Maritum suum intra domum suam inveniunt, verum verbum Shabad contemplantes. ||1||
Meritis, meritis dimittuntur, et amplectuntur amorem.
Sponsa ergo Dominum obtinet virum suum; Guru occurrens, haec unio evenit. ||1||Pause||
Quidam praesentiam domini sui non noverunt; dualitate et dubio deluduntur.
Quomodo possunt occurrere sponsae desertae? Vita eorum in dolore nox transit. ||2||
Illi quorum mentes sunt a vero Domino repleti, veras actiones exercent.
Nocte ac die libratis Domino serviunt, et in vero Domino hauriuntur. ||3||
Desertae nuptae dubitatione vagantur; mentiuntur, venenum comedunt.
Dominum suum non cognoscunt, et in lectulo suo deserto miseriam patiuntur. ||4||
Unus et solus verus Dominus est; noli dubitare, mens mea.
Consule cum Guru, servite Vero Domino, et in animo tuo Immaculatam Veritatem infunde. ||5||
Sponsa laeta semper virum suum invenit Dominum; egotismum et sui fastum relegat.
Domino suo die ac nocte coniuncta manet, et in suo cubili Veritatis pacem invenit. ||6||
Et clamaverunt dicentes: "Mea, mea!" nulla impetrata recesserunt.
Praesentiam Domini separatus non obtinet, et in fine poenitens abit. ||7||
Dominus ille vir meus unicus est; Solus sum in amore.
O Nanak, si sponsam pacem desiderat, Domini Nomen in mente sua incluserit. ||8||11||33||
Aasaa, Tertia Mehl:
Quos Dominus in nectare ambrosiano potavit, sublimi essentia naturaliter intuendo fruuntur.
Verus Dominus securus est; ne iota quidem avaritia habet. ||1||
Vera nectare Ambrosialis pluit, et in os Gurmukhs manat.
Mentes eorum in perpetuum revirescunt, et naturaliter intuendo glorificos decantant laudes Domini. ||1||Pause||
Sponsae propriae manmukhs semper relinquuntur; clamant et plangunt ad portam Domini.
Qui sui Domini sui sublimitate non gaudent, secundum praeordinatam sortem agunt. ||2||
Gurmukh semen veri nominis plantat et pullulat. In solo Vero nomine agit.
Quos ad hoc utilitatis ausu Dominus addixit, devotionis thesaurum largitur. ||3||
Gurmukh semper vera, felix anima sponsa; Dei timore ac devotione se ornat.
Nocte ac die sponso gaudet suo Domino; Veritas in corde suo inclusa custodit. ||4||
Sacrificium sum his qui suo sponso fruuntur Domino.
Domino suo sponso in aeternum habitant; intus superbiam sui exstirpare. ||5||
Quorum corpora et mentes refrigerantur et leniuntur, quorum facies ex amore et affectione Domini sui Sponsi fulgent.
Gaudent sponso Domino suo fovere cubili, devicto suo cgo et desiderio. ||6||
Gratiam suam praestans, in domos nostras venit, per infinitum Amorem pro Guru.
Laeta anima sponsam obtinet unum Do- minum suum. ||7||
Dimittuntur ei peccata omnia; Qui eam Sibi coniungit.
O Nanak, talium cantus psalle, Ut audientes amorem Inlevet tibi. ||8||12||34||
Aasaa, Tertia Mehl:
Meritum a Vero Guru obtinetur, cum Deus nos ei obviam facit.