ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1172
ਜਿਨ ਕਉ ਤਖਤਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇ ਪਰਧਾਨ ਕੀਏ ॥
jin kau takhat milai vaddiaaee guramukh se paradhaan kee |જેઓ ભગવાનના સિંહાસનના મહિમાથી ધન્ય છે - તે ગુરુમુખો સર્વોચ્ચ તરીકે પ્રખ્યાત છે.
ਪਾਰਸੁ ਭੇਟਿ ਭਏ ਸੇ ਪਾਰਸ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਰ ਸੰਗਿ ਥੀਏ ॥੪॥੪॥੧੨॥
paaras bhett bhe se paaras naanak har gur sang thee |4|4|12|ફિલસૂફના પથ્થરને સ્પર્શ કરીને, તેઓ પોતે જ ફિલસૂફનો પથ્થર બની જાય છે; તેઓ ભગવાન, ગુરુના સાથી બને છે. ||4||4||12||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ਦੁਤੁਕੇ ॥
basant mahalaa 3 ghar 1 dutuke |બસંત, ત્રીજી મહેલ, પ્રથમ ઘર, ધો-થુકાય:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਮਾਹਾ ਰੁਤੀ ਮਹਿ ਸਦ ਬਸੰਤੁ ॥
maahaa rutee meh sad basant |મહિનાઓ અને ઋતુઓમાં પ્રભુ હંમેશા ખીલે છે.
ਜਿਤੁ ਹਰਿਆ ਸਭੁ ਜੀਅ ਜੰਤੁ ॥
jit hariaa sabh jeea jant |તે તમામ જીવો અને જીવોને નવજીવન આપે છે.
ਕਿਆ ਹਉ ਆਖਾ ਕਿਰਮ ਜੰਤੁ ॥
kiaa hau aakhaa kiram jant |હું શું કહું? હું માત્ર એક કીડો છું.
ਤੇਰਾ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਆਦਿ ਅੰਤੁ ॥੧॥
teraa kinai na paaeaa aad ant |1|હે પ્રભુ, તારી શરૂઆત કે અંત કોઈને મળ્યો નથી. ||1||
ਤੈ ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਕਰਹਿ ਸੇਵ ॥
tai saahib kee kareh sev |જેઓ તમારી સેવા કરે છે, પ્રભુ,
ਪਰਮ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਆਤਮ ਦੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
param sukh paaveh aatam dev |1| rahaau |સૌથી મોટી શાંતિ મેળવો; તેમના આત્માઓ દિવ્ય છે. ||1||થોભો ||
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾਂ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ॥
karam hovai taan sevaa karai |જો ભગવાન દયાળુ છે, તો પછી નશ્વરને તેની સેવા કરવાની છૂટ છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ॥
guraparasaadee jeevat marai |ગુરુની કૃપાથી, તે જીવતા હોવા છતાં મૃત્યુ પામે છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਾਚੁ ਨਾਮੁ ਉਚਰੈ ॥
anadin saach naam ucharai |રાત દિવસ તે સાચા નામનું જપ કરે છે;
ਇਨ ਬਿਧਿ ਪ੍ਰਾਣੀ ਦੁਤਰੁ ਤਰੈ ॥੨॥
ein bidh praanee dutar tarai |2|આ રીતે, તે કપટી વિશ્વ-સાગરને પાર કરે છે. ||2||
ਬਿਖੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਕਰਤਾਰਿ ਉਪਾਏ ॥
bikh amrit karataar upaae |નિર્માતાએ ઝેર અને અમૃત બંને બનાવ્યાં.
ਸੰਸਾਰ ਬਿਰਖ ਕਉ ਦੁਇ ਫਲ ਲਾਏ ॥
sansaar birakh kau due fal laae |તેણે આ બે ફળોને વિશ્વ-છોડ સાથે જોડી દીધા.
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥
aape karataa kare karaae |સર્જનહાર પોતે જ કર્તા છે, સર્વનું કારણ છે.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੈ ਖਵਾਏ ॥੩॥
jo tis bhaavai tisai khavaae |3|તે ઈચ્છે તે પ્રમાણે બધાને ખવડાવે છે. ||3||
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
naanak jis no nadar karee |ઓ નાનક, જ્યારે તે તેની કૃપાની નજર નાખે છે,
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਆਪੇ ਦੇਇ ॥
amrit naam aape dee |તે પોતે જ પોતાનું અમૃત નામ આપે છે.
ਬਿਖਿਆ ਕੀ ਬਾਸਨਾ ਮਨਹਿ ਕਰੇਇ ॥
bikhiaa kee baasanaa maneh karee |આમ, પાપ અને ભ્રષ્ટાચારની ઇચ્છા સમાપ્ત થાય છે.
ਅਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥੪॥੧॥
apanaa bhaanaa aap karee |4|1|પ્રભુ પોતે પોતાની ઈચ્છા પૂરી કરે છે. ||4||1||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |બસંત, ત્રીજી મહેલ:
ਰਾਤੇ ਸਾਚਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨਿਹਾਲਾ ॥
raate saach har naam nihaalaa |જેઓ સાચા ભગવાનના નામ સાથે જોડાયેલા છે તેઓ સુખી અને ઉત્કૃષ્ટ છે.
ਦਇਆ ਕਰਹੁ ਪ੍ਰਭ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥
deaa karahu prabh deen deaalaa |હે ભગવાન, નમ્ર પ્રત્યે દયાળુ, મારા પર દયા કરો.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਮੈ ਕੋਇ ॥
tis bin avar nahee mai koe |તેના વિના મારે બીજું કોઈ જ નથી.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੈ ਸੋਇ ॥੧॥
jiau bhaavai tiau raakhai soe |1|જેમ તે તેની ઇચ્છાને ખુશ કરે છે, તે મને રાખે છે. ||1||
ਗੁਰ ਗੋਪਾਲ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥
gur gopaal merai man bhaae |ગુરુ, ભગવાન, મારા મનને પ્રસન્ન કરે છે.
ਰਹਿ ਨ ਸਕਉ ਦਰਸਨ ਦੇਖੇ ਬਿਨੁ ਸਹਜਿ ਮਿਲਉ ਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
reh na skau darasan dekhe bin sahaj milau gur mel milaae |1| rahaau |તેમના દર્શનના ધન્ય દર્શન વિના હું જીવી પણ શકતો નથી. પણ હું સરળતાથી ગુરુ સાથે એક થઈ જઈશ, જો તે મને તેમના સંઘમાં જોડે. ||1||થોભો ||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਲੋਭੀ ਲੋਭਿ ਲੁਭਾਨਾ ॥
eihu man lobhee lobh lubhaanaa |લોભી મન લોભથી લલચાય છે.
ਰਾਮ ਬਿਸਾਰਿ ਬਹੁਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ॥
raam bisaar bahur pachhutaanaa |પ્રભુને ભૂલીને અંતે પસ્તાવો થાય છે અને પસ્તાવો થાય છે.
ਬਿਛੁਰਤ ਮਿਲਾਇ ਗੁਰ ਸੇਵ ਰਾਂਗੇ ॥
bichhurat milaae gur sev raange |વિખૂટા પડી ગયેલા લોકો ફરી ભેગા થાય છે, જ્યારે તેઓને ગુરુની સેવા કરવાની પ્રેરણા મળે છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਮਸਤਕਿ ਵਡਭਾਗੇ ॥੨॥
har naam deeo masatak vaddabhaage |2|તેઓ ભગવાનના નામથી ધન્ય છે - તેમના કપાળ પર આ પ્રકારનું ભાગ્ય લખેલું છે. ||2||
ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਕੀ ਇਹ ਦੇਹ ਸਰੀਰਾ ॥
paun paanee kee ih deh sareeraa |આ શરીર હવા અને પાણીથી બનેલું છે.
ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਕਠਿਨ ਤਨਿ ਪੀਰਾ ॥
haumai rog katthin tan peeraa |શરીર અહંકારની ભયંકર પીડાદાયક બીમારીથી પીડિત છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਦਾਰੂ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
guramukh raam naam daaroo gun gaaeaa |ગુરુમુખ પાસે દવા છે: ભગવાનના નામની સ્તુતિ ગાવી.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰਿ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਆ ॥੩॥
kar kirapaa gur rog gavaaeaa |3|તેમની કૃપા કરીને, ગુરુએ બીમારી મટાડી છે. ||3||
ਚਾਰਿ ਨਦੀਆ ਅਗਨੀ ਤਨਿ ਚਾਰੇ ॥
chaar nadeea aganee tan chaare |ચાર બુરાઈઓ શરીરમાંથી વહેતી અગ્નિની ચાર નદીઓ છે.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲਤ ਜਲੇ ਅਹੰਕਾਰੇ ॥
trisanaa jalat jale ahankaare |તે ઈચ્છામાં બળે છે, અને અહંકારમાં બળે છે.
ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਵਡਭਾਗੀ ਤਾਰੇ ॥
gur raakhe vaddabhaagee taare |જેનું ગુરુ રક્ષણ કરે છે અને બચાવે છે તે ખૂબ ભાગ્યશાળી હોય છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਉਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਧਾਰੇ ॥੪॥੨॥
jan naanak ur har amrit dhaare |4|2|સેવક નાનક ભગવાનના અમૃત નામને પોતાના હૃદયમાં સમાવે છે. ||4||2||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |બસંત, ત્રીજી મહેલ:
ਹਰਿ ਸੇਵੇ ਸੋ ਹਰਿ ਕਾ ਲੋਗੁ ॥
har seve so har kaa log |જે પ્રભુની સેવા કરે છે તે પ્રભુની વ્યક્તિ છે.
ਸਾਚੁ ਸਹਜੁ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ॥
saach sahaj kade na hovai sog |તે સાહજિક શાંતિમાં વાસ કરે છે, અને દુ:ખમાં કદી પીડાતો નથી.
ਮਨਮੁਖ ਮੁਏ ਨਾਹੀ ਹਰਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
manamukh mue naahee har man maeh |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો મરી ગયા છે; ભગવાન તેમના મનમાં નથી.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਭੀ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥
mar mar jameh bhee mar jaeh |1|તેઓ મૃત્યુ પામે છે અને ફરીથી અને ફરીથી મૃત્યુ પામે છે, અને પુનર્જન્મ પામે છે, ફક્ત વધુ એક વાર મૃત્યુ પામે છે. ||1||
ਸੇ ਜਨ ਜੀਵੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
se jan jeeve jin har man maeh |તેઓ જ જીવિત છે, જેમના મન પ્રભુથી ભરેલા છે.
ਸਾਚੁ ਸਮੑਾਲਹਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saach samaaleh saach samaeh |1| rahaau |તેઓ સાચા પ્રભુનું ચિંતન કરે છે, અને સાચા પ્રભુમાં લીન થાય છે. ||1||થોભો ||
ਹਰਿ ਨ ਸੇਵਹਿ ਤੇ ਹਰਿ ਤੇ ਦੂਰਿ ॥
har na seveh te har te door |જેઓ પ્રભુની સેવા કરતા નથી તેઓ પ્રભુથી દૂર છે.
ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵਹਿ ਸਿਰਿ ਪਾਵਹਿ ਧੂਰਿ ॥
disantar bhaveh sir paaveh dhoor |તેઓ માથે ધૂળ નાખીને પરદેશમાં ભટકે છે.
ਹਰਿ ਆਪੇ ਜਨ ਲੀਏ ਲਾਇ ॥
har aape jan lee laae |ભગવાન પોતે તેમના નમ્ર સેવકોને તેમની સેવા કરવાની આજ્ઞા કરે છે.
ਤਿਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥੨॥
tin sadaa sukh hai til na tamaae |2|તેઓ હંમેશ માટે શાંતિમાં રહે છે, અને તેમને કોઈ લોભ નથી. ||2||