ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 1381
ਸਾਈ ਜਾਇ ਸਮੑਾਲਿ ਜਿਥੈ ਹੀ ਤਉ ਵੰਞਣਾ ॥੫੮॥
saaee jaae samaal jithai hee tau vanyanaa |58|Memor esto loci quo eundum est. ||58||
ਫਰੀਦਾ ਜਿਨੑੀ ਕੰਮੀ ਨਾਹਿ ਗੁਣ ਤੇ ਕੰਮੜੇ ਵਿਸਾਰਿ ॥
fareedaa jinaee kamee naeh gun te kamarre visaar |Vale, facta que meritum non faciunt, obliviscere facta.
ਮਤੁ ਸਰਮਿੰਦਾ ਥੀਵਹੀ ਸਾਂਈ ਦੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੫੯॥
mat saramindaa theevahee saanee dai darabaar |59|Alioquin confundemini in iudicio Domini. ||59||
ਫਰੀਦਾ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਕਰਿ ਚਾਕਰੀ ਦਿਲ ਦੀ ਲਾਹਿ ਭਰਾਂਦਿ ॥
fareedaa saahib dee kar chaakaree dil dee laeh bharaand |Vale, Domino ac Magistro tuo operare; dubia cordis tui discute.
ਦਰਵੇਸਾਂ ਨੋ ਲੋੜੀਐ ਰੁਖਾਂ ਦੀ ਜੀਰਾਂਦਿ ॥੬੦॥
daravesaan no lorreeai rukhaan dee jeeraand |60|Notae operae, humiles cultores, patientiam arborum habent. ||60||
ਫਰੀਦਾ ਕਾਲੇ ਮੈਡੇ ਕਪੜੇ ਕਾਲਾ ਮੈਡਾ ਵੇਸੁ ॥
fareedaa kaale maidde kaparre kaalaa maiddaa ves |Vale, vestimenta mea nigra sunt, et vestis mea nigra est.
ਗੁਨਹੀ ਭਰਿਆ ਮੈ ਫਿਰਾ ਲੋਕੁ ਕਹੈ ਦਰਵੇਸੁ ॥੬੧॥
gunahee bhariaa mai firaa lok kahai daraves |61|circumvagor plenus peccatis, et tamen vocant me virum sanctum. ||61||
ਤਤੀ ਤੋਇ ਨ ਪਲਵੈ ਜੇ ਜਲਿ ਟੁਬੀ ਦੇਇ ॥
tatee toe na palavai je jal ttubee dee |Seges quae uritur non florebit, etiam si aqua macerata est.
ਫਰੀਦਾ ਜੋ ਡੋਹਾਗਣਿ ਰਬ ਦੀ ਝੂਰੇਦੀ ਝੂਰੇਇ ॥੬੨॥
fareedaa jo ddohaagan rab dee jhooredee jhooree |62|Vale, quae a viro suo Domino deseritur, dolet et gemit. ||62||
ਜਾਂ ਕੁਆਰੀ ਤਾ ਚਾਉ ਵੀਵਾਹੀ ਤਾਂ ਮਾਮਲੇ ॥
jaan kuaaree taa chaau veevaahee taan maamale |Cum virgo sit, plena desiderii est; cum autem nupta fuerit, tunc incipiunt molestias.
ਫਰੀਦਾ ਏਹੋ ਪਛੋਤਾਉ ਵਤਿ ਕੁਆਰੀ ਨ ਥੀਐ ॥੬੩॥
fareedaa eho pachhotaau vat kuaaree na theeai |63|Hoc unum dolet, quod virgo esse non potest. ||63||
ਕਲਰ ਕੇਰੀ ਛਪੜੀ ਆਇ ਉਲਥੇ ਹੰਝ ॥
kalar keree chhaparree aae ulathe hanjh |Cygni in parva piscina aquae salsae appulerunt.
ਚਿੰਜੂ ਬੋੜਨਿੑ ਨਾ ਪੀਵਹਿ ਉਡਣ ਸੰਦੀ ਡੰਝ ॥੬੪॥
chinjoo borrani naa peeveh uddan sandee ddanjh |64|rostro suo tingunt, sed non bibunt; avolaverunt, adhuc sitientes. ||64||
ਹੰਸੁ ਉਡਰਿ ਕੋਧ੍ਰੈ ਪਇਆ ਲੋਕੁ ਵਿਡਾਰਣਿ ਜਾਇ ॥
hans uddar kodhrai peaa lok viddaaran jaae |Cygni avolant et terra in agris frumenta. Populus ad excommunicandum.
ਗਹਿਲਾ ਲੋਕੁ ਨ ਜਾਣਦਾ ਹੰਸੁ ਨ ਕੋਧ੍ਰਾ ਖਾਇ ॥੬੫॥
gahilaa lok na jaanadaa hans na kodhraa khaae |65|Ignorant inprudentes quod olores frumentum non edunt. ||65||
ਚਲਿ ਚਲਿ ਗਈਆਂ ਪੰਖੀਆਂ ਜਿਨੑੀ ਵਸਾਏ ਤਲ ॥
chal chal geean pankheean jinaee vasaae tal |Aves quae in stagnis habitabant avolaverunt et reliquerunt.
ਫਰੀਦਾ ਸਰੁ ਭਰਿਆ ਭੀ ਚਲਸੀ ਥਕੇ ਕਵਲ ਇਕਲ ॥੬੬॥
fareedaa sar bhariaa bhee chalasee thake kaval ikal |66|Vale, et stagnum gurges transibit, et solum lotos flores manebunt. ||66||
ਫਰੀਦਾ ਇਟ ਸਿਰਾਣੇ ਭੁਇ ਸਵਣੁ ਕੀੜਾ ਲੜਿਓ ਮਾਸਿ ॥
fareedaa itt siraane bhue savan keerraa larrio maas |Fare, cervical lapis erit, et terra torus erit. in carne vestra vermes comedent.
ਕੇਤੜਿਆ ਜੁਗ ਵਾਪਰੇ ਇਕਤੁ ਪਇਆ ਪਾਸਿ ॥੬੭॥
ketarriaa jug vaapare ikat peaa paas |67|Innumerabilia saecula transient, et adhuc una parte iaces. ||67||
ਫਰੀਦਾ ਭੰਨੀ ਘੜੀ ਸਵੰਨਵੀ ਟੁਟੀ ਨਾਗਰ ਲਜੁ ॥
fareedaa bhanee gharree savanavee ttuttee naagar laj |Vale, corpus tuum speciosum distrahetur, et subtilis flatus stamina rumpetur.
ਅਜਰਾਈਲੁ ਫਰੇਸਤਾ ਕੈ ਘਰਿ ਨਾਠੀ ਅਜੁ ॥੬੮॥
ajaraaeel faresataa kai ghar naatthee aj |68|In qua domo angelus mortis erit hodie hospes? ||68||
ਫਰੀਦਾ ਭੰਨੀ ਘੜੀ ਸਵੰਨਵੀ ਟੂਟੀ ਨਾਗਰ ਲਜੁ ॥
fareedaa bhanee gharree savanavee ttoottee naagar laj |Vale, corpus tuum speciosum distrahetur, et subtilis flatus stamina rumpetur.
ਜੋ ਸਜਣ ਭੁਇ ਭਾਰੁ ਥੇ ਸੇ ਕਿਉ ਆਵਹਿ ਅਜੁ ॥੬੯॥
jo sajan bhue bhaar the se kiau aaveh aj |69|Ii amici, qui oneri erant in terra — quomodo hodie veniunt? ||69||
ਫਰੀਦਾ ਬੇ ਨਿਵਾਜਾ ਕੁਤਿਆ ਏਹ ਨ ਭਲੀ ਰੀਤਿ ॥
fareedaa be nivaajaa kutiaa eh na bhalee reet |Fareed: O canis infide, non est ista bona vitae.
ਕਬਹੀ ਚਲਿ ਨ ਆਇਆ ਪੰਜੇ ਵਖਤ ਮਸੀਤਿ ॥੭੦॥
kabahee chal na aaeaa panje vakhat maseet |70|Tu nunquam ad mosque venies pro quinque orationibus quotidianis. ||70||
ਉਠੁ ਫਰੀਦਾ ਉਜੂ ਸਾਜਿ ਸੁਬਹ ਨਿਵਾਜ ਗੁਜਾਰਿ ॥
autth fareedaa ujoo saaj subah nivaaj gujaar |Surge, Fareed, et munda te; cantabo orationem matutinam.
ਜੋ ਸਿਰੁ ਸਾਂਈ ਨਾ ਨਿਵੈ ਸੋ ਸਿਰੁ ਕਪਿ ਉਤਾਰਿ ॥੭੧॥
jo sir saanee naa nivai so sir kap utaar |71|Caput quod non inclinatur ad Dominum - abscinde et aufer caput illud. ||71||
ਜੋ ਸਿਰੁ ਸਾਈ ਨਾ ਨਿਵੈ ਸੋ ਸਿਰੁ ਕੀਜੈ ਕਾਂਇ ॥
jo sir saaee naa nivai so sir keejai kaane |Caput quod non adorat Domino, quid faciendum est illo capite?
ਕੁੰਨੇ ਹੇਠਿ ਜਲਾਈਐ ਬਾਲਣ ਸੰਦੈ ਥਾਇ ॥੭੨॥
kune hetth jalaaeeai baalan sandai thaae |72|in foco pone, pro lignis; ||72 ||
ਫਰੀਦਾ ਕਿਥੈ ਤੈਡੇ ਮਾਪਿਆ ਜਿਨੑੀ ਤੂ ਜਣਿਓਹਿ ॥
fareedaa kithai taidde maapiaa jinaee too janiohi |Fare, ubi sunt mater et pater, qui te genuit?
ਤੈ ਪਾਸਹੁ ਓਇ ਲਦਿ ਗਏ ਤੂੰ ਅਜੈ ਨ ਪਤੀਣੋਹਿ ॥੭੩॥
tai paasahu oe lad ge toon ajai na pateenohi |73|Discesserint tibi, sed ita, ut tibi quoque non persuasum habeas. ||73||
ਫਰੀਦਾ ਮਨੁ ਮੈਦਾਨੁ ਕਰਿ ਟੋਏ ਟਿਬੇ ਲਾਹਿ ॥
fareedaa man maidaan kar ttoe ttibe laeh |Faede, animum excipe; colles vallesque leves.
ਅਗੈ ਮੂਲਿ ਨ ਆਵਸੀ ਦੋਜਕ ਸੰਦੀ ਭਾਹਿ ॥੭੪॥
agai mool na aavasee dojak sandee bhaeh |74|iam non accedent ad te ignes inferni. ||74||
ਮਹਲਾ ੫ ॥
mahalaa 5 |Quintus Mehl:
ਫਰੀਦਾ ਖਾਲਕੁ ਖਲਕ ਮਹਿ ਖਲਕ ਵਸੈ ਰਬ ਮਾਹਿ ॥
fareedaa khaalak khalak meh khalak vasai rab maeh |Valet, Creator in creatione est, et in Deo manet Creatio.
ਮੰਦਾ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਾਂ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥੭੫॥
mandaa kis no aakheeai jaan tis bin koee naeh |75|Quem malum dicimus? Nemo est sine ipso. ||75||
ਫਰੀਦਾ ਜਿ ਦਿਹਿ ਨਾਲਾ ਕਪਿਆ ਜੇ ਗਲੁ ਕਪਹਿ ਚੁਖ ॥
fareedaa ji dihi naalaa kapiaa je gal kapeh chukh |Vale, si eo die, quo umbilicus meus praecisus est, iugulum potius praecisum est;
ਪਵਨਿ ਨ ਇਤੀ ਮਾਮਲੇ ਸਹਾਂ ਨ ਇਤੀ ਦੁਖ ॥੭੬॥
pavan na itee maamale sahaan na itee dukh |76|Nollem in tot molestias incidisse, vel tot labores subiisse. ||76|
ਚਬਣ ਚਲਣ ਰਤੰਨ ਸੇ ਸੁਣੀਅਰ ਬਹਿ ਗਏ ॥
chaban chalan ratan se suneear beh ge |Dentes, pedes, oculi et aures laboraverunt.
ਹੇੜੇ ਮੁਤੀ ਧਾਹ ਸੇ ਜਾਨੀ ਚਲਿ ਗਏ ॥੭੭॥
herre mutee dhaah se jaanee chal ge |77|Corpus meum clamat: « Quos ego cognovi, me reliquerunt ». ||77||
ਫਰੀਦਾ ਬੁਰੇ ਦਾ ਭਲਾ ਕਰਿ ਗੁਸਾ ਮਨਿ ਨ ਹਢਾਇ ॥
fareedaa bure daa bhalaa kar gusaa man na hadtaae |Vale, cum bonitate responde malum; non ira animum tuum imple.