ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 1289
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |Salok, Primum Mehl:
ਪਉਣੈ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕਿਆ ਖੁਸੀਆ ਕਿਆ ਪੀੜ ॥
paunai paanee aganee jeeo tin kiaa khuseea kiaa peerr |Animata ex aere, aqua et igne formantur. Sint voluptatem dolores.
ਧਰਤੀ ਪਾਤਾਲੀ ਆਕਾਸੀ ਇਕਿ ਦਰਿ ਰਹਨਿ ਵਜੀਰ ॥
dharatee paataalee aakaasee ik dar rahan vajeer |In hoc mundo, in regionibus inferis, et in aethere Akaashic caeli, aliqui remanent ministri in aula Domini.
ਇਕਨਾ ਵਡੀ ਆਰਜਾ ਇਕਿ ਮਰਿ ਹੋਹਿ ਜਹੀਰ ॥
eikanaa vaddee aarajaa ik mar hohi jaheer |Alii diu vivunt, alii patiuntur et moriuntur.
ਇਕਿ ਦੇ ਖਾਹਿ ਨਿਖੁਟੈ ਨਾਹੀ ਇਕਿ ਸਦਾ ਫਿਰਹਿ ਫਕੀਰ ॥
eik de khaeh nikhuttai naahee ik sadaa fireh fakeer |Alii dant et consumunt, et adhuc non exhauriuntur opes, aliae semper pauperes manent.
ਹੁਕਮੀ ਸਾਜੇ ਹੁਕਮੀ ਢਾਹੇ ਏਕ ਚਸੇ ਮਹਿ ਲਖ ॥
hukamee saaje hukamee dtaahe ek chase meh lakh |In voluntate sua creat, et in voluntate sua millia momento destruit.
ਸਭੁ ਕੋ ਨਥੈ ਨਥਿਆ ਬਖਸੇ ਤੋੜੇ ਨਥ ॥
sabh ko nathai nathiaa bakhase torre nath |unumquemvis armis iunxit; cum dimittit, arma frangit.
ਵਰਨਾ ਚਿਹਨਾ ਬਾਹਰਾ ਲੇਖੇ ਬਾਝੁ ਅਲਖੁ ॥
varanaa chihanaa baaharaa lekhe baajh alakh |nec color nec lineamenta habet; Invisibilis est et ineffabilis.
ਕਿਉ ਕਥੀਐ ਕਿਉ ਆਖੀਐ ਜਾਪੈ ਸਚੋ ਸਚੁ ॥
kiau katheeai kiau aakheeai jaapai sacho sach |Quomodo describi potest? Verus ille veri cognoscitur.
ਕਰਣਾ ਕਥਨਾ ਕਾਰ ਸਭ ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਅਕਥੁ ॥
karanaa kathanaa kaar sabh naanak aap akath |Omnes actiones quae fiunt et describuntur, o Nanak, ab ipso Domino ineffabili fiunt.
ਅਕਥ ਕੀ ਕਥਾ ਸੁਣੇਇ ॥
akath kee kathaa sunee |Quisquis audit descriptionem ineffabilem;
ਰਿਧਿ ਬੁਧਿ ਸਿਧਿ ਗਿਆਨੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੧॥
ridh budh sidh giaan sadaa sukh hoe |1|benedicitur divitiis, intelligentia, perfectione, sapientia spirituali et pace aeterna. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |Primum Mehl:
ਅਜਰੁ ਜਰੈ ਤ ਨਉ ਕੁਲ ਬੰਧੁ ॥
ajar jarai ta nau kul bandh |Novem foramina corporis qui portat intolerabilem gubernat.
ਪੂਜੈ ਪ੍ਰਾਣ ਹੋਵੈ ਥਿਰੁ ਕੰਧੁ ॥
poojai praan hovai thir kandh |Qui spiraculum vitae Dominum colit et adorat, in sui corporis muro firmitatem obtinet.
ਕਹਾਂ ਤੇ ਆਇਆ ਕਹਾਂ ਏਹੁ ਜਾਣੁ ॥
kahaan te aaeaa kahaan ehu jaan |Unde venit, et quo ibit?
ਜੀਵਤ ਮਰਤ ਰਹੈ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jeevat marat rahai paravaan |Mortuus dum adhuc vivit, admittitur et approbatur.
ਹੁਕਮੈ ਬੂਝੈ ਤਤੁ ਪਛਾਣੈ ॥
hukamai boojhai tat pachhaanai |Qui Hukam Mandati Domini intelligit, essentiam rei cognoscit.
ਇਹੁ ਪਰਸਾਦੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਜਾਣੈ ॥
eihu parasaad guroo te jaanai |Notum est hoc gratia Guru.
ਹੋਂਦਾ ਫੜੀਅਗੁ ਨਾਨਕ ਜਾਣੁ ॥
hondaa farreeag naanak jaan |O Nanak, hoc scito: egotismus in servitutem ducit.
ਨਾ ਹਉ ਨਾ ਮੈ ਜੂਨੀ ਪਾਣੁ ॥੨॥
naa hau naa mai joonee paan |2|Solus illi qui nullum ego nec sui fastum habent, non sunt reincarnationi traditi. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਪੜੑੀਐ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹ ਹੋਰਿ ਬੁਧਂੀ ਮਿਥਿਆ ॥
parraeeai naam saalaah hor budhanee mithiaa |Laudate nomen Domini lege; aliae artes intellectuales sunt falsae.
ਬਿਨੁ ਸਚੇ ਵਾਪਾਰ ਜਨਮੁ ਬਿਰਥਿਆ ॥
bin sache vaapaar janam birathiaa |Sine commercio in veritate vita nulla est.
ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥
ant na paaraavaar na kin hee paaeaa |Nemo unquam finem seu limitationem Domini invenit.
ਸਭੁ ਜਗੁ ਗਰਬਿ ਗੁਬਾਰੁ ਤਿਨ ਸਚੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥
sabh jag garab gubaar tin sach na bhaaeaa |Totus mundus superbiae egotisticae tenebris obvolvitur. Non ut veritatis.
ਚਲੇ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਤਾਵਣਿ ਤਤਿਆ ॥
chale naam visaar taavan tatiaa |Qui ex hoc mundo exeunt, obliviscentes Naam, in sartagine assabunt.
ਬਲਦੀ ਅੰਦਰਿ ਤੇਲੁ ਦੁਬਿਧਾ ਘਤਿਆ ॥
baladee andar tel dubidhaa ghatiaa |Oleum dualitatis intus effundunt, et ardent.
ਆਇਆ ਉਠੀ ਖੇਲੁ ਫਿਰੈ ਉਵਤਿਆ ॥
aaeaa utthee khel firai uvatiaa |veniunt in mundum, incassum vagantur; abeunt cum finita fabula.
ਨਾਨਕ ਸਚੈ ਮੇਲੁ ਸਚੈ ਰਤਿਆ ॥੨੪॥
naanak sachai mel sachai ratiaa |24|O Nanak Veritate imbuti mortales in Veritate merguntur. ||24||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |Salok, Primum Mehl:
ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮਿਆ ਮਾਸੈ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ॥
pahilaan maasahu ninmiaa maasai andar vaas |Primo enim in carne concipitur mortale, et tunc in carne habitat.
ਜੀਉ ਪਾਇ ਮਾਸੁ ਮੁਹਿ ਮਿਲਿਆ ਹਡੁ ਚੰਮੁ ਤਨੁ ਮਾਸੁ ॥
jeeo paae maas muhi miliaa hadd cham tan maas |Cum vivit, os eius carnem accipit; ossa, cutis et corpus caro sunt.
ਮਾਸਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਢਿਆ ਮੰਮਾ ਮਾਸੁ ਗਿਰਾਸੁ ॥
maasahu baahar kadtiaa mamaa maas giraas |Ex utero carnis exit, et ad ubera carnis buccam sumit.
ਮੁਹੁ ਮਾਸੈ ਕਾ ਜੀਭ ਮਾਸੈ ਕੀ ਮਾਸੈ ਅੰਦਰਿ ਸਾਸੁ ॥
muhu maasai kaa jeebh maasai kee maasai andar saas |Os eius caro est, lingua eius caro est; spiritus eius in carne est.
ਵਡਾ ਹੋਆ ਵੀਆਹਿਆ ਘਰਿ ਲੈ ਆਇਆ ਮਾਸੁ ॥
vaddaa hoaa veeaahiaa ghar lai aaeaa maas |Crescit et uxorem ducit, et carnem suam in domum ducit.
ਮਾਸਹੁ ਹੀ ਮਾਸੁ ਊਪਜੈ ਮਾਸਹੁ ਸਭੋ ਸਾਕੁ ॥
maasahu hee maas aoopajai maasahu sabho saak |Caro ex carne producitur; omnes propinqui ex carne facti sunt.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝੀਐ ਤਾਂ ਕੋ ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥
satigur miliaai hukam bujheeai taan ko aavai raas |Cum mortale Verus Guru occurrit et Hukam praecepti Domini cognoscit, tunc reformandus venit.
ਆਪਿ ਛੁਟੇ ਨਹ ਛੂਟੀਐ ਨਾਨਕ ਬਚਨਿ ਬਿਣਾਸੁ ॥੧॥
aap chhutte nah chhootteeai naanak bachan binaas |1|Se ipsum mortalis non inveniat; O Nanak, per inanes voces, una perit. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |Primum Mehl:
ਮਾਸੁ ਮਾਸੁ ਕਰਿ ਮੂਰਖੁ ਝਗੜੇ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਜਾਣੈ ॥
maas maas kar moorakh jhagarre giaan dhiaan nahee jaanai |Stulti de carne et carne disputant, sed de meditatione et sapientia spirituali nihil sciunt.
ਕਉਣੁ ਮਾਸੁ ਕਉਣੁ ਸਾਗੁ ਕਹਾਵੈ ਕਿਸੁ ਮਹਿ ਪਾਪ ਸਮਾਣੇ ॥
kaun maas kaun saag kahaavai kis meh paap samaane |Quid caro, et quid olera? Quid peccatum ducit?
ਗੈਂਡਾ ਮਾਰਿ ਹੋਮ ਜਗ ਕੀਏ ਦੇਵਤਿਆ ਕੀ ਬਾਣੇ ॥
gainddaa maar hom jag kee devatiaa kee baane |Solebat deorum rhinocerotum occidere, et ex holocaustis convivium facere.
ਮਾਸੁ ਛੋਡਿ ਬੈਸਿ ਨਕੁ ਪਕੜਹਿ ਰਾਤੀ ਮਾਣਸ ਖਾਣੇ ॥
maas chhodd bais nak pakarreh raatee maanas khaane |Qui abrenuntiant carnibus, et prope sedentes nares tenent, noctu homines devorant.
ਫੜੁ ਕਰਿ ਲੋਕਾਂ ਨੋ ਦਿਖਲਾਵਹਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਸੂਝੈ ॥
farr kar lokaan no dikhalaaveh giaan dhiaan nahee soojhai |hypocrisis exercent et coram aliis ostentant, sed de meditatione seu sapientia spirituali nihil intelligunt.
ਨਾਨਕ ਅੰਧੇ ਸਿਉ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਹੈ ਨ ਕਹਿਆ ਬੂਝੈ ॥
naanak andhe siau kiaa kaheeai kahai na kahiaa boojhai |Nanak, quid populo caeco dici potest? Non possunt respondere, immo intelligere quae dicuntur.
ਅੰਧਾ ਸੋਇ ਜਿ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵੈ ਤਿਸੁ ਰਿਦੈ ਸਿ ਲੋਚਨ ਨਾਹੀ ॥
andhaa soe ji andh kamaavai tis ridai si lochan naahee |Soli caeci sunt, qui caecos agunt. Oculos non habent in corde suo.
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੀ ਰਕਤੁ ਨਿਪੰਨੇ ਮਛੀ ਮਾਸੁ ਨ ਖਾਂਹੀ ॥
maat pitaa kee rakat nipane machhee maas na khaanhee |Fiunt ex sanguine matrum et patrum, pisces autem non comedunt.