ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 832
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
bilaaval mahalaa 1 |બિલાવલ, પ્રથમ મહેલ:
ਮਨ ਕਾ ਕਹਿਆ ਮਨਸਾ ਕਰੈ ॥
man kaa kahiaa manasaa karai |મનુષ્ય મનની ઈચ્છા પ્રમાણે કાર્ય કરે છે.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਪੁੰਨੁ ਪਾਪੁ ਉਚਰੈ ॥
eihu man pun paap ucharai |આ મન સદ્ગુણ અને દુર્ગુણોને ખવડાવે છે.
ਮਾਇਆ ਮਦਿ ਮਾਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਨ ਆਵੈ ॥
maaeaa mad maate tripat na aavai |માયાના શરાબના નશામાં, તૃપ્તિ ક્યારેય આવતી નથી.
ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਮੁਕਤਿ ਮਨਿ ਸਾਚਾ ਭਾਵੈ ॥੧॥
tripat mukat man saachaa bhaavai |1|જેનું મન સાચા પ્રભુને પ્રસન્ન કરે છે તેને જ સંતોષ અને મુક્તિ મળે છે. ||1||
ਤਨੁ ਧਨੁ ਕਲਤੁ ਸਭੁ ਦੇਖੁ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥
tan dhan kalat sabh dekh abhimaanaa |તેના શરીર, સંપત્તિ, પત્ની અને તેની બધી સંપત્તિને જોતા, તે ગર્વ અનુભવે છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਛੁ ਸੰਗਿ ਨ ਜਾਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bin naavai kichh sang na jaanaa |1| rahaau |પરંતુ ભગવાનના નામ વિના, તેની સાથે કશું ચાલશે નહીં. ||1||થોભો ||
ਕੀਚਹਿ ਰਸ ਭੋਗ ਖੁਸੀਆ ਮਨ ਕੇਰੀ ॥
keecheh ras bhog khuseea man keree |તે તેના મનમાં સ્વાદ, આનંદ અને આનંદનો આનંદ માણે છે.
ਧਨੁ ਲੋਕਾਂ ਤਨੁ ਭਸਮੈ ਢੇਰੀ ॥
dhan lokaan tan bhasamai dteree |પરંતુ તેની સંપત્તિ અન્ય લોકોમાં જશે, અને તેનું શરીર રાખ થઈ જશે.
ਖਾਕੂ ਖਾਕੁ ਰਲੈ ਸਭੁ ਫੈਲੁ ॥
khaakoo khaak ralai sabh fail |સમગ્ર વિસ્તાર, ધૂળની જેમ, ધૂળ સાથે ભળી જશે.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਨਹੀ ਉਤਰੈ ਮੈਲੁ ॥੨॥
bin sabadai nahee utarai mail |2|શબ્દના શબ્દ વિના તેની મલિનતા દૂર થતી નથી. ||2||
ਗੀਤ ਰਾਗ ਘਨ ਤਾਲ ਸਿ ਕੂਰੇ ॥
geet raag ghan taal si koore |વિવિધ ગીતો, ધૂન અને તાલ ખોટા છે.
ਤ੍ਰਿਹੁ ਗੁਣ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਦੂਰੇ ॥
trihu gun upajai binasai doore |ત્રણ ગુણોમાં ફસાયેલા, લોકો આવે છે અને જાય છે, ભગવાનથી દૂર છે.
ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਦਰਦੁ ਨ ਜਾਇ ॥
doojee duramat darad na jaae |દ્વૈતમાં, તેમની દુષ્ટ-મનની પીડા તેમને છોડતી નથી.
ਛੂਟੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਾਰੂ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੩॥
chhoottai guramukh daaroo gun gaae |3|પણ ગુરુમુખ દવા લેવાથી, અને ભગવાનના ગુણગાન ગાવાથી મુક્ત થાય છે. ||3||
ਧੋਤੀ ਊਜਲ ਤਿਲਕੁ ਗਲਿ ਮਾਲਾ ॥
dhotee aoojal tilak gal maalaa |તે સ્વચ્છ કમર-કપડા પહેરી શકે છે, તેના કપાળ પર ઔપચારિક ચિહ્ન લગાવી શકે છે, અને તેના ગળામાં માળા પહેરી શકે છે;
ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਪੜਹਿ ਨਾਟ ਸਾਲਾ ॥
antar krodh parreh naatt saalaa |પરંતુ જો તેની અંદર ગુસ્સો હોય, તો તે નાટકના અભિનેતાની જેમ માત્ર તેનો ભાગ વાંચે છે.
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਮਾਇਆ ਮਦੁ ਪੀਆ ॥
naam visaar maaeaa mad peea |પ્રભુના નામને ભૂલીને તે માયાના શરાબમાં પી જાય છે.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨਾਹੀ ਸੁਖੁ ਥੀਆ ॥੪॥
bin gur bhagat naahee sukh theea |4|ગુરુની ભક્તિ વિના શાંતિ મળતી નથી. ||4||
ਸੂਕਰ ਸੁਆਨ ਗਰਧਭ ਮੰਜਾਰਾ ॥
sookar suaan garadhabh manjaaraa |મનુષ્ય ડુક્કર છે, કૂતરો છે, ગધેડો છે, બિલાડી છે,
ਪਸੂ ਮਲੇਛ ਨੀਚ ਚੰਡਾਲਾ ॥
pasoo malechh neech chanddaalaa |એક જાનવર, ગંદી, નીચ નીચ, બહિષ્કૃત,
ਗੁਰ ਤੇ ਮੁਹੁ ਫੇਰੇ ਤਿਨੑ ਜੋਨਿ ਭਵਾਈਐ ॥
gur te muhu fere tina jon bhavaaeeai |જો તે ગુરુથી મોં ફેરવી લે. તે પુનર્જન્મમાં ભટકશે.
ਬੰਧਨਿ ਬਾਧਿਆ ਆਈਐ ਜਾਈਐ ॥੫॥
bandhan baadhiaa aaeeai jaaeeai |5|બંધનમાં બંધાયેલો, તે આવે છે અને જાય છે. ||5||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਲਹੈ ਪਦਾਰਥੁ ॥
gur sevaa te lahai padaarath |ગુરુની સેવા કરવાથી ખજાનો મળે છે.
ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਕਿਰਤਾਰਥੁ ॥
hiradai naam sadaa kirataarath |હૃદયમાં નામ સાથે, વ્યક્તિ હંમેશા સમૃદ્ધ થાય છે.
ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪੂਛ ਨ ਹੋਇ ॥
saachee daragah poochh na hoe |અને સાચા ભગવાનના દરબારમાં, તમારે હિસાબ ન કરવો જોઈએ.
ਮਾਨੇ ਹੁਕਮੁ ਸੀਝੈ ਦਰਿ ਸੋਇ ॥੬॥
maane hukam seejhai dar soe |6|જે ભગવાનની આજ્ઞાનું પાલન કરે છે, તે ભગવાનના દ્વારે મંજૂર થાય છે. ||6||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਤਿਸ ਕਉ ਜਾਣੈ ॥
satigur milai ta tis kau jaanai |સાચા ગુરુને મળવાથી, વ્યક્તિ ભગવાનને ઓળખે છે.
ਰਹੈ ਰਜਾਈ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥
rahai rajaaee hukam pachhaanai |તેમના આદેશના આદેશને સમજીને, વ્યક્તિ તેમની ઇચ્છા મુજબ કાર્ય કરે છે.
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿ ਸਚੈ ਦਰਿ ਵਾਸੁ ॥
hukam pachhaan sachai dar vaas |તેમની આજ્ઞાના હુકમને સમજીને તે સાચા પ્રભુના દરબારમાં વાસ કરે છે.
ਕਾਲ ਬਿਕਾਲ ਸਬਦਿ ਭਏ ਨਾਸੁ ॥੭॥
kaal bikaal sabad bhe naas |7|શબ્દ દ્વારા મૃત્યુ અને જન્મનો અંત આવે છે. ||7||
ਰਹੈ ਅਤੀਤੁ ਜਾਣੈ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ॥
rahai ateet jaanai sabh tis kaa |બધું ભગવાનનું છે તે જાણીને તે અળગા રહે છે.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਅਰਪੈ ਹੈ ਇਹੁ ਜਿਸ ਕਾ ॥
tan man arapai hai ihu jis kaa |તે પોતાનું શરીર અને મન તેના માલિકને સમર્પિત કરે છે.
ਨਾ ਓਹੁ ਆਵੈ ਨਾ ਓਹੁ ਜਾਇ ॥
naa ohu aavai naa ohu jaae |તે આવતો નથી, અને તે જતો નથી.
ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥੮॥੨॥
naanak saache saach samaae |8|2|હે નાનક, સત્યમાં લીન થઈને, તે સાચા પ્રભુમાં ભળી જાય છે. ||8||2||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ਅਸਟਪਦੀ ਘਰੁ ੧੦ ॥
bilaaval mahalaa 3 asattapadee ghar 10 |બિલાવલ, ત્રીજું મહેલ, અષ્ટપદીયા, દસમું ઘર:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਜਗੁ ਕਊਆ ਮੁਖਿ ਚੁੰਚ ਗਿਆਨੁ ॥
jag kaooaa mukh chunch giaan |જગત કાગડા જેવું છે; તેની ચાંચ વડે, તે આધ્યાત્મિક શાણપણને બગાડે છે.
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਝੂਠੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
antar lobh jhootth abhimaan |પણ અંદર લોભ, અસત્ય અને અભિમાન છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਾਜੁ ਲਹਗੁ ਨਿਦਾਨਿ ॥੧॥
bin naavai paaj lahag nidaan |1|હે મૂર્ખ, ભગવાનના નામ વિના, તમારું પાતળું બાહ્ય આવરણ ઊડી જશે. ||1||
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਚੀਤਿ ॥
satigur sev naam vasai man cheet |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી નામ તમારા ચેતન મનમાં વાસ કરશે.
ਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੇਤਾਵੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰ ਝੂਠੁ ਪਰੀਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur bhette har naam chetaavai bin naavai hor jhootth pareet |1| rahaau |ગુરુને મળવાથી પ્રભુનું નામ મનમાં આવે છે. નામ વિના બીજા પ્રેમ ખોટા છે. ||1||થોભો ||
ਗੁਰਿ ਕਹਿਆ ਸਾ ਕਾਰ ਕਮਾਵਹੁ ॥
gur kahiaa saa kaar kamaavahu |તો એ કામ કરો, જે ગુરુ તમને કરવા કહે છે.
ਸਬਦੁ ਚੀਨਿੑ ਸਹਜ ਘਰਿ ਆਵਹੁ ॥
sabad cheeni sahaj ghar aavahu |શબ્દના શબ્દનું ચિંતન કરીને, તમે આકાશી આનંદના ઘરે આવશો.
ਸਾਚੈ ਨਾਇ ਵਡਾਈ ਪਾਵਹੁ ॥੨॥
saachai naae vaddaaee paavahu |2|સાચા નામ દ્વારા, તમે ગૌરવપૂર્ણ મહાનતા પ્રાપ્ત કરશો. ||2||
ਆਪਿ ਨ ਬੂਝੈ ਲੋਕ ਬੁਝਾਵੈ ॥
aap na boojhai lok bujhaavai |જે પોતાની જાતને સમજી શકતો નથી, પણ બીજાને શીખવવાનો પ્રયત્ન કરે છે,
ਮਨ ਕਾ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵੈ ॥
man kaa andhaa andh kamaavai |માનસિક રીતે અંધ છે, અને અંધત્વમાં કામ કરે છે.
ਦਰੁ ਘਰੁ ਮਹਲੁ ਠਉਰੁ ਕੈਸੇ ਪਾਵੈ ॥੩॥
dar ghar mahal tthaur kaise paavai |3|ભગવાનની હાજરીની હવેલીમાં તે ક્યારેય ઘર અને આરામનું સ્થાન કેવી રીતે શોધી શકે? ||3||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੇਵੀਐ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
har jeeo seveeai antarajaamee |પ્રિય ભગવાનની સેવા કરો, આંતરિક જાણનાર, હૃદય શોધનાર;
ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਜਿਸ ਕੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਨੀ ॥
ghatt ghatt antar jis kee jot samaanee |દરેક હૃદયની અંદર, તેમનો પ્રકાશ ઝળકે છે.
ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕਿਆ ਚਲੈ ਪਹਨਾਮੀ ॥੪॥
tis naal kiaa chalai pahanaamee |4|તેની પાસેથી કોઈ કઈ રીતે છુપાવી શકે? ||4||