ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 590
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਨਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥
naanak bin satigur seve jam pur badhe maareean muhi kaalai utth jaeh |1|હે નાનક, સાચા ગુરુની સેવા કર્યા વિના, તેઓ મૃત્યુના શહેરમાં બંધાયેલા અને મારવામાં આવે છે; તેઓ ઉભા થાય છે અને કાળા ચહેરા સાથે પ્રયાણ કરે છે. ||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਜਾਲਉ ਐਸੀ ਰੀਤਿ ਜਿਤੁ ਮੈ ਪਿਆਰਾ ਵੀਸਰੈ ॥
jaalau aaisee reet jit mai piaaraa veesarai |તે કર્મકાંડોને બાળી નાખો જે તમને પ્રિય ભગવાનને ભૂલી જવા તરફ દોરી જાય છે.
ਨਾਨਕ ਸਾਈ ਭਲੀ ਪਰੀਤਿ ਜਿਤੁ ਸਾਹਿਬ ਸੇਤੀ ਪਤਿ ਰਹੈ ॥੨॥
naanak saaee bhalee pareet jit saahib setee pat rahai |2|હે નાનક, ઉત્કૃષ્ટ તે પ્રેમ છે, જે મારા ભગવાન માસ્ટર સાથે મારું સન્માન સાચવે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਸੇਵੀਐ ਹਰਿ ਇਕੁ ਧਿਆਈਐ ॥
har iko daataa seveeai har ik dhiaaeeai |એક ભગવાન, મહાન દાતાની સેવા કરો; એક ભગવાનનું ધ્યાન કરો.
ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਮੰਗੀਐ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਪਾਈਐ ॥
har iko daataa mangeeai man chindiaa paaeeai |એક ભગવાન, મહાન આપનાર પાસેથી ભીખ માંગો, અને તમે તમારા હૃદયની ઇચ્છાઓ પ્રાપ્ત કરશો.
ਜੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸਹੁ ਮੰਗੀਐ ਤਾ ਲਾਜ ਮਰਾਈਐ ॥
je dooje paasahu mangeeai taa laaj maraaeeai |પણ જો તમે બીજા પાસેથી ભીખ માંગશો, તો તમે શરમાશો અને નાશ પામશો.
ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੀ ਸਭ ਭੁਖ ਗਵਾਈਐ ॥
jin seviaa tin fal paaeaa tis jan kee sabh bhukh gavaaeeai |જે ભગવાનની સેવા કરે છે તે તેના પુરસ્કારોનું ફળ મેળવે છે; તેની બધી ભૂખ સંતોષાય છે.
ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨ ਅਨਦਿਨੁ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥੧੦॥
naanak tin vittahu vaariaa jin anadin hiradai har naam dhiaaeeai |10|નાનક એ લોકો માટે બલિદાન છે, જેઓ રાત-દિવસ પોતાના હૃદયમાં ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરે છે. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੰਉ ਆਪਿ ਤੁਠਾ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਲਇਅਨੁ ਜਨ ਲਾਇ ॥
bhagat janaa knau aap tutthaa meraa piaaraa aape leian jan laae |તે પોતે પોતાના નમ્ર ભક્તો પર પ્રસન્ન થાય છે; મારા પ્રિય ભગવાન તેમને પોતાની સાથે જોડી દે છે.
ਪਾਤਿਸਾਹੀ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਦਿਤੀਅਨੁ ਸਿਰਿ ਛਤੁ ਸਚਾ ਹਰਿ ਬਣਾਇ ॥
paatisaahee bhagat janaa kau diteean sir chhat sachaa har banaae |ભગવાન તેમના નમ્ર ભક્તોને રાજવી સાથે આશીર્વાદ આપે છે; તે તેમના માથા પર સાચો તાજ બનાવે છે.
ਸਦਾ ਸੁਖੀਏ ਨਿਰਮਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
sadaa sukhee niramale satigur kee kaar kamaae |તેઓ હંમેશા શાંતિમાં હોય છે, અને નિષ્કલંકપણે શુદ્ધ હોય છે; તેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે.
ਰਾਜੇ ਓਇ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਭਿੜਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਹਿ ॥
raaje oe na aakheeeh bhirr mareh fir joonee paeh |તેઓને રાજાઓ કહેવાતા નથી, જેઓ સંઘર્ષમાં મૃત્યુ પામે છે, અને પછી ફરીથી પુનર્જન્મના ચક્રમાં પ્રવેશ કરે છે.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਕਂੀ ਵਢਂੀ ਫਿਰਹਿ ਸੋਭਾ ਮੂਲਿ ਨ ਪਾਹਿ ॥੧॥
naanak vin naavai nakanee vadtanee fireh sobhaa mool na paeh |1|હે નાનક, ભગવાનના નામ વિના, તેઓ અપમાનમાં નાક કાપીને ભટકે છે; તેમને બિલકુલ સન્માન મળતું નથી. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਸੁਣਿ ਸਿਖਿਐ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਜਿਚਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਨ ਲਾਗੈ ॥
sun sikhiaai saad na aaeio jichar guramukh sabad na laagai |ઉપદેશો સાંભળીને, તે તેમની કદર કરતો નથી, જ્યાં સુધી તે ગુરુમુખ નથી, શબ્દના શબ્દ સાથે જોડાયેલ છે.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਵਿਚਹੁ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥
satigur seviaai naam man vasai vichahu bhram bhau bhaagai |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી નામ મનમાં રહે છે, અને શંકા અને ભય દૂર થઈ જાય છે.
ਜੇਹਾ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਜਾਣੈ ਤੇਹੋ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ॥
jehaa satigur no jaanai teho hovai taa sach naam liv laagai |જેમ તે સાચા ગુરુને જાણે છે, તેથી તે રૂપાંતરિત થાય છે, અને પછી, તે પ્રેમથી તેની ચેતનાને નામ પર કેન્દ્રિત કરે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਹਨਿ ਆਗੈ ॥੨॥
naanak naam milai vaddiaaee har dar sohan aagai |2|હે નાનક, ભગવાનના નામ દ્વારા, મહાનતા પ્રાપ્ત થાય છે; તે પછીથી ભગવાનના દરબારમાં તેજસ્વી રહેશે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਮਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਗੁਰੁ ਪੂਜਣ ਆਵਹਿ ॥
gurasikhaan man har preet hai gur poojan aaveh |ગુરસિખોના મન પ્રભુના પ્રેમથી ભરેલા છે; તેઓ આવે છે અને ગુરુની પૂજા કરે છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਣੰਜਹਿ ਰੰਗ ਸਿਉ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੈ ਜਾਵਹਿ ॥
har naam vananjeh rang siau laahaa har naam lai jaaveh |તેઓ પ્રભુના નામમાં પ્રેમપૂર્વક વેપાર કરે છે, અને પ્રભુના નામનો નફો મેળવીને વિદાય લે છે.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਭਾਵਹਿ ॥
gurasikhaa ke mukh ujale har daragah bhaaveh |ગુરસિખોના ચહેરા તેજસ્વી છે; ભગવાનના દરબારમાં, તેઓ માન્ય છે.
ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਹਲੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕਾ ਵਡਭਾਗੀ ਸਿਖ ਗੁਣ ਸਾਂਝ ਕਰਾਵਹਿ ॥
gur satigur bohal har naam kaa vaddabhaagee sikh gun saanjh karaaveh |ગુરુ, સાચા ગુરુ, ભગવાનના નામનો ખજાનો છે; કેટલા ભાગ્યશાળી છે શીખો જેઓ આ પુણ્યના ખજાનામાં ભાગીદાર છે.
ਤਿਨਾ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੰਉ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਜੋ ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ॥੧੧॥
tinaa gurasikhaa knau hau vaariaa jo bahadiaa utthadiaa har naam dhiaaveh |11|હું એવા ગુરસિખો માટે બલિદાન છું જેઓ બેસીને ઉભા રહીને ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરે છે. ||11||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
naanak naam nidhaan hai guramukh paaeaa jaae |ઓ નાનક, ભગવાનનું નામ એ ખજાનો છે, જે ગુરુમુખોને મળે છે.
ਮਨਮੁਖ ਘਰਿ ਹੋਦੀ ਵਥੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਅੰਧੇ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥੧॥
manamukh ghar hodee vath na jaananee andhe bhauk mue bilalaae |1|સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો અંધ છે; તેઓ જાણતા નથી કે તે તેમના પોતાના ઘરની અંદર છે. તેઓ ભસતા અને રડતા મૃત્યુ પામે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਨਿਰਮਲੀ ਜੋ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਚਿ ਲਾਗੀ ॥
kanchan kaaeaa niramalee jo sach naam sach laagee |તે શરીર સુવર્ણ અને નિષ્કલંક છે, જે સાચા પ્રભુના સાચા નામ સાથે જોડાયેલું છે.
ਨਿਰਮਲ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੀ ॥
niramal jot niranjan paaeaa guramukh bhram bhau bhaagee |ગુરુમુખ તેજસ્વી ભગવાનનો શુદ્ધ પ્રકાશ મેળવે છે, અને તેની શંકાઓ અને ભય દૂર થઈ જાય છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਬੈਰਾਗੀ ॥੨॥
naanak guramukh sadaa sukh paaveh anadin har bairaagee |2|ઓ નાનક, ગુરુમુખોને કાયમી શાંતિ મળે છે; રાત દિવસ, તેઓ ભગવાનના પ્રેમમાં રહીને અળગા રહે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸੇ ਗੁਰਸਿਖ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਿਆ ਹਰਿ ਕੰਨੀ ॥
se gurasikh dhan dhan hai jinee gur upades suniaa har kanee |ધન્ય છે, ધન્ય છે તે ગુરુશિખો, જેઓ પોતાના કાન વડે પ્રભુ વિશે ગુરુના ઉપદેશો સાંભળે છે.
ਗੁਰਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਤਿਨਿ ਹੰਉਮੈ ਦੁਬਿਧਾ ਭੰਨੀ ॥
gur satigur naam drirraaeaa tin hnaumai dubidhaa bhanee |ગુરુ, સાચા ગુરુ, તેમની અંદર નામ રોપાય છે, અને તેમનો અહંકાર અને દ્વૈત શાંત થઈ જાય છે.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਕੋ ਮਿਤ੍ਰੁ ਨਾਹੀ ਵੀਚਾਰਿ ਡਿਠਾ ਹਰਿ ਜੰਨੀ ॥
bin har naavai ko mitru naahee veechaar dditthaa har janee |પ્રભુના નામ સિવાય કોઈ મિત્ર નથી; ભગવાનના નમ્ર સેવકો આ પર વિચાર કરે છે અને જુએ છે.