ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 613
ਜਿਹ ਜਨ ਓਟ ਗਹੀ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ਸੇ ਸੁਖੀਏ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣੇ ॥
jih jan ott gahee prabh teree se sukhee prabh sarane |જેઓ તમારા આધારને ચુસ્તપણે પકડી રાખે છે, ભગવાન, તમારા અભયારણ્યમાં ખુશ છે.
ਜਿਹ ਨਰ ਬਿਸਰਿਆ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ਤੇ ਦੁਖੀਆ ਮਹਿ ਗਨਣੇ ॥੨॥
jih nar bisariaa purakh bidhaataa te dukheea meh ganane |2|પરંતુ જે નમ્ર માણસો પ્રારબ્ધના રચયિતા, આદિમ ભગવાનને ભૂલી જાય છે, તેમની ગણતરી સૌથી દુ:ખી માણસોમાં થાય છે. ||2||
ਜਿਹ ਗੁਰ ਮਾਨਿ ਪ੍ਰਭੂ ਲਿਵ ਲਾਈ ਤਿਹ ਮਹਾ ਅਨੰਦ ਰਸੁ ਕਰਿਆ ॥
jih gur maan prabhoo liv laaee tih mahaa anand ras kariaa |જે ગુરુમાં શ્રદ્ધા ધરાવે છે, અને જે ભગવાન સાથે પ્રેમથી જોડાયેલ છે, તે પરમ આનંદનો આનંદ માણે છે.
ਜਿਹ ਪ੍ਰਭੂ ਬਿਸਾਰਿ ਗੁਰ ਤੇ ਬੇਮੁਖਾਈ ਤੇ ਨਰਕ ਘੋਰ ਮਹਿ ਪਰਿਆ ॥੩॥
jih prabhoo bisaar gur te bemukhaaee te narak ghor meh pariaa |3|જે ભગવાનને ભૂલી જાય છે અને ગુરુનો ત્યાગ કરે છે તે સૌથી ભયાનક નરકમાં પડે છે. ||3||
ਜਿਤੁ ਕੋ ਲਾਇਆ ਤਿਤ ਹੀ ਲਾਗਾ ਤੈਸੋ ਹੀ ਵਰਤਾਰਾ ॥
jit ko laaeaa tith hee laagaa taiso hee varataaraa |જેમ ભગવાન કોઈને સંલગ્ન કરે છે, તેમ તે રોકાયેલા છે, અને તે રીતે તે કરે છે.
ਨਾਨਕ ਸਹ ਪਕਰੀ ਸੰਤਨ ਕੀ ਰਿਦੈ ਭਏ ਮਗਨ ਚਰਨਾਰਾ ॥੪॥੪॥੧੫॥
naanak sah pakaree santan kee ridai bhe magan charanaaraa |4|4|15|નાનકે સંતોના આશ્રયમાં લીધો છે; તેનું હૃદય ભગવાનના ચરણોમાં સમાઈ જાય છે. ||4||4||15||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soratth mahalaa 5 |સોરતહ, પાંચમી મહેલ:
ਰਾਜਨ ਮਹਿ ਰਾਜਾ ਉਰਝਾਇਓ ਮਾਨਨ ਮਹਿ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥
raajan meh raajaa urajhaaeio maanan meh abhimaanee |જેમ રાજા રાજાશાહી બાબતોમાં ફસાઈ જાય છે, અને અહંકારી પોતાના અહંકારમાં,
ਲੋਭਨ ਮਹਿ ਲੋਭੀ ਲੋਭਾਇਓ ਤਿਉ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਚੇ ਗਿਆਨੀ ॥੧॥
lobhan meh lobhee lobhaaeio tiau har rang rache giaanee |1|અને લોભી માણસ લોભથી લલચાય છે, તેવી જ રીતે આધ્યાત્મિક રીતે પ્રબુદ્ધ પણ ભગવાનના પ્રેમમાં સમાઈ જાય છે. ||1||
ਹਰਿ ਜਨ ਕਉ ਇਹੀ ਸੁਹਾਵੈ ॥
har jan kau ihee suhaavai |પ્રભુના સેવકને આ જ શોભે છે.
ਪੇਖਿ ਨਿਕਟਿ ਕਰਿ ਸੇਵਾ ਸਤਿਗੁਰ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨਿ ਹੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
pekh nikatt kar sevaa satigur har keeratan hee tripataavai | rahaau |ભગવાનને નજીકમાં જોઈને, તે સાચા ગુરુની સેવા કરે છે, અને તે ભગવાનની સ્તુતિના કીર્તન દ્વારા સંતુષ્ટ થાય છે. ||થોભો||
ਅਮਲਨ ਸਿਉ ਅਮਲੀ ਲਪਟਾਇਓ ਭੂਮਨ ਭੂਮਿ ਪਿਆਰੀ ॥
amalan siau amalee lapattaaeio bhooman bhoom piaaree |વ્યસની તેના ડ્રગનો વ્યસની છે, અને મકાનમાલિક તેની જમીનના પ્રેમમાં છે.
ਖੀਰ ਸੰਗਿ ਬਾਰਿਕੁ ਹੈ ਲੀਨਾ ਪ੍ਰਭ ਸੰਤ ਐਸੇ ਹਿਤਕਾਰੀ ॥੨॥
kheer sang baarik hai leenaa prabh sant aaise hitakaaree |2|જેમ બાળક તેના દૂધ સાથે જોડાયેલું છે, તેમ સંત ભગવાનના પ્રેમમાં છે. ||2||
ਬਿਦਿਆ ਮਹਿ ਬਿਦੁਅੰਸੀ ਰਚਿਆ ਨੈਨ ਦੇਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
bidiaa meh biduansee rachiaa nain dekh sukh paaveh |વિદ્વાન વિદ્વત્તામાં લીન થાય છે, ને આંખો જોઈને પ્રસન્ન થાય છે.
ਜੈਸੇ ਰਸਨਾ ਸਾਦਿ ਲੁਭਾਨੀ ਤਿਉ ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ॥੩॥
jaise rasanaa saad lubhaanee tiau har jan har gun gaaveh |3|જેમ જીભ સ્વાદનો સ્વાદ લે છે, તેમ ભગવાનનો નમ્ર સેવક ભગવાનના મહિમાનું ગાન કરે છે. ||3||
ਜੈਸੀ ਭੂਖ ਤੈਸੀ ਕਾ ਪੂਰਕੁ ਸਗਲ ਘਟਾ ਕਾ ਸੁਆਮੀ ॥
jaisee bhookh taisee kaa poorak sagal ghattaa kaa suaamee |જેમ ભૂખ છે, તેમ સંતોષનાર પણ છે; તે બધા હૃદયના ભગવાન અને માલિક છે.
ਨਾਨਕ ਪਿਆਸ ਲਗੀ ਦਰਸਨ ਕੀ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥੪॥੫॥੧੬॥
naanak piaas lagee darasan kee prabh miliaa antarajaamee |4|5|16|નાનકને પ્રભુના દર્શનના ધન્ય દર્શનની તરસ છે; તે ભગવાનને મળ્યો છે, જે આંતરિક જાણનાર, હૃદયની શોધ કરનાર છે. ||4||5||16||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soratth mahalaa 5 |સોરતહ, પાંચમી મહેલ:
ਹਮ ਮੈਲੇ ਤੁਮ ਊਜਲ ਕਰਤੇ ਹਮ ਨਿਰਗੁਨ ਤੂ ਦਾਤਾ ॥
ham maile tum aoojal karate ham niragun too daataa |અમે મલિન છીએ, અને તમે નિષ્કલંક છો, હે સર્જક ભગવાન; અમે નકામા છીએ, અને તમે મહાન દાતા છો.
ਹਮ ਮੂਰਖ ਤੁਮ ਚਤੁਰ ਸਿਆਣੇ ਤੂ ਸਰਬ ਕਲਾ ਕਾ ਗਿਆਤਾ ॥੧॥
ham moorakh tum chatur siaane too sarab kalaa kaa giaataa |1|અમે મૂર્ખ છીએ, અને તમે જ્ઞાની અને સર્વજ્ઞ છો. તું સર્વ વસ્તુના જાણકાર છે. ||1||
ਮਾਧੋ ਹਮ ਐਸੇ ਤੂ ਐਸਾ ॥
maadho ham aaise too aaisaa |હે ભગવાન, આ જ આપણે છીએ, અને આ તમે છો.
ਹਮ ਪਾਪੀ ਤੁਮ ਪਾਪ ਖੰਡਨ ਨੀਕੋ ਠਾਕੁਰ ਦੇਸਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ham paapee tum paap khanddan neeko tthaakur desaa | rahaau |અમે પાપી છીએ, અને તમે પાપોનો નાશ કરનાર છો. હે ભગવાન અને સ્વામી, તમારું નિવાસસ્થાન ખૂબ સુંદર છે. ||થોભો||
ਤੁਮ ਸਭ ਸਾਜੇ ਸਾਜਿ ਨਿਵਾਜੇ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਦੇ ਪ੍ਰਾਨਾ ॥
tum sabh saaje saaj nivaaje jeeo pindd de praanaa |તમે બધાને ફેશન કરો, અને તેમને ફેશન કર્યા પછી, તમે તેમને આશીર્વાદ આપો. તમે તેમને આત્મા, શરીર અને જીવનનો શ્વાસ આપો છો.
ਨਿਰਗੁਨੀਆਰੇ ਗੁਨੁ ਨਹੀ ਕੋਈ ਤੁਮ ਦਾਨੁ ਦੇਹੁ ਮਿਹਰਵਾਨਾ ॥੨॥
niraguneeaare gun nahee koee tum daan dehu miharavaanaa |2|આપણે નાલાયક છીએ - આપણામાં કોઈ ગુણ નથી; કૃપા કરીને, હે દયાળુ ભગવાન અને માસ્ટર, અમને તમારી ભેટથી આશીર્વાદ આપો. ||2||
ਤੁਮ ਕਰਹੁ ਭਲਾ ਹਮ ਭਲੋ ਨ ਜਾਨਹ ਤੁਮ ਸਦਾ ਸਦਾ ਦਇਆਲਾ ॥
tum karahu bhalaa ham bhalo na jaanah tum sadaa sadaa deaalaa |તમે અમારું ભલું કરો છો, પણ અમે તેને સારું જોતા નથી; તમે દયાળુ અને દયાળુ છો, કાયમ અને હંમેશ માટે.
ਤੁਮ ਸੁਖਦਾਈ ਪੁਰਖ ਬਿਧਾਤੇ ਤੁਮ ਰਾਖਹੁ ਅਪੁਨੇ ਬਾਲਾ ॥੩॥
tum sukhadaaee purakh bidhaate tum raakhahu apune baalaa |3|તમે શાંતિ આપનાર, આદિમ ભગવાન, ભાગ્યના આર્કિટેક્ટ છો; કૃપા કરીને, અમને બચાવો, તમારા બાળકો! ||3||
ਤੁਮ ਨਿਧਾਨ ਅਟਲ ਸੁਲਿਤਾਨ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਜਾਚੈ ॥
tum nidhaan attal sulitaan jeea jant sabh jaachai |તમે ખજાનો છો, શાશ્વત ભગવાન રાજા; બધા જીવો અને જીવો તમારી પાસે ભીખ માંગે છે.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਮ ਇਹੈ ਹਵਾਲਾ ਰਾਖੁ ਸੰਤਨ ਕੈ ਪਾਛੈ ॥੪॥੬॥੧੭॥
kahu naanak ham ihai havaalaa raakh santan kai paachhai |4|6|17|કહે નાનક, આવી અમારી દશા; કૃપા કરીને, ભગવાન, અમને સંતોના માર્ગ પર રાખો. ||4||6||17||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੨ ॥
soratth mahalaa 5 ghar 2 |સોરતહ, પાંચમી મહેલ, બીજું ઘર:
ਮਾਤ ਗਰਭ ਮਹਿ ਆਪਨ ਸਿਮਰਨੁ ਦੇ ਤਹ ਤੁਮ ਰਾਖਨਹਾਰੇ ॥
maat garabh meh aapan simaran de tah tum raakhanahaare |અમારી માતાના ગર્ભાશયમાં, તમે અમને તમારા ધ્યાનાત્મક સ્મરણથી આશીર્વાદ આપ્યા, અને તમે અમને ત્યાં સાચવ્યા.
ਪਾਵਕ ਸਾਗਰ ਅਥਾਹ ਲਹਰਿ ਮਹਿ ਤਾਰਹੁ ਤਾਰਨਹਾਰੇ ॥੧॥
paavak saagar athaah lahar meh taarahu taaranahaare |1|અગ્નિ મહાસાગરના અસંખ્ય તરંગો દ્વારા, કૃપા કરીને, અમને પાર કરો અને અમને બચાવો, હે તારણહાર ભગવાન! ||1||
ਮਾਧੌ ਤੂ ਠਾਕੁਰੁ ਸਿਰਿ ਮੋਰਾ ॥
maadhau too tthaakur sir moraa |હે ભગવાન, તમે મારા માથા ઉપરના માલિક છો.
ਈਹਾ ਊਹਾ ਤੁਹਾਰੋ ਧੋਰਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
eehaa aoohaa tuhaaro dhoraa | rahaau |અહીં અને પરલોક, તમે જ મારો આધાર છો. ||થોભો||
ਕੀਤੇ ਕਉ ਮੇਰੈ ਸੰਮਾਨੈ ਕਰਣਹਾਰੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਜਾਨੈ ॥
keete kau merai samaanai karanahaar trin jaanai |તે સૃષ્ટિને સોનાના પહાડની જેમ જુએ છે, અને સર્જનહારને ઘાસની પટ્ટીની જેમ જુએ છે.
ਤੂ ਦਾਤਾ ਮਾਗਨ ਕਉ ਸਗਲੀ ਦਾਨੁ ਦੇਹਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਨੈ ॥੨॥
too daataa maagan kau sagalee daan dehi prabh bhaanai |2|તમે મહાન દાતા છો, અને અમે બધા માત્ર ભિખારી છીએ; હે ભગવાન, તમે તમારી ઇચ્છા મુજબ ભેટો આપો છો. ||2||
ਖਿਨ ਮਹਿ ਅਵਰੁ ਖਿਨੈ ਮਹਿ ਅਵਰਾ ਅਚਰਜ ਚਲਤ ਤੁਮਾਰੇ ॥
khin meh avar khinai meh avaraa acharaj chalat tumaare |એક ક્ષણમાં, તમે એક વસ્તુ છો, અને બીજી ક્ષણમાં, તમે બીજી વસ્તુ છો. તમારા માર્ગો અદ્ભુત છે!
ਰੂੜੋ ਗੂੜੋ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੋ ਊਚੌ ਅਗਮ ਅਪਾਰੇ ॥੩॥
roorro goorro gahir ganbheero aoochau agam apaare |3|તમે સુંદર, રહસ્યમય, ગહન, અગમ્ય, ઉચ્ચ, અપ્રાપ્ય અને અનંત છો. ||3||