ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 491
ਇਹੁ ਕਾਰਣੁ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੩॥੫॥
eihu kaaran karataa kare jotee jot samaae |4|3|5|Hoc factum est a Domino Creatore; unum lumen in lucem. ||4||3||5||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
goojaree mahalaa 3 |Goojaree, Tertia Mehl:
ਰਾਮ ਰਾਮ ਸਭੁ ਕੋ ਕਹੈ ਕਹਿਐ ਰਾਮੁ ਨ ਹੋਇ ॥
raam raam sabh ko kahai kahiaai raam na hoe |Quisque cantat nomen Domini, Raam, Raam; sed tali cantu non obtinetur Dominus.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਰਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥੧॥
guraparasaadee raam man vasai taa fal paavai koe |1|Per Guru's gratiam Dominus venit ut mente habitet, ac deinde fructus obtineat. ||1||
ਅੰਤਰਿ ਗੋਵਿੰਦ ਜਿਸੁ ਲਾਗੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
antar govind jis laagai preet |Qui Deum in mente fovet;
ਹਰਿ ਤਿਸੁ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਰਹਿ ਸਦਾ ਮਨਿ ਚੀਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har tis kade na veesarai har har kareh sadaa man cheet |1| rahaau |numquam obliviscitur Dominus; Nomen Domini Har, Har, mente conscia iugiter canit. ||1||Pause||
ਹਿਰਦੈ ਜਿਨੑ ਕੈ ਕਪਟੁ ਵਸੈ ਬਾਹਰਹੁ ਸੰਤ ਕਹਾਹਿ ॥
hiradai jina kai kapatt vasai baaharahu sant kahaeh |Quorum corda repleta sunt hypocrisi, qui tantum ad exteriorem speciem sancti dicuntur
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮੂਲਿ ਨ ਚੁਕਈ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥੨॥
trisanaa mool na chukee ant ge pachhutaeh |2|desideria eorum insatiabilia, et maerentes in fine recedunt. ||2||
ਅਨੇਕ ਤੀਰਥ ਜੇ ਜਤਨ ਕਰੈ ਤਾ ਅੰਤਰ ਕੀ ਹਉਮੈ ਕਦੇ ਨ ਜਾਇ ॥
anek teerath je jatan karai taa antar kee haumai kade na jaae |Quamvis licet multis peregrinationis locis lavari, tamen eius ego numquam recedit.
ਜਿਸੁ ਨਰ ਕੀ ਦੁਬਿਧਾ ਨ ਜਾਇ ਧਰਮ ਰਾਇ ਤਿਸੁ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥੩॥
jis nar kee dubidhaa na jaae dharam raae tis dee sajaae |3|Ille, cuius sensus dualitatis non recedit, puniet eum iustus iudex LEX. ||3||
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
karam hovai soee jan paae guramukh boojhai koee |Ille suscipit eum humilis, cui Deus misericordiam suam largitur; quam pauci sunt Gurmukhs qui eum intelligunt.
ਨਾਨਕ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਤਾਂ ਹਰਿ ਭੇਟੈ ਸੋਈ ॥੪॥੪॥੬॥
naanak vichahu haumai maare taan har bhettai soee |4|4|6|O Nanak, si quis intus ego suum vicerit, tunc Domino obviam venit. ||4||4||6||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
goojaree mahalaa 3 |Goojaree, Tertia Mehl:
ਤਿਸੁ ਜਨ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਮਤਿ ਨਿਹਚਲ ਜਿਸ ਕਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ਗਵਾਏ ॥
tis jan saant sadaa mat nihachal jis kaa abhimaan gavaae |Humilis ille qui excludit ego, in pace est; in perpetuo stabili intellectu beatus est.
ਸੋ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥੧॥
so jan niramal ji guramukh boojhai har charanee chit laae |1|Humilis ille immaculatus est purus, qui, ut Gurmukh, intelligit Dominum, et in pedibus Domini intendit conscientiam suam. ||1||
ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਅਚੇਤ ਮਨਾ ਜੋ ਇਛਹਿ ਸੋ ਫਲੁ ਹੋਈ ॥
har chet achet manaa jo ichheh so fal hoee |O mens mea ignara, conscia a Domino, ac desiderii tui fructus consequeris.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵਹਿ ਪੀਵਤ ਰਹਹਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaadee har ras paaveh peevat raheh sadaa sukh hoee |1| rahaau |Guru gratia, Domini sublimem obtines ius; iugiter bibendo, pacem aeternam habebis. ||1||Pause||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਪਾਰਸੁ ਹੋਵੈ ਪਾਰਸੁ ਹੋਇ ਤ ਪੂਜ ਕਰਾਏ ॥
satigur bhette taa paaras hovai paaras hoe ta pooj karaae |Cum Vero Guru occurrit, lapis fit philosophi cum facultate alios transformandi, eos ad adorandum Dominum incitat.
ਜੋ ਉਸੁ ਪੂਜੇ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ਦੀਖਿਆ ਦੇਵੈ ਸਾਚੁ ਬੁਝਾਏ ॥੨॥
jo us pooje so fal paae deekhiaa devai saach bujhaae |2|Dominum adorans obtinet praemia; alios instruens, veritatem revelat. ||2||
ਵਿਣੁ ਪਾਰਸੈ ਪੂਜ ਨ ਹੋਵਈ ਵਿਣੁ ਮਨ ਪਰਚੇ ਅਵਰਾ ਸਮਝਾਏ ॥
vin paarasai pooj na hovee vin man parache avaraa samajhaae |Quod non fit lapis philosophi, non excitat ad colendum Dominum; ipse vero quomodo alios instruit?
ਗੁਰੂ ਸਦਾਏ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਕਿਸੁ ਓਹੁ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥੩॥
guroo sadaae agiaanee andhaa kis ohu maarag paae |3|Guru se dicit imperitus caecus, sed cui potest monstrare viam? ||3||
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਦਰੀ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਈਐ ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
naanak vin nadaree kichhoo na paaeeai jis nadar kare so paae |O Nanak, sine misericordia eius, nihil obtineri potest. Illum obtinet, in quem emittit suum aspectum gratiae.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਅਪਣਾ ਸਬਦੁ ਵਰਤਾਏ ॥੪॥੫॥੭॥
guraparasaadee de vaddiaaee apanaa sabad varataae |4|5|7|Per Guru gratia, magnitudinem largitur Deus, et Verbum Shabad projicit. ||4||5||7||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ਪੰਚਪਦੇ ॥
goojaree mahalaa 3 panchapade |Goojaree, Tertia Mehl, Panch-Padhay:
ਨਾ ਕਾਸੀ ਮਤਿ ਊਪਜੈ ਨਾ ਕਾਸੀ ਮਤਿ ਜਾਇ ॥
naa kaasee mat aoopajai naa kaasee mat jaae |In Benares non nascitur sapientia, nec in Benares amittitur sapientia.
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਮਤਿ ਊਪਜੈ ਤਾ ਇਹ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੧॥
satigur miliaai mat aoopajai taa ih sojhee paae |1|Vera Guru occurrens, sapientia producitur, et tunc hoc intellectum obtinet. ||1||
ਹਰਿ ਕਥਾ ਤੂੰ ਸੁਣਿ ਰੇ ਮਨ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇ ॥
har kathaa toon sun re man sabad man vasaae |Sermonem Domini audi mens, et Shabad verbi eius in mente tua concludas.
ਇਹ ਮਤਿ ਤੇਰੀ ਥਿਰੁ ਰਹੈ ਤਾਂ ਭਰਮੁ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
eih mat teree thir rahai taan bharam vichahu jaae |1| rahaau |Si intellectus tuus stabilis et stabilis manet, proculdubio ab intra te recedet. ||1||Pause||
ਹਰਿ ਚਰਣ ਰਿਦੈ ਵਸਾਇ ਤੂ ਕਿਲਵਿਖ ਹੋਵਹਿ ਨਾਸੁ ॥
har charan ridai vasaae too kilavikh hoveh naas |Domini lotos pone in corde tuo, et peccata tua delebuntur.
ਪੰਚ ਭੂ ਆਤਮਾ ਵਸਿ ਕਰਹਿ ਤਾ ਤੀਰਥ ਕਰਹਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥
panch bhoo aatamaa vas kareh taa teerath kareh nivaas |2|Si quinque elementa vicerit anima tua, tunc habebis domum in vero loco peregrinationis. ||2||
ਮਨਮੁਖਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮੁਗਧੁ ਹੈ ਸੋਝੀ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਇ ॥
manamukh ihu man mugadh hai sojhee kichhoo na paae |Haec mens in se-sitas manmukh tam excors est; nec aliquam intellectum obtinet.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇ ॥੩॥
har kaa naam na bujhee ant geaa pachhutaae |3|Non intelligit nomen Domini; abit in fine poenitens. ||3||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਕਾਸੀ ਸਭਿ ਤੀਰਥ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥
eihu man kaasee sabh teerath simrit satigur deea bujhaae |In hac mente reperiuntur Benares, sacra omnia peregrinationis sacella et Shaastras; Verum Guru hoc exposuit.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਤਿਸੁ ਸੰਗਿ ਰਹਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੪॥
atthasatth teerath tis sang raheh jin har hiradai rahiaa samaae |4|Sexaginta octo peregrinationis loca manent apud unum, cuius cor impletum est Domino. ||4||
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿਆ ਏਕੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
naanak satigur miliaai hukam bujhiaa ek vasiaa man aae |Nanak, occurrens Vero Guru, ordo voluntatis dominicae intelligitur, et unus Dominus venit in mente habitare.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਭੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੫॥੬॥੮॥
jo tudh bhaavai sabh sach hai sache rahai samaae |5|6|8|Quae tibi placent, Domine, vera sunt. Absorpta manent in te. ||5||6||8||