|Delineatus a Maya in iuventute tua, et studium tuum non minuit unum modicum. ||3||
ਜਗੁ ਐਸਾ ਮੋਹਿ ਗੁਰਹਿ ਦਿਖਾਇਓ ਤਉ ਸਰਣਿ ਪਰਿਓ ਤਜਿ ਗਰਬਸੂਆ ॥
jag aaisaa mohi gureh dikhaaeio tau saran pario taj garabasooaa |Guru mihi ostendit hanc esse mundi viam; Deserui tabernaculum superbiae, et intravi sanctuarium tuum.
ਮਾਰਗੁ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਸੰਤਿ ਬਤਾਇਓ ਦ੍ਰਿੜੀ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਜਸੂਆ ॥੪॥੬॥੧੨੭॥
maarag prabh ko sant bataaeio drirree naanak daas bhagat har jasooaa |4|6|127|Sanctus ostendit mihi Viam Dei; servus Nanak devoto cultui indidit Laus Domini. ||4||6||127||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
gaurree mahalaa 5 |Gauree, Quintus Mehl:
ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਕਵਨੁ ਹਮਾਰਾ ॥
tujh bin kavan hamaaraa |Nisi tu, qui meus est?
ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mere preetam praan adhaaraa |1| rahaau |O dilecte mi, tu es sustentaculum spiraminis vitae. ||1||Pause||
ਅੰਤਰ ਕੀ ਬਿਧਿ ਤੁਮ ਹੀ ਜਾਨੀ ਤੁਮ ਹੀ ਸਜਨ ਸੁਹੇਲੇ ॥
antar kee bidh tum hee jaanee tum hee sajan suhele |Tu solus nosti interioris mei conditionem. Pulcher es amicus meus.
ਸਰਬ ਸੁਖਾ ਮੈ ਤੁਝ ਤੇ ਪਾਏ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਅਗਹ ਅਤੋਲੇ ॥੧॥
sarab sukhaa mai tujh te paae mere tthaakur agah atole |1|Omnia consolationes recipio a te, inscrutabilis et immensus Dominus ac magister meus. ||1||