ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1288
ਲਿਖਿਆ ਪਲੈ ਪਾਇ ਸੋ ਸਚੁ ਜਾਣੀਐ ॥
likhiaa palai paae so sach jaaneeai |જેનું પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્ય સક્રિય છે, તે સાચા ભગવાનને ઓળખે છે.
ਹੁਕਮੀ ਹੋਇ ਨਿਬੇੜੁ ਗਇਆ ਜਾਣੀਐ ॥
hukamee hoe niberr geaa jaaneeai |ભગવાનની આજ્ઞાથી, તે નિયુક્ત છે. જ્યારે નશ્વર જાય છે, ત્યારે તે જાણે છે.
ਭਉਜਲ ਤਾਰਣਹਾਰੁ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ॥
bhaujal taaranahaar sabad pachhaaneeai |શબ્દના શબ્દને સમજો, અને ભયાનક વિશ્વ-સાગરને પાર કરો.
ਚੋਰ ਜਾਰ ਜੂਆਰ ਪੀੜੇ ਘਾਣੀਐ ॥
chor jaar jooaar peerre ghaaneeai |ચોર, વ્યભિચારીઓ અને જુગારીઓ મિલમાં દાણાની જેમ દબાયેલા છે.
ਨਿੰਦਕ ਲਾਇਤਬਾਰ ਮਿਲੇ ਹੜੑਵਾਣੀਐ ॥
nindak laaeitabaar mile harravaaneeai |નિંદા કરનારાઓ અને ગપસપ કરનારાઓ હાથ વડે બાંધે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ਸੁ ਦਰਗਹ ਜਾਣੀਐ ॥੨੧॥
guramukh sach samaae su daragah jaaneeai |21|ગુરુમુખ સાચા પ્રભુમાં લીન થાય છે, અને પ્રભુના દરબારમાં પ્રખ્યાત છે. ||21||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |સાલોક, દ્વિતીય મહેલ:
ਨਾਉ ਫਕੀਰੈ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਮੂਰਖ ਪੰਡਿਤੁ ਨਾਉ ॥
naau fakeerai paatisaahu moorakh panddit naau |ભિખારી સમ્રાટ તરીકે ઓળખાય છે, અને મૂર્ખ ધાર્મિક વિદ્વાન તરીકે ઓળખાય છે.
ਅੰਧੇ ਕਾ ਨਾਉ ਪਾਰਖੂ ਏਵੈ ਕਰੇ ਗੁਆਉ ॥
andhe kaa naau paarakhoo evai kare guaau |અંધ માણસ દ્રષ્ટા તરીકે ઓળખાય છે; આ રીતે લોકો વાત કરે છે.
ਇਲਤਿ ਕਾ ਨਾਉ ਚਉਧਰੀ ਕੂੜੀ ਪੂਰੇ ਥਾਉ ॥
eilat kaa naau chaudharee koorree poore thaau |મુશ્કેલી સર્જનારને નેતા કહેવામાં આવે છે, અને જૂઠું બોલનારને સન્માન સાથે બેઠેલા હોય છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ਕਲਿ ਕਾ ਏਹੁ ਨਿਆਉ ॥੧॥
naanak guramukh jaaneeai kal kaa ehu niaau |1|ઓ નાનક, ગુરુમુખો જાણે છે કે કલિયુગના અંધકાર યુગમાં આ ન્યાય છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਹਰਣਾਂ ਬਾਜਾਂ ਤੈ ਸਿਕਦਾਰਾਂ ਏਨੑਾ ਪੜਿੑਆ ਨਾਉ ॥
haranaan baajaan tai sikadaaraan enaa parriaa naau |હરણ, બાજ અને સરકારી અધિકારીઓ પ્રશિક્ષિત અને હોંશિયાર તરીકે જાણીતા છે.
ਫਾਂਧੀ ਲਗੀ ਜਾਤਿ ਫਹਾਇਨਿ ਅਗੈ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
faandhee lagee jaat fahaaein agai naahee thaau |જ્યારે છટકું ગોઠવવામાં આવે છે, ત્યારે તેઓ પોતાની જાતને ફસાવે છે; હવે પછી તેઓને આરામની જગ્યા મળશે નહીં.
ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਜਿਨੑੀ ਕਮਾਣਾ ਨਾਉ ॥
so parriaa so panddit beenaa jinaee kamaanaa naau |તે એકલો જ વિદ્વાન અને જ્ઞાની છે, અને તે જ એક વિદ્વાન છે, જે નામનું આચરણ કરે છે.
ਪਹਿਲੋ ਦੇ ਜੜ ਅੰਦਰਿ ਜੰਮੈ ਤਾ ਉਪਰਿ ਹੋਵੈ ਛਾਂਉ ॥
pahilo de jarr andar jamai taa upar hovai chhaanau |પ્રથમ, વૃક્ષ તેના મૂળ નીચે મૂકે છે, અને પછી તે તેની છાયાને ઉપર ફેલાવે છે.
ਰਾਜੇ ਸੀਹ ਮੁਕਦਮ ਕੁਤੇ ॥
raaje seeh mukadam kute |રાજાઓ વાઘ છે, અને તેમના અધિકારીઓ કૂતરા છે;
ਜਾਇ ਜਗਾਇਨਿੑ ਬੈਠੇ ਸੁਤੇ ॥
jaae jagaaeini baitthe sute |તેઓ બહાર જાય છે અને સૂતેલા લોકોને જગાડે છે અને તેમને હેરાન કરે છે.
ਚਾਕਰ ਨਹਦਾ ਪਾਇਨਿੑ ਘਾਉ ॥
chaakar nahadaa paaeini ghaau |જાહેર સેવકો તેમના નખ વડે ઘા કરે છે.
ਰਤੁ ਪਿਤੁ ਕੁਤਿਹੋ ਚਟਿ ਜਾਹੁ ॥
rat pit kutiho chatt jaahu |જે લોહી વહેતું હોય તેને કૂતરા ચાટી લે છે.
ਜਿਥੈ ਜੀਆਂ ਹੋਸੀ ਸਾਰ ॥
jithai jeean hosee saar |પરંતુ ત્યાં, ભગવાનના દરબારમાં, બધા જીવોનો ન્યાય થશે.
ਨਕਂੀ ਵਢਂੀ ਲਾਇਤਬਾਰ ॥੨॥
nakanee vadtanee laaeitabaar |2|જેમણે લોકોના વિશ્વાસનો ભંગ કર્યો છે તેઓ બદનામ થશે; તેમના નાક કાપી નાખવામાં આવશે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਮੇਦਨੀ ਆਪੇ ਕਰਦਾ ਸਾਰ ॥
aap upaae medanee aape karadaa saar |તે પોતે જ વિશ્વ બનાવે છે, અને તે પોતે જ તેની સંભાળ લે છે.
ਭੈ ਬਿਨੁ ਭਰਮੁ ਨ ਕਟੀਐ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
bhai bin bharam na katteeai naam na lagai piaar |ભગવાનના ભય વિના, શંકા દૂર થતી નથી, અને નામ પ્રત્યેનો પ્રેમ સ્વીકારવામાં આવતો નથી.
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਭਉ ਊਪਜੈ ਪਾਈਐ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥
satigur te bhau aoopajai paaeeai mokh duaar |સાચા ગુરુ દ્વારા, ભગવાનનો ભય વધે છે, અને મુક્તિનો દરવાજો મળે છે.
ਭੈ ਤੇ ਸਹਜੁ ਪਾਈਐ ਮਿਲਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥
bhai te sahaj paaeeai mil jotee jot apaar |ભગવાનના ભય દ્વારા, સાહજિક સરળતા પ્રાપ્ત થાય છે, અને વ્યક્તિનો પ્રકાશ અનંતના પ્રકાશમાં ભળી જાય છે.
ਭੈ ਤੇ ਭੈਜਲੁ ਲੰਘੀਐ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥
bhai te bhaijal langheeai guramatee veechaar |ભગવાનના ડર દ્વારા, ગુરુના ઉપદેશોને પ્રતિબિંબિત કરીને, ભયાનક વિશ્વ-સાગરને પાર કરવામાં આવે છે.
ਭੈ ਤੇ ਨਿਰਭਉ ਪਾਈਐ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
bhai te nirbhau paaeeai jis daa ant na paaraavaar |ભગવાનના ભય દ્વારા, નિર્ભય ભગવાન મળે છે; તેનો કોઈ અંત કે મર્યાદા નથી.
ਮਨਮੁਖ ਭੈ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲਤੇ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
manamukh bhai kee saar na jaananee trisanaa jalate kareh pukaar |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો ભગવાનના ભયની કિંમતની કદર કરતા નથી. ઇચ્છામાં સળગતા, તેઓ રડે છે અને વિલાપ કરે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਉਰਿ ਧਾਰ ॥੨੨॥
naanak naavai hee te sukh paaeaa guramatee ur dhaar |22|હે નાનક, નામ દ્વારા, ગુરુના ઉપદેશને હ્રદયમાં સમાવી લેવાથી, શાંતિ પ્રાપ્ત થાય છે. ||22||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਰੂਪੈ ਕਾਮੈ ਦੋਸਤੀ ਭੁਖੈ ਸਾਦੈ ਗੰਢੁ ॥
roopai kaamai dosatee bhukhai saadai gandt |સૌંદર્ય અને જાતીય ઇચ્છા મિત્રો છે; ભૂખ અને સ્વાદિષ્ટ ખોરાક એકબીજા સાથે જોડાયેલા છે.
ਲਬੈ ਮਾਲੈ ਘੁਲਿ ਮਿਲਿ ਮਿਚਲਿ ਊਂਘੈ ਸਉੜਿ ਪਲੰਘੁ ॥
labai maalai ghul mil michal aoonghai saurr palangh |લોભ તેની સંપત્તિની શોધમાં બંધાયેલો છે, અને ઊંઘ એક નાની જગ્યાનો પણ પથારી તરીકે ઉપયોગ કરશે.
ਭੰਉਕੈ ਕੋਪੁ ਖੁਆਰੁ ਹੋਇ ਫਕੜੁ ਪਿਟੇ ਅੰਧੁ ॥
bhnaukai kop khuaar hoe fakarr pitte andh |ગુસ્સો ભસતો રહે છે અને પોતાના પર વિનાશ લાવે છે, આંધળી રીતે નકામી તકરારનો પીછો કરે છે.
ਚੁਪੈ ਚੰਗਾ ਨਾਨਕਾ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਮੁਹਿ ਗੰਧੁ ॥੧॥
chupai changaa naanakaa vin naavai muhi gandh |1|મૌન રહેવું સારું, હે નાનક; નામ વિના, વ્યક્તિના મુખમાંથી માત્ર ગંદકી જ નીકળે છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਰਾਜੁ ਮਾਲੁ ਰੂਪੁ ਜਾਤਿ ਜੋਬਨੁ ਪੰਜੇ ਠਗ ॥
raaj maal roop jaat joban panje tthag |રાજશક્તિ, સંપત્તિ, સુંદરતા, સામાજિક દરજ્જો અને યુવાની એ પાંચ ચોર છે.
ਏਨੀ ਠਗੀਂ ਜਗੁ ਠਗਿਆ ਕਿਨੈ ਨ ਰਖੀ ਲਜ ॥
enee tthageen jag tthagiaa kinai na rakhee laj |આ ચોરોએ દુનિયા લૂંટી છે; કોઈનું સન્માન બચ્યું નથી.
ਏਨਾ ਠਗਨਿੑ ਠਗ ਸੇ ਜਿ ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ ॥
enaa tthagani tthag se ji gur kee pairee paeh |પણ આ ચોરો પોતે લૂંટે છે, જેઓ ગુરુના ચરણોમાં પડે છે.
ਨਾਨਕ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ਹੋਰਿ ਕੇਤੇ ਮੁਠੇ ਜਾਹਿ ॥੨॥
naanak karamaa baahare hor kete mutthe jaeh |2|હે નાનક, જે લોકો પાસે સારા કર્મ નથી તેઓ લૂંટાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਪੜਿਆ ਲੇਖੇਦਾਰੁ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ॥
parriaa lekhedaar lekhaa mangeeai |વિદ્વાન અને શિક્ષિતોને તેમની ક્રિયાઓનો હિસાબ આપવા માટે કહેવામાં આવે છે.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੂੜਿਆਰੁ ਅਉਖਾ ਤੰਗੀਐ ॥
vin naavai koorriaar aaukhaa tangeeai |નામ વિના, તેઓ ખોટા ગણાય છે; તેઓ દુ:ખી બને છે અને મુશ્કેલીઓ સહન કરે છે.
ਅਉਘਟ ਰੁਧੇ ਰਾਹ ਗਲੀਆਂ ਰੋਕੀਆਂ ॥
aaughatt rudhe raah galeean rokeean |તેમનો માર્ગ કપટી અને મુશ્કેલ બની જાય છે, અને તેમનો માર્ગ અવરોધાય છે.
ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਸਬਦਿ ਸੰਤੋਖੀਆਂ ॥
sachaa veparavaahu sabad santokheean |સાચા અને સ્વતંત્ર ભગવાનના શબ્દ શબ્દ દ્વારા, વ્યક્તિ સંતોષી બને છે.
ਗਹਿਰ ਗਭੀਰ ਅਥਾਹੁ ਹਾਥ ਨ ਲਭਈ ॥
gahir gabheer athaahu haath na labhee |ભગવાન ઊંડા અને ગહન અને અગમ્ય છે; તેની ઊંડાઈ માપી શકાતી નથી.
ਮੁਹੇ ਮੁਹਿ ਚੋਟਾ ਖਾਹੁ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਕੋਇ ਨ ਛੁਟਸੀ ॥
muhe muhi chottaa khaahu vin gur koe na chhuttasee |ગુરુ વિના, મરણતોલ મારવામાં આવે છે અને મોઢામાં અને મુક્કા મારવામાં આવે છે, અને કોઈને છોડવામાં આવતું નથી.
ਪਤਿ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਜਾਹੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀਐ ॥
pat setee ghar jaahu naam vakhaaneeai |ભગવાનના નામનો જાપ કરવાથી, વ્યક્તિ સન્માન સાથે તેના સાચા ઘરે પાછો ફરે છે.
ਹੁਕਮੀ ਸਾਹ ਗਿਰਾਹ ਦੇਂਦਾ ਜਾਣੀਐ ॥੨੩॥
hukamee saah giraah dendaa jaaneeai |23|જાણો કે ભગવાન, તેમની આજ્ઞાના હુકમથી, ભરણપોષણ અને જીવનનો શ્વાસ આપે છે. ||23||