Qui benedicuntur in gloria solii Domini, illi Gurmukhs nominantur supremi.
De lapide philosophico ipsi lapis fit philosophi; Domini Guru comites fiunt. ||4|||12||
Basant, Tertia Mehl, Prima Domus, Dho-Thukay:
Deus uniuersalis uniuersalis. Per Gratiam Veri Guru:
Menses et tempora Dominus semper floret.
Renovat omnia entia et creaturas.
Quid dicam? Ego iustus sum vermis.
Nemo initium tuum aut finem tuum invenit, Domine. ||1||
Qui tibi serviunt, Domine,
summam pacem obtinere ; animae eorum sunt divinae. ||1||Pause||
Si Dominus est misericors, mortale licet ei servire.
Guru gratia vivit adhuc mortuus.
Nocte ac die verum nomen decantat;
hoc modo, perfida transit Oceanum. ||2||
Venenum et nectar et creator creavit.
Hos duos fructus ad plantam mundi adiunxit.
Ipse Creator est Factor, omnium causa.
omnia ut lubet pascit. ||3||
O Nanak, cum gratiae Vultum dejicit;
Am- brosial Naam ipse largitur.
Et sic finitur appetitus peccati et corruptio.
Dominus ipse peragit voluntatem suam. ||4||1||
Basant, Tertius Mehl:
Qui vero Nomini Domini assimulantur, laeti et exaltati sunt.
Miserere mei, Deus, miserére mitibus.
Sine ipso, nullum aliud.
Ut libet, me tenet. ||1||
Guru, Domine, placet animo meo.
Non possum etiam superesse, sine Beata Darshanis eius visione. Sed facile cum Guru coniungam, si me in sua Unione iungam. ||1||Pause||
Avarus animus avaritie illectus.
Dominus oblitus, penitet et penitet in fine.
Seiuncti coniunguntur, cum Guru servire incitantur.
Benedicta sunt in nomine Domini — sic est sors scripta in frontibus suis. ||2||
Hoc corpus ex aere et aqua aedificatur.
Corpus egotismi gravissimo dolore affligitur.
Gurmukh habet medicinam: decantans glorificos laudes nominis Domini.
Guru, gratia sua concedens, morbum sanavit. ||3||
Quatuor mala sunt quattuor flumina ignis per corpus fluenta.
Ardet in desiderio, et ardet in egotismo.
Quos Guru tuetur ac salvat, sunt felicissimi.
Servus Nanak Ambrosialis Nomen Domini in corde suo amplectitur. ||4||2||
Basant, Tertius Mehl:
Qui servit Domino, persona Domini est.
Intuita pace habitat, nunquam in dolore patitur.
Superi manmukhs mortui sunt; Dominus non est in mentibus eorum.
Moriuntur iterum atque iterum moriuntur, et reincarnantur, ut semel moriantur. ||1||
Soli vivunt, quorum mentes implentur Domino.
Verum Dominum contemplantur ac in vero Domino hauriuntur. ||1||Pause||
Qui non serviunt Domino, longe absunt a Domino;
In externis terris vagantur, pulverulenti capitibus obiciuntur.
Suis servis humiles praecipit ipse Dominus ut illi serviant.
In pace in perpetuum vivunt, et nullam omnino avaritiam habent. ||2||