ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1122
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਮਨ ਰੁਚੈ ॥
har ke naam kee man ruchai |મારું મન પ્રભુના નામની ઝંખનાથી ભરેલું છે.
ਕੋਟਿ ਸਾਂਤਿ ਅਨੰਦ ਪੂਰਨ ਜਲਤ ਛਾਤੀ ਬੁਝੈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
kott saant anand pooran jalat chhaatee bujhai | rahaau |હું સંપૂર્ણ શાંતિ અને આનંદથી ભરપૂર છું; અંદરની સળગતી ઈચ્છા શાંત થઈ ગઈ છે. ||થોભો||
ਸੰਤ ਮਾਰਗਿ ਚਲਤ ਪ੍ਰਾਨੀ ਪਤਿਤ ਉਧਰੇ ਮੁਚੈ ॥
sant maarag chalat praanee patit udhare muchai |સંતોના માર્ગે ચાલીને લાખો મરણતોલ પાપીઓનો ઉદ્ધાર થયો છે.
ਰੇਨੁ ਜਨ ਕੀ ਲਗੀ ਮਸਤਕਿ ਅਨਿਕ ਤੀਰਥ ਸੁਚੈ ॥੧॥
ren jan kee lagee masatak anik teerath suchai |1|જે નમ્રતાના ચરણોની ધૂળ પોતાના કપાળ પર લગાવે છે, તે પવિત્ર થાય છે, જાણે તેણે અસંખ્ય પવિત્ર મંદિરોમાં સ્નાન કર્યું હોય. ||1||
ਚਰਨ ਕਮਲ ਧਿਆਨ ਭੀਤਰਿ ਘਟਿ ਘਟਹਿ ਸੁਆਮੀ ਸੁਝੈ ॥
charan kamal dhiaan bheetar ghatt ghatteh suaamee sujhai |તેમના કમળના પગનું ઊંડાણમાં ધ્યાન કરવાથી, વ્યક્તિ દરેક હૃદયમાં ભગવાન અને માસ્ટરનો સાક્ષાત્કાર કરે છે.
ਸਰਨਿ ਦੇਵ ਅਪਾਰ ਨਾਨਕ ਬਹੁਰਿ ਜਮੁ ਨਹੀ ਲੁਝੈ ॥੨॥੭॥੧੫॥
saran dev apaar naanak bahur jam nahee lujhai |2|7|15|દૈવી, અનંત ભગવાનના અભયારણ્યમાં, નાનકને ફરીથી ક્યારેય મૃત્યુના દૂત દ્વારા ત્રાસ આપવામાં આવશે નહીં. ||2||7||15||
ਕੇਦਾਰਾ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੫ ॥
kedaaraa chhant mahalaa 5 |કાયદારા છંત, પાંચમી મહેલ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਮਿਲੁ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪਿਆਰਿਆ ॥ ਰਹਾਉ ॥
mil mere preetam piaariaa | rahaau |કૃપા કરીને મને મળો, હે મારા પ્રિય પ્રિય. ||થોભો||
ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਸਰਬਤ੍ਰ ਮੈ ਸੋ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥
poor rahiaa sarabatr mai so purakh bidhaataa |તે બધાની વચ્ચે સર્વવ્યાપી છે, ભાગ્યના આર્કિટેક્ટ.
ਮਾਰਗੁ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਹਰਿ ਕੀਆ ਸੰਤਨ ਸੰਗਿ ਜਾਤਾ ॥
maarag prabh kaa har keea santan sang jaataa |ભગવાન ભગવાને તેમનો માર્ગ બનાવ્યો છે, જે સંતોની સોસાયટીમાં જાણીતો છે.
ਸੰਤਨ ਸੰਗਿ ਜਾਤਾ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ਘਟਿ ਘਟਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥
santan sang jaataa purakh bidhaataa ghatt ghatt nadar nihaaliaa |નિર્માતા ભગવાન, નિયતિના આર્કિટેક્ટ, સંતોની સોસાયટીમાં જાણીતા છે; તમે દરેક હૃદયમાં દેખાય છે.
ਜੋ ਸਰਨੀ ਆਵੈ ਸਰਬ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ਤਿਲੁ ਨਹੀ ਭੰਨੈ ਘਾਲਿਆ ॥
jo saranee aavai sarab sukh paavai til nahee bhanai ghaaliaa |જે તેના અભયારણ્યમાં આવે છે, તેને સંપૂર્ણ શાંતિ મળે છે; તેના કામમાં સહેજ પણ ધ્યાન ગયું નથી.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਨਿਧਿ ਗਾਏ ਸਹਜ ਸੁਭਾਏ ਪ੍ਰੇਮ ਮਹਾ ਰਸ ਮਾਤਾ ॥
har gun nidh gaae sahaj subhaae prem mahaa ras maataa |જે ભગવાન, સદ્ગુણોના ખજાનાના ભવ્ય ગુણગાન ગાય છે, તે દૈવી પ્રેમના પરમ, ઉત્કૃષ્ટ સારથી સહેલાઈથી, કુદરતી રીતે નશો કરે છે.
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਤੂ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥੧॥
naanak daas teree saranaaee too pooran purakh bidhaataa |1|ગુલામ નાનક તમારું અભયારણ્ય શોધે છે; તમે સંપૂર્ણ સર્જક ભગવાન છો, ભાગ્યના આર્કિટેક્ટ છો. ||1||
ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਜਨ ਬੇਧਿਆ ਸੇ ਆਨ ਕਤ ਜਾਹੀ ॥
har prem bhagat jan bedhiaa se aan kat jaahee |ભગવાનના નમ્ર સેવકને તેમના પ્રત્યેની પ્રેમાળ ભક્તિ દ્વારા વીંધવામાં આવે છે; તે બીજે ક્યાં જઈ શકે?
ਮੀਨੁ ਬਿਛੋਹਾ ਨਾ ਸਹੈ ਜਲ ਬਿਨੁ ਮਰਿ ਪਾਹੀ ॥
meen bichhohaa naa sahai jal bin mar paahee |માછલી અલગતા સહન કરી શકતી નથી, અને પાણી વિના, તે મરી જશે.
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਰਹੀਐ ਦੂਖ ਕਿਨਿ ਸਹੀਐ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਬੂੰਦ ਪਿਆਸਿਆ ॥
har bin kiau raheeai dookh kin saheeai chaatrik boond piaasiaa |પ્રભુ વિના હું કેવી રીતે ટકી શકું? હું પીડા કેવી રીતે સહન કરી શકું? હું વરસાદી પક્ષી જેવો છું, વરસાદના ટીપા માટે તરસ્યો છું.
ਕਬ ਰੈਨਿ ਬਿਹਾਵੈ ਚਕਵੀ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਸੂਰਜ ਕਿਰਣਿ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ॥
kab rain bihaavai chakavee sukh paavai sooraj kiran pragaasiaa |"રાત ક્યારે પસાર થશે?" ચકવી પંખી પૂછે છે. "જ્યારે સૂર્યના કિરણો મારા પર ચમકશે ત્યારે જ મને શાંતિ મળશે."
ਹਰਿ ਦਰਸਿ ਮਨੁ ਲਾਗਾ ਦਿਨਸੁ ਸਭਾਗਾ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਹੀ ॥
har daras man laagaa dinas sabhaagaa anadin har gun gaahee |મારું મન પ્રભુના ધન્ય દર્શન સાથે જોડાયેલું છે. ધન્ય છે રાતો અને દિવસો, જ્યારે હું પ્રભુની સ્તુતિ ગાઉં છું,
ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਕਤ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਣ ਟਿਕਾਹੀ ॥੨॥
naanak daas kahai benantee kat har bin praan ttikaahee |2|ગુલામ નાનક આ પ્રાર્થના કરે છે; ભગવાન વિના, મારા દ્વારા જીવનનો શ્વાસ કેવી રીતે વહેતો રહે? ||2||
ਸਾਸ ਬਿਨਾ ਜਿਉ ਦੇਹੁਰੀ ਕਤ ਸੋਭਾ ਪਾਵੈ ॥
saas binaa jiau dehuree kat sobhaa paavai |શ્વાસ વિના શરીર કીર્તિ અને કીર્તિ કેવી રીતે મેળવી શકે?
ਦਰਸ ਬਿਹੂਨਾ ਸਾਧ ਜਨੁ ਖਿਨੁ ਟਿਕਣੁ ਨ ਆਵੈ ॥
daras bihoonaa saadh jan khin ttikan na aavai |ભગવાનના દર્શનના ધન્ય દર્શન વિના, નમ્ર, પવિત્ર વ્યક્તિને એક ક્ષણ માટે પણ શાંતિ મળતી નથી.
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਜੋ ਰਹਣਾ ਨਰਕੁ ਸੋ ਸਹਣਾ ਚਰਨ ਕਮਲ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ॥
har bin jo rahanaa narak so sahanaa charan kamal man bedhiaa |જેઓ પ્રભુ વિના છે તેઓ નરકમાં ભોગવે છે; મારું મન પ્રભુના ચરણોમાં વીંધાયેલું છે.
ਹਰਿ ਰਸਿਕ ਬੈਰਾਗੀ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਕਤਹੁ ਨ ਜਾਇ ਨਿਖੇਧਿਆ ॥
har rasik bairaagee naam liv laagee katahu na jaae nikhedhiaa |ભગવાન વિષયાસક્ત અને અસંબંધિત બંને છે; પ્રેમપૂર્વક પોતાને નામ, ભગવાનના નામ સાથે જોડો. કોઈ તેને ક્યારેય નકારી શકે નહીં.
ਹਰਿ ਸਿਉ ਜਾਇ ਮਿਲਣਾ ਸਾਧਸੰਗਿ ਰਹਣਾ ਸੋ ਸੁਖੁ ਅੰਕਿ ਨ ਮਾਵੈ ॥
har siau jaae milanaa saadhasang rahanaa so sukh ank na maavai |જાઓ અને ભગવાનને મળો, અને સાધ સંગતમાં રહો, પવિત્રની કંપની; તે શાંતિને કોઈ પોતાનામાં સમાવી શકતું નથી.
ਹੋਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਨਾਨਕ ਕੇ ਸੁਆਮੀ ਹਰਿ ਚਰਨਹ ਸੰਗਿ ਸਮਾਵੈ ॥੩॥
hohu kripaal naanak ke suaamee har charanah sang samaavai |3|હે ભગવાન અને નાનકના સ્વામી, કૃપા કરીને મારા પર કૃપા કરો, જેથી હું તમારામાં ભળી શકું. ||3||
ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਹਰਿ ਕਰੁਣਾ ਧਾਰੇ ॥
khojat khojat prabh mile har karunaa dhaare |શોધતા અને શોધતા, હું મારા ભગવાન ભગવાનને મળ્યો છું, જેમણે મારા પર તેમની કૃપા વરસાવી છે.
ਨਿਰਗੁਣੁ ਨੀਚੁ ਅਨਾਥੁ ਮੈ ਨਹੀ ਦੋਖ ਬੀਚਾਰੇ ॥
niragun neech anaath mai nahee dokh beechaare |હું અયોગ્ય છું, નીચ અનાથ છું, પણ તે મારી ભૂલો પણ ધ્યાનમાં લેતો નથી.
ਨਹੀ ਦੋਖ ਬੀਚਾਰੇ ਪੂਰਨ ਸੁਖ ਸਾਰੇ ਪਾਵਨ ਬਿਰਦੁ ਬਖਾਨਿਆ ॥
nahee dokh beechaare pooran sukh saare paavan birad bakhaaniaa |તે મારા દોષો ગણતો નથી; તેણે મને પરફેક્ટ પીસનો આશીર્વાદ આપ્યો છે. એવું કહેવાય છે કે તે આપણને શુદ્ધ કરવાનો તેમનો માર્ગ છે.
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਸੁਨਿ ਅੰਚਲੁੋ ਗਹਿਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰ ਸਮਾਨਿਆ ॥
bhagat vachhal sun anchaluo gahiaa ghatt ghatt poor samaaniaa |તે તેમના ભક્તોનો પ્રેમ છે તે સાંભળીને, મેં તેમના ઝભ્ભાનો છેડો પકડી લીધો છે. તે દરેક હૃદયમાં સંપૂર્ણ રીતે પ્રસરી રહ્યો છે.
ਸੁਖ ਸਾਗਰੁੋ ਪਾਇਆ ਸਹਜ ਸੁਭਾਇਆ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖ ਹਾਰੇ ॥
sukh saagaruo paaeaa sahaj subhaaeaa janam maran dukh haare |મને સાહજિક સહજતાથી શાંતિનો સાગર પ્રભુ મળ્યો છે; જન્મ-મરણની વેદનાઓ દૂર થઈ જાય છે.
ਕਰੁ ਗਹਿ ਲੀਨੇ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਅਪਨੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਉਰਿ ਹਾਰੇ ॥੪॥੧॥
kar geh leene naanak daas apane raam naam ur haare |4|1|તેનો હાથ પકડીને પ્રભુએ નાનકને બચાવ્યો છે, તેના દાસને; તેણે પોતાના નામની માળા પોતાના હૃદયમાં વણી લીધી છે. ||4||1||