ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 33
ਸਤਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਦ ਭੈ ਰਚੈ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥
satagur miliaai sad bhai rachai aap vasai man aae |1|સાચા ગુરુને મળવાથી, વ્યક્તિ કાયમ માટે ભગવાનના ભયથી તરબોળ થઈ જાય છે, જે પોતે મનમાં વાસ કરવા આવે છે. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
bhaaee re guramukh boojhai koe |હે ભાગ્યના ભાઈ-બહેનો, જે ગુરુમુખ બને અને આ સમજે તે બહુ જ દુર્લભ છે.
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਖੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bin boojhe karam kamaavane janam padaarath khoe |1| rahaau |સમજ્યા વિના કાર્ય કરવું એ આ માનવજીવનનો ખજાનો ગુમાવવો છે. ||1||થોભો ||
ਜਿਨੀ ਚਾਖਿਆ ਤਿਨੀ ਸਾਦੁ ਪਾਇਆ ਬਿਨੁ ਚਾਖੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
jinee chaakhiaa tinee saad paaeaa bin chaakhe bharam bhulaae |જેણે તેનો સ્વાદ ચાખ્યો છે, તે તેનો સ્વાદ માણે છે; તેનો સ્વાદ લીધા વિના, તેઓ શંકામાં ભટકે છે, ખોવાઈ જાય છે અને છેતરે છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
amrit saachaa naam hai kahanaa kachhoo na jaae |સાચું નામ અમૃત અમૃત છે; કોઈ તેનું વર્ણન કરી શકતું નથી.
ਪੀਵਤ ਹੂ ਪਰਵਾਣੁ ਭਇਆ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
peevat hoo paravaan bheaa poorai sabad samaae |2|તેને પીવાથી, વ્યક્તિ આદરણીય બને છે, શબ્દના સંપૂર્ણ શબ્દમાં સમાઈ જાય છે. ||2||
ਆਪੇ ਦੇਇ ਤ ਪਾਈਐ ਹੋਰੁ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
aape dee ta paaeeai hor karanaa kichhoo na jaae |તે પોતે આપે છે, અને પછી આપણે પ્રાપ્ત કરીએ છીએ. બીજું કશું કરી શકાતું નથી.
ਦੇਵਣ ਵਾਲੇ ਕੈ ਹਥਿ ਦਾਤਿ ਹੈ ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਪਾਇ ॥
devan vaale kai hath daat hai guroo duaarai paae |ભેટ મહાન આપનારના હાથમાં છે. ગુરુના દ્વારે, ગુરુદ્વારામાં, તે પ્રાપ્ત થાય છે.
ਜੇਹਾ ਕੀਤੋਨੁ ਤੇਹਾ ਹੋਆ ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥੩॥
jehaa keeton tehaa hoaa jehe karam kamaae |3|તે જે પણ કરે છે તે થાય છે. બધા તેમની ઈચ્છા પ્રમાણે વર્તે છે. ||3||
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਮਲੁ ਨ ਹੋਇ ॥
jat sat sanjam naam hai vin naavai niramal na hoe |ભગવાનનું નામ, ત્યાગ, સત્યતા અને આત્મસંયમ છે. નામ વિના કોઈ શુદ્ધ થતું નથી.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
poorai bhaag naam man vasai sabad milaavaa hoe |સંપૂર્ણ સારા નસીબ દ્વારા, નામ મનમાં સ્થાયી થાય છે. શબ્દ દ્વારા, આપણે તેમનામાં ભળી જઈએ છીએ.
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਹੀ ਰੰਗਿ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੪॥੧੭॥੫੦॥
naanak sahaje hee rang varatadaa har gun paavai soe |4|17|50|હે નાનક, જે ભગવાનના પ્રેમથી રંગાયેલા સાહજિક શાંતિ અને સંયમમાં રહે છે, તે ભગવાનની સ્તુતિને પ્રાપ્ત કરે છે. ||4||17||50||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |સિરી રાગ, ત્રીજી મહેલ:
ਕਾਂਇਆ ਸਾਧੈ ਉਰਧ ਤਪੁ ਕਰੈ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਨ ਜਾਇ ॥
kaaneaa saadhai uradh tap karai vichahu haumai na jaae |તમે સ્વ-શિસ્તની ચરમસીમાથી તમારા શરીરને ત્રાસ આપી શકો છો, સઘન ધ્યાનનો અભ્યાસ કરી શકો છો અને ઊંધું લટકાવી શકો છો, પરંતુ તમારા અહંકારને અંદરથી દૂર કરવામાં આવશે નહીં.
ਅਧਿਆਤਮ ਕਰਮ ਜੇ ਕਰੇ ਨਾਮੁ ਨ ਕਬ ਹੀ ਪਾਇ ॥
adhiaatam karam je kare naam na kab hee paae |તમે ધાર્મિક વિધિઓ કરી શકો છો, અને તેમ છતાં ભગવાનનું નામ, નામ ક્યારેય પ્રાપ્ત કરશો નહીં.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥
gur kai sabad jeevat marai har naam vasai man aae |1|ગુરુના શબ્દ દ્વારા, જીવતા જીવતા જીવો, અને ભગવાનનું નામ મનમાં વાસ કરશે. ||1||
ਸੁਣਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਭਜੁ ਸਤਗੁਰ ਸਰਣਾ ॥
sun man mere bhaj satagur saranaa |સાંભળ, હે મારા મન: ગુરુના અભયારણ્યના રક્ષણ માટે ઉતાવળ કર.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਛੁਟੀਐ ਬਿਖੁ ਭਵਜਲੁ ਸਬਦਿ ਗੁਰ ਤਰਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaadee chhutteeai bikh bhavajal sabad gur taranaa |1| rahaau |ગુરુની કૃપાથી તમારો ઉદ્ધાર થશે. ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તમે ઝેરના ભયાનક વિશ્વ-સાગરને પાર કરી શકશો. ||1||થોભો ||
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਭਾ ਧਾਤੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਵਿਕਾਰੁ ॥
trai gun sabhaa dhaat hai doojaa bhaau vikaar |ત્રણ ગુણોના પ્રભાવ હેઠળની દરેક વસ્તુ નાશ પામશે; દ્વૈતનો પ્રેમ ભ્રષ્ટ છે.
ਪੰਡਿਤੁ ਪੜੈ ਬੰਧਨ ਮੋਹ ਬਾਧਾ ਨਹ ਬੂਝੈ ਬਿਖਿਆ ਪਿਆਰਿ ॥
panddit parrai bandhan moh baadhaa nah boojhai bikhiaa piaar |પંડિતો, ધાર્મિક વિદ્વાનો, શાસ્ત્રો વાંચે છે, પરંતુ તેઓ ભાવનાત્મક આસક્તિના બંધનમાં ફસાયેલા છે. દુષ્ટ સાથે પ્રેમમાં, તેઓ સમજી શકતા નથી.
ਸਤਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਤ੍ਰਿਕੁਟੀ ਛੂਟੈ ਚਉਥੈ ਪਦਿ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰੁ ॥੨॥
satagur miliaai trikuttee chhoottai chauthai pad mukat duaar |2|ગુરુને મળવાથી ત્રણ ગુણોનું બંધન કપાય છે અને ચોથી અવસ્થામાં મુક્તિનું દ્વાર પ્રાપ્ત થાય છે. ||2||
ਗੁਰ ਤੇ ਮਾਰਗੁ ਪਾਈਐ ਚੂਕੈ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
gur te maarag paaeeai chookai mohu gubaar |ગુરુ દ્વારા, માર્ગ મળે છે, અને ભાવનાત્મક આસક્તિનો અંધકાર દૂર થાય છે.
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਾ ਉਧਰੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
sabad marai taa udharai paae mokh duaar |જો કોઈ શબ્દ દ્વારા મૃત્યુ પામે છે, તો મોક્ષ પ્રાપ્ત થાય છે, અને વ્યક્તિને મુક્તિનો દરવાજો મળે છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥੩॥
guraparasaadee mil rahai sach naam karataar |3|ગુરુની કૃપાથી, વ્યક્તિ સર્જકના સાચા નામ સાથે ભળી જાય છે. ||3||
ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਅਤਿ ਸਬਲ ਹੈ ਛਡੇ ਨ ਕਿਤੈ ਉਪਾਇ ॥
eihu manooaa at sabal hai chhadde na kitai upaae |આ મન બહુ બળવાન છે; આપણે માત્ર પ્રયાસ કરીને તેનાથી બચી શકતા નથી.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਲਾਇਦਾ ਬਹੁਤੀ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥
doojai bhaae dukh laaeidaa bahutee dee sajaae |દ્વૈતના પ્રેમમાં, લોકો પીડાથી પીડાય છે, ભયંકર સજાની નિંદા કરે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਲਗੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਗਵਾਇ ॥੪॥੧੮॥੫੧॥
naanak naam lage se ubare haumai sabad gavaae |4|18|51|હે નાનક, જેઓ નામ સાથે જોડાયેલા છે તેઓનો ઉદ્ધાર થાય છે; શબ્દ દ્વારા તેમનો અહંકાર દૂર થાય છે. ||4||18||51||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |સિરી રાગ, ત્રીજી મહેલ:
ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਦੇਇ ਦ੍ਰਿੜਾਇ ॥
kirapaa kare gur paaeeai har naamo dee drirraae |તેમની કૃપાથી, ગુરુ મળે છે, અને ભગવાનનું નામ અંદર રોપાય છે.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
bin gur kinai na paaeio birathaa janam gavaae |ગુરુ વિના કોઈને મળ્યું નથી; તેઓ તેમના જીવનને વ્યર્થ બરબાદ કરે છે.
ਮਨਮੁਖ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੧॥
manamukh karam kamaavane daragah milai sajaae |1|સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો કર્મનું સર્જન કરે છે અને પ્રભુના દરબારમાં તેઓને તેની સજા મળે છે. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਚੁਕਾਇ ॥
man re doojaa bhaau chukaae |હે મન, દ્વૈતનો પ્રેમ છોડી દે.
ਅੰਤਰਿ ਤੇਰੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
antar terai har vasai gur sevaa sukh paae | rahaau |પ્રભુ તમારી અંદર વસે છે; ગુરુની સેવા કરવાથી તમને શાંતિ મળશે. ||થોભો||
ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਜਾ ਸਚਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
sach baanee sach sabad hai jaa sach dhare piaar |જ્યારે તમે સત્યને પ્રેમ કરો છો, ત્યારે તમારા શબ્દો સાચા છે; તેઓ શબ્દના સાચા શબ્દને પ્રતિબિંબિત કરે છે.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰਿ ॥
har kaa naam man vasai haumai krodh nivaar |પ્રભુનું નામ મનમાં વસે છે; અહંકાર અને ક્રોધ નાશ પામે છે.
ਮਨਿ ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੨॥
man niramal naam dhiaaeeai taa paae mokh duaar |2|શુદ્ધ મનથી નામનું ધ્યાન કરવાથી મુક્તિનું દ્વાર મળી જાય છે. ||2||
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਜਗੁ ਬਿਨਸਦਾ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
haumai vich jag binasadaa mar jamai aavai jaae |અહંકારમાં ડૂબેલો, સંસાર નાશ પામે છે. તે મૃત્યુ પામે છે અને ફરીથી જન્મ લે છે; તે પુનર્જન્મમાં આવતું અને જતું રહે છે.
ਮਨਮੁਖ ਸਬਦੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਜਾਸਨਿ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥
manamukh sabad na jaananee jaasan pat gavaae |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો શબ્દને ઓળખતા નથી; તેઓ તેમનું સન્માન ગુમાવે છે, અને અપમાનમાં પ્રયાણ કરે છે.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੩॥
gur sevaa naau paaeeai sache rahai samaae |3|ગુરુની સેવા કરવાથી નામ પ્રાપ્ત થાય છે, અને વ્યક્તિ સાચા પ્રભુમાં લીન રહે છે. ||3||