ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 529
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥
devagandhaaree |દૈવ-ગાંધારીઃ
ਮਾਈ ਸੁਨਤ ਸੋਚ ਭੈ ਡਰਤ ॥
maaee sunat soch bhai ddarat |હે માતા, હું મૃત્યુ વિશે સાંભળું છું, અને તેનો વિચાર કરું છું, અને હું ભયથી ભરાઈ ગયો છું.
ਮੇਰ ਤੇਰ ਤਜਉ ਅਭਿਮਾਨਾ ਸਰਨਿ ਸੁਆਮੀ ਕੀ ਪਰਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mer ter tjau abhimaanaa saran suaamee kee parat |1| rahaau |'મારું અને તમારું' અને અહંકારનો ત્યાગ કરીને મેં ભગવાન અને ગુરુનું ધામ માગ્યું છે. ||1||થોભો ||
ਜੋ ਜੋ ਕਹੈ ਸੋਈ ਭਲ ਮਾਨਉ ਨਾਹਿ ਨ ਕਾ ਬੋਲ ਕਰਤ ॥
jo jo kahai soee bhal maanau naeh na kaa bol karat |તે જે પણ કહે છે, હું તેને સારું માનું છું. તે જે કહે છે તેને હું "ના" નથી કહેતો.
ਨਿਮਖ ਨ ਬਿਸਰਉ ਹੀਏ ਮੋਰੇ ਤੇ ਬਿਸਰਤ ਜਾਈ ਹਉ ਮਰਤ ॥੧॥
nimakh na bisrau hee more te bisarat jaaee hau marat |1|મને એક ક્ષણ માટે પણ તેને ભૂલી ન જવા દો; તેને ભૂલીને, હું મરી જાઉં છું. ||1||
ਸੁਖਦਾਈ ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਤਾ ਮੇਰੀ ਬਹੁਤੁ ਇਆਨਪ ਜਰਤ ॥
sukhadaaee pooran prabh karataa meree bahut eaanap jarat |શાંતિ આપનાર, ભગવાન, સંપૂર્ણ સર્જક, મારા મહાન અજ્ઞાનને સહન કરે છે.
ਨਿਰਗੁਨਿ ਕਰੂਪਿ ਕੁਲਹੀਣ ਨਾਨਕ ਹਉ ਅਨਦ ਰੂਪ ਸੁਆਮੀ ਭਰਤ ॥੨॥੩॥
niragun karoop kulaheen naanak hau anad roop suaamee bharat |2|3|હે નાનક, હું નાલાયક, નીચ અને નીચા જન્મનો છું, પણ મારા પતિ ભગવાન આનંદનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે. ||2||3||
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥
devagandhaaree |દૈવ-ગાંધારીઃ
ਮਨ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਕਰਿ ਸਦਹੂੰ ॥
man har keerat kar sadahoon |હે મારા મન, સદા પ્રભુના ગુણગાન કીર્તનનો જપ કર.
ਗਾਵਤ ਸੁਨਤ ਜਪਤ ਉਧਾਰੈ ਬਰਨ ਅਬਰਨਾ ਸਭਹੂੰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gaavat sunat japat udhaarai baran abaranaa sabhahoon |1| rahaau |ગાવાથી, સાંભળવાથી અને તેનું ધ્યાન કરવાથી, સર્વનો ઉદ્ધાર થાય છે, પછી ભલે તે ઉચ્ચ હોય કે નીચનો. ||1||થોભો ||
ਜਹ ਤੇ ਉਪਜਿਓ ਤਹੀ ਸਮਾਇਓ ਇਹ ਬਿਧਿ ਜਾਨੀ ਤਬਹੂੰ ॥
jah te upajio tahee samaaeio ih bidh jaanee tabahoon |જ્યારે તે માર્ગને સમજે છે ત્યારે તે એકમાં સમાઈ જાય છે જેમાંથી તે ઉત્પન્ન થયો હતો.
ਜਹਾ ਜਹਾ ਇਹ ਦੇਹੀ ਧਾਰੀ ਰਹਨੁ ਨ ਪਾਇਓ ਕਬਹੂੰ ॥੧॥
jahaa jahaa ih dehee dhaaree rahan na paaeio kabahoon |1|જ્યાં જ્યાં આ શરીરનું નિર્માણ થયું હતું ત્યાં તેને રહેવા દેવામાં આવ્યું ન હતું. ||1||
ਸੁਖੁ ਆਇਓ ਭੈ ਭਰਮ ਬਿਨਾਸੇ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਹੂਏ ਪ੍ਰਭ ਜਬਹੂ ॥
sukh aaeio bhai bharam binaase kripaal hooe prabh jabahoo |શાંતિ આવે છે, અને ભય અને શંકા દૂર થાય છે, જ્યારે ભગવાન દયાળુ બને છે.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮੇਰੇ ਪੂਰੇ ਮਨੋਰਥ ਸਾਧਸੰਗਿ ਤਜਿ ਲਬਹੂੰ ॥੨॥੪॥
kahu naanak mere poore manorath saadhasang taj labahoon |2|4|નાનક કહે છે, મારી આશાઓ પૂર્ણ થઈ છે, સાધ સંગત, પવિત્રની સંગમાં મારા લોભનો ત્યાગ કરીને. ||2||4||
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥
devagandhaaree |દૈવ-ગાંધારીઃ
ਮਨ ਜਿਉ ਅਪੁਨੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਉ ॥
man jiau apune prabh bhaavau |હે મારા મન, ભગવાનને ગમે તેમ કર.
ਨੀਚਹੁ ਨੀਚੁ ਨੀਚੁ ਅਤਿ ਨਾਨੑਾ ਹੋਇ ਗਰੀਬੁ ਬੁਲਾਵਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
neechahu neech neech at naanaa hoe gareeb bulaavau |1| rahaau |નીચામાં સૌથી નીચા, નાનામાં સૌથી નાના બનો અને અત્યંત નમ્રતાથી બોલો. ||1||થોભો ||
ਅਨਿਕ ਅਡੰਬਰ ਮਾਇਆ ਕੇ ਬਿਰਥੇ ਤਾ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਘਟਾਵਉ ॥
anik addanbar maaeaa ke birathe taa siau preet ghattaavau |માયાના અસંખ્ય દેખાડો નકામા છે; હું આમાંથી મારા પ્રેમને રોકી રાખું છું.
ਜਿਉ ਅਪੁਨੋ ਸੁਆਮੀ ਸੁਖੁ ਮਾਨੈ ਤਾ ਮਹਿ ਸੋਭਾ ਪਾਵਉ ॥੧॥
jiau apuno suaamee sukh maanai taa meh sobhaa paavau |1|જેમ કોઈ વસ્તુ મારા પ્રભુ અને ગુરુને પ્રસન્ન કરે છે, તેમાં મને મારો મહિમા મળે છે. ||1||
ਦਾਸਨ ਦਾਸ ਰੇਣੁ ਦਾਸਨ ਕੀ ਜਨ ਕੀ ਟਹਲ ਕਮਾਵਉ ॥
daasan daas ren daasan kee jan kee ttahal kamaavau |હું તેના ગુલામોનો ગુલામ છું; તેમના દાસોના પગની ધૂળ બનીને હું તેમના નમ્ર સેવકોની સેવા કરું છું.
ਸਰਬ ਸੂਖ ਬਡਿਆਈ ਨਾਨਕ ਜੀਵਉ ਮੁਖਹੁ ਬੁਲਾਵਉ ॥੨॥੫॥
sarab sookh baddiaaee naanak jeevau mukhahu bulaavau |2|5|હે નાનક, મારા મુખથી તેમના નામનો જપ કરવા માટે જીવતા, મને સર્વ શાંતિ અને મહાનતા પ્રાપ્ત થાય છે. ||2||5||
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥
devagandhaaree |દૈવ-ગાંધારીઃ
ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਤਉ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਭ੍ਰਮੁ ਡਾਰਿਓ ॥
prabh jee tau prasaad bhram ddaario |પ્રિય ભગવાન, તમારી કૃપાથી, મારી શંકાઓ દૂર થઈ ગઈ છે.
ਤੁਮਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੇ ਸਭੁ ਕੋ ਅਪਨਾ ਮਨ ਮਹਿ ਇਹੈ ਬੀਚਾਰਿਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tumaree kripaa te sabh ko apanaa man meh ihai beechaario |1| rahaau |તમારી દયાથી, બધા મારા છે; હું મારા મનમાં આનો વિચાર કરું છું. ||1||થોભો ||
ਕੋਟਿ ਪਰਾਧ ਮਿਟੇ ਤੇਰੀ ਸੇਵਾ ਦਰਸਨਿ ਦੂਖੁ ਉਤਾਰਿਓ ॥
kott paraadh mitte teree sevaa darasan dookh utaario |લાખો પાપ ભૂંસી જાય છે, તમારી સેવા કરવાથી; તમારા દર્શનનું ધન્ય દર્શન દુ:ખને દૂર કરે છે.
ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਓ ਚਿੰਤਾ ਰੋਗੁ ਬਿਦਾਰਿਓ ॥੧॥
naam japat mahaa sukh paaeio chintaa rog bidaario |1|તમારા નામનો જપ કરવાથી મને પરમ શાંતિ પ્રાપ્ત થઈ છે અને મારી ચિંતાઓ અને રોગો દૂર થઈ ગયા છે. ||1||
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਝੂਠੁ ਨਿੰਦਾ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਬਿਸਾਰਿਓ ॥
kaam krodh lobh jhootth nindaa saadhoo sang bisaario |પવિત્રના સંગમાં, કામવાસના, ક્રોધ, લોભ, અસત્ય અને નિંદા ભૂલી જાય છે.
ਮਾਇਆ ਬੰਧ ਕਾਟੇ ਕਿਰਪਾ ਨਿਧਿ ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਉਧਾਰਿਓ ॥੨॥੬॥
maaeaa bandh kaatte kirapaa nidh naanak aap udhaario |2|6|દયાના સાગરે માયાના બંધનો કાપી નાખ્યા છે; હે નાનક, તેણે મને બચાવ્યો છે. ||2||6||
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥
devagandhaaree |દૈવ-ગાંધારીઃ
ਮਨ ਸਗਲ ਸਿਆਨਪ ਰਹੀ ॥
man sagal siaanap rahee |મારા મનની બધી ચતુરાઈ જતી રહી.
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰ ਸੁਆਮੀ ਨਾਨਕ ਓਟ ਗਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
karan karaavanahaar suaamee naanak ott gahee |1| rahaau |ભગવાન અને ગુરુ કર્તા છે, કારણોનું કારણ છે; નાનક તેમના આધારને ચુસ્તપણે પકડી રાખે છે. ||1||થોભો ||
ਆਪੁ ਮੇਟਿ ਪਏ ਸਰਣਾਈ ਇਹ ਮਤਿ ਸਾਧੂ ਕਹੀ ॥
aap mett pe saranaaee ih mat saadhoo kahee |મારા આત્મ-અહંકારને ભૂંસી નાખી, હું તેમના અભયારણ્યમાં પ્રવેશ્યો છું; આ પવિત્ર ગુરુ દ્વારા બોલવામાં આવેલ ઉપદેશો છે.
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਆਗਿਆ ਮਾਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਭਰਮੁ ਅਧੇਰਾ ਲਹੀ ॥੧॥
prabh kee aagiaa maan sukh paaeaa bharam adheraa lahee |1|ભગવાનની ઈચ્છાને શરણે જવાથી મને શાંતિ મળે છે અને સંશયનો અંધકાર દૂર થાય છે. ||1||
ਜਾਨ ਪ੍ਰਬੀਨ ਸੁਆਮੀ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ਅਹੀ ॥
jaan prabeen suaamee prabh mere saran tumaaree ahee |હું જાણું છું કે તમે સર્વજ્ઞાની છો, હે ભગવાન, મારા ભગવાન અને માસ્ટર; હું તમારું અભયારણ્ય શોધું છું.
ਖਿਨ ਮਹਿ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਨਹਾਰੇ ਕੁਦਰਤਿ ਕੀਮ ਨ ਪਹੀ ॥੨॥੭॥
khin meh thaap uthaapanahaare kudarat keem na pahee |2|7|એક ક્ષણમાં, તમે સ્થાપિત કરો છો અને અસ્થાપિત કરો છો; તમારી સર્વશક્તિમાન સર્જનાત્મક શક્તિના મૂલ્યનો અંદાજ લગાવી શકાતો નથી. ||2||7||
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
devagandhaaree mahalaa 5 |ડેવ-ગાંધારી, પાંચમી મહેલ:
ਹਰਿ ਪ੍ਰਾਨ ਪ੍ਰਭੂ ਸੁਖਦਾਤੇ ॥
har praan prabhoo sukhadaate |ભગવાન ભગવાન મારું પ્રાણ છે, મારા જીવનનો શ્વાસ છે; તે શાંતિ આપનાર છે.
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਕਾਹੂ ਜਾਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraprasaad kaahoo jaate |1| rahaau |ગુરુની કૃપાથી, માત્ર થોડા જ તેમને ઓળખે છે. ||1||થોભો ||
ਸੰਤ ਤੁਮਾਰੇ ਤੁਮਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਤਿਨ ਕਉ ਕਾਲ ਨ ਖਾਤੇ ॥
sant tumaare tumare preetam tin kau kaal na khaate |તમારા સંતો તમારા પ્રિય છે; મૃત્યુ તેમને ખાઈ શકતું નથી.
ਰੰਗਿ ਤੁਮਾਰੈ ਲਾਲ ਭਏ ਹੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਸਿ ਮਾਤੇ ॥੧॥
rang tumaarai laal bhe hai raam naam ras maate |1|તેઓ તમારા પ્રેમના ઉંડા કિરમજી રંગમાં રંગાયેલા છે, અને તેઓ ભગવાનના નામના ઉત્કૃષ્ટ સારથી નશામાં છે. ||1||