ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 532
ਕਰਹੁ ਅਨੁਗ੍ਰਹੁ ਸੁਆਮੀ ਮੇਰੇ ਮਨ ਤੇ ਕਬਹੁ ਨ ਡਾਰਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
karahu anugrahu suaamee mere man te kabahu na ddaarau |1| rahaau |હે મારા ભગવાન અને માસ્ટર, મારા પર દયા કરો કે હું તેમને મારા મનમાંથી ક્યારેય તજી ન શકું. ||1||થોભો ||
ਸਾਧੂ ਧੂਰਿ ਲਾਈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਬਿਖੁ ਜਾਰਉ ॥
saadhoo dhoor laaee mukh masatak kaam krodh bikh jaarau |પવિત્રના ચરણોની ધૂળ મારા ચહેરા અને કપાળ પર લગાડવાથી હું કામવાસના અને ક્રોધના ઝેરને બાળી નાખું છું.
ਸਭ ਤੇ ਨੀਚੁ ਆਤਮ ਕਰਿ ਮਾਨਉ ਮਨ ਮਹਿ ਇਹੁ ਸੁਖੁ ਧਾਰਉ ॥੧॥
sabh te neech aatam kar maanau man meh ihu sukh dhaarau |1|હું મારી જાતને બધામાં સૌથી નીચો ગણું છું; આ રીતે, હું મારા મનમાં શાંતિ સ્થાપિત કરું છું. ||1||
ਗੁਨ ਗਾਵਹ ਠਾਕੁਰ ਅਬਿਨਾਸੀ ਕਲਮਲ ਸਗਲੇ ਝਾਰਉ ॥
gun gaavah tthaakur abinaasee kalamal sagale jhaarau |હું અવિનાશી ભગવાન અને માસ્ટરના મહિમાના ગુણગાન ગાઉં છું, અને હું મારા બધા પાપોને દૂર કરું છું.
ਨਾਮ ਨਿਧਾਨੁ ਨਾਨਕ ਦਾਨੁ ਪਾਵਉ ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਉਰਿ ਧਾਰਉ ॥੨॥੧੯॥
naam nidhaan naanak daan paavau kantth laae ur dhaarau |2|19|મને નામના ખજાનાની ભેટ મળી છે, હે નાનક; હું તેને નજીકથી આલિંગવું છું, અને તેને મારા હૃદયમાં સમાવીશ. ||2||19||
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
devagandhaaree mahalaa 5 |ડેવ-ગાંધારી, પાંચમી મહેલ:
ਪ੍ਰਭ ਜੀਉ ਪੇਖਉ ਦਰਸੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥
prabh jeeo pekhau daras tumaaraa |પ્રિય ભગવાન, હું તમારા દર્શનના ધન્ય દર્શનની ઇચ્છા કરું છું.
ਸੁੰਦਰ ਧਿਆਨੁ ਧਾਰੁ ਦਿਨੁ ਰੈਨੀ ਜੀਅ ਪ੍ਰਾਨ ਤੇ ਪਿਆਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sundar dhiaan dhaar din rainee jeea praan te piaaraa |1| rahaau |આ સુંદર ધ્યાનને હું રાત-દિવસ વળગું છું; તમે મારા માટે મારા આત્મા કરતાં પણ પ્રિય છો, જીવ કરતાં પણ વધુ પ્રિય છો. ||1||થોભો ||
ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਅਵਿਲੋਕੇ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥
saasatr bed puraan aviloke simrit tat beechaaraa |મેં શાસ્ત્રો, વેદ અને પુરાણોના સારનો અભ્યાસ કર્યો છે અને તેનું ચિંતન કર્યું છે.
ਦੀਨਾ ਨਾਥ ਪ੍ਰਾਨਪਤਿ ਪੂਰਨ ਭਵਜਲ ਉਧਰਨਹਾਰਾ ॥੧॥
deenaa naath praanapat pooran bhavajal udharanahaaraa |1|નમ્ર લોકોના રક્ષક, જીવનના શ્વાસના ભગવાન, હે પરફેક્ટ, અમને ભયાનક વિશ્વ-સમુદ્રને પાર લઈ જાઓ. ||1||
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਭਗਤ ਜਨ ਸੇਵਕ ਤਾ ਕੀ ਬਿਖੈ ਅਧਾਰਾ ॥
aad jugaad bhagat jan sevak taa kee bikhai adhaaraa |શરૂઆતથી, અને સમગ્ર યુગ દરમિયાન, નમ્ર ભક્તો તમારા સેવકો રહ્યા છે; ભ્રષ્ટાચારની દુનિયામાં, તમે તેમનો સહારો છો.
ਤਿਨ ਜਨ ਕੀ ਧੂਰਿ ਬਾਛੈ ਨਿਤ ਨਾਨਕੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਦੇਵਨਹਾਰਾ ॥੨॥੨੦॥
tin jan kee dhoor baachhai nit naanak paramesar devanahaaraa |2|20|નાનક આવા નમ્ર માણસોના પગની ધૂળની ઝંખના કરે છે; ગુણાતીત ભગવાન બધાને આપનાર છે. ||2||20||
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
devagandhaaree mahalaa 5 |ડેવ-ગાંધારી, પાંચમી મહેલ:
ਤੇਰਾ ਜਨੁ ਰਾਮ ਰਸਾਇਣਿ ਮਾਤਾ ॥
teraa jan raam rasaaein maataa |હે પ્રભુ, તમારો નમ્ર સેવક તમારા ઉત્કૃષ્ટ સારથી મદમસ્ત છે.
ਪ੍ਰੇਮ ਰਸਾ ਨਿਧਿ ਜਾ ਕਉ ਉਪਜੀ ਛੋਡਿ ਨ ਕਤਹੂ ਜਾਤਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
prem rasaa nidh jaa kau upajee chhodd na katahoo jaataa |1| rahaau |જે તમારા પ્રેમના અમૃતનો ખજાનો મેળવે છે, તે બીજે ક્યાંય જવાનો ત્યાગ કરતો નથી. ||1||થોભો ||
ਬੈਠਤ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੋਵਤ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਭੋਜਨੁ ਖਾਤਾ ॥
baitthat har har sovat har har har ras bhojan khaataa |બેસીને તે પ્રભુના નામનું રટણ કરે છે, હર, હર; સૂતી વખતે, તે ભગવાનના નામનું પુનરાવર્તન કરે છે, હર, હર; તે ભગવાનના નામના અમૃતને તેના ખોરાક તરીકે ખાય છે.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਮਜਨੁ ਕੀਨੋ ਸਾਧੂ ਧੂਰੀ ਨਾਤਾ ॥੧॥
atthasatth teerath majan keeno saadhoo dhooree naataa |1|પવિત્રના ચરણોની ધૂળમાં સ્નાન કરવું એ અઠ્ઠાવટી પવિત્ર તીર્થસ્થાનોમાં શુદ્ધ સ્નાન કરવા સમાન છે. ||1||
ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਹਰਿ ਜਨ ਕਾ ਉਪਜਿਆ ਜਿਨਿ ਕੀਨੋ ਸਉਤੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥
safal janam har jan kaa upajiaa jin keeno saut bidhaataa |પ્રભુના નમ્ર સેવકનો જન્મ કેટલો ફળદાયી છે; સર્જક તેના પિતા છે.
ਸਗਲ ਸਮੂਹ ਲੈ ਉਧਰੇ ਨਾਨਕ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਤਾ ॥੨॥੨੧॥
sagal samooh lai udhare naanak pooran braham pachhaataa |2|21|હે નાનક, જે સંપૂર્ણ ભગવાન ભગવાનને ઓળખે છે, તે બધાને પોતાની સાથે લે છે, અને દરેકને બચાવે છે. ||2||21||
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
devagandhaaree mahalaa 5 |ડેવ-ગાંધારી, પાંચમી મહેલ:
ਮਾਈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਪਾਈਐ ॥
maaee gur bin giaan na paaeeai |હે માતા, ગુરુ વિના આધ્યાત્મિક જ્ઞાન પ્રાપ્ત થતું નથી.
ਅਨਿਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਫਿਰਤ ਬਿਲਲਾਤੇ ਮਿਲਤ ਨਹੀ ਗੋਸਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
anik prakaar firat bilalaate milat nahee gosaaeeai |1| rahaau |તેઓ વિવિધ રીતે રડતા-રડતા રખડતા ફરે છે, પણ જગતના સ્વામી તેમને મળતા નથી. ||1||થોભો ||
ਮੋਹ ਰੋਗ ਸੋਗ ਤਨੁ ਬਾਧਿਓ ਬਹੁ ਜੋਨੀ ਭਰਮਾਈਐ ॥
moh rog sog tan baadhio bahu jonee bharamaaeeai |શરીર ભાવનાત્મક આસક્તિ, રોગ અને દુ:ખ સાથે બંધાયેલું છે, અને તેથી તે અસંખ્ય પુનર્જન્મમાં લલચાય છે.
ਟਿਕਨੁ ਨ ਪਾਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਸੰਗਤਿ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਜਾਇ ਰੂਆਈਐ ॥੧॥
ttikan na paavai bin satasangat kis aagai jaae rooaaeeai |1|તેને સાધ સંગત, પવિત્રની કંપની વિના આરામનું કોઈ સ્થાન મળતું નથી; તેણે કોની પાસે જઈને રડવું જોઈએ? ||1||
ਕਰੈ ਅਨੁਗ੍ਰਹੁ ਸੁਆਮੀ ਮੇਰਾ ਸਾਧ ਚਰਨ ਚਿਤੁ ਲਾਈਐ ॥
karai anugrahu suaamee meraa saadh charan chit laaeeai |જ્યારે મારા ભગવાન અને માસ્ટર તેમની દયા બતાવે છે, ત્યારે આપણે પ્રેમથી પવિત્રના ચરણોમાં આપણી ચેતનાને કેન્દ્રિત કરીએ છીએ.
ਸੰਕਟ ਘੋਰ ਕਟੇ ਖਿਨ ਭੀਤਰਿ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਦਰਸਿ ਸਮਾਈਐ ॥੨॥੨੨॥
sankatt ghor katte khin bheetar naanak har daras samaaeeai |2|22|હે નાનક, સૌથી ભયાનક યાતનાઓ એક ક્ષણમાં દૂર થઈ જાય છે, અને અમે ભગવાનના ધન્ય દર્શનમાં ભળી જઈએ છીએ. ||2||22||
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
devagandhaaree mahalaa 5 |ડેવ-ગાંધારી, પાંચમી મહેલ:
ਠਾਕੁਰ ਹੋਏ ਆਪਿ ਦਇਆਲ ॥
tthaakur hoe aap deaal |ભગવાન અને ગુરુ પોતે દયાળુ બન્યા છે.
ਭਈ ਕਲਿਆਣ ਅਨੰਦ ਰੂਪ ਹੋਈ ਹੈ ਉਬਰੇ ਬਾਲ ਗੁਪਾਲ ॥ ਰਹਾਉ ॥
bhee kaliaan anand roop hoee hai ubare baal gupaal | rahaau |હું મુક્તિ પામ્યો છું, અને હું આનંદનું મૂર્ત સ્વરૂપ બની ગયો છું; હું ભગવાનનું બાળક છું - તેણે મને બચાવ્યો છે. ||થોભો||
ਦੁਇ ਕਰ ਜੋੜਿ ਕਰੀ ਬੇਨੰਤੀ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਮਨਿ ਧਿਆਇਆ ॥
due kar jorr karee benantee paarabraham man dhiaaeaa |મારી હથેળીઓ એકસાથે દબાવીને, હું મારી પ્રાર્થના કરું છું; મારા મનમાં, હું પરમ ભગવાનનું ધ્યાન કરું છું.
ਹਾਥੁ ਦੇਇ ਰਾਖੇ ਪਰਮੇਸੁਰਿ ਸਗਲਾ ਦੁਰਤੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥੧॥
haath dee raakhe paramesur sagalaa durat mittaaeaa |1|મને તેમનો હાથ આપીને, ગુણાતીત ભગવાને મારા બધા પાપોને નાબૂદ કર્યા છે. ||1||
ਵਰ ਨਾਰੀ ਮਿਲਿ ਮੰਗਲੁ ਗਾਇਆ ਠਾਕੁਰ ਕਾ ਜੈਕਾਰੁ ॥
var naaree mil mangal gaaeaa tthaakur kaa jaikaar |પતિ અને પત્ની ભગવાન માસ્ટરના વિજયની ઉજવણીમાં આનંદમાં જોડાય છે.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜਨ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਈਐ ਜੋ ਸਭਨਾ ਕਰੇ ਉਧਾਰੁ ॥੨॥੨੩॥
kahu naanak jan kau bal jaaeeai jo sabhanaa kare udhaar |2|23|નાનક કહે છે, હું ભગવાનના નમ્ર સેવકને બલિદાન છું, જે દરેકને મુક્ત કરે છે. ||2||23||