ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 1379
ਧਿਗੁ ਤਿਨੑਾ ਦਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿਨਾ ਵਿਡਾਣੀ ਆਸ ॥੨੧॥
dhig tinaa daa jeeviaa jinaa viddaanee aas |21|Maledicta vita eorum qui spem suam in aliis ponunt. ||21||
ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਮੈ ਹੋਦਾ ਵਾਰਿਆ ਮਿਤਾ ਆਇੜਿਆਂ ॥
fareedaa je mai hodaa vaariaa mitaa aaeirriaan |Vale, si ibi fuissem cum amicus meus veniret, sacrificium ei me fecissem.
ਹੇੜਾ ਜਲੈ ਮਜੀਠ ਜਿਉ ਉਪਰਿ ਅੰਗਾਰਾ ॥੨੨॥
herraa jalai majeetth jiau upar angaaraa |22|Caro mea iam rubet prunis. ||22||
ਫਰੀਦਾ ਲੋੜੈ ਦਾਖ ਬਿਜਉਰੀਆਂ ਕਿਕਰਿ ਬੀਜੈ ਜਟੁ ॥
fareedaa lorrai daakh bijaureean kikar beejai jatt |Vale, agricola arbores acaciam serit, et uvas desiderat.
ਹੰਢੈ ਉਂਨ ਕਤਾਇਦਾ ਪੈਧਾ ਲੋੜੈ ਪਟੁ ॥੨੩॥
handtai un kataaeidaa paidhaa lorrai patt |23|Lanam gestat, sed sericum portare vult. ||23||
ਫਰੀਦਾ ਗਲੀਏ ਚਿਕੜੁ ਦੂਰਿ ਘਰੁ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੇ ਨੇਹੁ ॥
fareedaa galee chikarr door ghar naal piaare nehu |Faede, lutulenta via est, domusque Dilecti procul abest.
ਚਲਾ ਤ ਭਿਜੈ ਕੰਬਲੀ ਰਹਾਂ ਤ ਤੁਟੈ ਨੇਹੁ ॥੨੪॥
chalaa ta bhijai kanbalee rahaan ta tuttai nehu |24|Si exeo, stratum meum madefactum erit, at si domi maneo, cor meum frangetur. ||24||
ਭਿਜਉ ਸਿਜਉ ਕੰਬਲੀ ਅਲਹ ਵਰਸਉ ਮੇਹੁ ॥
bhijau sijau kanbalee alah varsau mehu |Stragula mea madefacta est, pluvia pluvia madefacta.
ਜਾਇ ਮਿਲਾ ਤਿਨਾ ਸਜਣਾ ਤੁਟਉ ਨਾਹੀ ਨੇਹੁ ॥੨੫॥
jaae milaa tinaa sajanaa tuttau naahee nehu |25|Progredior obviam amico meo, ut non frangatur cor meum. ||25||
ਫਰੀਦਾ ਮੈ ਭੋਲਾਵਾ ਪਗ ਦਾ ਮਤੁ ਮੈਲੀ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
fareedaa mai bholaavaa pag daa mat mailee hoe jaae |Vale, sollicitus sum ut mea cidaris sordida fiat.
ਗਹਿਲਾ ਰੂਹੁ ਨ ਜਾਣਈ ਸਿਰੁ ਭੀ ਮਿਟੀ ਖਾਇ ॥੨੬॥
gahilaa roohu na jaanee sir bhee mittee khaae |26|Nesciebat inconsideratus unus dies, pulvis etiam caput meum devorabit. ||26||
ਫਰੀਦਾ ਸਕਰ ਖੰਡੁ ਨਿਵਾਤ ਗੁੜੁ ਮਾਖਿਓੁ ਮਾਂਝਾ ਦੁਧੁ ॥
fareedaa sakar khandd nivaat gurr maakhio maanjhaa dudh |Fareed: cannae, candae, saccharo, molasses, mel et lac gignat
ਸਭੇ ਵਸਤੂ ਮਿਠੀਆਂ ਰਬ ਨ ਪੁਜਨਿ ਤੁਧੁ ॥੨੭॥
sabhe vasatoo mittheean rab na pujan tudh |27|Omnia ista dulcia sunt, sed non sunt tibi aequalia. ||27||
ਫਰੀਦਾ ਰੋਟੀ ਮੇਰੀ ਕਾਠ ਕੀ ਲਾਵਣੁ ਮੇਰੀ ਭੁਖ ॥
fareedaa rottee meree kaatth kee laavan meree bhukh |Fare, ligneus panis meus, et fames meus est gustus meus.
ਜਿਨਾ ਖਾਧੀ ਚੋਪੜੀ ਘਣੇ ਸਹਨਿਗੇ ਦੁਖ ॥੨੮॥
jinaa khaadhee choparree ghane sahanige dukh |28|Qui comedunt panem butyrum, gravi dolore afficientur. ||28||
ਰੁਖੀ ਸੁਖੀ ਖਾਇ ਕੈ ਠੰਢਾ ਪਾਣੀ ਪੀਉ ॥
rukhee sukhee khaae kai tthandtaa paanee peeo |Panem siccum comede, et aquam frigidam bibe.
ਫਰੀਦਾ ਦੇਖਿ ਪਰਾਈ ਚੋਪੜੀ ਨਾ ਤਰਸਾਏ ਜੀਉ ॥੨੯॥
fareedaa dekh paraaee choparree naa tarasaae jeeo |29|Vale, si videas alium panem butyrum, ne invideas ei. ||29||
ਅਜੁ ਨ ਸੁਤੀ ਕੰਤ ਸਿਉ ਅੰਗੁ ਮੁੜੇ ਮੁੜਿ ਜਾਇ ॥
aj na sutee kant siau ang murre murr jaae |Hac nocte non dormivi cum sponso meo, et nunc corpus meum dolet.
ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਡੋਹਾਗਣੀ ਤੁਮ ਕਿਉ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੩੦॥
jaae puchhahu ddohaaganee tum kiau rain vihaae |30|Vade et quaere sponsam desertam, quomodo eam pergat noctem. ||30||
ਸਾਹੁਰੈ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹੈ ਪੇਈਐ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
saahurai dtoee naa lahai peeeai naahee thaau |Nullum locum quietis invenit in domo soceri, nec locum in domo parentum.
ਪਿਰੁ ਵਾਤੜੀ ਨ ਪੁਛਈ ਧਨ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਉ ॥੩੧॥
pir vaatarree na puchhee dhan sohaagan naau |31|Dominus suus suus non curat; qualis est illa beata, et felix anima sponsa? ||31||
ਸਾਹੁਰੈ ਪੇਈਐ ਕੰਤ ਕੀ ਕੰਤੁ ਅਗੰਮੁ ਅਥਾਹੁ ॥
saahurai peeeai kant kee kant agam athaahu |In socero suo postea, et in parentum domo in hoc mundo, Domini sui est mariti. Maritus eius inaccessibilis est et inscrutabilis.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜੁ ਭਾਵੈ ਬੇਪਰਵਾਹ ॥੩੨॥
naanak so sohaaganee ju bhaavai beparavaah |32|O Nanak, sponsa laeta animae, quae Deo iucunda est suo. ||32||
ਨਾਤੀ ਧੋਤੀ ਸੰਬਹੀ ਸੁਤੀ ਆਇ ਨਚਿੰਦੁ ॥
naatee dhotee sanbahee sutee aae nachind |Lavans, se lavans et decorans, venit et dormit sine sollicitudine.
ਫਰੀਦਾ ਰਹੀ ਸੁ ਬੇੜੀ ਹਿੰਙੁ ਦੀ ਗਈ ਕਥੂਰੀ ਗੰਧੁ ॥੩੩॥
fareedaa rahee su berree hing dee gee kathooree gandh |33|Fareed, adhuc asafoetida olet; MOSCHUS odor abiit. ||33||
ਜੋਬਨ ਜਾਂਦੇ ਨਾ ਡਰਾਂ ਜੇ ਸਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਜਾਇ ॥
joban jaande naa ddaraan je sah preet na jaae |Non timeo amittere iuventutem meam, dum amorem non perdam viri mei.
ਫਰੀਦਾ ਕਿਤਂੀ ਜੋਬਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਿਨੁ ਸੁਕਿ ਗਏ ਕੁਮਲਾਇ ॥੩੪॥
fareedaa kitanee joban preet bin suk ge kumalaae |34|Tot iuvenes sine amore suo siccaverunt et exauerunt. ||34||
ਫਰੀਦਾ ਚਿੰਤ ਖਟੋਲਾ ਵਾਣੁ ਦੁਖੁ ਬਿਰਹਿ ਵਿਛਾਵਣ ਲੇਫੁ ॥
fareedaa chint khattolaa vaan dukh bireh vichhaavan lef |Vale, anxietas stratum meum, dolor culcita mea, et dolor separationis stragula et pellis mea est.
ਏਹੁ ਹਮਾਰਾ ਜੀਵਣਾ ਤੂ ਸਾਹਿਬ ਸਚੇ ਵੇਖੁ ॥੩੫॥
ehu hamaaraa jeevanaa too saahib sache vekh |35|Ecce haec est vita mea, domine verus et magister meus. ||35||
ਬਿਰਹਾ ਬਿਰਹਾ ਆਖੀਐ ਬਿਰਹਾ ਤੂ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥
birahaa birahaa aakheeai birahaa too sulataan |Multi loquuntur de dolore et aegritudine separationis; O dolor, princeps es omnium.
ਫਰੀਦਾ ਜਿਤੁ ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਨ ਊਪਜੈ ਸੋ ਤਨੁ ਜਾਣੁ ਮਸਾਨੁ ॥੩੬॥
fareedaa jit tan birahu na aoopajai so tan jaan masaan |36|Vale, corpus illud, intra quod amor Domini non bene erigitur, corpus illud, ut cremationem, humum aspice. ||36||
ਫਰੀਦਾ ਏ ਵਿਸੁ ਗੰਦਲਾ ਧਰੀਆਂ ਖੰਡੁ ਲਿਵਾੜਿ ॥
fareedaa e vis gandalaa dhareean khandd livaarr |Fare, haec venenata germina saccharo obducta sunt.
ਇਕਿ ਰਾਹੇਦੇ ਰਹਿ ਗਏ ਇਕਿ ਰਾਧੀ ਗਏ ਉਜਾੜਿ ॥੩੭॥
eik raahede reh ge ik raadhee ge ujaarr |37|Quidam serere eas moriuntur, et quidam ruerunt, metis et fruentes. ||37||
ਫਰੀਦਾ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਹੰਢਿ ਕੈ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਸੰਮਿ ॥
fareedaa chaar gavaaeaa handt kai chaar gavaaeaa sam |Vale, horae diurnae vagantur, et noctis horae somno pereunt.
ਲੇਖਾ ਰਬੁ ਮੰਗੇਸੀਆ ਤੂ ਆਂਹੋ ਕੇਰ੍ਹੇ ਕੰਮਿ ॥੩੮॥
lekhaa rab mangeseea too aanho kerhe kam |38|Invocabit Deus rationem vestram, et interrogo cur in hunc mundum venisti. ||38||
ਫਰੀਦਾ ਦਰਿ ਦਰਵਾਜੈ ਜਾਇ ਕੈ ਕਿਉ ਡਿਠੋ ਘੜੀਆਲੁ ॥
fareedaa dar daravaajai jaae kai kiau ddittho gharreeaal |Vale, ad ianuam Domini ivisti. Vidistin' ibi sonans?
ਏਹੁ ਨਿਦੋਸਾਂ ਮਾਰੀਐ ਹਮ ਦੋਸਾਂ ਦਾ ਕਿਆ ਹਾਲੁ ॥੩੯॥
ehu nidosaan maareeai ham dosaan daa kiaa haal |39|Hoc sine crimine vapulat - cogita quid nobis thesaurum peccatoribus! ||39||
ਘੜੀਏ ਘੜੀਏ ਮਾਰੀਐ ਪਹਰੀ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥
gharree gharree maareeai paharee lahai sajaae |Singulis horis verberatur; quotidie punitur.
ਸੋ ਹੇੜਾ ਘੜੀਆਲ ਜਿਉ ਡੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੪੦॥
so herraa gharreeaal jiau ddukhee rain vihaae |40|Corpus hoc pulchrum est sicut sonans; nox transit in dolore. ||40||