ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 1012
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਏ ॥੭॥
gur sevaa sadaa sukh hai jis no hukam manaae |7|Pax aeterna Guru serviens obtinetur, quos Dominus inspirat ad obediendum Praecepto Hukam. ||7||
ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸਭ ਧਾਤੁ ਹੈ ਮਾਟੀ ਰਲਿ ਜਾਈ ॥
sueinaa rupaa sabh dhaat hai maattee ral jaaee |Aurum et argentum et omnia metalla in fine terreno mixto
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
bin naavai naal na chalee satigur boojh bujhaaee |Sine nomine nihil tecum agitur; Verus Guru hoc intellectum dedit.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਸਾਚੈ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥੮॥੫॥
naanak naam rate se niramale saachai rahe samaaee |8|5|O Nanak, immaculatos et puros Naam assimulantes; in veritate manent. ||8||5||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |Maaroo, Primum Mehl:
ਹੁਕਮੁ ਭਇਆ ਰਹਣਾ ਨਹੀ ਧੁਰਿ ਫਾਟੇ ਚੀਰੈ ॥
hukam bheaa rahanaa nahee dhur faatte cheerai |Ordo editur, et manere non potest; permittat manere avulsus est.
ਏਹੁ ਮਨੁ ਅਵਗਣਿ ਬਾਧਿਆ ਸਹੁ ਦੇਹ ਸਰੀਰੈ ॥
ehu man avagan baadhiaa sahu deh sareerai |Haec mens vitiis suis constringitur; gravem dolorem in corpore patitur.
ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਬਖਸਾਈਅਹਿ ਸਭਿ ਗੁਨਹ ਫਕੀਰੈ ॥੧॥
poorai gur bakhasaaeeeh sabh gunah fakeerai |1|Perfectus Guru ad ostium eius mendici errata omnia dimittit. ||1||
ਕਿਉ ਰਹੀਐ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਬੁਝੁ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰਾ ॥
kiau raheeai utth chalanaa bujh sabad beechaaraa |Quomodo hic manere potest? Surgat et discedat. Verbum contemplare Shabad, et hoc intellige.
ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਮਿਲੈ ਧੁਰਿ ਹੁਕਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jis too meleh so milai dhur hukam apaaraa |1| rahaau |Solus unitur, quem tu, Domine, iunxisti. Tale est mandatum Primale Domini Infiniti. ||1||Pause||
ਜਿਉ ਤੂ ਰਾਖਹਿ ਤਿਉ ਰਹਾ ਜੋ ਦੇਹਿ ਸੁ ਖਾਉ ॥
jiau too raakheh tiau rahaa jo dehi su khaau |Sicut me servas, maneo; quidquid mihi das, manducabo.
ਜਿਉ ਤੂ ਚਲਾਵਹਿ ਤਿਉ ਚਲਾ ਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਉ ॥
jiau too chalaaveh tiau chalaa mukh amrit naau |Am- brosio Nomine in ore meo ducas me sequor.
ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਮੇਲਹਿ ਮਨਿ ਚਾਉ ॥੨॥
mere tthaakur hath vaddiaaeea meleh man chaau |2|Gloriosa magnificentia in manibus Domini et magistri mei; animus tecum unire cupit. ||2||
ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੋਈ ॥
keetaa kiaa saalaaheeai kar dekhai soee |Cur quisquam alium creatum laudet? Quod Dominus agit et videt.
ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਸੋ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
jin keea so man vasai mai avar na koee |Qui me creavit, in corde meo manet; nullus omnino alius.
ਸੋ ਸਾਚਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਸਾਚੀ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥
so saachaa saalaaheeai saachee pat hoee |3|Sic verum Dominum collaudete, et in vero honore eritis benedici. ||3||
ਪੰਡਿਤੁ ਪੜਿ ਨ ਪਹੁਚਈ ਬਹੁ ਆਲ ਜੰਜਾਲਾ ॥
panddit parr na pahuchee bahu aal janjaalaa |Pandit, scolasticus religiosus, legit, sed Dominum non attingit; in rebus mundanis totaliter implicatus.
ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਦੁਇ ਸੰਗਮੇ ਖੁਧਿਆ ਜਮਕਾਲਾ ॥
paap pun due sangame khudhiaa jamakaalaa |Virtutis et vitiorum consortia servat, fame cruciata et mortis nuntio.
ਵਿਛੋੜਾ ਭਉ ਵੀਸਰੈ ਪੂਰਾ ਰਖਵਾਲਾ ॥੪॥
vichhorraa bhau veesarai pooraa rakhavaalaa |4|Qui a Domino custoditur, separationis et timoris obliviscitur. ||4||
ਜਿਨ ਕੀ ਲੇਖੈ ਪਤਿ ਪਵੈ ਸੇ ਪੂਰੇ ਭਾਈ ॥
jin kee lekhai pat pavai se poore bhaaee |Soli perfecti sunt, O Siblings Parcae, quorum honor certificatus est.
ਪੂਰੇ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਹੈ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥
poore pooree mat hai sachee vaddiaaee |Perfectus est intellectus perfecti Domini. Vera est magnitudo gloriosa eius.
ਦੇਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਲੈ ਲੈ ਥਕਿ ਪਾਈ ॥੫॥
dede tott na aavee lai lai thak paaee |5|Munera eius numquam deficiunt, quamvis accipientes taedium accipiant. ||5||
ਖਾਰ ਸਮੁਦ੍ਰੁ ਢੰਢੋਲੀਐ ਇਕੁ ਮਣੀਆ ਪਾਵੈ ॥
khaar samudru dtandtoleeai ik maneea paavai |Quaerens mare salsum, reperit margaritam.
ਦੁਇ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਸੁਹਾਵਣਾ ਮਾਟੀ ਤਿਸੁ ਖਾਵੈ ॥
due din chaar suhaavanaa maattee tis khaavai |Paucis diebus formosa est, sed in fine pulvere consumitur.
ਗੁਰੁ ਸਾਗਰੁ ਸਤਿ ਸੇਵੀਐ ਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ॥੬॥
gur saagar sat seveeai de tott na aavai |6|Si quis Guru, Oceanus Veritatis servit, dona quae accipit nunquam deficiunt. ||6||
ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਨਿ ਸੇ ਊਜਲੇ ਸਭ ਮੈਲੁ ਭਰੀਜੈ ॥
mere prabh bhaavan se aoojale sabh mail bhareejai |Soli mundi sunt, qui Deo meo placent; cetera sordibus inquinata sunt.
ਮੈਲਾ ਊਜਲੁ ਤਾ ਥੀਐ ਪਾਰਸ ਸੰਗਿ ਭੀਜੈ ॥
mailaa aoojal taa theeai paaras sang bheejai |Spurces puri fiunt, cum Guru, Philosophi Lapidem, offendunt.
ਵੰਨੀ ਸਾਚੇ ਲਾਲ ਕੀ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਕੀਜੈ ॥੭॥
vanee saache laal kee kin keemat keejai |7|Quis color verae gemmae aestimare potest? ||7||
ਭੇਖੀ ਹਾਥ ਨ ਲਭਈ ਤੀਰਥਿ ਨਹੀ ਦਾਨੇ ॥
bhekhee haath na labhee teerath nahee daane |Religiosis vestibus indutus non obtinetur Dominus, nec largitionibus in sacris peregrinationis adytis obtinetur.
ਪੂਛਉ ਬੇਦ ਪੜੰਤਿਆ ਮੂਠੀ ਵਿਣੁ ਮਾਨੇ ॥
poochhau bed parrantiaa mootthee vin maane |Ite et interrogate lectores Vedas; sine fide mundus circumvenit.
ਨਾਨਕ ਕੀਮਤਿ ਸੋ ਕਰੇ ਪੂਰਾ ਗੁਰੁ ਗਿਆਨੇ ॥੮॥੬॥
naanak keemat so kare pooraa gur giaane |8|6|Nanak, ille solus gemmam aestimat, quae spirituali sapientia Perfecti Guru benedicitur. ||8||6||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |Maaroo, Quintus Mehl:
ਮਨਮੁਖੁ ਲਹਰਿ ਘਰੁ ਤਜਿ ਵਿਗੂਚੈ ਅਵਰਾ ਕੇ ਘਰ ਹੇਰੈ ॥
manamukh lahar ghar taj vigoochai avaraa ke ghar herai |Superbus manmukh, in dolore commotus, domum suam deserit, et ruit; deinde domos alienas inspicit.
ਗ੍ਰਿਹ ਧਰਮੁ ਗਵਾਏ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਭੇਟੈ ਦੁਰਮਤਿ ਘੂਮਨ ਘੇਰੈ ॥
grih dharam gavaae satigur na bhettai duramat ghooman gherai |Officia sua negligit, nec cum Vero Guru convenit; in voragine malitiae captus est.
ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵੈ ਪਾਠ ਪੜਿ ਥਾਕਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਹੋਇ ਵਧੇਰੈ ॥
disantar bhavai paatth parr thaakaa trisanaa hoe vadherai |In Peregrinis terris errat, et Scripturas legit, lassescit, et sitiens tantum desideria crescunt.
ਕਾਚੀ ਪਿੰਡੀ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਉਦਰੁ ਭਰੈ ਜੈਸੇ ਢੋਰੈ ॥੧॥
kaachee pinddee sabad na cheenai udar bharai jaise dtorai |1|Verbi Shabad non meminit corpus caducum; implevit ventrem suum sicut bestia. ||1||
ਬਾਬਾ ਐਸੀ ਰਵਤ ਰਵੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ॥
baabaa aaisee ravat ravai saniaasee |O Baba, haec est via vitae Sannyaasi, renunciata.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kai sabad ek liv laagee terai naam rate tripataasee |1| rahaau |Verbum Guru's Shabad inclusurus amorem erga unum Dominum. Nomine tuo imbutus, Domine, satiatur et impletur. ||1||Pause||
ਘੋਲੀ ਗੇਰੂ ਰੰਗੁ ਚੜਾਇਆ ਵਸਤ੍ਰ ਭੇਖ ਭੇਖਾਰੀ ॥
gholee geroo rang charraaeaa vasatr bhekh bhekhaaree |Ipse croco tingit stolas, et induitur amictus, Mendicans egreditur.
ਕਾਪੜ ਫਾਰਿ ਬਨਾਈ ਖਿੰਥਾ ਝੋਲੀ ਮਾਇਆਧਾਰੀ ॥
kaaparr faar banaaee khinthaa jholee maaeaadhaaree |Stola abscissa facit tunicam coagmentatam et pecuniam in crumenam ponit.
ਘਰਿ ਘਰਿ ਮਾਗੈ ਜਗੁ ਪਰਬੋਧੈ ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਪਤਿ ਹਾਰੀ ॥
ghar ghar maagai jag parabodhai man andhai pat haaree |De domo in domum mendicat, et mundum docet; sed mens eius caeca est, et ideo amittit honorem suum.
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਾ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੨॥
bharam bhulaanaa sabad na cheenai jooaai baajee haaree |2|dubio deluditur, Shabad non meminit verbi. In ludo perdit animam suam. ||2||