Sree Raag, Verbum devotum Baynee Jee: cantari ad cantum "Pehray":
Deus uniuersalis uniuersalis. Per Gratiam Veri Guru:
O homo, cum in cunabulis uteri circumplexus esses, inversi in meditatione detentus es.
Non in corpore corruptibili superbiam tulisti; noctesque diesque eadem tibi, nescia, silenti.
Recordamini magni doloris et passionis illorum dierum, nunc quod conscientiae vestrae rete longe lateque distendit.
Utero relicto, mundum hunc intrasti mortale; Oblitus es Dominum ex animo tuo. ||1||
Postea dolebis et poenitebit-stulte! Cur malignitate et scepticismo occuparis?
Cogita de domino, ne duceris in ciuitatem mortis. Quid vagaris intemperanter? ||1||Pause||
Ludis ut puer, dulcia cupiens; momento temporis magis implicatus affectui.
Gustans bonum et malum, nectar et inde venenum edis, et tunc apparent et cruciant te quinque passiones.
Meditationem, poenitentiam et continentiam et sapientiam bonarum actionum deserens, Nomen Domini non adoras et adoras.
Libidine redundas, et infectus tenebris intellectus tuus; Shakti potestate detineris. ||2||
Iuvenilis ardor, alienarum uxorum facies, cupiditas aspicitis; inter bonum et malum non distinguis.
Libidine ebrius et aliis magnis peccatis erras, et inter vitia et virtutem non distinguis.
Superbus et arrogans animus superbus et fortunis tuis spectans; ejecisti Dominum de corde tuo.
Cum alii moriuntur, tuas opes in animo tuo metiris; vitam in voluptatibus oris et obscenorum teris. ||3||
Tu coma candidior Aenean flore, et vox tua languescit quasi ab orbe septimo venit.
Oculi tui aqua, et intellectus et virtus te reliquerunt; sed tamen concutit et agitet libitum tuum.
Intellectus itaque tuus per corruptionem exaruit, et lotum florem corporis tui exaruit et exaruit.
Verbum Dei immortalis in hoc mundo mortali deseruisti Bani; in fine, paenitebitis ac paenitebitis. ||4||
Exigua natorum corpora tuens, Corde tuo eluxit amor; superbis illis, sed non intelligis.
Dignitatem longae vitae desideras, sed oculi tui nihil iam videre possunt.
Exivit lumen tuum, et avolavit avis mentis tuae; non iam es grata in domo et atrio tuo.
Ait Bayneus, audi, devotus: quis unquam post talem mortem liberationem assecutus est? ||5||
Sree Raag:
Tu me, et ego tu, quid interest inter nos?
Similes sumus auro et armilla, vel aqua et undis. ||1||
Si non commisi, Domine, Infinite;
quomodo nomen acquisisti, Redemptor peccatorum? ||1||Pause||
Tu es magister meus, inscrutator, scrutator cordium.
Servus a Deo suo cognoscitur, et Dominus et Dominus a servo suo cognoscitur. ||2||
Da mihi sapientiam colere et te cum corpore meo adorare.
O Ravi Daas, qui Dominum aeque in omnibus intelligit, rarissimum est. ||3||