Quisque loquitur ut lubet.
Superbum manmukh, dualitatem nescit loqui.
Caecus caecum et surdum intellectum habet; veniens et eundo in reincarnatione, laborat in dolore. ||11||
In dolore nascitur, in dolore moritur.
Dolor eius non levatur, quin Sanctuarium Guru petat.
In dolore creatur, in dolore perit. Quid secum attulit? Et quid auferet? ||12||
Vera sunt actiones eorum qui sub Guru influentiae sunt.
In reincarnatione non veniunt et vadunt, nec sunt legibus mortis obnoxii.
Quisquis ramos deserit, et verae radicis adhaesit, vera mentis excessu fruitur. ||13||
Non potest mors percutere populum Domini.
Dolorem in via difficillima non vident.
Intimum nucleum cordis sui, Nomen Domini colunt et adorant; nihil aliud illis. ||14||
Finis non est Sermoni et Laudes Domini.
Sub tua voluntate maneo, ut tibi placet.
Stellis honoris in aula Domini, per ordinem veri regis decoratus sum. ||15||
Quomodo possum laudes tuas innumeras cantare?
Etiam finibus maximus magna non finibus.
Oro cum Veritate benedic Nanak, et conservet ejus honorem; Summus imperator es supra capita regum. ||16||6||12||
Maaroo, Primum Mehl, Dakhanee:
Intus corpus castellum castellum.
Habitatio vero Domini est intra portam portam decimae.
Locus iste permanens et in secula seculorum immaculatus. Ipse creavit. ||1||
In arce sunt maenianis et bazaars.
Ipse mercaturam suam curat.
Portae decimae durae et graves clausae sunt et clausae. Verbum Guru Shabad aperiuntur. ||2||
Intra castrum est spelunca, domicilium sui.
Novem portas huius domus iussu suo ac voluntate constituit.
In Decima Porta, Dominus Primus, incomprehensibilis et infinitus habitat; invisibilis Dominus se manifestat. ||3||
In corpore aeris, aquae et ignis, unus Dominus habitat.
Ipse miras fabulas et fabulas agit.
Aqua sua gratia ignem exstinguit; Ipse in aquo. ||4||
Terram creans, eam in domum LEX fundavit.
Creans et destruens, incorruptus manet.
Ludit ubique flatus. Retrahens potestatem, entia dissolvit. ||5||
Vegetatio naturae ingens hortulanus tuus est.
Vento circumflante est chaurea, peniculus musca te iactans.
Dominus posuit duas lampades, solem et lunam; Sol migrat in domum lunae. ||6||
Quinque aves ferae non volant.
Fertilis arbor vitae, pomiferum Ambrosialis nectar.
Gloriosas Domini laudes intuenti Gurmukh canit; comedit altae essentiae Domini pabulum. ||7||
Luce refulget, quamvis nec luna nec astra lucent;
neque radii, neque fulmen per coelum.
Describo statum inenarrabilem, cuius signum non est, ubi totus pervagatus Dominus adhuc menti placet. ||8||
Radii divinae Lucis splendorem suum extendunt.
Miserator ipse Dominus, creatione condita, eam intuetur.
Dulcis, canorus, sonus evigilans vena micat indesinenter in domum Domini intrepidi. ||9||