ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 134
ਨਾਨਕ ਕੀ ਪ੍ਰਭ ਬੇਨਤੀ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਹੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
naanak kee prabh benatee prabh milahu paraapat hoe |Nanak precatur ad Deum: « Quaeso, veni, meque Tecum coniunge ».
ਵੈਸਾਖੁ ਸੁਹਾਵਾ ਤਾਂ ਲਗੈ ਜਾ ਸੰਤੁ ਭੇਟੈ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥੩॥
vaisaakh suhaavaa taan lagai jaa sant bhettai har soe |3|Mensis Vaisaakh pulcher et amoenus, cum Sanctus me obviam Domino facit. ||3||
ਹਰਿ ਜੇਠਿ ਜੁੜੰਦਾ ਲੋੜੀਐ ਜਿਸੁ ਅਗੈ ਸਭਿ ਨਿਵੰਨਿ ॥
har jetth jurrandaa lorreeai jis agai sabh nivan |In mense Jayt'h, sponsus congredi cupit cum Domino. Omnes coram eo in humilitate adorabunt.
ਹਰਿ ਸਜਣ ਦਾਵਣਿ ਲਗਿਆ ਕਿਸੈ ਨ ਦੇਈ ਬੰਨਿ ॥
har sajan daavan lagiaa kisai na deee ban |Verus amicus, qui fimbriam Domini vestimenti conprehendit, nemo eum in servitutem retinere potest.
ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭ ਉਨ ਲਗੈ ਨਾਹੀ ਸੰਨਿ ॥
maanak motee naam prabh un lagai naahee san |Nomen Dei est Gemma, Margarita. Furari vel auferri non potest.
ਰੰਗ ਸਭੇ ਨਾਰਾਇਣੈ ਜੇਤੇ ਮਨਿ ਭਾਵੰਨਿ ॥
rang sabhe naaraaeinai jete man bhaavan |In Domino sunt omnes voluptates quae animo placent.
ਜੋ ਹਰਿ ਲੋੜੇ ਸੋ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜੀਅ ਕਰੰਨਿ ॥
jo har lorre so kare soee jeea karan |Sicut Dominus vult, sic facit et sic creaturae suae agunt;
ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਤੇ ਆਪਣੇ ਸੇਈ ਕਹੀਅਹਿ ਧੰਨਿ ॥
jo prabh keete aapane seee kaheeeh dhan |Soli illi beati vocantur, quos Deus suum fecit.
ਆਪਣ ਲੀਆ ਜੇ ਮਿਲੈ ਵਿਛੁੜਿ ਕਿਉ ਰੋਵੰਨਿ ॥
aapan leea je milai vichhurr kiau rovan |Si homines per se possent occurrere Domino, cur clamarent in separatione?
ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਪਰਾਪਤੇ ਨਾਨਕ ਰੰਗ ਮਾਣੰਨਿ ॥
saadhoo sang paraapate naanak rang maanan |Ipso occurrentes in Saadh Sangat, Sancti Societas, o Nanak, coeleste fruitur beatitudine.
ਹਰਿ ਜੇਠੁ ਰੰਗੀਲਾ ਤਿਸੁ ਧਣੀ ਜਿਸ ਕੈ ਭਾਗੁ ਮਥੰਨਿ ॥੪॥
har jetth rangeelaa tis dhanee jis kai bhaag mathan |4|Mense Jayt'h, viro Domino lascivo occurrit illi, cuius in fronte talis sors bona legitur. ||4||
ਆਸਾੜੁ ਤਪੰਦਾ ਤਿਸੁ ਲਗੈ ਹਰਿ ਨਾਹੁ ਨ ਜਿੰਨਾ ਪਾਸਿ ॥
aasaarr tapandaa tis lagai har naahu na jinaa paas |Mensis Aasaarh accensus videtur his qui non sunt prope Dominum suum.
ਜਗਜੀਵਨ ਪੁਰਖੁ ਤਿਆਗਿ ਕੈ ਮਾਣਸ ਸੰਦੀ ਆਸ ॥
jagajeevan purakh tiaag kai maanas sandee aas |Deum primum esse, vitam mundi dereliquerunt, et mortalibus innituntur.
ਦੁਯੈ ਭਾਇ ਵਿਗੁਚੀਐ ਗਲਿ ਪਈਸੁ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸ ॥
duyai bhaae vigucheeai gal pees jam kee faas |In amore dualitatis ruit anima sponsa; collo laqueum Mortis gestat.
ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਮਥੈ ਜੋ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥
jehaa beejai so lunai mathai jo likhiaas |Ut sementem feceris, ita metes; Fatum tuum in fronte scriptum est.
ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ਪਛੁਤਾਣੀ ਉਠਿ ਚਲੀ ਗਈ ਨਿਰਾਸ ॥
rain vihaanee pachhutaanee utth chalee gee niraas |transit nox vitae, et in fine fit paenitentia ac resipiscentia, et tunc nulla prorsus spes discedit;
ਜਿਨ ਕੌ ਸਾਧੂ ਭੇਟੀਐ ਸੋ ਦਰਗਹ ਹੋਇ ਖਲਾਸੁ ॥
jin kau saadhoo bhetteeai so daragah hoe khalaas |Qui sanctis sanctis conveniunt, in aula Domini liberantur.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਆਪਣੀ ਤੇਰੇ ਦਰਸਨ ਹੋਇ ਪਿਆਸ ॥
kar kirapaa prabh aapanee tere darasan hoe piaas |Misericordiam tuam mihi, Deus, ostende. Sitio Beatam Visionem Tuam Darshan.
ਪ੍ਰਭ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥
prabh tudh bin doojaa ko nahee naanak kee aradaas |Sine te, Deus, non est omnino alius. Haec est oratio Humilis Nanak.
ਆਸਾੜੁ ਸੁਹੰਦਾ ਤਿਸੁ ਲਗੈ ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਹਰਿ ਚਰਣ ਨਿਵਾਸ ॥੫॥
aasaarr suhandaa tis lagai jis man har charan nivaas |5|Mensis Aasaarh iucundum est, cum pedes Domini in mente manent. ||5||
ਸਾਵਣਿ ਸਰਸੀ ਕਾਮਣੀ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਿਉ ਪਿਆਰੁ ॥
saavan sarasee kaamanee charan kamal siau piaar |Mense Saawan sponsa laeta est, si Lotus Domini Pedes amat.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਸਚ ਰੰਗਿ ਇਕੋ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
man tan rataa sach rang iko naam adhaar |Eius mens et corpus amore veri imbuuntur; Nomen eius unicum subsidium est.
ਬਿਖਿਆ ਰੰਗ ਕੂੜਾਵਿਆ ਦਿਸਨਿ ਸਭੇ ਛਾਰੁ ॥
bikhiaa rang koorraaviaa disan sabhe chhaar |Voluptates corruptionis sunt falsae. Omne quod videtur, in cinerem vertetur.
ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬੂੰਦ ਸੁਹਾਵਣੀ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਪੀਵਣਹਾਰੁ ॥
har amrit boond suhaavanee mil saadhoo peevanahaar |Tam pulchrae sunt guttae Nectarii Domini! occurrentes Sancto Sancto, bibimus haec in.
ਵਣੁ ਤਿਣੁ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗਿ ਮਉਲਿਆ ਸੰਮ੍ਰਥ ਪੁਰਖ ਅਪਾਰੁ ॥
van tin prabh sang mauliaa samrath purakh apaar |Silvae et prata recreantur et recreantur amore Dei, omnipotentis, infiniti primalis.
ਹਰਿ ਮਿਲਣੈ ਨੋ ਮਨੁ ਲੋਚਦਾ ਕਰਮਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰੁ ॥
har milanai no man lochadaa karam milaavanahaar |Concupiscit animus obviam Domino. Utinam misericordiam suam ostendat, et me sibi iungat!
ਜਿਨੀ ਸਖੀਏ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਹੰਉ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ॥
jinee sakhee prabh paaeaa hnau tin kai sad balihaar |Illis nuptae, quae adepti sunt Deum-sum in perpetuum hostiam sumunt.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜੀ ਮਇਆ ਕਰਿ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
naanak har jee meaa kar sabad savaaranahaar |Nanak, cum carus Dominus misericordiam ostendit, sponsam suam verbo Shabad decorat.
ਸਾਵਣੁ ਤਿਨਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਹਾਰੁ ॥੬॥
saavan tinaa suhaaganee jin raam naam ur haar |6|Saawan jucunda est illis laetis animi dotibus, quorum corda monili Nominis Domini decorantur. ||6||
ਭਾਦੁਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀਆ ਦੂਜੈ ਲਗਾ ਹੇਤੁ ॥
bhaadue bharam bhulaaneea doojai lagaa het |Mense Bhaadon dubitatione deluditur propter affectum duplicationis.
ਲਖ ਸੀਗਾਰ ਬਣਾਇਆ ਕਾਰਜਿ ਨਾਹੀ ਕੇਤੁ ॥
lakh seegaar banaaeaa kaaraj naahee ket |Millia ornamentorum deferre potest, sed nullius usus sunt.
ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਦੇਹ ਬਿਨਸਸੀ ਤਿਤੁ ਵੇਲੈ ਕਹਸਨਿ ਪ੍ਰੇਤੁ ॥
jit din deh binasasee tith velai kahasan pret |Eo die, quo corpus interit — eo tempore, fit phantasma.
ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਨਿ ਦੂਤ ਜਮ ਕਿਸੈ ਨ ਦੇਨੀ ਭੇਤੁ ॥
pakarr chalaaein doot jam kisai na denee bhet |Nuncius mortis apprehendit eam, et arcanum suum nulli narrato.
ਛਡਿ ਖੜੋਤੇ ਖਿਨੈ ਮਾਹਿ ਜਿਨ ਸਿਉ ਲਗਾ ਹੇਤੁ ॥
chhadd kharrote khinai maeh jin siau lagaa het |Et momento carorum eunt, eam solam relinquentes.
ਹਥ ਮਰੋੜੈ ਤਨੁ ਕਪੇ ਸਿਆਹਹੁ ਹੋਆ ਸੇਤੁ ॥
hath marorrai tan kape siaahahu hoaa set |Manos trahit, dolet corpus, et ab albo in nigrum vertit.
ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਕਰਮਾ ਸੰਦੜਾ ਖੇਤੁ ॥
jehaa beejai so lunai karamaa sandarraa khet |Sicut plantavit, sic metit; talis est ager karma.
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਗਤੀ ਚਰਣ ਬੋਹਿਥ ਪ੍ਰਭ ਦੇਤੁ ॥
naanak prabh saranaagatee charan bohith prabh det |Nanak Sanctuarium Dei quaerit; cymbam pedum suorum illi dedit.
ਸੇ ਭਾਦੁਇ ਨਰਕਿ ਨ ਪਾਈਅਹਿ ਗੁਰੁ ਰਖਣ ਵਾਲਾ ਹੇਤੁ ॥੭॥
se bhaadue narak na paaeeeh gur rakhan vaalaa het |7|Qui Guru, Protectorem et Salvatorem amant, in Bhaadon non destruentur. ||7||
ਅਸੁਨਿ ਪ੍ਰੇਮ ਉਮਾਹੜਾ ਕਿਉ ਮਿਲੀਐ ਹਰਿ ਜਾਇ ॥
asun prem umaaharraa kiau mileeai har jaae |In mense Assu, amica mea erga Dominum opprimit me. Quomodo vadam et obviam Domino?