ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 964
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਭੇ ਦੁਖ ਸੰਤਾਪ ਜਾਂ ਤੁਧਹੁ ਭੁਲੀਐ ॥
sabhe dukh santaap jaan tudhahu bhuleeai |જ્યારે હું તમને ભૂલી જાઉં છું, ત્યારે હું બધી પીડાઓ અને મુશ્કેલીઓ સહન કરું છું.
ਜੇ ਕੀਚਨਿ ਲਖ ਉਪਾਵ ਤਾਂ ਕਹੀ ਨ ਘੁਲੀਐ ॥
je keechan lakh upaav taan kahee na ghuleeai |હજારો પ્રયત્નો કરવા છતાં પણ તેઓ દૂર થયા નથી.
ਜਿਸ ਨੋ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ਸੁ ਨਿਰਧਨੁ ਕਾਂਢੀਐ ॥
jis no visarai naau su niradhan kaandteeai |જે નામ ભૂલી જાય છે તે ગરીબ તરીકે ઓળખાય છે.
ਜਿਸ ਨੋ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ਸੋ ਜੋਨੀ ਹਾਂਢੀਐ ॥
jis no visarai naau so jonee haandteeai |જે નામ ભૂલી જાય છે, તે પુનર્જન્મમાં ભટકે છે.
ਜਿਸੁ ਖਸਮੁ ਨ ਆਵੈ ਚਿਤਿ ਤਿਸੁ ਜਮੁ ਡੰਡੁ ਦੇ ॥
jis khasam na aavai chit tis jam ddandd de |જે પોતાના પ્રભુ અને ગુરુને યાદ કરતો નથી, તેને મૃત્યુના દૂત દ્વારા સજા કરવામાં આવે છે.
ਜਿਸੁ ਖਸਮੁ ਨ ਆਵੀ ਚਿਤਿ ਰੋਗੀ ਸੇ ਗਣੇ ॥
jis khasam na aavee chit rogee se gane |જે પોતાના પ્રભુ અને ગુરુનું સ્મરણ કરતો નથી, તે બીમાર વ્યક્તિ ગણાય છે.
ਜਿਸੁ ਖਸਮੁ ਨ ਆਵੀ ਚਿਤਿ ਸੁ ਖਰੋ ਅਹੰਕਾਰੀਆ ॥
jis khasam na aavee chit su kharo ahankaareea |જે પોતાના પ્રભુ અને ગુરુને યાદ કરતો નથી તે અહંકારી અને અભિમાની છે.
ਸੋਈ ਦੁਹੇਲਾ ਜਗਿ ਜਿਨਿ ਨਾਉ ਵਿਸਾਰੀਆ ॥੧੪॥
soee duhelaa jag jin naau visaareea |14|જે નામ ભૂલી જાય છે તે આ જગતમાં દુઃખી છે. ||14||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |સાલોક, પાંચમી મહેલ:
ਤੈਡੀ ਬੰਦਸਿ ਮੈ ਕੋਇ ਨ ਡਿਠਾ ਤੂ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਭਾਣਾ ॥
taiddee bandas mai koe na dditthaa too naanak man bhaanaa |મેં તારા જેવો બીજો કોઈ જોયો નથી. તમે જ નાનકના મનને પ્રસન્ન કરો છો.
ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਤਿਸੁ ਮਿਤ੍ਰ ਵਿਚੋਲੇ ਜੈ ਮਿਲਿ ਕੰਤੁ ਪਛਾਣਾ ॥੧॥
ghol ghumaaee tis mitr vichole jai mil kant pachhaanaa |1|હું તે મિત્ર માટે સમર્પિત, સમર્પિત બલિદાન છું, તે મધ્યસ્થી, જે મને મારા પતિ ભગવાનને ઓળખવામાં દોરી જાય છે. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਪਾਵ ਸੁਹਾਵੇ ਜਾਂ ਤਉ ਧਿਰਿ ਜੁਲਦੇ ਸੀਸੁ ਸੁਹਾਵਾ ਚਰਣੀ ॥
paav suhaave jaan tau dhir julade sees suhaavaa charanee |સુંદર છે તે પગ જે તમારી તરફ ચાલે છે; સુંદર છે તે માથું જે તમારા પગમાં પડે છે.
ਮੁਖੁ ਸੁਹਾਵਾ ਜਾਂ ਤਉ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ਜੀਉ ਪਇਆ ਤਉ ਸਰਣੀ ॥੨॥
mukh suhaavaa jaan tau jas gaavai jeeo peaa tau saranee |2|સુંદર છે તે મુખ જે તમારા ગુણગાન ગાય છે; સુંદર છે તે આત્મા જે તમારા અભયારણ્યને શોધે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਮਿਲਿ ਨਾਰੀ ਸਤਸੰਗਿ ਮੰਗਲੁ ਗਾਵੀਆ ॥
mil naaree satasang mangal gaaveea |ભગવાનની કન્યાઓને મળીને, સાચા મંડળમાં, હું આનંદના ગીતો ગાઉં છું.
ਘਰ ਕਾ ਹੋਆ ਬੰਧਾਨੁ ਬਹੁੜਿ ਨ ਧਾਵੀਆ ॥
ghar kaa hoaa bandhaan bahurr na dhaaveea |મારા હૃદયનું ઘર હવે સ્થિર છે, અને હું ફરીથી ભટકીને બહાર નીકળીશ નહીં.
ਬਿਨਠੀ ਦੁਰਮਤਿ ਦੁਰਤੁ ਸੋਇ ਕੂੜਾਵੀਆ ॥
binatthee duramat durat soe koorraaveea |પાપ અને મારી ખરાબ પ્રતિષ્ઠા સાથે દુષ્ટ-બુદ્ધિ દૂર થઈ ગઈ છે.
ਸੀਲਵੰਤਿ ਪਰਧਾਨਿ ਰਿਦੈ ਸਚਾਵੀਆ ॥
seelavant paradhaan ridai sachaaveea |હું શાંત અને સારા સ્વભાવના તરીકે જાણીતો છું; મારું હૃદય સત્યથી ભરેલું છે.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਇਕੁ ਇਕ ਰੀਤਾਵੀਆ ॥
antar baahar ik ik reetaaveea |આંતરિક અને બાહ્ય રીતે, એકમાત્ર અને એકમાત્ર ભગવાન મારો માર્ગ છે.
ਮਨਿ ਦਰਸਨ ਕੀ ਪਿਆਸ ਚਰਣ ਦਾਸਾਵੀਆ ॥
man darasan kee piaas charan daasaaveea |તેમના દર્શનના ધન્ય દર્શન માટે મારું મન તરસ્યું છે. હું તેમના ચરણોમાં દાસ છું.
ਸੋਭਾ ਬਣੀ ਸੀਗਾਰੁ ਖਸਮਿ ਜਾਂ ਰਾਵੀਆ ॥
sobhaa banee seegaar khasam jaan raaveea |જ્યારે મારા ભગવાન અને સ્વામી મને આનંદ આપે છે ત્યારે હું મહિમા અને શોભાયમાન છું.
ਮਿਲੀਆ ਆਇ ਸੰਜੋਗਿ ਜਾਂ ਤਿਸੁ ਭਾਵੀਆ ॥੧੫॥
mileea aae sanjog jaan tis bhaaveea |15|હું તેને મારા ધન્ય ભાગ્ય દ્વારા મળું છું, જ્યારે તે તેની ઇચ્છાને પસંદ કરે છે. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |સાલોક, પાંચમી મહેલ:
ਹਭਿ ਗੁਣ ਤੈਡੇ ਨਾਨਕ ਜੀਉ ਮੈ ਕੂ ਥੀਏ ਮੈ ਨਿਰਗੁਣ ਤੇ ਕਿਆ ਹੋਵੈ ॥
habh gun taidde naanak jeeo mai koo thee mai niragun te kiaa hovai |બધા ગુણ તમારા છે, પ્રિય ભગવાન; તમે તેમને અમને અર્પણ કરો. હું અયોગ્ય છું - હે નાનક, હું શું પ્રાપ્ત કરી શકું?
ਤਉ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾਰੁ ਨ ਕੋਈ ਜਾਚਕੁ ਸਦਾ ਜਾਚੋਵੈ ॥੧॥
tau jevadd daataar na koee jaachak sadaa jaachovai |1|તમારા જેવો મહાન આપનાર બીજો કોઈ નથી. હું ભિખારી છું; હું તમારી પાસેથી કાયમ માટે ભીખ માંગું છું. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਦੇਹ ਛਿਜੰਦੜੀ ਊਣ ਮਝੂਣਾ ਗੁਰਿ ਸਜਣਿ ਜੀਉ ਧਰਾਇਆ ॥
deh chhijandarree aoon majhoonaa gur sajan jeeo dharaaeaa |મારું શરીર નષ્ટ થઈ રહ્યું હતું, અને હું હતાશ થઈ ગયો હતો. મારા મિત્ર ગુરુએ મને પ્રોત્સાહિત અને દિલાસો આપ્યો છે.
ਹਭੇ ਸੁਖ ਸੁਹੇਲੜਾ ਸੁਤਾ ਜਿਤਾ ਜਗੁ ਸਬਾਇਆ ॥੨॥
habhe sukh suhelarraa sutaa jitaa jag sabaaeaa |2|હું સંપૂર્ણ શાંતિ અને આરામથી સૂઈશ; મેં આખી દુનિયા જીતી લીધી છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਵਡਾ ਤੇਰਾ ਦਰਬਾਰੁ ਸਚਾ ਤੁਧੁ ਤਖਤੁ ॥
vaddaa teraa darabaar sachaa tudh takhat |તમારા દરબારનો દરબાર ભવ્ય અને મહાન છે. તમારું પવિત્ર સિંહાસન સાચું છે.
ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਨਿਹਚਲੁ ਚਉਰੁ ਛਤੁ ॥
sir saahaa paatisaahu nihachal chaur chhat |તમે રાજાઓના માથા ઉપર સમ્રાટ છો. તમારી છત્ર અને ચૌરી (ફ્લાય-બ્રશ) કાયમી અને અપરિવર્તનશીલ છે.
ਜੋ ਭਾਵੈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸੋਈ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ॥
jo bhaavai paarabraham soee sach niaau |એ જ સાચો ન્યાય છે, જે સર્વોપરી ભગવાનની ઈચ્છાને પ્રસન્ન કરે છે.
ਜੇ ਭਾਵੈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਨਿਥਾਵੇ ਮਿਲੈ ਥਾਉ ॥
je bhaavai paarabraham nithaave milai thaau |બેઘર લોકોને પણ ઘર મળે છે, જ્યારે તે પરમ ભગવાનની ઈચ્છા પ્રસન્ન થાય છે.
ਜੋ ਕੀਨੑੀ ਕਰਤਾਰਿ ਸਾਈ ਭਲੀ ਗਲ ॥
jo keenaee karataar saaee bhalee gal |સર્જનહાર પ્રભુ જે કંઈ કરે છે તે સારી બાબત છે.
ਜਿਨੑੀ ਪਛਾਤਾ ਖਸਮੁ ਸੇ ਦਰਗਾਹ ਮਲ ॥
jinaee pachhaataa khasam se daragaah mal |જેઓ પોતાના સ્વામીને ઓળખે છે તે પ્રભુના દરબારમાં બિરાજે છે.
ਸਹੀ ਤੇਰਾ ਫੁਰਮਾਨੁ ਕਿਨੈ ਨ ਫੇਰੀਐ ॥
sahee teraa furamaan kinai na fereeai |તમારી આજ્ઞા સાચી છે; કોઈ તેને પડકારી શકે નહીં.
ਕਾਰਣ ਕਰਣ ਕਰੀਮ ਕੁਦਰਤਿ ਤੇਰੀਐ ॥੧੬॥
kaaran karan kareem kudarat tereeai |16|હે દયાળુ ભગવાન, કારણોના કારણ, તમારી સર્જનાત્મક શક્તિ સર્વશક્તિમાન છે. ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |સાલોક, પાંચમી મહેલ:
ਸੋਇ ਸੁਣੰਦੜੀ ਮੇਰਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਮਉਲਾ ਨਾਮੁ ਜਪੰਦੜੀ ਲਾਲੀ ॥
soe sunandarree meraa tan man maulaa naam japandarree laalee |તમારા વિશે સાંભળીને, મારું શરીર અને મન ફૂલી ગયું છે; ભગવાનના નામનો જપ કરીને હું જીવનથી લહેરાયો છું.
ਪੰਧਿ ਜੁਲੰਦੜੀ ਮੇਰਾ ਅੰਦਰੁ ਠੰਢਾ ਗੁਰ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਨਿਹਾਲੀ ॥੧॥
pandh julandarree meraa andar tthandtaa gur darasan dekh nihaalee |1|માર્ગ પર ચાલતાં, મને અંદરથી ઊંડી શાંતિ મળી છે; ગુરુના દર્શનની ધન્ય દ્રષ્ટિ જોઈને, હું આનંદિત થઈ ગયો છું. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਹਠ ਮੰਝਾਹੂ ਮੈ ਮਾਣਕੁ ਲਧਾ ॥
hatth manjhaahoo mai maanak ladhaa |મને મારા હૃદયમાં રત્ન મળી ગયું છે.
ਮੁਲਿ ਨ ਘਿਧਾ ਮੈ ਕੂ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦਿਤਾ ॥
mul na ghidhaa mai koo satigur ditaa |મારાથી તેના માટે શુલ્ક લેવામાં આવ્યો ન હતો; સાચા ગુરુએ તે મને આપ્યું.
ਢੂੰਢ ਵਞਾਈ ਥੀਆ ਥਿਤਾ ॥
dtoondt vayaaee theea thitaa |મારી શોધ સમાપ્ત થઈ ગઈ છે, અને હું સ્થિર થઈ ગયો છું.
ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਨਾਨਕ ਜਿਤਾ ॥੨॥
janam padaarath naanak jitaa |2|હે નાનક, મેં આ અમૂલ્ય માનવજીવન પર વિજય મેળવ્યો છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਜਿਸ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਕਰਮੁ ਹੋਇ ਸੋ ਸੇਵਾ ਲਾਗਾ ॥
jis kai masatak karam hoe so sevaa laagaa |જેમના કપાળ પર આવા સારા કર્મ અંકિત છે, તે ભગવાનની સેવા માટે પ્રતિબદ્ધ છે.
ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਕਮਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਸੋ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਾ ॥
jis gur mil kamal pragaasiaa so anadin jaagaa |ગુરુને મળવાથી જેનું હૃદય કમળ ખીલે છે, તે રાત દિવસ જાગૃત અને જાગૃત રહે છે.
ਲਗਾ ਰੰਗੁ ਚਰਣਾਰਬਿੰਦ ਸਭੁ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
lagaa rang charanaarabind sabh bhram bhau bhaagaa |જે ભગવાનના કમળ ચરણોમાં પ્રેમ કરે છે તેની પાસેથી તમામ શંકા અને ભય દૂર થઈ જાય છે.