ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1378
ਕਿਝੁ ਨ ਬੁਝੈ ਕਿਝੁ ਨ ਸੁਝੈ ਦੁਨੀਆ ਗੁਝੀ ਭਾਹਿ ॥
kijh na bujhai kijh na sujhai duneea gujhee bhaeh |હું કશું જાણતો નથી; મને કંઈ સમજાતું નથી. વિશ્વ એક ધૂંધળી આગ છે.
ਸਾਂਈਂ ਮੇਰੈ ਚੰਗਾ ਕੀਤਾ ਨਾਹੀ ਤ ਹੰ ਭੀ ਦਝਾਂ ਆਹਿ ॥੩॥
saaneen merai changaa keetaa naahee ta han bhee dajhaan aaeh |3|મારા પ્રભુએ મને તેના વિશે ચેતવણી આપવાનું સારું કર્યું; નહિંતર, હું પણ બળી ગયો હોત. ||3||
ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਜਾਣਾ ਤਿਲ ਥੋੜੜੇ ਸੰਮਲਿ ਬੁਕੁ ਭਰੀ ॥
fareedaa je jaanaa til thorrarre samal buk bharee |ફરીદ, જો મને ખબર હોત કે મારી પાસે આટલા ઓછા તલ છે, તો હું મારા હાથમાં તેમની સાથે વધુ કાળજી રાખત.
ਜੇ ਜਾਣਾ ਸਹੁ ਨੰਢੜਾ ਤਾਂ ਥੋੜਾ ਮਾਣੁ ਕਰੀ ॥੪॥
je jaanaa sahu nandtarraa taan thorraa maan karee |4|જો મને ખબર હોત કે મારા પતિ ભગવાન આટલા યુવાન અને નિર્દોષ છે, તો હું આટલો અહંકારી ન હોત. ||4||
ਜੇ ਜਾਣਾ ਲੜੁ ਛਿਜਣਾ ਪੀਡੀ ਪਾਈਂ ਗੰਢਿ ॥
je jaanaa larr chhijanaa peeddee paaeen gandt |જો મને ખબર હોત કે મારો ઝભ્ભો ઢીલો થઈ જશે, તો મેં વધુ કડક ગાંઠ બાંધી હોત.
ਤੈ ਜੇਵਡੁ ਮੈ ਨਾਹਿ ਕੋ ਸਭੁ ਜਗੁ ਡਿਠਾ ਹੰਢਿ ॥੫॥
tai jevadd mai naeh ko sabh jag dditthaa handt |5|મને તમારા જેવો મહાન કોઈ મળ્યો નથી, પ્રભુ; મેં આખી દુનિયામાં જોયું અને શોધ્યું. ||5||
ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਤੂ ਅਕਲਿ ਲਤੀਫੁ ਕਾਲੇ ਲਿਖੁ ਨ ਲੇਖ ॥
fareedaa je too akal lateef kaale likh na lekh |ફરીદ, જો તું ઊંડી સમજ ધરાવતો હોય, તો બીજા કોઈની સામે કાળી નિશાની ન લખ.
ਆਪਨੜੇ ਗਿਰੀਵਾਨ ਮਹਿ ਸਿਰੁ ਨਂੀਵਾਂ ਕਰਿ ਦੇਖੁ ॥੬॥
aapanarre gireevaan meh sir naneevaan kar dekh |6|તેના બદલે તમારા પોતાના કોલરની નીચે જુઓ. ||6||
ਫਰੀਦਾ ਜੋ ਤੈ ਮਾਰਨਿ ਮੁਕੀਆਂ ਤਿਨੑਾ ਨ ਮਾਰੇ ਘੁੰਮਿ ॥
fareedaa jo tai maaran mukeean tinaa na maare ghunm |ફરીદ, જેઓ તને મુઠ્ઠીઓ વડે પ્રહાર કરે છે, તેમના પર ફરીને ન ફરો.
ਆਪਨੜੈ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ਪੈਰ ਤਿਨੑਾ ਦੇ ਚੁੰਮਿ ॥੭॥
aapanarrai ghar jaaeeai pair tinaa de chunm |7|તેમના પગને ચુંબન કરો અને તમારા પોતાના ઘરે પાછા ફરો. ||7||
ਫਰੀਦਾ ਜਾਂ ਤਉ ਖਟਣ ਵੇਲ ਤਾਂ ਤੂ ਰਤਾ ਦੁਨੀ ਸਿਉ ॥
fareedaa jaan tau khattan vel taan too rataa dunee siau |ફરીદ, જ્યારે તમારા માટે સારા કર્મ કમાવવાનો સમય હતો, ત્યારે તમે તેના બદલે દુનિયાના પ્રેમમાં હતા.
ਮਰਗ ਸਵਾਈ ਨੀਹਿ ਜਾਂ ਭਰਿਆ ਤਾਂ ਲਦਿਆ ॥੮॥
marag savaaee neehi jaan bhariaa taan ladiaa |8|હવે, મૃત્યુ મજબૂત પગથિયા ધરાવે છે; જ્યારે ભાર ભરાઈ જાય છે, ત્યારે તે દૂર કરવામાં આવે છે. ||8||
ਦੇਖੁ ਫਰੀਦਾ ਜੁ ਥੀਆ ਦਾੜੀ ਹੋਈ ਭੂਰ ॥
dekh fareedaa ju theea daarree hoee bhoor |જુઓ, ફરીદ, શું થયું: તારી દાઢી ભૂખરી થઈ ગઈ છે.
ਅਗਹੁ ਨੇੜਾ ਆਇਆ ਪਿਛਾ ਰਹਿਆ ਦੂਰਿ ॥੯॥
agahu nerraa aaeaa pichhaa rahiaa door |9|જે આવી રહ્યું છે તે નજીક છે, અને ભૂતકાળ ખૂબ પાછળ રહી ગયો છે. ||9||
ਦੇਖੁ ਫਰੀਦਾ ਜਿ ਥੀਆ ਸਕਰ ਹੋਈ ਵਿਸੁ ॥
dekh fareedaa ji theea sakar hoee vis |જુઓ, ફરીદ, શું થયું છે: ખાંડ ઝેર બની ગઈ છે.
ਸਾਂਈ ਬਾਝਹੁ ਆਪਣੇ ਵੇਦਣ ਕਹੀਐ ਕਿਸੁ ॥੧੦॥
saanee baajhahu aapane vedan kaheeai kis |10|મારા પ્રભુ વિના હું મારું દુ:ખ કોને કહું? ||10||
ਫਰੀਦਾ ਅਖੀ ਦੇਖਿ ਪਤੀਣੀਆਂ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਰੀਣੇ ਕੰਨ ॥
fareedaa akhee dekh pateeneean sun sun reene kan |ફરીદ, મારી આંખો નબળી પડી ગઈ છે અને કાન સાંભળવામાં કઠિન થઈ ગયા છે.
ਸਾਖ ਪਕੰਦੀ ਆਈਆ ਹੋਰ ਕਰੇਂਦੀ ਵੰਨ ॥੧੧॥
saakh pakandee aaeea hor karendee van |11|શરીરનો પાક પાકી ગયો છે અને રંગ બદલાઈ ગયો છે. ||11||
ਫਰੀਦਾ ਕਾਲਂੀ ਜਿਨੀ ਨ ਰਾਵਿਆ ਧਉਲੀ ਰਾਵੈ ਕੋਇ ॥
fareedaa kaalanee jinee na raaviaa dhaulee raavai koe |ફરીદ, જેમણે તેમના વાળ કાળા થવા પર તેમના જીવનસાથીનો આનંદ માણ્યો ન હતો - જ્યારે તેમના વાળ સફેદ થઈ જાય ત્યારે ભાગ્યે જ કોઈ તેમને આનંદ માણે છે.
ਕਰਿ ਸਾਂਈ ਸਿਉ ਪਿਰਹੜੀ ਰੰਗੁ ਨਵੇਲਾ ਹੋਇ ॥੧੨॥
kar saanee siau piraharree rang navelaa hoe |12|માટે પ્રભુના પ્રેમમાં રહો, જેથી તમારો રંગ સદા નવો રહે. ||12||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਫਰੀਦਾ ਕਾਲੀ ਧਉਲੀ ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਹੈ ਜੇ ਕੋ ਚਿਤਿ ਕਰੇ ॥
fareedaa kaalee dhaulee saahib sadaa hai je ko chit kare |ફરીદ, ભલે કોઈના વાળ કાળા હોય કે રાખોડી, જો કોઈ તેને યાદ કરે તો આપણો ભગવાન અને માસ્ટર હંમેશા અહીં જ છે.
ਆਪਣਾ ਲਾਇਆ ਪਿਰਮੁ ਨ ਲਗਈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
aapanaa laaeaa piram na lagee je lochai sabh koe |પ્રભુ પ્રત્યેની આ પ્રેમાળ ભક્તિ કોઈના પોતાના પ્રયત્નોથી આવતી નથી, ભલે બધા તેની ઈચ્છા કરતા હોય.
ਏਹੁ ਪਿਰਮੁ ਪਿਆਲਾ ਖਸਮ ਕਾ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੧੩॥
ehu piram piaalaa khasam kaa jai bhaavai tai dee |13|પ્રેમાળ ભક્તિનો આ પ્યાલો આપણા ભગવાન અને માસ્ટરનો છે; તે જેને ચાહે તેને આપે છે. ||13||
ਫਰੀਦਾ ਜਿਨੑ ਲੋਇਣ ਜਗੁ ਮੋਹਿਆ ਸੇ ਲੋਇਣ ਮੈ ਡਿਠੁ ॥
fareedaa jina loein jag mohiaa se loein mai dditth |ફરીદ, એ આંખો જેણે દુનિયાને મોહિત કરી છે - તે આંખો મેં જોઈ છે.
ਕਜਲ ਰੇਖ ਨ ਸਹਦਿਆ ਸੇ ਪੰਖੀ ਸੂਇ ਬਹਿਠੁ ॥੧੪॥
kajal rekh na sahadiaa se pankhee sooe bahitth |14|એકવાર, તેઓ મસ્કરાનો એક બીટ પણ સહન કરી શક્યા નહીં; હવે, પક્ષીઓ તેમનામાં બચ્ચાં ઉગાડે છે! ||14||
ਫਰੀਦਾ ਕੂਕੇਦਿਆ ਚਾਂਗੇਦਿਆ ਮਤੀ ਦੇਦਿਆ ਨਿਤ ॥
fareedaa kookediaa chaangediaa matee dediaa nit |ફરીદ, તેઓએ બૂમો પાડી અને બૂમો પાડી, અને સતત સારી સલાહ આપી.
ਜੋ ਸੈਤਾਨਿ ਵੰਞਾਇਆ ਸੇ ਕਿਤ ਫੇਰਹਿ ਚਿਤ ॥੧੫॥
jo saitaan vanyaaeaa se kit fereh chit |15|પરંતુ જેમને શેતાન બગાડ્યા છે - તેઓ તેમની ચેતનાને ભગવાન તરફ કેવી રીતે ફેરવી શકે? ||15||
ਫਰੀਦਾ ਥੀਉ ਪਵਾਹੀ ਦਭੁ ॥
fareedaa theeo pavaahee dabh |ફરિદ, માર્ગ પરનું ઘાસ બની જા,
ਜੇ ਸਾਂਈ ਲੋੜਹਿ ਸਭੁ ॥
je saanee lorreh sabh |જો તમે બધાના ભગવાનની ઝંખના કરો છો.
ਇਕੁ ਛਿਜਹਿ ਬਿਆ ਲਤਾੜੀਅਹਿ ॥
eik chhijeh biaa lataarreeeh |એક તમને કાપી નાખશે, અને બીજો તમને પગ નીચે કચડી નાખશે;
ਤਾਂ ਸਾਈ ਦੈ ਦਰਿ ਵਾੜੀਅਹਿ ॥੧੬॥
taan saaee dai dar vaarreeeh |16|પછી, તમે ભગવાનના દરબારમાં દાખલ થશો. ||16||
ਫਰੀਦਾ ਖਾਕੁ ਨ ਨਿੰਦੀਐ ਖਾਕੂ ਜੇਡੁ ਨ ਕੋਇ ॥
fareedaa khaak na nindeeai khaakoo jedd na koe |ફરીદ, ધૂળની નિંદા ન કર; નોંધ ધૂળ જેટલી મહાન છે.
ਜੀਵਦਿਆ ਪੈਰਾ ਤਲੈ ਮੁਇਆ ਉਪਰਿ ਹੋਇ ॥੧੭॥
jeevadiaa pairaa talai mueaa upar hoe |17|જ્યારે આપણે જીવીએ છીએ, તે આપણા પગ નીચે છે, અને જ્યારે આપણે મરીએ છીએ, તે આપણા ઉપર છે. ||17||
ਫਰੀਦਾ ਜਾ ਲਬੁ ਤਾ ਨੇਹੁ ਕਿਆ ਲਬੁ ਤ ਕੂੜਾ ਨੇਹੁ ॥
fareedaa jaa lab taa nehu kiaa lab ta koorraa nehu |ફરીદ, જ્યારે લોભ હોય, ત્યાં પ્રેમ શું હોઈ શકે? લોભ હોય ત્યારે પ્રેમ મિથ્યા હોય છે.
ਕਿਚਰੁ ਝਤਿ ਲਘਾਈਐ ਛਪਰਿ ਤੁਟੈ ਮੇਹੁ ॥੧੮॥
kichar jhat laghaaeeai chhapar tuttai mehu |18|વરસાદ પડે ત્યારે ઝરતી ઝૂંપડીમાં ક્યાં સુધી રહી શકાય? ||18||
ਫਰੀਦਾ ਜੰਗਲੁ ਜੰਗਲੁ ਕਿਆ ਭਵਹਿ ਵਣਿ ਕੰਡਾ ਮੋੜੇਹਿ ॥
fareedaa jangal jangal kiaa bhaveh van kanddaa morrehi |ફરીદ, તું કાંટાળા વૃક્ષો વચ્ચેથી અથડાઈને જંગલમાંથી જંગલમાં કેમ ભટકે છે?
ਵਸੀ ਰਬੁ ਹਿਆਲੀਐ ਜੰਗਲੁ ਕਿਆ ਢੂਢੇਹਿ ॥੧੯॥
vasee rab hiaaleeai jangal kiaa dtoodtehi |19|પ્રભુ હૃદયમાં રહે છે; તમે તેને જંગલમાં કેમ શોધી રહ્યા છો? ||19||
ਫਰੀਦਾ ਇਨੀ ਨਿਕੀ ਜੰਘੀਐ ਥਲ ਡੂੰਗਰ ਭਵਿਓਮਿੑ ॥
fareedaa inee nikee jangheeai thal ddoongar bhaviomi |ફરિદ, આ નાના પગ સાથે, મેં રણ અને પર્વતો પાર કર્યા.
ਅਜੁ ਫਰੀਦੈ ਕੂਜੜਾ ਸੈ ਕੋਹਾਂ ਥੀਓਮਿ ॥੨੦॥
aj fareedai koojarraa sai kohaan theeom |20|પણ આજે, ફરીદ, મારો પાણીનો જગ સેંકડો માઈલ દૂર લાગે છે. ||20||
ਫਰੀਦਾ ਰਾਤੀ ਵਡੀਆਂ ਧੁਖਿ ਧੁਖਿ ਉਠਨਿ ਪਾਸ ॥
fareedaa raatee vaddeean dhukh dhukh utthan paas |ફરીદ, રાત લાંબી છે, અને મારી બાજુઓ પીડાથી પીડાઈ રહી છે.