ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1063
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਸਹਜ ਅਨੰਦਾ ॥
satigur seviaai sahaj anandaa |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી વ્યક્તિ સાહજિક આનંદ મેળવે છે.
ਹਿਰਦੈ ਆਇ ਵੁਠਾ ਗੋਵਿੰਦਾ ॥
hiradai aae vutthaa govindaa |બ્રહ્માંડના ભગવાન હૃદયમાં વાસ કરવા આવે છે.
ਸਹਜੇ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ॥੪॥
sahaje bhagat kare din raatee aape bhagat karaaeidaa |4|તે સાહજિક રીતે દિવસ-રાત ભક્તિની આરાધના કરે છે; ભગવાન પોતે ભક્તિમય ઉપાસના કરે છે. ||4||
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਵਿਛੁੜੇ ਤਿਨੀ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
satigur te vichhurre tinee dukh paaeaa |જેઓ સાચા ગુરુથી વિખૂટા પડે છે, તેઓ દુઃખમાં પીડાય છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਮਾਰੀਅਹਿ ਦੁਖੁ ਸਬਾਇਆ ॥
anadin maareeeh dukh sabaaeaa |રાત-દિવસ, તેઓને સજા થાય છે, અને તેઓ સંપૂર્ણ યાતના ભોગવે છે.
ਮਥੇ ਕਾਲੇ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਦੁਖ ਹੀ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੫॥
mathe kaale mahal na paaveh dukh hee vich dukh paaeidaa |5|તેમના ચહેરા કાળા થઈ ગયા છે, અને તેઓ ભગવાનની હાજરીની હવેલી મેળવતા નથી. તેઓ દુ:ખ અને યાતનામાં સહન કરે છે. ||5||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥
satigur seveh se vaddabhaagee |જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે તે ખૂબ ભાગ્યશાળી હોય છે.
ਸਹਜ ਭਾਇ ਸਚੀ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
sahaj bhaae sachee liv laagee |તેઓ સાહજિક રીતે સાચા ભગવાન માટે પ્રેમ સ્થાપિત કરે છે.
ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਦ ਹੀ ਸਚੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੬॥
sacho sach kamaaveh sad hee sachai mel milaaeidaa |6|તેઓ સત્યનો અભ્યાસ કરે છે, કાયમ સત્ય; તેઓ સાચા ભગવાન સાથે એકતામાં જોડાયેલા છે. ||6||
ਜਿਸ ਨੋ ਸਚਾ ਦੇਇ ਸੁ ਪਾਏ ॥
jis no sachaa dee su paae |તે જ સત્ય મેળવે છે, જેને સાચા પ્રભુ આપે છે.
ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥
antar saach bharam chukaae |તેનું અંતર સત્યથી ભરેલું છે, અને તેની શંકા દૂર થાય છે.
ਸਚੁ ਸਚੈ ਕਾ ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਸਚੁ ਪਾਇਦਾ ॥੭॥
sach sachai kaa aape daataa jis devai so sach paaeidaa |7|સાચા પ્રભુ પોતે સત્ય આપનાર છે; તે જ સત્ય મેળવે છે, જેને તે આપે છે. ||7||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਭਨਾ ਕਾ ਸੋਈ ॥
aape karataa sabhanaa kaa soee |તે પોતે જ બધાના સર્જનહાર છે.
ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
jis no aap bujhaae boojhai koee |તે જેને સૂચના આપે છે તે જ તેને સમજે છે.
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੮॥
aape bakhase de vaddiaaee aape mel milaaeidaa |8|તે પોતે માફ કરે છે, અને ભવ્ય મહાનતા આપે છે. તે પોતે તેમના સંઘમાં એક થાય છે. ||8||
ਹਉਮੈ ਕਰਦਿਆ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
haumai karadiaa janam gavaaeaa |અહંકારથી કામ કરવાથી વ્યક્તિ પોતાનો જીવ ગુમાવે છે.
ਆਗੈ ਮੋਹੁ ਨ ਚੂਕੈ ਮਾਇਆ ॥
aagai mohu na chookai maaeaa |પરલોકમાં પણ માયા પ્રત્યેની ભાવનાત્મક આસક્તિ તેને છોડતી નથી.
ਅਗੈ ਜਮਕਾਲੁ ਲੇਖਾ ਲੇਵੈ ਜਿਉ ਤਿਲ ਘਾਣੀ ਪੀੜਾਇਦਾ ॥੯॥
agai jamakaal lekhaa levai jiau til ghaanee peerraaeidaa |9|આ પછીની દુનિયામાં, મૃત્યુનો દૂત તેને હિસાબ માટે બોલાવે છે, અને તેને તેલ-પ્રેસમાં તલની જેમ કચડી નાખે છે. ||9||
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਹੋਈ ॥
poorai bhaag gur sevaa hoee |સંપૂર્ણ નિયતિ દ્વારા, વ્યક્તિ ગુરુની સેવા કરે છે.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸੇਵੇ ਕੋਈ ॥
nadar kare taa seve koee |જો ભગવાન તેમની કૃપા આપે છે, તો વ્યક્તિ સેવા કરે છે.
ਜਮਕਾਲੁ ਤਿਸੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਮਹਲਿ ਸਚੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥
jamakaal tis nerr na aavai mahal sachai sukh paaeidaa |10|મૃત્યુનો દૂત તેની નજીક પણ જઈ શકતો નથી, અને સાચા ભગવાનની હાજરીની હવેલીમાં તેને શાંતિ મળે છે. ||10||
ਤਿਨ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਏ ॥
tin sukh paaeaa jo tudh bhaae |તેઓ એકલા જ શાંતિ મેળવે છે, જેઓ તમારી ઇચ્છાને પ્રસન્ન કરે છે.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥
poorai bhaag gur sevaa laae |સંપૂર્ણ ભાગ્ય દ્વારા, તેઓ ગુરુની સેવા સાથે જોડાયેલા છે.
ਤੇਰੈ ਹਥਿ ਹੈ ਸਭ ਵਡਿਆਈ ਜਿਸੁ ਦੇਵਹਿ ਸੋ ਪਾਇਦਾ ॥੧੧॥
terai hath hai sabh vaddiaaee jis deveh so paaeidaa |11|બધી ભવ્ય મહાનતા તમારા હાથમાં છે; તે એકલા જ તે મેળવે છે, જેને તમે આપો છો. ||11||
ਅੰਦਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਪਾਏ ॥
andar paragaas guroo te paae |ગુરુ દ્વારા, વ્યક્તિનું આંતરિક અસ્તિત્વ પ્રબુદ્ધ અને પ્રકાશિત થાય છે.
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
naam padaarath man vasaae |નામનું ધન, પ્રભુનું નામ મનમાં વાસ કરવા આવે છે.
ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਸਦਾ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧੇਰੁ ਗਵਾਇਦਾ ॥੧੨॥
giaan ratan sadaa ghatt chaanan agiaan andher gavaaeidaa |12|આધ્યાત્મિક જ્ઞાનનું રત્ન હંમેશા હૃદયને પ્રકાશિત કરે છે, અને આધ્યાત્મિક અજ્ઞાનનો અંધકાર દૂર થાય છે. ||12||
ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੇ ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ॥
agiaanee andhe doojai laage |અંધ અને અજ્ઞાની દ્વૈત સાથે જોડાયેલા છે.
ਬਿਨੁ ਪਾਣੀ ਡੁਬਿ ਮੂਏ ਅਭਾਗੇ ॥
bin paanee ddub mooe abhaage |કમનસીબ પાણી વિના ડૂબીને મરી જાય છે.
ਚਲਦਿਆ ਘਰੁ ਦਰੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥
chaladiaa ghar dar nadar na aavai jam dar baadhaa dukh paaeidaa |13|જ્યારે તેઓ સંસારમાંથી વિદાય લે છે, ત્યારે તેમને પ્રભુનું દ્વાર અને ઘર મળતું નથી; મૃત્યુના દરવાજે બંધાયેલા અને બંધાયેલા, તેઓ પીડાથી પીડાય છે. ||13||
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
bin satigur seve mukat na hoee |સાચા ગુરુની સેવા કર્યા વિના કોઈને મુક્તિ મળતી નથી.
ਗਿਆਨੀ ਧਿਆਨੀ ਪੂਛਹੁ ਕੋਈ ॥
giaanee dhiaanee poochhahu koee |કોઈપણ આધ્યાત્મિક શિક્ષક અથવા ધ્યાન કરનારને પૂછો.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥
satigur seve tis milai vaddiaaee dar sachai sobhaa paaeidaa |14|જે કોઈ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે તેને ભવ્ય મહાનતા પ્રાપ્ત થાય છે, અને સાચા ભગવાનના દરબારમાં તેનું સન્માન થાય છે. ||14||
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਸੇਵੇ ਤਿਸੁ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥
satigur no seve tis aap milaae |જે સાચા ગુરુની સેવા કરે છે, ભગવાન પોતાનામાં વિલીન થઈ જાય છે.
ਮਮਤਾ ਕਾਟਿ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
mamataa kaatt sach liv laae |આસક્તિને દૂર કરીને, વ્યક્તિ પ્રેમપૂર્વક સાચા ભગવાન પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરે છે.
ਸਦਾ ਸਚੁ ਵਣਜਹਿ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਮੋ ਲਾਹਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥
sadaa sach vanajeh vaapaaree naamo laahaa paaeidaa |15|વેપારીઓ સત્યમાં કાયમ સોદો કરે છે; તેઓ નામનો નફો કમાય છે. ||15||
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ॥
aape kare karaae karataa |નિર્માતા પોતે કાર્ય કરે છે, અને બધાને કાર્ય કરવા પ્રેરણા આપે છે.
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਮੁਕਤਾ ॥
sabad marai soee jan mukataa |તે જ મુક્ત થાય છે, જે શબ્દના શબ્દમાં મૃત્યુ પામે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ॥੧੬॥੫॥੧੯॥
naanak naam vasai man antar naamo naam dhiaaeidaa |16|5|19|ઓ નાનક, નામ મનમાં ઊંડે વસે છે; નામ, ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરો. ||16||5||19||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |મારૂ, ત્રીજી મહેલ:
ਜੋ ਤੁਧੁ ਕਰਣਾ ਸੋ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ॥
jo tudh karanaa so kar paaeaa |તમે જે કરો છો, તે થઈ ગયું છે.
ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਆਇਆ ॥
bhaane vich ko viralaa aaeaa |પ્રભુની ઈચ્છા પ્રમાણે ચાલનારા કેટલા દુર્લભ છે.
ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧॥
bhaanaa mane so sukh paae bhaane vich sukh paaeidaa |1|જે ભગવાનની ઇચ્છાને શરણે જાય છે તેને શાંતિ મળે છે; તેને પ્રભુની ઇચ્છામાં શાંતિ મળે છે. ||1||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ਭਾਵੈ ॥
guramukh teraa bhaanaa bhaavai |તમારી ઇચ્છા ગુરુમુખને પ્રસન્ન કરે છે.
ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥
sahaje hee sukh sach kamaavai |સત્યનું આચરણ કરીને, તે સાહજિક રીતે શાંતિ મેળવે છે.
ਭਾਣੇ ਨੋ ਲੋਚੈ ਬਹੁਤੇਰੀ ਆਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਪਿ ਮਨਾਇਦਾ ॥੨॥
bhaane no lochai bahuteree aapanaa bhaanaa aap manaaeidaa |2|ઘણા ભગવાનની ઇચ્છા સાથે સુમેળમાં ચાલવા માટે લાંબા છે; તે પોતે જ આપણને તેની ઈચ્છાને શરણે જવાની પ્રેરણા આપે છે. ||2||
ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸੁ ਮਿਲੈ ਤੁਧੁ ਆਏ ॥
teraa bhaanaa mane su milai tudh aae |જે તમારી ઇચ્છાને શરણે જાય છે, તે તમારી સાથે મળે છે, ભગવાન.