ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 69
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |સિરી રાગ, ત્રીજી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਫੇਰੁ ਨ ਪਵੈ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
satigur miliaai fer na pavai janam maran dukh jaae |સાચા ગુરુને મળવાથી, તમારે ફરીથી પુનર્જન્મના ચક્રમાંથી પસાર થવું પડશે નહીં; જન્મ-મરણની પીડા દૂર થશે.
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੧॥
poorai sabad sabh sojhee hoee har naamai rahai samaae |1|શબ્દના સંપૂર્ણ શબ્દ દ્વારા, બધી સમજણ પ્રાપ્ત થાય છે; પ્રભુના નામમાં લીન રહો. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
man mere satigur siau chit laae |હે મારા મન, તારી ચેતના સાચા ગુરુ પર કેન્દ્રિત કર.
ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਸਦ ਨਵਤਨੋ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
niramal naam sad navatano aap vasai man aae |1| rahaau |નિષ્કલંક નામ પોતે, સદા તાજું, મનની અંદર રહે છે. ||1||થોભો ||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖਹੁ ਅਪੁਨੀ ਸਰਣਾਈ ਜਿਉ ਰਾਖਹਿ ਤਿਉ ਰਹਣਾ ॥
har jeeo raakhahu apunee saranaaee jiau raakheh tiau rahanaa |હે પ્રિય ભગવાન, કૃપા કરીને તમારા અભયારણ્યમાં મારું રક્ષણ કરો અને રક્ષણ કરો. જેમ તમે મને રાખશો, તેમ હું પણ રહીશ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਵਜਲੁ ਤਰਣਾ ॥੨॥
gur kai sabad jeevat marai guramukh bhavajal taranaa |2|ગુરુના શબ્દના શબ્દ દ્વારા, ગુરુમુખ જીવતા હોવા છતાં મૃત રહે છે, અને ભયાનક વિશ્વ-સાગરને પાર કરે છે. ||2||
ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮਤਿ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥
vaddai bhaag naau paaeeai guramat sabad suhaaee |પરમ સૌભાગ્યથી નામ પ્રાપ્ત થાય છે. ગુરુના ઉપદેશોને અનુસરીને, શબ્દ દ્વારા, તમે ઉત્કૃષ્ટ થશો.
ਆਪੇ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਤਾ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੩॥
aape man vasiaa prabh karataa sahaje rahiaa samaaee |3|ભગવાન, સર્જનહાર પોતે, મનમાં વસે છે; સાહજિક સંતુલનની સ્થિતિમાં સમાઈ રહે છે. ||3||
ਇਕਨਾ ਮਨਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਨ ਭਾਵੈ ਬੰਧਨਿ ਬੰਧਿ ਭਵਾਇਆ ॥
eikanaa manamukh sabad na bhaavai bandhan bandh bhavaaeaa |કેટલાક સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખ છે; તેઓ શબ્દના શબ્દને પ્રેમ કરતા નથી. સાંકળોથી બંધાયેલા, તેઓ પુનર્જન્મમાં ખોવાઈ જાય છે.
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥
lakh chauraaseeh fir fir aavai birathaa janam gavaaeaa |4|8.4 મિલિયન જીવનકાળ દરમિયાન, તેઓ વારંવાર ભટકતા રહે છે; તેઓ તેમના જીવનને વ્યર્થ બરબાદ કરે છે. ||4||
ਭਗਤਾ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਹੈ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥
bhagataa man aanand hai sachai sabad rang raate |ભક્તોના મનમાં આનંદ છે; તેઓ શબ્દના સાચા શબ્દના પ્રેમ સાથે જોડાયેલા છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਦ ਨਿਰਮਲ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਤੇ ॥੫॥
anadin gun gaaveh sad niramal sahaje naam samaate |5|રાત-દિવસ, તેઓ નિરંતર નિષ્કલંક પ્રભુના મહિમા ગાતા રહે છે; સાહજિક સરળતા સાથે, તેઓ ભગવાનના નામમાં સમાઈ જાય છે. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਬੋਲਹਿ ਸਭ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣੀ ॥
guramukh amrit baanee boleh sabh aatam raam pachhaanee |ગુરુમુખો અમૃત બાની બોલે છે; તેઓ ભગવાનને ઓળખે છે, સર્વમાં પરમાત્મા.
ਏਕੋ ਸੇਵਨਿ ਏਕੁ ਅਰਾਧਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥੬॥
eko sevan ek araadheh guramukh akath kahaanee |6|તેઓ એકની સેવા કરે છે; તેઓ એકની પૂજા અને પૂજા કરે છે. ગુરુમુખો અસ્પષ્ટ વાણી બોલે છે. ||6||
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
sachaa saahib seveeai guramukh vasai man aae |ગુરુમુખો તેમના સાચા ભગવાન અને ગુરુની સેવા કરે છે, જે મનમાં વાસ કરવા આવે છે.
ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਚ ਸਿਉ ਅਪੁਨੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਮਿਲਾਇ ॥੭॥
sadaa rang raate sach siau apunee kirapaa kare milaae |7|તેઓ હંમેશા સાચાના પ્રેમમાં જોડાયેલા છે, જે તેમની દયા આપે છે અને તેમને પોતાની સાથે જોડે છે. ||7||
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਇਕਨਾ ਸੁਤਿਆ ਦੇਇ ਜਗਾਇ ॥
aape kare karaae aape ikanaa sutiaa dee jagaae |તે પોતે કરે છે, અને તે પોતે જ બીજાને કરાવે છે; તે કેટલાકને તેમની ઊંઘમાંથી જગાડે છે.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥੮॥੭॥੨੪॥
aape mel milaaeidaa naanak sabad samaae |8|7|24|તે પોતે જ આપણને સંઘમાં જોડે છે; નાનક શબ્દમાં સમાઈ જાય છે. ||8||7||24||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |સિરી રાગ, ત્રીજી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਭਏ ਪਵਿਤੁ ਸਰੀਰ ॥
satigur seviaai man niramalaa bhe pavit sareer |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી મન નિષ્કલંક બને છે, અને શરીર નિર્મળ બને છે.
ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਭੇਟਿਆ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥
man aanand sadaa sukh paaeaa bhettiaa gahir ganbheer |ગહન અને ગહન ભગવાન સાથે મળવાથી મન આનંદ અને શાશ્વત શાંતિ મેળવે છે.
ਸਚੀ ਸੰਗਤਿ ਬੈਸਣਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਮਨੁ ਧੀਰ ॥੧॥
sachee sangat baisanaa sach naam man dheer |1|સાચા મંડળની સંગતમાં બેસીને મનને સાચા નામથી દિલાસો અને દિલાસો મળે છે. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਨਿਸੰਗੁ ॥
man re satigur sev nisang |હે મન, ખચકાટ વિના સાચા ગુરુની સેવા કર.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਲਗੈ ਨ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
satigur seviaai har man vasai lagai na mail patang |1| rahaau |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી, ભગવાન મનમાં વાસ કરે છે, અને તમારી સાથે કોઈ ગંદકીનો પત્તો લાગશે નહીં. ||1||થોભો ||
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਪਤਿ ਊਪਜੈ ਸਚੇ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
sachai sabad pat aoopajai sache sachaa naau |શબ્દના સાચા શબ્દમાંથી સન્માન આવે છે. સાચાનું નામ સત્ય છે.
ਜਿਨੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਪਛਾਣਿਆ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
jinee haumai maar pachhaaniaa hau tin balihaarai jaau |જેઓ પોતાના અહંકાર પર વિજય મેળવે છે અને પ્રભુને ઓળખે છે તેમના માટે હું બલિદાન છું.
ਮਨਮੁਖ ਸਚੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤਿਨ ਠਉਰ ਨ ਕਤਹੂ ਥਾਉ ॥੨॥
manamukh sach na jaananee tin tthaur na katahoo thaau |2|સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો સાચાને જાણતા નથી; તેઓને કોઈ આશ્રય મળતો નથી, અને ક્યાંય આરામ કરવાની જગ્યા નથી. ||2||
ਸਚੁ ਖਾਣਾ ਸਚੁ ਪੈਨਣਾ ਸਚੇ ਹੀ ਵਿਚਿ ਵਾਸੁ ॥
sach khaanaa sach painanaa sache hee vich vaas |જેઓ સત્યને ખોરાક તરીકે અને સત્યને વસ્ત્ર તરીકે લે છે, તેઓનું ઘર સત્યમાં છે.
ਸਦਾ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹਣਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
sadaa sachaa saalaahanaa sachai sabad nivaas |તેઓ સતત સાચાની સ્તુતિ કરે છે, અને સાચા શબ્દમાં તેમનો વાસ છે.
ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਗੁਰਮਤੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥੩॥
sabh aatam raam pachhaaniaa guramatee nij ghar vaas |3|તેઓ ભગવાન, સર્વમાં પરમાત્માને ઓળખે છે, અને ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા તેઓ તેમના પોતાના આંતરિક આત્માના ઘરમાં નિવાસ કરે છે. ||3||
ਸਚੁ ਵੇਖਣੁ ਸਚੁ ਬੋਲਣਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
sach vekhan sach bolanaa tan man sachaa hoe |તેઓ સત્ય જુએ છે, અને તેઓ સત્ય બોલે છે; તેમના શરીર અને મન સાચા છે.
ਸਚੀ ਸਾਖੀ ਉਪਦੇਸੁ ਸਚੁ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
sachee saakhee upades sach sache sachee soe |તેમના ઉપદેશો સાચા છે, અને તેમની સૂચનાઓ સાચી છે; સાચા છે સાચાની પ્રતિષ્ઠા.
ਜਿੰਨੀ ਸਚੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸੇ ਦੁਖੀਏ ਚਲੇ ਰੋਇ ॥੪॥
jinee sach visaariaa se dukhee chale roe |4|જેઓ સાચાને ભૂલી ગયા છે તેઓ દુ:ખી છે - તેઓ રડતા રડતા વિદાય લે છે. ||4||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸੇ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥
satigur jinee na sevio se kit aae sansaar |જેમણે સાચા ગુરુની સેવા કરી નથી-તેઓએ સંસારમાં આવવાની તસ્દી પણ કેમ લીધી?
ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਕੂਕ ਨ ਸੁਣੈ ਪੂਕਾਰ ॥
jam dar badhe maareeeh kook na sunai pookaar |તેઓને મૃત્યુના દ્વારે બાંધી દેવામાં આવે છે અને ગગડીને મારવામાં આવે છે, પરંતુ કોઈ તેમની ચીસો અને બૂમો સાંભળતું નથી.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੫॥
birathaa janam gavaaeaa mar jameh vaaro vaar |5|તેઓ પોતાનું જીવન નકામી રીતે વેડફી નાખે છે; તેઓ મૃત્યુ પામે છે અને વારંવાર પુનર્જન્મ પામે છે. ||5||