Sorat'h, Quintus Mehl:
Perfect Guru me fecit perfectum.
Deus est totus ubique pervagans ac permeans.
Cum gaudio et voluptate, lavacrum meum capio purgatorium.
hostiam sum summo Domino Deo. ||1||
Pedes Guru in corde meo insero lotos.
Ne minimum quidem obstat. omnes meae res sunt. ||1||Pause||
Sanctis sanctis convento, malitia mea exterminata est.
Omnes peccatores purificati sunt.
Das Guru Ram lavantem in sacro gurgite;
omnia peccata commissa absterguntur. ||2||
Gloriosas laudes Domini universi cantate in aeternum;
iungens Saadh Sangat, Societas Sancti, meditari eum.
Fructus desideria mentis tuae obtinentur
meditando Guru Perfect in corde tuo. ||3||
Guru, mundi dominus, beatus est;
psallens, summae beatitudinis Dominum meditans, vivit.
Servus Nanak meditatur Naam Nomen Domini.
Deus naturam suam confirmavit. ||4||10||60||
Sorat'h, Quintus Mehl:
In decem directionibus nubes caelum operiunt sicut conopeum; per opacas nubes, fulgura micat, et expavesco.
Per cubile vacuum est, et oculi mei insomnes; Dominus meus longe abiit. ||1||
Nullas nunc nuntios ab eo accipio, mater!
Cum dilectus meus mille passus ibat, quatuor epistolas ad me mitteret. ||Pause||
Quomodo obliviscar dilecti mei dilectissimi? Ipse est pacis dator et virtutum omnium.
Ascendens ad mansionem eius, semitam eius aspicio, et oculi mei lacrimis sunt repleti. ||2||
Murus egotismi et superbia nos separat, sed eum prope audio.
Velum est inter nos sicut alae papilio; nisi eum videre possit, longe videtur. ||3||
Dominus et magister omnium misericors factus est; Omnes dolores meos dispulit.
Dicit Nanak, cum Guru murum egotismi destruxit, tunc Dominum et Magistrum meum misericordem inveni. ||4||
Omnes timores discussi sunt, mater!
Quisquis quaero, Guru me reperire ducit.
Dominus, rex noster, thesaurus omnium virtutum est. ||
Sorat'h, Quintus Mehl:
Reparator ablati, liberator captivitatis; Dominus informis, contritor doloris.
Nescio karma et bona facta; Nescio LEX et recte vivere. Ita sum avarus, Maya persequimur.
Eo nomine devotus Dei; hunc honorem tuum serva. ||1||
Carissime Domine, Tu honor ignobilium.
Dignos facis indignos, Domine Universi; Sacrificium sum tuae omnipotentiae creantis. ||Pause||
Sicut puer, innocens faciens milia errorum
pater eum docet, et toties obiurgat, sed tamen amplexu amplexu fovet.
Praeteritorum meorum ignosce actiones, Deus, et in posterum me colloca in via tua. ||2||
Dominus, insensitor, scrutator cordium, omnia de animo meo novit; ut quem alium adire et alloquar?
Dominus, Dominus universitatis, sola verborum recitatione non delectatur; si eius placet, servat honorem.
cetera tabernacula vidi, sed tua sola mihi manet. ||3||