ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 441
ਧਾਵਤੁ ਥੰਮਿੑਆ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਦਸਵਾ ਦੁਆਰੁ ਪਾਇਆ ॥
dhaavat thamiaa satigur miliaai dasavaa duaar paaeaa |બહાર નીકળતો, ભટકતો આત્મા, સાચા ગુરુને મળ્યા પછી, દસમો દરવાજો ખોલે છે.
ਤਿਥੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭੋਜਨੁ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਜਿਤੁ ਸਬਦਿ ਜਗਤੁ ਥੰਮਿੑ ਰਹਾਇਆ ॥
tithai amrit bhojan sahaj dhun upajai jit sabad jagat thami rahaaeaa |ત્યાં, એમ્બ્રોસિયલ નેક્ટર એ ખોરાક છે અને આકાશી સંગીત ગુંજી ઉઠે છે; વિશ્વ શબ્દના સંગીત દ્વારા જોડણીથી બંધાયેલું છે.
ਤਹ ਅਨੇਕ ਵਾਜੇ ਸਦਾ ਅਨਦੁ ਹੈ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ॥
tah anek vaaje sadaa anad hai sache rahiaa samaae |અનસ્ટ્રક્ડ મેલોડીના ઘણા તાણ ત્યાં સંભળાય છે, કારણ કે એક સત્યમાં ભળી જાય છે.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਧਾਵਤੁ ਥੰਮਿੑਆ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਆਏ ॥੪॥
eiau kahai naanak satigur miliaai dhaavat thamiaa nij ghar vasiaa aae |4|આ રીતે નાનક કહે છે: સાચા ગુરુને મળવાથી, ભટકતો આત્મા સ્થિર થઈ જાય છે, અને પોતાના ઘરમાં નિવાસ કરવા આવે છે. ||4||
ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਆਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥
man toon jot saroop hai aapanaa mool pachhaan |હે મારા મન, તમે દિવ્ય પ્રકાશનું મૂર્ત સ્વરૂપ છો - તમારા પોતાના મૂળને ઓળખો.
ਮਨ ਹਰਿ ਜੀ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਰੰਗੁ ਮਾਣੁ ॥
man har jee terai naal hai guramatee rang maan |હે મારા મન, પ્રિય ભગવાન તારી સાથે છે; ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, તેમના પ્રેમનો આનંદ માણો.
ਮੂਲੁ ਪਛਾਣਹਿ ਤਾਂ ਸਹੁ ਜਾਣਹਿ ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
mool pachhaaneh taan sahu jaaneh maran jeevan kee sojhee hoee |તમારા મૂળને સ્વીકારો, અને પછી તમે તમારા પતિને જાણશો, અને તેથી મૃત્યુ અને જન્મને સમજો.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣਹਿ ਤਾਂ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਨ ਹੋਈ ॥
guraparasaadee eko jaaneh taan doojaa bhaau na hoee |ગુરુની કૃપાથી, એકને જાણો; પછી, તમે બીજા કોઈને પ્રેમ કરશો નહીં.
ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ਵਜੀ ਵਧਾਈ ਤਾ ਹੋਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
man saant aaee vajee vadhaaee taa hoaa paravaan |મનમાં શાંતિ આવે છે, અને આનંદ ગૂંજે છે; પછી, તમે વખાણવામાં આવશે.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਅਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥੫॥
eiau kahai naanak man toon jot saroop hai apanaa mool pachhaan |5|આ રીતે નાનક કહે છે: હે મારા મન, તું તેજસ્વી ભગવાનની મૂર્તિ છે; તમારા સ્વનું સાચું મૂળ ઓળખો. ||5||
ਮਨ ਤੂੰ ਗਾਰਬਿ ਅਟਿਆ ਗਾਰਬਿ ਲਦਿਆ ਜਾਹਿ ॥
man toon gaarab attiaa gaarab ladiaa jaeh |હે મન, તું અભિમાનથી ભરપૂર છે; ગર્વથી લદાયેલા, તમે પ્રયાણ કરશો.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਮੋਹਿਆ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਭਵਾਹਿ ॥
maaeaa mohanee mohiaa fir fir joonee bhavaeh |આકર્ષક માયાએ તમને વારંવાર, ફરીથી અને ફરીથી આકર્ષિત કર્યા છે, અને તમને પુનર્જન્મની લાલચ આપી છે.
ਗਾਰਬਿ ਲਾਗਾ ਜਾਹਿ ਮੁਗਧ ਮਨ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹੇ ॥
gaarab laagaa jaeh mugadh man ant geaa pachhutaavahe |અભિમાનને વળગીને, હે મૂર્ખ મન, તું વિદાય પામીશ, અને અંતે, તું પસ્તાવો કરશે અને પસ્તાવો કરશે.
ਅਹੰਕਾਰੁ ਤਿਸਨਾ ਰੋਗੁ ਲਗਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਹੇ ॥
ahankaar tisanaa rog lagaa birathaa janam gavaavahe |તમે અહંકાર અને ઇચ્છાના રોગોથી પીડિત છો, અને તમે તમારું જીવન વ્યર્થમાં બરબાદ કરી રહ્યા છો.
ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਚੇਤਹਿ ਨਾਹੀ ਅਗੈ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹੇ ॥
manamukh mugadh cheteh naahee agai geaa pachhutaavahe |મૂર્ખ સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ ભગવાનને યાદ કરતો નથી, અને પછીથી પસ્તાવો કરશે.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਤੂੰ ਗਾਰਬਿ ਅਟਿਆ ਗਾਰਬਿ ਲਦਿਆ ਜਾਵਹੇ ॥੬॥
eiau kahai naanak man toon gaarab attiaa gaarab ladiaa jaavahe |6|આમ નાનક કહે છે: હે મન, તું અભિમાનથી ભરેલો છે; ગર્વથી લદાયેલા, તમે પ્રયાણ કરશો. ||6||
ਮਨ ਤੂੰ ਮਤ ਮਾਣੁ ਕਰਹਿ ਜਿ ਹਉ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਮਾਣਾ ਹੋਹੁ ॥
man toon mat maan kareh ji hau kichh jaanadaa guramukh nimaanaa hohu |હે મન, તારા પર એટલું અભિમાન ન કર, જાણે તું બધું જાણે છે; ગુરુમુખ નમ્ર અને વિનમ્ર છે.
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਹਉ ਬੁਧਿ ਹੈ ਸਚਿ ਸਬਦਿ ਮਲੁ ਖੋਹੁ ॥
antar agiaan hau budh hai sach sabad mal khohu |બુદ્ધિની અંદર અજ્ઞાન અને અહંકાર છે; શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા, આ ગંદકી ધોવાઇ જાય છે.
ਹੋਹੁ ਨਿਮਾਣਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਅਗੈ ਮਤ ਕਿਛੁ ਆਪੁ ਲਖਾਵਹੇ ॥
hohu nimaanaa satiguroo agai mat kichh aap lakhaavahe |તેથી નમ્ર બનો, અને સાચા ગુરુને શરણે થાઓ; તમારી ઓળખને તમારા અહંકાર સાથે ન જોડો.
ਆਪਣੈ ਅਹੰਕਾਰਿ ਜਗਤੁ ਜਲਿਆ ਮਤ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਗਵਾਵਹੇ ॥
aapanai ahankaar jagat jaliaa mat toon aapanaa aap gavaavahe |જગત અહંકાર અને સ્વ-ઓળખ દ્વારા ભસ્મ થાય છે; આ જુઓ, જેથી તમે તમારી પોતાની જાતને પણ ગુમાવો.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਕਰਹਿ ਕਾਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਲਾਗਿ ਰਹੁ ॥
satigur kai bhaanai kareh kaar satigur kai bhaanai laag rahu |તમારી જાતને સાચા ગુરુની મીઠી ઇચ્છાનું પાલન કરો; તેમની મીઠી ઇચ્છા સાથે જોડાયેલા રહો.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਆਪੁ ਛਡਿ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਮਨ ਨਿਮਾਣਾ ਹੋਇ ਰਹੁ ॥੭॥
eiau kahai naanak aap chhadd sukh paaveh man nimaanaa hoe rahu |7|આમ નાનક કહે છે: તમારા અહંકાર અને સ્વ-અહંકારનો ત્યાગ કરો અને શાંતિ મેળવો; તમારા મનને નમ્રતામાં રહેવા દો. ||7||
ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ॥
dhan su velaa jit mai satigur miliaa so sahu chit aaeaa |ધન્ય છે તે સમય, જ્યારે હું સાચા ગુરુને મળ્યો, અને મારા પતિ ભગવાન મારા ચેતનમાં આવ્યા.
ਮਹਾ ਅਨੰਦੁ ਸਹਜੁ ਭਇਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
mahaa anand sahaj bheaa man tan sukh paaeaa |હું ખૂબ જ આનંદિત થઈ ગયો, અને મારા મન અને શરીરને આવી કુદરતી શાંતિ મળી.
ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ਅਵਗਣ ਸਭਿ ਵਿਸਾਰੇ ॥
so sahu chit aaeaa man vasaaeaa avagan sabh visaare |મારા પતિ ભગવાન મારા ચેતનમાં આવ્યા; મેં તેને મારા મનમાં સમાવી લીધો, અને મેં તમામ અવગુણોનો ત્યાગ કર્યો.
ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਗੁਣ ਪਰਗਟ ਹੋਏ ਸਤਿਗੁਰ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥
jaa tis bhaanaa gun paragatt hoe satigur aap savaare |જ્યારે તે તેને ખુશ કરે છે, ત્યારે મારામાં સદ્ગુણો દેખાયા, અને સાચા ગુરુએ પોતે મને શણગાર્યો.
ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਏ ਜਿਨੑੀ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਦਿੜਿਆ ਦੁਤੀਆ ਭਾਉ ਚੁਕਾਇਆ ॥
se jan paravaan hoe jinaee ik naam dirriaa duteea bhaau chukaaeaa |તે નમ્ર લોકો સ્વીકાર્ય બને છે, જેઓ એક નામને વળગી રહે છે અને દ્વૈતના પ્રેમનો ત્યાગ કરે છે.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ॥੮॥
eiau kahai naanak dhan su velaa jit mai satigur miliaa so sahu chit aaeaa |8|આમ નાનક કહે છે: ધન્ય છે તે સમય જ્યારે હું સાચા ગુરુને મળ્યો, અને મારા પતિ ભગવાન મારા ચેતનમાં આવ્યા. ||8||
ਇਕਿ ਜੰਤ ਭਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨਿ ਸਹਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ॥
eik jant bharam bhule tin seh aap bhulaae |કેટલાક લોકો શંકાથી ભ્રમિત થઈને ફરે છે; તેમના પતિ ભગવાન પોતે તેમને ગેરમાર્ગે દોર્યા છે.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਿਰਹਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
doojai bhaae fireh haumai karam kamaae |તેઓ દ્વૈતના પ્રેમમાં ભટકે છે, અને તેઓ અહંકારમાં તેમના કાર્યો કરે છે.
ਤਿਨਿ ਸਹਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਕੁਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ਤਿਨ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਵਸਾਈ ॥
tin seh aap bhulaae kumaarag paae tin kaa kichh na vasaaee |તેમના પતિ ભગવાને પોતે તેમને ગેરમાર્ગે દોર્યા છે, અને તેમને દુષ્ટ માર્ગ પર મૂક્યા છે. તેમની શક્તિમાં કંઈ નથી.
ਤਿਨ ਕੀ ਗਤਿ ਅਵਗਤਿ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਜਿਨਿ ਇਹ ਰਚਨ ਰਚਾਈ ॥
tin kee gat avagat toonhai jaaneh jin ih rachan rachaaee |તમે જ તેમના ઉતાર-ચઢાવને જાણો છો, તમે, જેમણે સર્જન કર્યું છે.
ਹੁਕਮੁ ਤੇਰਾ ਖਰਾ ਭਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥
hukam teraa kharaa bhaaraa guramukh kisai bujhaae |તારી ઇચ્છાની આજ્ઞા બહુ કડક છે; સમજનાર ગુરુમુખ કેટલો દુર્લભ છે.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥੯॥
eiau kahai naanak kiaa jant vichaare jaa tudh bharam bhulaae |9|આમ નાનક કહે છે: જ્યારે તમે તેમને શંકામાં ભ્રમિત કરો છો ત્યારે ગરીબ જીવો શું કરી શકે? ||9||