ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 36
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੁਣਦਾ ਵੇਖਦਾ ਕਿਉ ਮੁਕਰਿ ਪਇਆ ਜਾਇ ॥
sabh kichh sunadaa vekhadaa kiau mukar peaa jaae |તે બધું સાંભળે છે અને જુએ છે. કોઈ તેને કેવી રીતે નકારી શકે?
ਪਾਪੋ ਪਾਪੁ ਕਮਾਵਦੇ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਇ ॥
paapo paap kamaavade paape pacheh pachaae |જેઓ ફરીથી અને ફરીથી પાપ કરે છે, તેઓ પાપમાં સડી જશે અને મૃત્યુ પામશે.
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਮਨਮੁਖਿ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
so prabh nadar na aavee manamukh boojh na paae |ભગવાનની કૃપાની નજર તેમના પર આવતી નથી; તે સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખોને સમજણ મળતી નથી.
ਜਿਸੁ ਵੇਖਾਲੇ ਸੋਈ ਵੇਖੈ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇ ॥੪॥੨੩॥੫੬॥
jis vekhaale soee vekhai naanak guramukh paae |4|23|56|તેઓ એકલા ભગવાનને જુએ છે, જેમને તે પોતાની જાતને પ્રગટ કરે છે. ઓ નાનક, ગુરુમુખો તેને શોધે છે. ||4||23||56||
ਸ੍ਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sreeraag mahalaa 3 |સિરી રાગ, ત્રીજી મહેલ:
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਰੋਗੁ ਨ ਤੁਟਈ ਹਉਮੈ ਪੀੜ ਨ ਜਾਇ ॥
bin gur rog na tuttee haumai peerr na jaae |ગુરુ વિના રોગ મટતો નથી અને અહંકારનું દુઃખ દૂર થતું નથી.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਨਾਮੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
guraparasaadee man vasai naame rahai samaae |ગુરુની કૃપાથી તે મનમાં વાસ કરે છે, અને વ્યક્તિ તેના નામમાં લીન રહે છે.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥੧॥
gurasabadee har paaeeai bin sabadai bharam bhulaae |1|ગુરુના શબ્દ દ્વારા, ભગવાન મળે છે; શબ્દ વિના, લોકો ભટકે છે, શંકાથી છેતરાય છે. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥
man re nij ghar vaasaa hoe |હે મન, તમારા પોતાના આંતરિક અસ્તિત્વની સંતુલિત સ્થિતિમાં વાસ કરો.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹਿ ਤੂ ਫਿਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raam naam saalaeh too fir aavan jaan na hoe |1| rahaau |ભગવાનના નામની સ્તુતિ કરો, અને તમે હવે પુનર્જન્મમાં આવો અને જશો નહીં. ||1||થોભો ||
ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਵਰਤਦਾ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
har iko daataa varatadaa doojaa avar na koe |એકલા ભગવાન જ આપનાર છે, સર્વત્ર વ્યાપેલા છે. બીજું કોઈ જ નથી.
ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
sabad saalaahee man vasai sahaje hee sukh hoe |શબ્દના શબ્દની પ્રશંસા કરો, અને તે તમારા મનમાં વસવાટ કરશે; તમને સાહજિક શાંતિ અને શાંતિથી આશીર્વાદ મળશે.
ਸਭ ਨਦਰੀ ਅੰਦਰਿ ਵੇਖਦਾ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੨॥
sabh nadaree andar vekhadaa jai bhaavai tai dee |2|બધું પ્રભુની કૃપાની નજરમાં છે. જેમ તે ઈચ્છે છે, તે આપે છે. ||2||
ਹਉਮੈ ਸਭਾ ਗਣਤ ਹੈ ਗਣਤੈ ਨਉ ਸੁਖੁ ਨਾਹਿ ॥
haumai sabhaa ganat hai ganatai nau sukh naeh |અહંકારમાં, બધાએ તેમની ક્રિયાઓનો હિસાબ આપવો જોઈએ. આ હિસાબમાં શાંતિ નથી.
ਬਿਖੁ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਬਿਖੁ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥
bikh kee kaar kamaavanee bikh hee maeh samaeh |દુષ્ટતા અને ભ્રષ્ટાચારમાં કામ કરીને લોકો ભ્રષ્ટાચારમાં ડૂબી જાય છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਠਉਰੁ ਨ ਪਾਇਨੀ ਜਮਪੁਰਿ ਦੂਖ ਸਹਾਹਿ ॥੩॥
bin naavai tthaur na paaeinee jamapur dookh sahaeh |3|નામ વિના તેમને આરામનું સ્થાન મળતું નથી. મૃત્યુના શહેરમાં, તેઓ યાતનામાં પીડાય છે. ||3||
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਤਿਸੈ ਦਾ ਆਧਾਰੁ ॥
jeeo pindd sabh tis daa tisai daa aadhaar |શરીર અને આત્મા બધા તેના જ છે; તે બધાનો આધાર છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਬੁਝੀਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
guraparasaadee bujheeai taa paae mokh duaar |ગુરુની કૃપાથી સમજણ આવે છે અને પછી મુક્તિનો દરવાજો મળે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂੰ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੪॥੨੪॥੫੭॥
naanak naam salaeh toon ant na paaraavaar |4|24|57|હે નાનક, ભગવાનના નામના ગુણગાન ગાઓ; તેનો કોઈ અંત કે મર્યાદા નથી. ||4||24||57||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |સિરી રાગ, ત્રીજી મહેલ:
ਤਿਨਾ ਅਨੰਦੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਜਿਨਾ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥
tinaa anand sadaa sukh hai jinaa sach naam aadhaar |જેમને સાચા નામનો આધાર છે તેઓ હંમેશ માટે આનંદ અને શાંતિમાં રહે છે.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
gurasabadee sach paaeaa dookh nivaaranahaar |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તેઓ સાચાને પ્રાપ્ત કરે છે, દુઃખનો નાશ કરનાર.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
sadaa sadaa saache gun gaaveh saachai naae piaar |હંમેશ અને હંમેશ માટે, તેઓ સાચા એકના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે; તેઓ સાચા નામને પ્રેમ કરે છે.
ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਆਪਣੀ ਦਿਤੋਨੁ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥੧॥
kirapaa kar kai aapanee diton bhagat bhanddaar |1|જ્યારે ભગવાન પોતે કૃપા કરે છે, ત્યારે તે ભક્તિનો ખજાનો આપે છે. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
man re sadaa anand gun gaae |હે મન, તેમની સ્તુતિ ગાઓ, અને હંમેશ માટે આનંદમાં રહો.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sachee baanee har paaeeai har siau rahai samaae |1| rahaau |તેમની બાની સાચા શબ્દ દ્વારા, ભગવાનની પ્રાપ્તિ થાય છે, અને વ્યક્તિ ભગવાનમાં લીન રહે છે. ||1||થોભો ||
ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਮਨੁ ਲਾਲੁ ਥੀਆ ਰਤਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
sachee bhagatee man laal theea rataa sahaj subhaae |સાચી ભક્તિમાં, મન પ્રભુના પ્રેમના ઉંડા કિરમજી રંગમાં, સાહજિક શાંતિ અને સંયમથી રંગાઈ જાય છે.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਮਨੁ ਮੋਹਿਆ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
gurasabadee man mohiaa kahanaa kachhoo na jaae |ગુરૂના શબ્દથી મન મોહિત થાય છે, જેનું વર્ણન કરી શકાતું નથી.
ਜਿਹਵਾ ਰਤੀ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਰਸਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
jihavaa ratee sabad sachai amrit peevai ras gun gaae |શબ્દના સાચા શબ્દથી રંગાયેલી જીભ આનંદથી અમૃત પીવે છે, તેમના ભવ્ય ગુણગાન ગાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਹੁ ਰੰਗੁ ਪਾਈਐ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥
guramukh ehu rang paaeeai jis no kirapaa kare rajaae |2|ગુરુમુખને આ પ્રેમ પ્રાપ્ત થાય છે, જ્યારે ભગવાન, તેમની ઇચ્છામાં, તેમની કૃપા આપે છે. ||2||
ਸੰਸਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਸੁਤਿਆ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥
sansaa ihu sansaar hai sutiaa rain vihaae |આ જગત એક ભ્રમ છે; લોકો તેમના જીવનની રાતો ઊંઘમાં પસાર કરે છે.
ਇਕਿ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਕਢਿ ਲਇਅਨੁ ਆਪੇ ਲਇਓਨੁ ਮਿਲਾਇ ॥
eik aapanai bhaanai kadt leian aape leion milaae |તેમની ઇચ્છાના આનંદથી, તે કેટલાકને બહાર કાઢે છે, અને તેમને પોતાની સાથે જોડે છે.
ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇ ॥
aape hee aap man vasiaa maaeaa mohu chukaae |તે પોતે મનમાં રહે છે, અને માયાની આસક્તિ દૂર કરે છે.
ਆਪਿ ਵਡਾਈ ਦਿਤੀਅਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥੩॥
aap vaddaaee diteean guramukh dee bujhaae |3|તે પોતે જ ભવ્ય મહાનતા આપે છે; તે ગુરુમુખને સમજવાની પ્રેરણા આપે છે. ||3||
ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਭੁਲਿਆ ਲਏ ਸਮਝਾਇ ॥
sabhanaa kaa daataa ek hai bhuliaa le samajhaae |એક પ્રભુ સર્વને આપનાર છે. તે ભૂલ કરનારાઓને સુધારે છે.
ਇਕਿ ਆਪੇ ਆਪਿ ਖੁਆਇਅਨੁ ਦੂਜੈ ਛਡਿਅਨੁ ਲਾਇ ॥
eik aape aap khuaaeian doojai chhaddian laae |તેણે પોતે કેટલાકને છેતર્યા છે, અને તેમને દ્વૈત સાથે જોડી દીધા છે.
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
guramatee har paaeeai jotee jot milaae |ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, ભગવાન મળે છે, અને વ્યક્તિનો પ્રકાશ પ્રકાશમાં ભળી જાય છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੨੫॥੫੮॥
anadin naame ratiaa naanak naam samaae |4|25|58|રાત-દિવસ ભગવાનના નામ સાથે જોડાયેલા, હે નાનક, તમે નામમાં લીન થઈ જશો. ||4||25||58||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |સિરી રાગ, ત્રીજી મહેલ:
ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
gunavantee sach paaeaa trisanaa taj vikaar |સદાચારી સત્ય મેળવે છે; તેઓ દુષ્ટતા અને ભ્રષ્ટાચાર માટે તેમની ઇચ્છાઓ છોડી દે છે.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਮਨੁ ਰੰਗਿਆ ਰਸਨਾ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥
gurasabadee man rangiaa rasanaa prem piaar |તેમના મન ગુરુના શબ્દના શબ્દથી રંગાયેલા છે; તેમના પ્રિયજનોનો પ્રેમ તેમની જીભ પર છે.