ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1287
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਰਾਤੀ ਕਾਲੁ ਘਟੈ ਦਿਨਿ ਕਾਲੁ ॥
raatee kaal ghattai din kaal |રાત્રે સમય પસાર થાય છે; દિવસ દરમિયાન સમય પસાર થાય છે.
ਛਿਜੈ ਕਾਇਆ ਹੋਇ ਪਰਾਲੁ ॥
chhijai kaaeaa hoe paraal |શરીર ખરી જાય છે અને સ્ટ્રો તરફ વળે છે.
ਵਰਤਣਿ ਵਰਤਿਆ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲੁ ॥
varatan varatiaa sarab janjaal |બધા સંસારી ગૂંચવણોમાં સામેલ અને ફસાયેલા છે.
ਭੁਲਿਆ ਚੁਕਿ ਗਇਆ ਤਪ ਤਾਲੁ ॥
bhuliaa chuk geaa tap taal |નશ્વરે ભૂલથી સેવાનો માર્ગ છોડી દીધો છે.
ਅੰਧਾ ਝਖਿ ਝਖਿ ਪਇਆ ਝੇਰਿ ॥
andhaa jhakh jhakh peaa jher |આંધળો મૂર્ખ સંઘર્ષમાં ફસાય છે, પરેશાન થાય છે અને ગભરાય છે.
ਪਿਛੈ ਰੋਵਹਿ ਲਿਆਵਹਿ ਫੇਰਿ ॥
pichhai roveh liaaveh fer |જેઓ કોઈના મૃત્યુ પછી રડે છે - શું તેઓ તેને જીવિત કરી શકે છે?
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ॥
bin boojhe kichh soojhai naahee |અનુભૂતિ વિના કશું સમજાતું નથી.
ਮੋਇਆ ਰੋਂਹਿ ਰੋਂਦੇ ਮਰਿ ਜਾਂਹਂੀ ॥
moeaa ronhi ronde mar jaanhanee |મૃતકો માટે રડનારાઓ પોતે પણ મૃત્યુ પામશે.
ਨਾਨਕ ਖਸਮੈ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥
naanak khasamai evai bhaavai |ઓ નાનક, આ આપણા ભગવાન અને માસ્ટરની ઇચ્છા છે.
ਸੇਈ ਮੁਏ ਜਿਨਿ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ॥੧॥
seee mue jin chit na aavai |1|જેઓ પ્રભુને યાદ નથી કરતા તેઓ મૃત્યુ પામ્યા છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਮੁਆ ਪਿਆਰੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮੁਈ ਮੁਆ ਵੈਰੁ ਵਾਦੀ ॥
muaa piaar preet muee muaa vair vaadee |પ્રેમ મરી જાય છે, અને સ્નેહ મરી જાય છે; દ્વેષ અને ઝઘડો મરી જાય છે.
ਵੰਨੁ ਗਇਆ ਰੂਪੁ ਵਿਣਸਿਆ ਦੁਖੀ ਦੇਹ ਰੁਲੀ ॥
van geaa roop vinasiaa dukhee deh rulee |રંગ ઝાંખો પડે છે, અને સુંદરતા અદૃશ્ય થઈ જાય છે; શરીર પીડાય છે અને ભાંગી પડે છે.
ਕਿਥਹੁ ਆਇਆ ਕਹ ਗਇਆ ਕਿਹੁ ਨ ਸੀਓ ਕਿਹੁ ਸੀ ॥
kithahu aaeaa kah geaa kihu na seeo kihu see |તે ક્યાંથી આવ્યો? તે ક્યાં જઈ રહ્યો છે? તેનું અસ્તિત્વ હતું કે નહિ?
ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਗਲਾ ਗੋਈਆ ਕੀਤਾ ਚਾਉ ਰਲੀ ॥
man mukh galaa goeea keetaa chaau ralee |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખે પાર્ટીઓ અને મોજશોખમાં વ્યસ્ત રહીને ખાલી બડાઈઓ કરી.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਸਿਰ ਖੁਰ ਪਤਿ ਪਾਟੀ ॥੨॥
naanak sache naam bin sir khur pat paattee |2|હે નાનક, સાચા નામ વિના, તેનું સન્માન માથાથી પગ સુધી ફાટી જાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਅੰਤੇ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥
amrit naam sadaa sukhadaataa ante hoe sakhaaee |અમૃત નામ, ભગવાનનું નામ, કાયમ માટે શાંતિ આપનાર છે. તે અંતમાં તમારી મદદ અને સમર્થન હશે.
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਜਗਤੁ ਬਉਰਾਨਾ ਨਾਵੈ ਸਾਰ ਨ ਪਾਈ ॥
baajh guroo jagat bauraanaa naavai saar na paaee |ગુરુ વિના સંસાર ગાંડો છે. તે નામની કિંમતની કદર કરતું નથી.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਜਿਨੑ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥
satigur seveh se paravaan jina jotee jot milaaee |જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે તેઓ સ્વીકારવામાં આવે છે અને મંજૂર થાય છે. તેમનો પ્રકાશ પ્રકાશમાં ભળી જાય છે.
ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਤੇਹਾ ਜਿਸੁ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
so saahib so sevak tehaa jis bhaanaa man vasaaee |જે સેવક ભગવાનની ઇચ્છાને પોતાના મનમાં સમાવી લે છે, તે તેના સ્વામી અને ગુરુ જેવો થઈ જાય છે.
ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਕਹੁ ਕਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਈ ॥
aapanai bhaanai kahu kin sukh paaeaa andhaa andh kamaaee |મને કહો, પોતાની મરજી પ્રમાણે ચાલવાથી કોણે ક્યારેય શાંતિ મેળવી છે? અંધત્વમાં અંધ કાર્ય.
ਬਿਖਿਆ ਕਦੇ ਹੀ ਰਜੈ ਨਾਹੀ ਮੂਰਖ ਭੁਖ ਨ ਜਾਈ ॥
bikhiaa kade hee rajai naahee moorakh bhukh na jaaee |દુષ્ટતા અને ભ્રષ્ટાચારથી કોઈ ક્યારેય સંતુષ્ટ અને પૂર્ણ થતું નથી. મૂર્ખની ભૂખ સંતોષાતી નથી.
ਦੂਜੈ ਸਭੁ ਕੋ ਲਗਿ ਵਿਗੁਤਾ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥
doojai sabh ko lag vigutaa bin satigur boojh na paaee |દ્વૈતમાં આસક્ત, સર્વ નાશ પામે છે; સાચા ગુરુ વિના કોઈ સમજણ નથી.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਈ ॥੨੦॥
satigur seve so sukh paae jis no kirapaa kare rajaaee |20|જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે તેઓને શાંતિ મળે છે; તેઓ ભગવાનની ઇચ્છાથી કૃપાથી આશીર્વાદિત છે. ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਸਰਮੁ ਧਰਮੁ ਦੁਇ ਨਾਨਕਾ ਜੇ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
saram dharam due naanakaa je dhan palai paae |હે નાનક, નમ્રતા અને સચ્ચાઈ બંને એ લોકોના ગુણો છે જેમને સાચી સંપત્તિ મળે છે.
ਸੋ ਧਨੁ ਮਿਤ੍ਰੁ ਨ ਕਾਂਢੀਐ ਜਿਤੁ ਸਿਰਿ ਚੋਟਾਂ ਖਾਇ ॥
so dhan mitru na kaandteeai jit sir chottaan khaae |તે સંપત્તિનો તમારા મિત્ર તરીકે ઉલ્લેખ કરશો નહીં, જે તમને તમારું માથું મારવા તરફ દોરી જાય છે.
ਜਿਨ ਕੈ ਪਲੈ ਧਨੁ ਵਸੈ ਤਿਨ ਕਾ ਨਾਉ ਫਕੀਰ ॥
jin kai palai dhan vasai tin kaa naau fakeer |જેની પાસે માત્ર આ દુન્યવી સંપત્તિ છે તે ગરીબ તરીકે ઓળખાય છે.
ਜਿਨੑ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਤੂ ਵਸਹਿ ਤੇ ਨਰ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੧॥
jina kai hiradai too vaseh te nar gunee gaheer |1|પણ હે પ્રભુ, જેમના હૃદયમાં તું વાસ કરે છે, તે લોકો સદ્ગુણોના સાગર છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਦੁਖੀ ਦੁਨੀ ਸਹੇੜੀਐ ਜਾਇ ਤ ਲਗਹਿ ਦੁਖ ॥
dukhee dunee saherreeai jaae ta lageh dukh |દુન્યવી સંપત્તિ દુઃખ અને વેદનાથી પ્રાપ્ત થાય છે; જ્યારે તેઓ જાય છે, તેઓ પીડા અને વેદના છોડી દે છે.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਸੈ ਨ ਲਥੀ ਭੁਖ ॥
naanak sache naam bin kisai na lathee bhukh |હે નાનક, સાચા નામ વિના ભૂખ ક્યારેય સંતોષાતી નથી.
ਰੂਪੀ ਭੁਖ ਨ ਉਤਰੈ ਜਾਂ ਦੇਖਾਂ ਤਾਂ ਭੁਖ ॥
roopee bhukh na utarai jaan dekhaan taan bhukh |સુંદરતા ભૂખને સંતોષતી નથી; જ્યારે માણસ સુંદરતા જુએ છે, ત્યારે તેને વધુ ભૂખ લાગે છે.
ਜੇਤੇ ਰਸ ਸਰੀਰ ਕੇ ਤੇਤੇ ਲਗਹਿ ਦੁਖ ॥੨॥
jete ras sareer ke tete lageh dukh |2|શરીરના જેટલાં સુખો છે, એટલાં જ દુઃખો પણ છે જે તેને સતાવે છે. ||2||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਅੰਧੀ ਕੰਮੀ ਅੰਧੁ ਮਨੁ ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਤਨੁ ਅੰਧੁ ॥
andhee kamee andh man man andhai tan andh |આંખ આડા કાન કરવાથી મન અંધ બની જાય છે. અંધ મન શરીરને અંધ બનાવે છે.
ਚਿਕੜਿ ਲਾਇਐ ਕਿਆ ਥੀਐ ਜਾਂ ਤੁਟੈ ਪਥਰ ਬੰਧੁ ॥
chikarr laaeaai kiaa theeai jaan tuttai pathar bandh |માટી અને પ્લાસ્ટરથી ડેમ કેમ બનાવવો? પથ્થરોથી બનેલો બંધ પણ રસ્તો આપે છે.
ਬੰਧੁ ਤੁਟਾ ਬੇੜੀ ਨਹੀ ਨਾ ਤੁਲਹਾ ਨਾ ਹਾਥ ॥
bandh tuttaa berree nahee naa tulahaa naa haath |ડેમ ફાટ્યો છે. ત્યાં કોઈ હોડી નથી. કોઈ તરાપો નથી. પાણીની ઊંડાઈ અગમ્ય છે.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਕੇਤੇ ਡੁਬੇ ਸਾਥ ॥੩॥
naanak sache naam vin kete ddube saath |3|હે નાનક, સાચા નામ વિના, ઘણા લોકો ડૂબી ગયા છે. ||3||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਲਖ ਮਣ ਸੁਇਨਾ ਲਖ ਮਣ ਰੁਪਾ ਲਖ ਸਾਹਾ ਸਿਰਿ ਸਾਹ ॥
lakh man sueinaa lakh man rupaa lakh saahaa sir saah |હજારો પાઉન્ડ સોનું અને હજારો પાઉન્ડ ચાંદી; હજારો રાજાઓના માથા ઉપર રાજા.
ਲਖ ਲਸਕਰ ਲਖ ਵਾਜੇ ਨੇਜੇ ਲਖੀ ਘੋੜੀ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥
lakh lasakar lakh vaaje neje lakhee ghorree paatisaah |હજારો સૈન્ય, હજારો કૂચ બેન્ડ અને ભાલાવાળાઓ; હજારો ઘોડેસવારોનો સમ્રાટ.
ਜਿਥੈ ਸਾਇਰੁ ਲੰਘਣਾ ਅਗਨਿ ਪਾਣੀ ਅਸਗਾਹ ॥
jithai saaeir langhanaa agan paanee asagaah |અગ્નિ અને પાણીના અગમ્ય સાગરને પાર કરવો પડશે.
ਕੰਧੀ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਧਾਹੀ ਪਵੈ ਕਹਾਹ ॥
kandhee dis na aavee dhaahee pavai kahaah |બીજો કિનારો જોઈ શકાતો નથી; માત્ર દયનીય રડવાનો અવાજ સાંભળી શકાય છે.
ਨਾਨਕ ਓਥੈ ਜਾਣੀਅਹਿ ਸਾਹ ਕੇਈ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥੪॥
naanak othai jaaneeeh saah keee paatisaah |4|હે નાનક, ત્યાં ખબર પડશે, કોઈ રાજા છે કે સમ્રાટ. ||4||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਇਕਨਾ ਗਲੀਂ ਜੰਜੀਰ ਬੰਦਿ ਰਬਾਣੀਐ ॥
eikanaa galeen janjeer band rabaaneeai |કેટલાકના ગળામાં સાંકળો છે, ભગવાનના બંધનમાં.
ਬਧੇ ਛੁਟਹਿ ਸਚਿ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥
badhe chhutteh sach sach pachhaaneeai |સાચા પ્રભુને સાચા માનીને તેઓ બંધનમાંથી મુક્ત થાય છે.