Verum sine Guru, Dominum nemo invenit; quis potest conari et videre.
Per Domini gratiam invenitur verus Guru, et tunc occurrit Domino cum intuitiva facilitate.
Superbum manmukh dubio deluditur; sine fato bona, opes domini non sunt consecutae. ||5||
Tres sunt omnino distrahentes dispositiones; homines legunt et student et contemplantur.
Isti numquam liberati sunt; ostium salutis non inveniunt.
Sine Guru vero, numquam servitute liberantur; amorem Naam, nomen Domini, non amplectuntur. ||6||
Panditi, scolares religiosi et sapientes taciti, legendi et studentes Vedas, defatigaverunt.
de nomine quidem Domini ne cogitant; in domo interioris sui non habitant.
Nuntio Mortis inerrat; perimunt sibi dolos. ||7||
Omnes desiderant nomen Domini; sine fato non obtinetur.
Cum Dominus gratiam suam largitur, Guru verum mortale occurrit, et in mente Domini Nomen inhabitat.
O Nanak, per nomen, decus exspirat, et mortales in Domino immergitur reliquiae. ||8||2||
Malaar, Tertia Mehl, Ashtpadheeyaa, Secunda Domus;
Deus uniuersalis uniuersalis. Per Gratiam Veri Guru:
Cum Dominus misericordiam suam ostendit, mortalem Guru operari iubet.
Sublati sunt dolores eius, et nomen Domini ad habitandum.
Vera liberatio venit suam conscientiam in Vero Domino collocando.
Audi Shabad et Verbum Guru Bani. ||1||
O mens mea, Domino servi, Har, Har, vero thesauro.
Per Guru gratia opes Domini obtinetur. Nocte ac die meditatio tua in Domino. ||1||Pause||
Sponsa, quae se ornat sine viro suo Domino, etc.
male moratum ac vile contabuit.
Haec est vana vita superstite manmukh.
Naam, nomen Domini oblitus, omnes ritus inanibus exercet. ||2||
Sponsa, quae Gurmukh est, pulchre ornata est.
Verbum Shabad in corde suo Dominum suum infert.
Unum Dominum cognoscit, et ego illam subicit.
Sponsa illa est virtuosa et nobilis. ||3||
Sine Guru Datorem nemo invenit Dominum.
avarus manmukh sui superbos allicitur et in dualitate occupatur.
Hoc percipiunt pauci magistri spirituales;
quod sine congressu Guru, liberatio non habetur. ||4||
Omnes fabulas ab aliis narratas.
Sine domanda mente cultus non venit.
Cum intellectus spiritualem sapientiam consequitur, lotus cor floret;
In corde isto Naam venit nomen Domini. ||5||
In egotismo, omnes possunt simulare Deum devote colere.
Sed hoc non emollit mentem, nec pacem facit.
Dicendo et praedicando, mortale tantum sui ipsius fastus ostentat.
Cultus eius inutilis est, et vita eius tota vastitas est. ||6||
Devoti soli sunt, qui menti veri Guru placent.
Nocte ac die Nomini amanter manent.
Vident enim Naam nomen Domini semper praesentem prope.